Τσίτσας Γεώργιος, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Παρουσίαση με θέμα: "Τσίτσας Γεώργιος, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Τσίτσας Γεώργιος, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Συμβουλευτική για μαθησιακές δυσκολίες Τσίτσας Γεώργιος, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

2 Διαταραχές I% 4% - 5% 1% 2% Autistic Spectrum Asperger’s Syndrome
91/10000 Δυσλεξία 4% - 5% Tourette’s Σύνδρομο I% Introduction Briefly introduce each condition, noting the broad cause e.g. neurological, cognitive etc. Επιληψία 1% Διαταραχές αισθητηρίων Δυσπραξία 2% Υπερκινητικότητα

3 Έχουν δυσκολία στη διάκριση διαφορετικών λέξεων που περιλαμβάνουν τα ίδια γράμματα (αστέρι/ασκέρι)
Έχουν δυσκολία στη διάκριση φθόγγων (ε/α, γ/χ) Παραλείπουν φθόγγους σε απλές λέξεις (πότο/πόρτα) Παραλείπουν συλλαβές από λέξεις (κάβι/καράβι) Προσθέτουν φωνήματα, συλλαβές ή λέξεις κατά την ανάγνωση ( Διαβάζουν καθρεπτικά (φως — σωφ, αχ — χα) Συγχέουν γράμματα με λεπτές γραφικές διαφοροποιήσεις Συγχέουν λέξεις που μοιάζουν οπτικά ή ακουστικά (μόνος - νόμος, δένω-μένω) Χρησιμοποιούν ανάμεικτα μικρά και κεφαλαία γράμματα Μπερδεύουν τη σειρά των γραμμάτων στις λέξεις Έχουν αργό ρυθμό κατά την ανάγνωση Έλλειψη έκφρασης κατά την ανάγνωση Χάνουν τη γραμμή Συχνά κομπιάζουν

4 Επαναλαμβάνουν ή αντικαθιστούν λέξεις ή συλλαβές
Δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα γράμματα, Μπερδεύουν αυτά που έχουν κατοπτρική θέση (β-θ), Δυσκολεύονται σε κάποια συμπλέγματα συμφώνων (βρ, χθρ, σπρ). Παρατονίζουν λέξεις, δυσκολεύονται στις πολυσύλλαβες, Βάζουν δικές τους καταλήξεις ή βρίσκουν δικές τους λέξεις με ίδιο νόημα Ø        Μαθηματικά Γράφει αριθμούς ανάποδα ( ), Δυσκολία στην αντίληψη βασικών κανόνων Δυσκολία στην ανάκληση βασικών κανόνων Δυσκολία στην αφαίρεση Δυσκολία στους πίνακες πχ προπαίδεια Δυσκολία στην υπενθύμιση των ψηφίων Δυσκολία στο να διατηρήσουν πίνακες Δυσκολία στο να θυμηθούν τη σειρά των βημάτων που απαιτούνται για να ολοκληρώσουν μια πράξη Οι δυσλεκτικοί τείνουν να είναι πιό αργοί στα μαθηματικά (Chinn 1995) οι δυσλεκτικοί μαθητές πήραν περίπου 50% περισσότερο χρόνο. Μετρούν με τα δάχτυλα Έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στους πολυψήφιους αριθμούς. μπερδεύουν οπτικά τους αριθμούς και τα μαθηματικά σύμβολα (+ και Χ, < και >, 6Χ9=15 αντί 54). Δυσκολεύονται να συγκρατήσουν τους όρους των μαθηματικών προβλημάτων, Δυσκολεύονται στην προπαίδεια, Λάθη και στην αντιγραφή ασκήσεων,

5 Όλα αυτά αποτελούν τη μια μορφή της δυσλεξίας
ΔΥΣΛΕΞΙΑ Η δυσλεξία ένας από τους πολλούς τύπους διαταραχών της μάθησης. Η διεθνής ομοσπονδία Νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως σύνδρομο που εκδηλώνεται με απροσδόκητη αποτυχία στην εκμάθηση του γραπτού λόγου, ιδιαίτερα της ανάγνωσης, παρά την επαρκή σχολική εκπαίδευση, τη φυσιολογική νοημοσύνη και τις επαρκείς κοινωνικοπολιτιστικές ευκαιρίες. Όλα αυτά αποτελούν τη μια μορφή της δυσλεξίας

6 Η άλλη μορφή σχετίζεται με τις συναισθηματικές επιπτώσεις
Συναισθηματικές επιπτώσεις Χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση Απομόνωση και περιθωριοποίηση από την ομάδα των συνομήλικων Μειωμένο αίσθημα προσωπικής επίτευξης αρνητική εικόνα εαυτού

7 Η δυσλεξία σχετίζεται με προβλήματα με την αυτοεκτίμηση ειδικά όταν εμφανίζεται κακή απόδοση που αποκαλύπτει χαμηλή δυνατότητα παρά την υπερβολική προσπάθεια (Thompson, 1997, Cohen 1994) Ένας φαύλος κύκλος αποτυχίας στο σχολείο, που οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, απογοήτευση και συνεχή φόβο απόρριψης έχει αναφερθεί (Ryan, 1992 Rourke & Fuerst, 1991 Covington & Omelich, 1985 Selikowitz, 1993). Το Εθνικό ίδρυμα Ψυχικής Υγείας της Μ.Βρετανίας (1997) ταξινομεί τα παιδιά με δυσλεξία στα αυτά που βιώνουν τεράστιο άγχος που οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και σε παιδιά που έχουν επιτυχίες σε πολλές πτυχές της ζωής τους, αλλά προκαλούν προβλήματα στο σχολείο τους

8 Όλα αυτά οδηγούν το παιδί και τον έφηβο σε μια απόσυρση από την προσπάθεια που καταβάλλει προκειμένου να σπάσει τον φαύλο κύκλο μεταξύ των περιορισμένων ικανοτήτων και της χαμηλής απόδοσης (Lundquist, 1988; Moss & Fox, 1980). Η απόσυρση αυτή παίρνει για το παιδί τη θέση του προστάτη απέναντι στην ταπείνωση (Covington & Omelich, 1985) και μετατρέπεται σταδιακά σε αδυναμία του ‘να παρευρεθεί, να συμμετέχει στην τάξη και να κατακτήσει τη γνώση’ (Rourke & Fuerst, 1991). Ένας φαύλος κύκλος αποτυχίας στο σχολείο ξεκινά με άμεσο συνεπακόλουθο το χαμηλό αυτοσεβασμό, την απογοήτευση και το συνεχή φόβο της απόρριψης (Ryan, 1992), κατάσταση η οποία συνεχίζεται και εκτός σχολικού περιβάλλοντος.

9 Ο Ο Selikowitz, (1993) δίνει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά για τα παιδιά και τους εφήβους με δυσλεξία:
11)      Αποφυγή του σχολείου, που προκαλείται από την πίεση που βιώνεται κατά τη διάρκεια των σχολικών ή κοινωνικών συναναστροφών τους 22)      Επιθετικότητα, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως τρόπος συγκάλυψης της χαμηλής αυτοεκτίμησης. 33) Εγκατάλειψη και απόσυρση. Αυτός θεωρείται ως τρόπος προσέγγισης των συναισθημάτων κάθε φορά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Μπορεί να οδηγήσει σε μια άρνηση δημιουργίας διαπροσωπικών σχέσεων με άτομα έξω από το οικογενειακό περιβάλλον.

10 Οι Thompson & Hartley, (1980) διαπίστωσαν ότι το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες στερείται τον αυτοσεβασμό και βιώνει φτωχή εικόνα εαυτού. Ο Ο Kershaw (1974) έφτασε στο συμπέρασμα ότι παιδιά και έφηβοι με δυσλεξία ακόμα κι αν έχουν νοημοσύνη πάνω από το μέσο όρο, τα συναισθήματα απογοήτευσης και της κατωτερότητας που βιώνουν λόγω του ότι βλέπουν ότι δεν μπορούν να προοδεύσουν σε πολύ σημαντικούς τομείς της ζωής τους, τα οδηγούν σε χαμηλή αυτοεκτίμηση ΕΕπιπλέον τα κορίτσια με μαθησιακές δυσκολίες είχαν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση από τα αγόρια. Επομένως η χαμηλή εικόνα εαυτού που δημιουργείται από τη ματαίωση της ακαδημαϊκής επιτυχίας, από τη μη ικανοποίηση των προσδοκιών τους και τις συγκρούσεις με γονείς, συμμαθητές και εκπαιδευτικούς οξύνουν το πρόβλημα. Τελικά αισθάνονται λιγότερο αποδεκτοί από τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης.

11 Σε μερικές περιπτώσεις τα παιδιά με δυσλεξία γίνονται πιό ενεργά και συμπεριφέρονται απρεπώς ώστε να καλύψουν την απογοήτευση και την ανησυχία που είναι υπεύθυνες για την χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι πρώτες έρευνες στη δυσλεξία και την αυτοεκτίμηση οδήγησαν τον Rosenthal, (1973) στο συμπέρασμα ότι τα δυσλεκτικά παιδιά και έφηβοι είχαν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση από την ομάδα ελέγχου Μια διαχρονική μελέτη (Gjessing και Karlsen 1989) διαπίστωσε ότι τα δυσλεκτικά παιδιά είχαν χαμηλή αυτοεκτίμηση, η οποία απεικονίστηκε στην έλλειψη αυτοπεποίθησης και περιορισμένων διαπροσωπικών σχέσεων. Η περαιτέρω έρευνα έχει αποδείξει ότι η σχολική αποτυχία λόγω της δυσλεξίας έχει μια σειρά συνεπειών στους εφήβους με κυριότερη την επιθετική απόρριψη του σχολείου (Beitchman & al, 1996; Bishop, 1994; Casey, & al 1992; Powell & Makin, 1994, Huntington & Bender,1993).

12 Κύκλος Μ.Δ και συναισθήματος

13 …έτσι ώσπου να τελειώσουν οι έφηβοι το σχολείο δοκιμάζουν πιθανότατα:
vΧαμηλή αυτοεκτίμηση vΈλλειψη επιβεβαίωσης vΈλλειψη δεξιοτήτων vΜοναξιά vΑνικανότητα vΑπόγνωση vΚατάθλιψη - Άγχος

14 Η κατάθλιψη εμφανίζεται στους εφήβους με δυσλεξία ως αποτέλεσμα:
απώλεια ικανότητας Συναισθήματα ανεπάρκειας Θυμός Απόσυρση Έλλειψη ενδιαφέροντος Κατάθλιψη

15 Ένας έφηβος με δυσλεξία μπορεί να βιώσει μειωμένη κοινωνική ικανότητα αυξανόμενη σύγχυση θλίψη ανησυχία θέμα προσωπικής αξίας Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα κατωτερότητας που στη συνέχεια εντείνουν το αρχικό μαθησιακό πρόβλημα.

16 5 σημαντικότερες συναισθηματικές δυσκολίες για εφήβους με μαθησιακές δυσκολίες
1. Ντροπή 2. Φόβος 3. Περιβαλλοντική & συναισθηματική ευαισθησία 4. Συναισθηματικός έλεγχος 5.Δυσκολία προσαρμογής στην αλλαγή

17 1. Ντροπή vΧαρακτηρισμένος ως ανίκανος να μάθει
1. Ντροπή vΧαρακτηρισμένος ως ανίκανος να μάθει περνά μέσω του σχολικού συστήματος χωρίς να έχουμε απόκτηση των βασικών ακαδημαϊκών δεξιοτήτων vΣτιγματισμένος από την ετικέτα v Εσωτερικοποιημένες αρνητικές πεποιθήσεις μη εξυπνάδας & ανικανότητας

18 2. Φόβος vΦόβος της ανακάλυψης vΦόβος της αποτυχίας
2. Φόβος vΦόβος της ανακάλυψης vΦόβος της αποτυχίας vΦόβος του εμπαιγμού, ή της κριτικής vΦόβος της απόρριψης

19 3. Περιβαλλοντική & συναισθηματική ευαισθησία
3. Περιβαλλοντική & συναισθηματική ευαισθησία vΕυαίσθητος στο θόρυβο,, φως vΣυναισθηματικά συντριμμένος/η

20 4. Συναισθηματικός έλεγχος
4. Συναισθηματικός έλεγχος vΠαρορμητικές σκέψεις ή ενέργειες vΟι συναισθηματικές πληγές μπορούν να οδηγούν σε συναισθηματικά φορτισμένες απαντήσεις

21 5. Δυσκολία προσαρμογής στην αλλαγή
5. Δυσκολία προσαρμογής στην αλλαγή Πρόβλημα να κινείται από το ένα προς το άλλο χωρίς ολοκλήρωση του πρώτου στόχου ¶Άκαμπτος κατά τον εξέταση άλλων απόψεων Αλλαγή = νέα εκμάθηση = ανησυχία

22 Δυσλεξία και προσωπικότητα
Τα παιδιά και οι έφηβοι με δυσλεξία δεν έχουν πάντα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Υπάρχουν έρευνες που δεν δείχνουν καμία διαφορά στην αυτοεκτίμηση (Boersma, 1979, Smith & Al, 1977, Kistner et Al, 1987, Montgomery, 1994, Winne et Al, 1982). Δυσλεξία και προσωπικότητα Οι έρευνες έχουν αποτύχει να παρουσιάσουν μια συγκεκριμένη δυσλεκτική προσωπικότητα (Hales, 1994). Βρήκε περιορισμένες κοινωνικές επαφές σε εφήβους με δυσλεξία. Οι Williams & Miles (1985) κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα ενώ ο Plaisant, (1989) δεν βρήκε ένα σαφές μοντέλο προσωπικότητας αλλά χαμηλή αυτοεκτίμηση.

23 Δημήτρης Καλές στιγμές 13 ετών
Ζει με τη μητέρα, τον πατέρα και την αδελφή του Δυσλεξία Επιτίθεται στο σπίτι Εναλλαγές διάθεσης Απείλεί να φύγει ή να αυτοκτονήσει Χαμηλός αυτοσεβασμός: Καλές στιγμές 1. Εργασία με κάτι ‘ζωντανό¨ (δηλ., υπολογιστής,) 2. Βοηθώντας άλλους να ολοκληρώσουν μια υποχρέωση Θετικές ιδιότητες 1.Πρόθυμος 2. Αποκρίνεται στο λεκτικό έπαινο 3. Επινοητικός 4. Κοινωνικά ευχάριστος

24 ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΕΠ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΜΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ Κοινωνικές δεξιότητες
Επίλυση Προβλημά των Αυτογνωσία αποφάσεων Λήψη Κοινωνικές δεξιότητες Σχεδιασμός ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Επαγγέλματα Επιλογή δραστηριοτήτων ΜΑΘΗΤΗΣ Δυνατότητες Eπιλογή μαθημάτων ΣΕΠ ΣΧΟΛΕΙΟ Ιδιαίτερες κλίσεις Δεξιότητες διαβάσματος Ενδιαφέρον Εξετάσεις

25 Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να δοθεί στην ταμπέλα
«δυσλεξία» και τις επιπτώσεις που έχει στην οικογένεια. Αν δεν μπορέσει να προσαρμοστεί τότε θα δημιουργηθούν εντάσεις. Δεν έχω ταμπέλα άρα δεν Θέλω βοήθεια

26 Δίλημμα για γονείς κάποιος ξέρει πράγματα για το παιδί μου που θα επιθυμούσα να ξέρω μόνο εγώ το παιδί μου μπορεί να χρειαστεί κάποιον για να μιλήσει έξω από την οικογένεια εναντίον

27 Η σημασία της ταμπέλας Οι γονείς για να κατανοήσουν την «ταμπέλα» της δυσλεξίας Cunningham and Davis, (1985) μπορούν να εμφανίσουν και συμπεριφορές όπως αυτοκατηγορίες, άρνηση ή ακόμα και εχθρότητα Οι συμπεριφορές αυτές δεν θεωρούνται καταδικαστέες αλλά μέρος της εξερεύνησης και της ανασυγκρότησης που κρίνεται απαραίτητη προκειμένου οι γονείς να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

28 Η σημασία της ταμπέλας Υπεύθυνη για θλίψη των γονέων
συναισθηματική πίεση Συναισθήματα απώλειας παρομοιάζει με καταστάσεις πένθους αφού ‘χάνεται’ η εικόνα που έχουν για το παιδί τους προσπάθεια εύρεσης στρατηγικών για την αντιμετώπιση τους

29 Η σημασία της ταμπέλας Μiles (1988)
η διάγνωση «δυσλεξία» βοηθά τους γονείς και το παιδί να αντιληφθούν τη φύση του προβλήματος. Οι γονείς δεν έχουν πλέον μια ασαφή εικόνα αλλά μαθαίνουν ότι το παιδί έχει πρόβλημα στην ανάγνωση και τη γραφή. Επομένως η διάγνωση της δυσλεξίας επιδρά θετικά στην αυτοεκτίμηση του παιδιού, και στις στάσεις του περιγύρου του.

30 ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΧΩΡΙΚΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΗ
Η σημασία της ταμπέλας ΓΛΩΣΣΙΚΗ Βοηθητική είναι η επεξήγηση και παρουσίαση της θεωρίας των πολλαπλών νοημοσυνών του Gardner Υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορεί κάποιος να είναι έξυπνος ΛΟΓΙΚΟΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΧΩΡΙΚΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΝΑΤΟΥΡΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΝΔΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗ

31 Ιδιότητες των ιδιαίτερα επιτυχημένων παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες
v Επιθυμία - κίνητρο vΠροσανατολισμός στόχου vΑναπλαισίωση vΕμμονή vΡεαλιστικές προσδοκίες vΜαθημένη δημιουργικότητα

32 Επίλυση προβλημάτων 1.Αναπλαισίωση
Σημαίνει να δει κάποιος μια κατάσταση με έναν παραγωγικό, θετικό τρόπο.

33 Επίλυση προβλημάτων Παράδειγμα: 2. Οργάνωση σκέψης Κύρια ιδέα Ιδέα
Λεπτομέρειες Λεπτομέρειες Ιδέα Ιδέα Κύρια ιδέα Ιδέα Ιδέα Λεπτομέρειες Λεπτομέρειες

34 Χρησιμο ΤΗΤΑ Πλεονεκτήματα: ευελιξία δημιουργικότητα ΔΕΊΧΝΕΙ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΕΥΕΛΙΞΙΑ

35

36

37 Τα έξι ζωτικής σημασίας συστατικά του αυτοσεβασμού
είναι: ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ- η απουσία εκφοβισμών και φόβων ΤΑΥΤΌΤΗΤΑ - "ποιος/α είμαι" ΑΠΟΔΟΧΗ - μια αίσθηση ότι ανήκει κάπου ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ. - μια αίσθηση - ικανότητας ΑΠΟΣΤΟΛΗ - το συναίσθημα ότι η ζωή κάποιου έχει σημασία

38 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
1. Η Αρμονική συνεργασία καθηγητή και γονέων είναι ιδιαίτερα σημαντική για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών. Καθηγητής και γονείς θέτουν από κοινού στόχους για την αντιμετώπιση της συμπεριφοράς και των δυσκολιών στη σχολική επίδοση. Συναντιούνται συχνά και εξετάζουν την πορεία του παιδιού στο σπίτι και στο σχολείο, καθώς και το βαθμό στον οποίο ολοκληρώνονται οι στόχοι.

39 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
2. Μια θετική διαπροσωπική σχέση παιδιού και καθηγητή λειτουργεί ως κίνητρο για το παιδί ώστε να συμπεριφέρεται καλύτερα. 3. Ο καθηγητής πρέπει να επικοινωνεί με το παιδί χρησιμοποιώντας σαφείς όρους, να δίνει μόνο μία οδηγία τη φορά, να αποφεύγει τις πολύπλοκες οδηγίες και να μιλά χρησιμοποιώντας απλές προτάσεις.

40 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
4. Ο καθηγητής δεν πρέπει να παραβλέπει τη συμπεριφορά του παιδιού όταν δεν είναι αποδεκτή, αλλά αντίθετα πρέπει να αντιδρά άμεσα κάνοντας του παρατήρηση, ή στην αντίθετη περίπτωση επαινώντας το. 5. Ο καθηγητής πρέπει να προσπαθεί να προβλέπει τις καταστάσεις οι οποίες ενδέχεται να δημιουργήσουν δυσκολία στο παιδί και να τις προλαμβάνει.

41 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
6. Ο καθηγητής πρέπει να προσπαθεί να επαινεί συχνότερα την αποδεκτή συμπεριφορά του παιδιού και να αποφεύγει τη συχνή χρήση τιμωριών. 7. Οι τιμωρίες δεν πρέπει να είναι αυστηρές και πρέπει να αφορούν συμπεριφορές που το παιδί γνωρίζει ότι δεν είναι αποδεκτές. Οι επιπλήξεις και οι ποινές θα πρέπει να παρουσιάζονται με ήρεμο και σύντομο τρόπο ώστε να μη γίνονται αντιληπτές από τα άλλα παιδιά. Σε ορισμένες περιπτώσεις αρκεί μια απλή βλεμματική επαφή με το παιδί.

42 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
8. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος ο δάσκαλος πρέπει να δίνει την ίδια έμφαση στη διδασκαλία και στη συμπεριφορά των παιδιών. Αυτό επιτυγχάνεται όταν, σε τακτά χρονικά διαστήματα σταματά για να επαινέσει ένα μαθητή ο οποίος παρακολουθεί ή ασχολείται με μια δραστηριότητα παραινει ένα άλλο παιδί να αρχίσει να προσέχει κάνει σε ένα τρίτο μια ερώτηση σχετικά με το μάθημα, ώστε να επαναφέρει την προσοχή του στο υπό μελέτη θέμα..

43 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
Δομή της σχολικής τάξης και πρόγραμμα μαθημάτων Πολλές φορές είναι απαραίτητο το θρανίο (ιδιαίτερα του υπερκινητικού παιδιού) να τοποθετηθεί κοντά στην έδρα, μακρυά από τα παράθυρα και τους διαδρόμους για να ελαχιστοποιήσουν τις οπτικές και ακουστικές αποσπάσεις της προσοχής Σε ορισμένες περιπτώσεις το παιδί ίσως χρειαστεί να κάθεται μόνο του στο θρανίο ώστε να μη διασπάται η προσοχή του.

44 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
Αποφύγετε χρήση τoυ πίνακα Ιδανικά μια τάξη πρέπει να παρέχει την ευελιξία της διάταξης θέσεων Πιο συγκεκριμένα: 1. Η τάξη πρέπει να είναι οργανωμένη και το πρόγραμμα μαθημάτων να είναι δομημένο και προβλέψιμο. Αυτό επιτυγχάνεται με την ανάρτηση σε εμφανές σημείο του καθημερινού προγράμματος και των κανόνων λειτουργίας της τάξης.

45 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
2. Η απαιτούμενη σχολική εργασία πρέπει να είναι ανάλογη με την ικανότητα του παιδιού να συγκεντρωθεί και να την ολοκληρώσει. Συχνά αυτό σημαίνει μείωση του σχολικού έργου που απαιτείται από το παιδί. Πολλές φορές ο καθηγητής χρειάζεται να δώσει στο παιδί περισσότερο χρόνο απ' ό,τι στο άλλα παιδιά προκειμένου να ολοκληρώσει μια εργασία. 3. Η διδασκαλία πρέπει να είναι «ζωντανή» και ενδιαφέρουσα, ώστε να μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον του παιδιού.

46 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
4. Η αξιολόγηση πρέπει να είναι κατά το δυνατόν εξατομικευμένη στις δυνατότητες και στις ανάγκες του παιδιού. 5. Ο καθηγητής πρέπει να προσφέρει στο παιδί πρόσθετη βοήθεια όταν τη χρειάζεται.

47 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
Οργάνωση μαθήματος •Παρέχετε μια περίληψη, βασικές έννοιες και ένα ουσιαστικό λεξιλόγιο πριν από το μάθημα ή την παρουσίαση θέματος •Δώστε ποικιλία στο ρυθμό της παρουσίασης του μαθήματος • ποικίλες δραστηριότητες κατά τη διάρκεια κάθε μαθήματος

48 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
Όπου χρειάζεται, διανθίστε τους στόχους με περισσότερες δραστηριότητες • ενδιαφέρουσες εικόνες και ήχοι που αφορούν άμεσα το υλικό που μαθαίνεται •Καθορισμένοι σύντομοι επιτεύξιμοι στόχοι και ανταμοιβή αμέσως.

49 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
3 Γενική οργάνωση •Καθιερώστε ένα καθημερινό πρόγραμμα τάξης και εξασφαλίστε ότι η διαδικασία είναι γνωστή για την έναρξη, τη διάρκεια και τη λήξη του μαθήματος •Δώστε πέντε λεπτά προειδοποίηση πρίν τελειώσει η συνάντηση •Μεμονωμένο διάγραμμα ανάθεσης εργασίας για το σπίτι.

50 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
Συμπεριφορά Κρατήστε τους κανόνες απλούς και σαφείς, με παραδείγματα • Ενεργά ενισχύστε τις επιθυμητές συμπεριφορές • Εγκωμιάστε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.

51 Ντροπή, Δειλία Επιδιώξετε να προσεγγίσετε το παιδί με διακριτικό τρόπο
(πρέπει να γνωρίζετε ότι τα παιδιά αυτά μπορεί να είναι πολύ ευαίσθητα κι αγχώδη, χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, και ότι μπορεί να φοβούνται τον δάσκαλο/θεραπευτή ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος λόγος) ·        Δώστε τους ιδιαίτερη προσοχή και κυρίως ενθάρρυνση ·        (Διευκολύνετε την συμμετοχή τους στις διάφορες δραστηριότητες της τάξης)

52 · Δώστε του σταδιακά ορισμένες υπευθυνότητες μέσα στην τάξη
Ντροπή, Δειλία Ανακαλύψτε τις κλίσεις ή τα ενδιαφέροντα που μπορεί να έχει το παιδί (π.χ. ζωγραφική) και ενθαρρύνετε το να ασχοληθεί μ’αυτά. ·        Κινητοποιήστε το δυναμικό της ομάδας-τάξης, έτσι ώστε να διευκολυνθεί το παιδί να συμμετέχει περισσότερο. (group therapy) ·        Δώστε του σταδιακά ορισμένες υπευθυνότητες μέσα στην τάξη ·        Φροντίστε να επέμβετε με θετικό τρόπο όταν κάποιο παιδί προσελκύσει την επιθετικότητα των άλλων παιδιών

53 Ντροπή, Δειλία Προσπαθήστε να πείσετε τους γονείς να μην ανησυχούν, και να μην είναι απαιτητικοί και αυστηροί με το παιδί ·        Βοηθήστε τους να αναλάβουν υπευθυνότητα για την δυσκολία του παιδιού τους, με το να είναι οι ίδιοι ενθαρρυντικοί μαζί του, και να το βοηθούν να ξεπερνά σιγά-σιγά τους φόβους του.

54 Αποθάρρυνση Ενθαρρύνετε ολόψυχα το παιδί, επαινώντας κάθε του προσπάθεια, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα ·        Συνηθίστε να τονίζετε όλα τα θετικά στοιχεία της συμπεριφοράς και της προσωπικότητάς του ·        Μιλήστε με τους γονείς και εξηγήστε τους πόσο μεγάλη ανάγκη έχει το παιδί τους για επιβράβευση και αποδοχή. ·        Έχετε υπόψη σας ότι συχνά χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση σ’όλη την οικογένεια, για να αλλάξουν οι στάσεις των γονιών προς το παιδί, και μερικές φορές επιπλέον ψυχοθεραπεία με το παιδί.

55 Συμβουλευτική Ο ρόλος της οικογένειας
οι γονείς πρέπει να συνεργαστούν με τους ειδικούς αφού, σύμφωνα με τους Maccoby και Martin (2003, σελίδα. 5), η ανταπόκριση και η ευαισθησία των γονέων είναι ισχυρά εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν στη γενική συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού. Η οικογένεια πρέπει να ξέρει ότι οι ειδικοί έχουν ως στόχο να τους βοηθήσουν. Επομένως εκφράζοντας τα συναισθήματά τους θα βιώσουν τη σύγχυση και την απογοήτευση τους σε χαμηλότερο βαθμό (Madden, 1995).

56 Συμβουλευτική Ο ρόλος της οικογένειας είναι πολύ σημαντικός με δεδομένο ότι οι γονείς μπορούν να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του παιδιού τους. Οι γονείς οφείλουν να: ενθαρρύνουν το παιδί τους να μπει τον κύκλο της επιτυχίας. βρίσκουν τρόπους να συνδέουν τα ενδιαφέροντα του παιδιού με τις απαιτήσεις της πραγματικής ζωής π.χ με το να δίνουν κίνητρα παρέχουν κοινωνική υποστήριξη, η οποία μπορεί να ενισχύσει την αυτο-αντίληψη των παιδιών τους (Forman, 1988). παρέχουν πρότυπα

57 Συμβουλευτική Ο Lawrence (1973, 1985, 1987) δηλώνει ότι πρέπει να εργαστούμε πάνω στις πεποιθήσεις παιδιών και εφήβων και τις δεξιότητες εκμάθησής τους. Σύμφωνα με τους Pumfrey και Reason (1991) ενισχύοντας τις ατομικές δεξιότητες σε συνδυασμό με προσωπική υποστήριξη θεωρείται ως η καλύτερη επιλογή θεραπείας. Αυτή η προσέγγιση βοηθά το παιδί να καταλάβει τις αδυναμίες του και να αναγνωρίσει αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα

58 Συμβουλευτική Επιπλέον πολύ σημαντικός θεωρείται ο ρόλος της ενσυναίσθησης και του απεριόριστου θετικού σεβασμού στη συνεργασία με τα παιδιά και τους εφήβους με μαθησιακές δυσκολίες (Miles, 1988). Οι βασικές συμβουλευτικές δεξιότητες όπως η ενσυναίσθηση και η ενεργητική ακρόαση μπορούν να είναι πολύ θεραπευτικές ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου το άτομο στερείται τις κοινωνικές δεξιότητες και έχει περιορισμένες διαπροσωπικές σχέσεις.