Χαρακτηριστικά και Τρόποι Αντιμετώπισης

Παρουσίαση με θέμα: "Χαρακτηριστικά και Τρόποι Αντιμετώπισης"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Χαρακτηριστικά και Τρόποι Αντιμετώπισης
Αυτισμός Ζωγόπουλος Άνθης Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής-Δ/ντής του 18ου Δημ.Σχ.Πατρών ,Msc, Οργάνωση-Διοίκηση Σχολ. Μονάδων Γενικής κ Ειδικής Αγωγής Χαρακτηριστικά και Τρόποι Αντιμετώπισης

2 ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ Ειδικές κοινωνικές δυσχέρειες: Τα αυτιστικά παιδιά σπάνια προσπαθούν να μοιραστούν τα παιχνίδια τους ή να κατευθύνουν τη προσοχή ενός ενήλικα δείχνοντας ή κοιτάζοντας αντικείμενα. α) Ο δάσκαλος στρέφει τη προσοχή του εκεί όπου εστιάζεται η προσοχή του παιδιού. --β) Ο δάσκαλος κάνει σχόλια για τη δραστηριότητα του παιδιού ή συμμετέχει κι αυτός. --γ) Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται απευθείας πως πρέπει να υπάρχει παραλήπτης της επικοινωνίας τους.

3 Σωματική απόσυρση Πολλές φορές τα αυτιστικά παιδιά καταφεύγουν σε *στερεοτυπίες για να μειώσουν το άγχος τους. Αν ελαττωθούν οι ¨τελετουργικές συμπεριφορές¨ θα αυξηθεί η ανταπόκριση των παιδιών προς το περιβάλλον. Διδασκαλία: Ο δάσκαλος ακολουθεί μεθόδους που έχουν σκοπό την αποτροπή της απόσυρσης του παιδιού. Τέτοιες μέθοδοι αποτελούν τη βάση των δομημένων και κατευθυντικών προσεγγίσεων. Το πρόβλημα της παρέας με συνομηλίκους μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με συμμετοχή σε δομημένες δραστηριότητες, αφού έχει προηγηθεί προ—παίδευση.

4 3. Αρνητισμός: Αντίσταση του αυτιστικού παιδιού στις αλλαγές των συνηθειών του και η ενασχόλησή του με επαναλαμβανόμενες στερεότυπες συμπεριφορές. Διδασκαλία: --Ανίχνευση του << αιτίου>> του αρνητισμού. -- Ο δάσκαλος δομεί τα καθήκοντα, ώστε το παιδί να καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει, πού, πότε, πώς, και πότε να τελειώσει. -- Οι γραπτές ή οι οδηγίες με εικόνες είναι καλύτερες από τις προφορικές. Χρήση μικρών προτάσεων με ενδιάμεσες παύσεις.

5 4. Σχέσεις με συνομηλίκους
4. Σχέσεις με συνομηλίκους Δύσκολα οι αυτιστικοί κάνουν προσωπικές φιλίες οποιουδήποτε βάθους. Η απουσία ¨ενσυναισθησίας¨ συχνά καταλήγει κι αυτή σε αύξουσα απομόνωση. Διδασκαλία: --Ένας στόχος της διδασκαλίας πρέπει να είναι η οικοδόμηση φιλικών σχέσεων και δεξιότητες που το κάνουν να μπαίνει σε μια ομάδα ,να συντηρεί το θέμα συζήτησης της ομάδας, να μοιράζεται πληροφορίες με την ομάδα και να αναγνωρίζει και να συζητά για πράγματα που ενδιαφέρουν και τους άλλους. --Ωστόσο ο δάσκαλος πρέπει να γνωρίζει ότι μερικές δεξιότητες μπορεί να μην επιτευχθούν ποτέ σε λειτουργικό επίπεδο. Γι αυτό πρέπει να διδάσκουμε νόμους και κανόνες που πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα (νόμοι και κανονισμοί ασφαλείας) --Επίσης μπορεί να συμβεί και η «αντίστροφη ένταξη»

6 Η σχέση δασκάλου μαθητή
Η σχέση δασκάλου μαθητή --Ενώ ο δάσκαλος συνηθίζει πρώτα να δημιουργεί μια σχέση με τα παιδιά και στη συνέχεια να δίνει μέσω αυτής ερεθίσματα και κίνητρα για σχολική μάθηση στον αυτισμό δεν έχει αποτέλεσμα αυτή η προσέγγιση. --Ο δάσκαλος πρώτα δουλεύει με το παιδί και μετά οικοδομείται η σχέση ανάμεσα στο δάσκαλο και το παιδί. --Eχουν προταθεί ειδικές προσεγγίσεις για το πρόγραμμα διδασκαλίας στις οποίες ο δάσκαλος δεν αντιμετωπίζει με κοινωνικό τρόπο το παιδί( στέκεται από πίσω και τα καθοδηγεί σωματικά) είτε δεν αποτελεί μέρος του διδακτικού περιβάλλοντος. Αυτό μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να συντελεί στη μη καθυστέρηση της σχολικής προόδου, αλλά θα πρέπει να υπάρχει ένα παράλληλο πρόγραμμα που θα διδάσκει στο παιδί πώς να μαθαίνει μέσα σ’ ένα κοινωνικό πλαίσιο.

7 Μέθοδος Διδασκαλίας TEACH
--Μια τέτοια προσέγγιση είναι το TEACH (Schopler..1981) ειδικά σχεδιασμένη για αυτιστικούς μαθητές. Είναι πολύ δομημένο και χρησιμοποιεί κάποιες συμπεριφοριστικές μεθόδους, αλλά περιλαμβάνει και ένα πρόγραμμα για ανεξάρτητη μάθηση. Σ’ αυτό το πρόγραμμα το παιδί έχει την ευθύνη του ωρολόγιου προγραμματός του, που είναι κωδικοποιημένο έτσι που να δείχνει, που πρέπει να εκτελεστεί η κάθε εργασία και με πόση επιτήρηση ή βοήθεια. Το παιδί μαθαίνει δεξιότητες καθημερινής εργασίας, από που να αρχίζει κάτι ,πώς να το προχωρεί με σύστημα, να τελειώνει πάντα την εργασία, να δουλεύει από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω.

8 Λόγοι για τους οποίους χρησιμοποιούμε τη Δομημένη εκπ/ση
Λόγοι για τους οποίους χρησιμοποιούμε τη Δομημένη εκπ/ση 1.Για να βοηθήσουμε το άτομο να κατανοήσει. 2. Για να είναι ήρεμο -- μείωση του άγχους. 3. Για να εστιάζεται σ’ αυτό που είναι σχετικό με τη περίσταση και να μαθαίνει. 4. Βοηθάει στην ανεξαρτησία του παιδιού. 5.Για το χειρισμό της συμπεριφοράς.

9 Τομείς του προγράμματος
Τομείς του προγράμματος Οργάνωση ,ανεξαρτησία, στύλ μάθησης Επικοινωνία , ομιλία Παιχνίδι , κοινωνικότητα, ελεύθερος χρόνος Γνωστικός τομέας ,λειτουργική ακαδημαϊκή εκπ/ση Δεξιότητες λεπτής/ αδρής κινητικότητας , αυτουπηρέτηση , Ασχολίες στο σπίτι , προσαρμοστική συμπεριφορά.

10 1. Δόμηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Δόμηση της εκπ/σης 1. Δόμηση του φυσικού περιβάλλοντος. 2.Ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα. 3.Ατομικό σύστημα εργασίας. 4. Οπτική δόμηση –Οργάνωση (Οργάνωση των πληροφοριών - ερεθισμάτων)

11 Άτυπη αξιολόγηση Αναδυόμενες δεξιότητες Δυνατότητες Αδυναμίες
Άτυπη αξιολόγηση Αναδυόμενες δεξιότητες Δυνατότητες Αδυναμίες Ενδιαφέροντα

12 Επιλογή των στόχων Ανάλογοι του αναπτυξιακού σταδίου Λειτουργικοί
Επιλογή των στόχων Ανάλογοι του αναπτυξιακού σταδίου Λειτουργικοί Ανεξαρτησία Προτεραιότητες Πρακτικές των γονέων

13 ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Εκρήξεις θυμού, κλάμα είναι προεπικοινωνιακές. Επικοινωνία μέσω αντικειμένων Χειρονομίες ( πιάνουν το χέρι κάποιου και το κατευθύνουν στο αντικείμενο που θέλουν) Εικόνες ,φωτογραφίες, ζωγραφιές. (Μεταφέρει μηνύματα μέσω της εικόνας που δίνει στον άλλον) Γραπτός λόγος , δείχνουμε καρτέλες με λέξεις για να επικοινωνήσουν καλύτερα Νοηματική γλώσσα, είναι δύσκολη κ διαφορετική από την εικονική, γιατί είναι αφηρημένη, αλλά ο προφορικός λόγος ακόμα περισσότερο

14 Γλώσσα --Έκφραση Στον αυτισμό η γλώσσα μπορεί να εξελίσσεται χωρίς το παιδί να έχει αντίληψη της χρήσης για επικοινωνία και καμία κατανόηση του πώς μπορούν να τη χρησιμοποιούν οι ομιλητές για να δημιουργούν μια ποικιλία σημασιών πέρα από τη κυριολεκτική ερμηνεία των λέξεων και προτάσεων. Παρόμοιες δυσκολίες συναντούν και στην ερμηνεία των εκφράσεων του προσώπου, των νευμάτων και χειρονομιών, των στάσεων του σώματος ή και της ρύθμισης του προσωπικού χώρου. Όπως και η αδυναμία αυθόρμητης κατάδειξης.

15 AΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ Το αυτιστικό άτομο μπορεί να βρεί ευκολότερο να διαβάζει ιστορίες παρά να τις ακούει ή να τις λέει από βιβλία με εικόνες. Διδασκαλία: Ο δάσκαλος θα πρέπει να ελέγξει τη κατανόηση του παιδιού σε κείμενα που διαβάζει. Αυτό επιτυγχάνεται αν ενθαρρύνουμε το παιδί να διαβάζει περισσότερο κείμενα για γεγονότα παρά για φανταστικές ιστορίες. Το να δίνουμε γραπτές οδηγίες στα παιδιά για να κάνουν γνώριμες εργασίες , τα βοηθά να γίνουν ανεξάρτητα στην εκτέλεση των καθηκόντων τους και τα βοηθά να μάθουν ανάγνωση.

16 Κατανόηση και διήγηση ιστοριών
Κατανόηση και διήγηση ιστοριών Τα αυτιστικά παιδιά δυσκολεύονται να θυμούνται την ουσία αυτών που άκουσαν και να διηγούνται προσωπικά γεγονότα με νόημα. Μερικά παρουσιάζουν μια εμμονή σε συγκεκριμένες ιστορίες ,ιδίως με κινούμενα σχέδια ή βιντεοταινίες, και να απαιτούν να τους τι λένε ξανά και ξανά.

17 Διδασκαλία --Η βοήθεια προς το παιδί μπορεί να αρχίσει με το να του δίνουμε κούκλες και να το μαθαίνουμε να μιμείται την κύρια θεματολογία της ιστορίας που διηγούμαστε. Για παιδιά με δεξιότητες γραφής μπορούμε να τα μάθουμε να ξεχωρίζουν τις λέξεις που αναφέρονται στον ήρωα. . Μπορούμε να δανειστούμε τις τεχνικές ανατροφής των φυσιολογικών παιδιών και να μιμηθούμε τον τρόπο που οι γονείς βοηθούν τα παιδιά τους να μάθουν να μιλούν για τον εαυτό τους μέσα από μια διαδικασία δομημένης ανασκόπησης.

18 Eρωτήσεις Η δομή αυτή αποτελείται από ερωτήσεις που βοηθούν το παιδί να δει ότι πρέπει να μιλάμε για κάποιο πρόσωπο ( ποιος;), κάποιο γεγονός ( τι;), κάποιο χρόνο ( πότε;), κάποια ακολουθία ( τι έγινε μετά;) και κάποια συναισθηματική αντίδραση (πώς;)

19 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Η αντίληψη της επικοινωνιακής πρόθεσης των άλλων μπορεί να είναι ανεπαρκείς , οπότε δεν γίνεται ποτέ χρήση του «κοινού νου» για να γίνει αντιληπτό το πραγματικό νόημα των λεγομένων. Διδασκαλία: Ο Εκπ/κός θα πρέπει να περιορίσει τη χρήση σαρκασμού ή ειρωνείας ή και μεταφορών. Από την άλλη πλευρά ο εκπ/κός θα πρέπει να δουλεύει και με τις μεταφορές, αρχίζοντας με τις πιο εμφανείς. Π.χ. η χρήση του λάμπει με την έννοια του χαίρεται. Όποτε η μεταφορά είναι λιγότερο εμφανείς είναι καλύτερα να διδάσκουμε απευθείας τη μεταφορά.

20 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Με παρόμοιο τρόπο μπορούμε να βάλουμε τα παιδιά να κατανοούν τα συνώνυμα. Θα τους πούμε απευθείας ότι το πανωφόρι λέγεται «παλτό» ή «κάπα» και πως όλες αυτές οι λέξεις αναφέρονται στο ίδιο πράγμα. Ή να πούμε σ’ ένα αυτιστικό κορίτσι πως κάποιος μπορεί να το φωνάξει «άγγελο» ή «κοριτσάκι» ή «Ιωάννα» ή «εσύ».

21 ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Τα αυτιστικά άτομα δεν κατανοούν καλά το ρόλο τους σαν συζητητή , αλλά ούτε και το ρόλο τους σαν ποιητικό αίτιο ή αποδέκτη. Έτσι χρησιμοποιώντας βιντεοσκόπηση και στιγμιαίες φωτογραφίες, ώστε να βοηθήσει το άτομο να οικοδομήσει μια αίσθηση του εαυτού του εκτελώντας πράξεις μετά από στοχασμό, θα βοηθήσει και στην απόκτηση της αντωνυμίας «εγώ».

22 Διδασκαλία Τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν να ονομάζουν τις πράξεις επιβεβαίωσής χρησιμοποιώντας την αντωνυμία «εγώ» π.χ . «Εγώ κάθομαι», καθώς κάθεται κ.ο.κ. Μπορούμε να τα βοηθούμε να το κάνουν με φωτογραφίες ή γραμμένες λέξεις σε κάρτες. Η κατανόηση του «εσύ» μπορεί να προαχθεί μόνο όταν το «εσύ» αναφέρεται σε άλλους ανθρώπους κι όχι με το παιδί. Ο δάσκαλος πρέπει να επιβραβεύει το παιδί όταν βρίσκει σε ποιόν αναφερόταν το «εσύ» κάθε φορά. Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και αυτισμό είναι καλύτερα να χρησιμοποιούν ονόματα.

23 ΗΧΟΛΑΛΙΑ Η άμεση και ετεροχρονισμένη ηχολαλία μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν τρόποι που το παιδί είτε προσπαθεί να επικοινωνήσει είτε παίζει με τη γλώσσα. Διδασκαλία: Διαπιστώνουμε πρώτα πως χρησιμοποιείται και τη μορφή που έχει . Η ανάλυση της ετεροχρονισμένης ηχολαλίας μπορεί να απαιτήσει την ανακάλυψη της μιμούμενης έκφρασης. Ο εκπ/κός πρέπει να σκεφτεί κατά πόσο χρησιμοποιείται η μιμούμενη έκφραση για να επικοινωνήσει. Στόχος της διδασκαλίας είναι η αύξηση των αυθόρμητων εκφράσεων από το παιδί σε σύγκριση με τις ηχολαλικές.

24 Διδασκαλία Η εισαγωγή σχεδιασμένων παραλλαγών των μιμούμενων εκφράσεων για να είναι λειτουργικοί στην επικοινωνία. Οι μακρές παύσεις και η επιβράδυνση της συναλλαγής έχουν αποδειχθεί επίσης αποτελεσματικές στην αύξηση των αυθόρμητων εκφράσεων. Αν το παιδί αρχίσει να « αντηχεί» μια φράση αμέσως μετά το δάσκαλο, τότε ο δάσκαλος πρέπει να κάνει την ηχώ προϋπόθεση ενός αιτήματος. Π.χ. «θέλεις ένα μπισκότο»

25 ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Τα αυτιστικά παιδιά μερικές φορές επαναλαμβάνουν την ίδια ερώτηση. «Μ’ αγαπάς;» κι αν ειπωθεί χίλιες φορές πάντα ζητά την απάντηση «Ναι» Το κάνουν αυτό είτε αναζητώντας επιβεβαίωση είτε για να εκφράσουν άγχος( συντηρώντας το θέμα στην επικαιρότητα)

26 Διδασκαλία Ο εκπ/κός αναζητά την υποκείμενη σημασία των ερωτήσεων και δείχνει με απόλυτη σαφήνεια ότι οι ανάγκες του αναγνωρίζονται. Οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις δε σημαίνουν πάντα πως το παιδί ανυπομονεί, συχνά σημαίνουν το αντίστροφο.

27 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗΣ Έλλειψη της έννοιας του νοήματος. Υπερβολικός εστιασμός στις λεπτομέρειες. Διάσπαση Συγκεκριμένη σκέψη—Δυσκολία γενίκευσης. Δυσκολία συνδυασμού κ συσχέτισης ιδεών. Δυσκολία με την οργάνωση κ΄ τις ακολουθίες. (Δεν μπορούν να προβάλλουν τον εαυτό τους στο μέλλον για να κάνουν τη συμπεριφορά τους σκόπιμη, όσο και να θυμηθούν συμβάντα της προσωπικής τους ζωής)

28 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗΣ Δυσκολίες στη μίμηση. Προβλήματα στη διάκριση του σημαντικού από το ασήμαντο. Ανομοιογενή πρότυπα ανάπτυξης. Πρόβλημα ταχύτητας επεξεργασίας των πληροφοριών. (οδηγεί σε δυσχέρεια ερμηνείας του κοινωνικού νοήματος ή δυσκολία συντονισμού με τα συναισθήματα των άλλων)

29 «κοίτα τι κρατάω/ τι δείχνω/ τι κοιτάζω»
Διδασκαλία Προσοχή : Η εμπρόθετη εστίαση της προσοχής πρέπει να αποκτά νόημα για το αυτιστικό παιδί . Ο εκπ/κός πρέπει να προσέχει τη φυσική δραστηριότητα του παιδιού, αντί να αναμένει συνέχεια από το παιδί να προσέξει το θέμα που έχει επιλέξει. Να δίνονται με κυριολεξία οδηγίες: «κοίτα τι κρατάω/ τι δείχνω/ τι κοιτάζω» Φυσικά είναι απαραίτητη η διαμόρφωση του περιβάλλοντος.

30 Μνήμη Μνήμη : επειδή στα αυτιστικά παιδιά οι αναμνήσεις δεν ελέγχονται από τη συνείδηση, αλλά πυροδοτούνται από το περιβάλλον , η συνείδηση αυτών των δυσκολιών θα βοηθήσει το δάσκαλο να τραβήξει τη προσοχή του παιδιού στα κατάλληλα χαρακτηριστικά, που θα χρησιμεύσουν ως κώδικες της στιγμής της ανάκλησης. π.χ. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε Μουσική για να περιγράφουμε κάποια γεγονότα ένα, ένα (λ.χ. «ο Γιάννης φτιάχνει το γλυκό/ μ’ αυγά και βούτυρο και ζάχαρη κι αλεύρι/ τα χτυπά , τα χτυπά, τα χτυπά/ ο Γιάννης φτιάχνει το γλυκό»

31 Διήγηση ενός γεγονότος
Διήγηση ενός γεγονότος Για τη διήγηση ενός γεγονότος που αφορά κι άλλους είναι προτιμότερο να το ρωτάμε τι έκαναν οι άλλοι ή τι τους συνέβη. Οι δάσκαλοι πρέπει να κινητοποιούν τους φυσικούς κώδικες του περιβάλλοντος. Π.χ. όταν το παιδί τελειώσει μια ζωγραφιά, πρέπει να του ζητηθεί να θυμηθεί τι έκανε, όσο υπάρχουν οι κώδικες που κινητοποιούν τη μνήμη (π.χ. μπογιές, ποδιά).

32 Απόκτηση εννοιών Απόκτηση εννοιών: Δεν διδάσκουμε το παιδί για κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο ή διαδικασία, που κατόπιν θα πρέπει να το γενικεύσει. Αντίθετα εισάγουμε την ευρύτερη έννοια, μαθαίνοντας το παιδί να προσέχει το νόημα. Λ.χ. το παιδί θα μάθει πως διάφορα σχήματα και μεγέθη φλιτζανιών χρησιμοποιούνται για να πιούμε

33 Γενίκευση Με την ομιλία τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν, να ονομάζουν αυτό που κάνουν, τόσο με όρους γενικής «φτιάχνω ένα σάντουιτς» . Μπορούν να μάθουν να αποστηθίζουν κάποια πλαίσια όπου μπορεί να γενικευτεί η εργασία. « θα μπορούσα να πάρω και μαύρο ψωμί αντί για άσπρο» Αυτό είναι πιο δύσκολο να γίνει χωρίς γλώσσα, αλλά μπορούμε να φωτογραφίζουμε τα παιδιά σε κάθε στάδιο εργασίας, για να υποβοηθήσουμε την ανάμνηση εργασίας και τη μεταφορά της σε άλλες συνθήκες.

34 ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ 1. Μη συμμόρφωση 2.Διαταρακτικές συμπεριφορές

35 ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Σύστημα συμβολικής αμοιβής: Δίνεται στο παιδί μια συμβολική αμοιβή (όπως χρήματα, αστεράκια κ.άλ.) Διαφορική ενίσχυση της συμπεριφοράς: Η διαφορική ενίσχυση σηματοδοτεί την παροχή θετικής ενίσχυσης, όταν μια μη κατάλληλη συμπεριφορά δεν εκδηλωθεί.

36 ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Εκμηδένιση: Ελαττώνουμε τη συχνότητα εμφάνισης αρνούμενη να ενισχύσουμε αυτήν τη συμπεριφορά. Κόστος αντίδρασης: Σημαίνει τη στέρηση κάποιου πράγματος που το παιδί βρίσκει ενισχυτικό όταν εκδηλώνει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Διακοπή χρόνου: Συνεπάγεται την προσωρινή απομάκρυνση ενός παιδιού από τις τρέχουσες δραστηριότητες ως αντίδραση σε κάποια ανεπιθύμητη συμπεριφορά

37 ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Κοινωνική αποδοκιμασία: Είναι μια συνηθισμένη τεχνική που εκφράζεται είτε λεκτικά ή με την έκφραση του προσώπου. Προσέγγιση βήμα προς βήμα Περιγράψτε αυτή τη συμπεριφορά. Λάβετε υπόψη τη συχνότητα—διάρκεια—ένταση—σοβαρότητα. Ποιο είναι το ιστορικό της συμπεριφοράς. Διερευνήστε γιατί μπορεί να συμβαίνει. 1.αυτισμός 2.ανάπτυξη 3.τι προηγείται και τι ακολουθεί 4.ιατρικό πρόγραμμα Σχεδιάστε τη παρέμβαση στηριζόμενοι στα παρόντα <<στοιχεία>> και στα <<γιατί>>

38 Τροποποίηση συνθηκών Για παράδειγμα ένα εξάχρονο αγόρι είχε αποκτήσει τη συνήθεια να σκίζει τα σεντόνια του. Ενέργειες: Αφαιρέθηκαν όλα τα σεντόνια. Για μισή ώρα πριν τον ύπνο καθιέρωθηκε ένα ζωηρό άτακτο παιχνίδι. Ακολουθούσε ζεστό μπάνιο για να ηρεμήσει. Του δόθηκε ένα παιχνίδι( πλαστικό και καταπραϋντικό στην αφή) για να παίζει, ενώ ένα μαγνητόφωνο έπαιζε απαλή μουσική. Η κατάκλιση γινόταν μια ώρα αργότερα απ’ ό,τι πριν. Αποτέλεσμα: Μετά από λίγες εβδομάδες το διάστημα της ανήσυχης συμπεριφοράς πριν τον ύπνο εξαφανίστηκε. Στο στάδιο εκέινο μειώθηκε η θέρμανση, ενώ σταδιακά επέστρεψαν τα σεντόνια.

39 Εναλλακτικές Συμπεριφορές
Εναλλακτικές Συμπεριφορές Αποτρέπουμε το παιδί να εκδηλώσει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά στη δεδομένη περίσταση και το εκπαιδεύουμε να την αντικαταστήσει με κάτι εναλλακτικό.