ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΠΟΧΗ

Παρουσίαση με θέμα: "ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΠΟΧΗ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΠΟΧΗ
Η ενδυμασία και η φωτιά ανακαλύφθηκαν ίσως κατά την Παλαιολιθική Περίοδο ,συμβάλλοντας και τα δύο σημαντικά στην ανάπτυξη της ανθρώπινης κατοικίας. Στην Παλαιολιθική εποχή ,οι άνθρωποι συνήθιζαν να αλείφουν το σώμα τους με λίπος για να προστατευτούν κυρίως από την ηλικιακή ακτινοβολία, το κρύο ,τα έντομα και άλλους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Ακόμη ,επιδίδονταν στην ζωγραφική προσώπου και σώματος με καλλιτεχνικά σχέδια, χρησιμοποιώντας διάφορα χρώματα. Γίνεται χρήση ελαφρώς κατεργασμένων πρωτογενών υλικών για την κατασκευή των πρώτων ενδυμάτων, δηλαδή φυτικά ή ζωικά υλικά, όπως δέρματα ζώων,φύλλα και κλαδιά δέντρων .

2 ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

3 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ
Τα ρούχα των αρχαίων Ελλήνων ράβονταν και φοριούνταν πολύ εύκολα. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ενδύματα ελαφρά. Δέρματα ζώων στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν οι χωρικοί και οι βοσκοί, καθώς και μυθολογικά πρόσωπα. Για πρότυπο είχαν τα ρούχα της ομηρικής εποχής. Τα ρούχα τους συνήθως ήταν ένα τετράγωνο κομμάτι υφάσματος που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη δουλειά για να φτιαχτεί.

4 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΔΥΜΑΤΑ
Πέπλος Χιτώνας Ιμάτιο

5 ΠΕΠΛΟΣ Πέπλος κατά τους αρχαίους χρόνους καλούνταν το περίβλημα ή επίβλημα, το οποίο διέφερε από τη χλαμύδα ως ευρύτερο και από το ιμάτιο ως μεγαλύτερο, ωραιότερο και πολυτελές. Κατά τους ομηρικούς χρόνους ήταν γυναικείο ένδυμα, ύφασμα πολύπτυχο, πολυτελές μάλλινο έγχρωμο, πλατύ, αχειρίδωτο, άφηνε τους βραχίονες γυμνούς, συγκρατούνταν από τους ώμους με πόρπες και έφθανε μπροστά μέχρι την βάση των ποδιών και το πίσω μέρος σέρνονταν στο έδαφος.

6 ΙΜΑΤΙΟ Το ιμάτιο ήταν ένδυμα στην αρχαία Ελλάδα. Το φορούσαν συνήθως επάνω από το χιτώνα. Ήταν από βαρύ ύφασμα, και είχε την ίδια χρήση με το σημερινό παλτό. Ήταν ελαφρότερο από την Ρωμαϊκή Τούγκα. Όταν το φορούσαν χωρίς χιτώνα ονομάζονταν «αχιτών». Συνέχισε να φοριέται και στο Βυζάντιο, και συχνά συναντάται σε εικόνες και αγιογραφίες. Συμπεραίνουμε όμως ότι την εποχή εκείνη ήταν ρούχο των φτωχών και της κατώτερης τάξης.

7 ΧΙΤΩΝΑΣ Άλλος βασικός τύπος ενδύματος ήταν ο χιτώνας ο οποίος φοριόταν τόσο από άντρες, όσο και από γυναίκες και ήταν λινός. Και εδώ το αρχικό σχήμα του υφάσματος ήταν σωληνοειδές, συνήθως όμως χωρίς απόπτυγμα. Τα σημεία στο ύφασμα που ράβονταν, ήταν οι μακριές πλευρές καθώς και οι ώμοι. Έτσι ο χιτώνας σχημάτιζε μανίκια, τις χειρίδες, που ήταν κοντές και έφεραν κομβία. Ο χιτώνας με μανίκια ονομάζονταν χειριδωτός.

8 ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ

9 ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΑΝΔΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ
Οι άνδρες την εποχή του Αρχαίου Βασιλείου τύλιγαν γύρω από τη μέση τους ένα λινό ύφασμα με πιέτες, που το στερέωναν με κόμπο ή με πόρπη. Στα χρόνια του Μέσου βασιλείου η μόδα άλλαξε και όλοι φορούσαν πιο μακριές και ίσιες φούστες. Το χειμώνα, όταν έκανε κρύο, φορούσαν μακριούς μανδύες. Στα χρόνια του Νέου Βασιλείου φορούσαν περίζωμα ή ποδιά με πλισέδες (μικρές πιέτες) και κρόσσια, που ήταν πολύ της μόδας.

10 ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι φορούσαν ελαφριά και δροσερά ρούχα από λεπτό, άβαφο λινό ύφασμα. Τα ρούχα τους απλώς τυλίγονταν γύρω από το σώμα, για αυτό και είχαν ελάχιστες ραφές. Οι γυναίκες στην εποχή του Αρχαίου βασιλείου φορούσαν απλό, ίσιο φόρεμα με τιράντες, φτιαγμένο από ένα ορθογώνιο κομμάτι λινό, με ραφή στη μία πλευρά. Για να μην ζεσταίνονται, χρησιμοποιούσαν πολύ λεπτά υφάσματα και δε φορούσαν εσώρουχα. Αυτό το απλό ντύσιμο δεν άλλαξε, αν και στα χρόνια του Μέσου Βασιλείου πλούσιες και φτωχές άρχισαν να φορούν κολιέ με πολύχρωμα σχέδια. Η μόδα του Νέου Βασιλείου ήταν πιο κομψή: Φορούσαν πλισέ χιτώνες με κρόσσια πάνω από το ίσιο φόρεμα.

11 ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

12 ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ Στον Μεσαίωνα, η ενδυμασία των ανθρώπων διέφερε ανάλογα με την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκε ο καθένας. Παρόλα αυτά, κύριο χαρακτηριστικό όλων αυτών ήταν μια μακριά μπλούζα μέχρι τον μοιρό (ή πουκαμίσα), μία ζώνη στη μέση και ένα είδος στενού παντελονιού, η περισκελίδα. Αξίζει να σημειωθεί πως όλα τα ρούχα ,πλούσιων και φτωχών, ήταν χειροποίητα .Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν καταστήματα, εκτός απ' τους γυρολόγους μικροπωλητές που προμήθευαν τους άρχοντες με ποικιλία μικρών αντικειμένων- από διακοσμητικά μέχρι και φάρμακα .