Pronomes

Pessoais

Singular 1ª pessoa2ª pessoa3ª p. reflexa Nom.ἐγώσύ῞ Acus.ἐμέ, μεσέ, σεοὗ Gen.ἐμοῦ, μουσοῦ, σουοἷ Dat.ἐμοί, μοισοί, σοιἕ Plural 1ª pessoa2ª pessoa3ªp. reflexa Nom.ἡμεῖςὑμεῖςσφεῖς Acus.ἡμᾶςὑμᾶςσφᾶς Gen.ἡμῶνὑμῶνσφῶν Dat.ἡμῖνὑμῖνσφίσι(ν)

Atenção: As formas acentuadas do pronome pessoal de primeira e segunda pessoa do singular empregam-se: a)No princípio de uma frase: ἐ μο ὶ πείθου ‘crê em mim’ b) Depois das preposições: πρ ὸ ς σέ ‘contra ti’ c) Quando se quer dar maior relevo ao pronome: ἐ μο ὶ ο ὐ σο ὶ το ῦ το ἀ ρέσκει ‘isto agrada-me a mim, não a ti’

Atenção: Para substituir o pronome da 3ª pessoa (dele, a ele), emprega-se no Nominativo (ο ὗ τος, ἐ κε ῖ νος) e nos outros casos α ὐ τ ὸ ς. O reflexo simples só se usa em orações subordinadas (reflexo indireto).

Possessivos

Singular 1ª pessoa sg.m.f.n. Nom.ἐμόςἐμήἐμόν Acus.ἐμόνἐμήνἐμόν Gen.ἐμοῦἐμῆςἐμοῦ Dat.ἐμῷἐμῇἐμῷ Plural 1ª pessoa sg.m.f.n. Nom.ἐμοίἐμαίἐμά Acus.ἐμούςἐμάςἐμά Gen.ἐμῶν Dat.ἐμοῖςἐμαῖςἐμοῖς

Singular 2ª pessoa sg.m.f.n. Nom.σόςσήσόν Acus.σόνσήνσόν Gen.σοῦσῆςσοῦ Dat.σῷσῇσῷ Plural 2ª pessoa sg.m.f.n. Nom.σοίσαίσά Acus.σούςσάςσά Gen.σῶν Dat.σοῖςσαῖςσοῖς

Singular 1ª pessoa pl.m.f.n. Nom.ἡμέτεροςἡμετέραἡμέτερον Acus.ἡμέτερονἡμετέρανἡμέτερον Gen.ἡμετέρουἡμετέραςἡμετέρου Dat.ἡμετέρῳἡμετέρᾳἡμετέρῳ Plural 1ª pessoa pl.m.f.n. Nom.ἡμέτεροιἡμέτεραιἡμέτερα Acus.ἡμετέρουςἡμετέραςἡμέτερα Gen.ἡμετέρων Dat.ἡμετέροιςἡμετέραιςἡμετέροις

Singular 2ª pessoa pl.m.f.n. Nom.ὑμέτεροςὑμετέραὑμέτερον Acus.ὑμέτερονὑμετέρανὑμέτερον Gen.ὑμετέρουὑμετέραςὑμετέρου Dat.ὑμετέρῳὑμετέρᾳὑμετέρῳ Plural 2ª pessoa pl.m.f.n. Nom.ὑμέτεροιὑμέτεραιὑμέτερα Acus.ὑμετέρουςὑμετέραςὑμέτερα Gen.ὑμετέρων Dat.ὑμετέροιςὑμετέραιςὑμετέροις

Atenção: Em vez do pronome possessivo de terceira pessoa, emprega-se ἑ αυτο ῦ, ἑ αυτ ῆ ς, ἑ αυτ ῶ ν ou ἀ υτο ῦ, ἀ υτ ῆ ς, ἀ υτ ῶ ν. Com ἑ αυτο ῦ, ἑ αυτ ῆ ς, ἑ αυτ ῶ ν, o artigo coloca-se antes do pronome; Com ἀ υτο ῦ, ἀ υτ ῆ ς, ἀ υτ ῶ ν, o artigo coloca-se antes do substantivo.

Demonstrativos

Singular m.f.n. Nom.αὐτόςαὐτήαὐτό Acus.αὐτόναὐτήναὐτό Gen.αὐτοῦαὐτῆςαὐτοῦ Dat.αὐτῷαὐτῇαὐτῷ Plural m.f.n. Nom.αὐτοίαὐταίαὐτά Acus.αὐτούςαὐτάςαὐτά Gen.αὐτῶν Dat.αὐτοῖςαὐταῖςαὐτοῖς

Atenção: Em posição predicativa, serve para intensificar o nome: Ὁ πάππος τ ὸ ν λύκον α ὐ τ ὸ ν ὁ ρ ᾷ. Ὁ πάππος α ὐ τ ὸ ν τ ὸ ν λύκον ὁ ρ ᾷ. ‘O avô vê o próprio lobo.’ Em posição atributiva, significa ‘o mesmo’. Ὁ πάππος τ ὸ ν α ὐ τ ὸ ν λύκον ὁ ρ ᾷ. ‘O avô vê o mesmo lobo.’ (sc. que viu antes)

Singular m.f.n. Nom.οὗτοςαὕτητοῦτο Acus.τοῦτονταύτηντοῦτο Gen.τούτουταύτηςτούτου Dat.τούτῳταύτῃτούτῳ Plural m.f.n. Nom.οὗτοιαὗταιταῦτα Acus.τούτουςταύταςταῦτα Gen.τούτων Dat.τούτοιςταύταιςτούτοις Este, esta, isto

Singular m.f.n. Nom.ἐκεῖνοςἐκείνηἐκεῖνο Acus.ἐκεῖνονἐκείνηνἐκεῖνο Gen.ἐκείνουἐκείνηςἐκείνου Dat.ἐκείνῳἐκείνῃἐκείνῳ Plural m.f.n. Nom.ἐκεῖνοιἐκεῖναιἐκεῖνα Acus.ἐκείνουςἐκείναςἐκεῖνα Gen.ἐκείνων Dat.ἐκείνοιςἐκείναιςἐκείνοις Esse, essa, isso

Singular m.f.n. Nom.ὅδεἥδετόδε Acus.τόνδετήνδετόδε Gen.τοῦδετῆσδετοῦδε Dat.τῷδετῇδετῷδε Plural m.f.n. Nom.οἵδεαἵδετάδε Acus.τούσδετάσδετάδε Gen.τῶνδε Dat.τοῖσδεταῖσδετοῖσδε Este aqui, esta aqui, isto aqui

Reflexos

Singular m.f. Nom.-- Acus.ἐμαυτόνἐμαυτήν Gen.ἐμαυτοῦἐμαυτῆς Dat.ἐμαυτῷἐμαυτῇ Plural m.f. Nom.-- Acus.ἡμᾶς αὐτούςἡμᾶς αὐτάς Gen.ἡμῶν αὐτῶν Dat.ἡμῖν αὐτοῖςἡμῖν αὐταῖς De primeira pessoa

Singular m.f. Nom.-- Acus.σεαυτόν/σαυτόνσεαυτήν/ σαυτήν Gen.σεαυτοῦ/ σαυτοῦσεαυτῆς/ σαυτῆς Dat.σεαυτῷ/ σαυτῷσεαυτῇ/ σαυτῇ Plural m.f. Nom.-- Acus.ὑμᾶς αὐτούςὑμᾶς αὐτάς Gen.ὑμῶν αὐτῶν Dat.ὑμῖν αὐτοῖςὑμῖν αὐταῖς De segunda pessoa

Singular m.f.n. Nom.--- Acus.ἑαυτόν/ αὑτόνἑαυτήν/ αὑτήνἑαυτό/αὑτό Gen.ἑαυτοῦ/ αὑτοῦἑαυτῆς/αὑτῆςἑαυτοῦ/ αὑτοῦ Dat.ἑαυτῷ/ αὑτῷἑαυτῇ/αὑτῇἑαυτῷ/ αὑτῷ Plural m.f.n. Nom.--- Acus.ἑαυτούς/ αὑτούςἑαυτάς/ αὑτάςἑαυτά/ αὑτά Gen.ἑαυτῶν/ αὑτῶν Dat.ἑαυτοῖς/ αὑτοῖςἑαυταῖς/ αὑταῖςἑαυτοῖς/ αὑτοῖς De3ª pessoaDe3ª pessoa

Interrogativo

Singular m.f.n. Nom.τίς τί Acus.τίνα τί Gen.τίνος Dat.τίνι Plural m.f.n. Nom. τίνες τίνα Acus. τίνας τίνα Gen. τίνων Dat. τίσι(ν)

Indefinido

Singular m.f.n. Nom.τὶς τὶ Acus.τινά τὶ Gen.τινός Dat.τινί Plural m.f.n. Nom. τινές τινά Acus. τινάς τινά Gen. τινῶν Dat. τισί (ν)