ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»

Παρουσίαση με θέμα: "ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»
ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ ΔΡ. ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΥΤΖΟΥΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΜΕΘ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»

2 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το έτος 2000 έχασαν τη ζωή τους από πνιγμό άτομα γεγονός που τον κατατάσσει ως δεύτερη αιτία θανάτου παγκόσμια μετά από τα ατυχήματα Συμπτώματα: απώλεια συνείδησης, ανησυχία ή λήθαργος κυάνωση, τρισμός, άπνοια, ταχύπνοια, συριγμός. Ρόζ φυσσαλίδες από το στόμα και τη μύτη επί πνευμονικού οιδήματος Από το καρδιαγγειακό σύστημα εμφανίζεται ταχυκαρδία, αρρυθμία, υπόταση, καταπληξία και καρδιακή ανακοπή.

3 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Βασικά σημεία για τη διάγνωση
Ιστορικό Υποξαιμία Μεταβολική οξέωση ή μικτή διαταραχή (αναπνευστική οξέωση) Υπογκαιμία Ηλεκτρολυτικές διαταραχές Υποθερμία

4 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Καθαρό ή θαλασινό νερό;
Το καθαρό νερό απορροφάται ταχέως από τις κυψελίδες στον ενδαγγειακό χώρο, ενδαγγειακή υπερογκαιμία, υποτονικότητα, ηλεκτρολυτικές διαταραχές και αιμόλυση Η εισρόφηση θαλάσσιου ύδατος προκαλεί είσοδο νερού στις κυψελίδες από τον ενδαγγειακό χώρο, υπογκαιμία, αιμοσυμπύκνωση και υπερτονικότητα Η αρχική επαφή του νερού με το ανώτερο αναπνευστικό προκαλεί Λαρυγγόσπασμο και υποξαιμία Η εισρόφηση προκαλεί Βρογχόσπασμο, απώλεια του επιφανειοδραστικού παράγοντα, βλάβη στο επιθήλιο των κυψελίδων και το ενδοθήλιο των αγγείων και κυψελιδική πλήρωση

5 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Καθαρό - Θαλασινό νερό (Συνέπειες)
ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Καθαρό - Θαλασινό νερό (Συνέπειες) ARDS σε ποσοστό 50% Βλάβη ΚΝΣ, νευραξονική βλάβη, οίδημα εγκεφάλου Αρρυθμίες κοιλιακές και υπερκοιλιακές Ραβδομυόλυση Διάχυτη ενδαγγειακή πήξη Υπόταση Οξεία σωληναριακή νέκρωση

6 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Διάγνωση
Βαρότραυμα Πνευμοθώρακας Εμβολή αέρος Καρδιαγγειακό collapsus Βλάβη σπονδυλικής στήλης Λήψη επιπέδων φαρμάκων και στάθμες αλκοόλ αίματος

7 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Αντιμετώπιση
Ενδοτραχειακή διασωλήνωση Προστασία αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης Επιθυμητός κορεσμός αρτηριακού αίματος > 90% Αντιμετώπιση πιθανής εισρόφησης – Οι ακτινολογικές βλάβες γίνονται αντιληπτές μετά από ώρες - ARDS Επιθετική χορήγηση υγρών σε παρολίγον πνιγμό από θαλάσσιο ύδωρ Παρακολούθηση κεντρικής φλεβικής πίεσης Αντιμετώπιση ηλεκτρολυτικών διαταραχών (υπερνατριαιμία, υπερχλωραιμία, υπερασβεστιαιμία, υπερμαγνησιαιμία) Αντιμετώπιση της αιμοσφαιρινουρίας με ωσμωτική διούρηση και αλκαλοποίηση των ούρων Αιμοδιάλυση (οξεία σωληναριακή νέκρωση)

8 ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΠΝΙΓΜΟΣ Πρόγνωση
Διάρκεια εμβύθισης Θερμοκρασία νερού κατά την εμβύθιση Χρόνος μεσολάβησης μέχρι την πρώτη εισπνοή Αρχική νευρολογική εκτίμηση Αρχική τιμή pH αίματος Καλύτερη η πρόγνωση σε υποθερμία κατά την άφιξη στο νοσοκομείο Η έκβαση εξαρτάται από:

9 Επείγουσα αντιμετώπιση βλαβών από ηλεκτρισμό
ΔΡ. ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΥΤΖΟΥΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΜΕΘ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»

10 Α.Ηλεκτροπληξία α) προκαλεί μυϊκό σπασμό
β) επηρεάζει το αναπνευστικό κέντρο στον εγκέφαλο γ) προκαλεί κοιλιακή μαρμαρυγή δ) καταστρέφει τους ιστούς ε) προκαλεί απώλεια συνείδησης Η ροή ηλεκτρικού ρεύματος διαμέσου του ανθρώπινου σώματος έχει ως αποτέλεσμα τα εξής:

11 Η τάση της τάξης των 25 V προκαλεί αρρυθμίες
Ηλεκτροπληξία α) προκαλεί μυϊκό σπασμό β) επηρεάζει το αναπνευστικό κέντρο στον εγκέφαλο γ) προκαλεί κοιλιακή μαρμαρυγή δ) καταστρέφει τους ιστούς Η ροή μεγάλης ηλεκτρικής έντασης διαμέσου του ανθρώπινου σώματος έχει ως αποτέλεσμα τα εξής : Προσοχή!! Οι φαινομενικά μη αξιόλογες πηγές εισόδου του ρεύματος στο σώμα μπορεί να κρύβουν σοβαρές βλάβες των οργάνων Η τάση της τάξης των 25 V προκαλεί αρρυθμίες Η τάση της τάξης των 1000 V προκαλεί παράλυση του αναπνευστικού συστήματος

12 Ηλεκτροπληξία - Συνέπειες
Οι μυϊκοί σπασμοί τις περισσότερες φορές δεν επιτρέπουν στο θύμα να αφήσει το ηλεκτροφόρο τμήμα που αγγίζει Οι συστελλόμενοι μύες του στήθους εμποδίζουν το θύμα να αναπνεύσει ή να φωνάξει σε βοήθεια Ο πόνος και ο πανικός προκαλούν στο θύμα εφίδρωση Με υγρό δέρμα τα αποτελέσματα της ηλεκτροπληξίας επιδεινώνονται Η επίδραση στην καρδιά εξαρτάται από την ένταση και την κατεύθυνση του ρεύματος και από το στάδιο του καρδιακού κύκλου που επηρεάζεται

13 Ηλεκτροπληξία - Συνέπειες
Την ένταση του ρεύματος Τη χρονική διάρκεια Το δρόμος του ρεύματος δια του σώματος Τη συχνότητα ή τη μορφή του ρεύματος (εναλλασσόμενο, συνεχές) Η επίδραση του ηλεκτρικού ρεύματος στον άνθρωπο εξαρτάται από:

14 ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ Συχνά τα άμεσα μικρά εγκαύματα που παρατηρούνται στο σώμα επικαλύπτουν εγκαύματα σε εσωτερικά όργανα Η εκτεταμένη νέκρωση του δέρματος μπορεί να μην είναι εμφανής για ημέρες Σε περίπτωση εγκαύματος σε εσωτερικά όργανα παρατηρείται αύξηση των υγρών του διάμεσου χώρου (οίδημα) και ραβδομυόλυση

15 Ηλεκτροπληξία - Αντιμετώπιση
α) Να διακοπεί αμέσως η τροφοδότηση τάσης β) Να απομακρυνθεί ο παθών από την περιοχή κινδύνου Προσοχή!!! Κίνδυνος ηλεκτροπληξίας για τους βοηθούντες γ) Ταυτόχρονα με τις ενέργειες α ή β, πρέπει να ειδοποιηθεί ο Σταθμός Πρώτων Βοηθειών και τυχόν παρευρισκόμενοι για βοήθεια δ) Η ΚΑΡΠΑ πρέπει να συνεχισθεί και κατά την μεταφορά του πληγέντος στο νοσοκομείο Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ηλεκτροπληξίας πρέπει:

16 ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΜΕΘ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑ
Ηλεκτροπληξία με ρεύμα υψηλής τάσης Εγκαύματα >20% επιφάνειας σώματος Ενδείξεις εγκαύματος στην είσοδο και έξοδο του ρεύματος Αρρυθμίες Κώμα Αναπνευστική ή κινητική παράλυση Πολλαπλές συνοδές βλάβες Προϋπάρχουσα βαριά νόσο

17 Ηλεκτροπληξία - Συμπέρασμα
Το συνεχές ρεύμα είναι λιγότερο επικίνδυνο από το εναλλασσόμενο (AC) To AC (οικιακό ρεύμα) μπορεί να προκαλέσει κοιλιακή μαρμαρυγή και αναπνευστική ανακοπή Τα εγκαύματα που προκαλούνται από το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να δείχνουν εξωτερικά ήπια, αλλά προκαλούν σοβαρές εσωτερικές βλάβες Η θεραπεία περιλαμβάνει την εφαρμογή CPR (ΚΑΡΠΑ), τη περιποίηση των βλαβών των μαλακών μορίων και πιθανή διατομή περιτονιών

18 ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Β.ΒΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Οι βλάβες από κεραυνούς προκαλούν όχι μόνο έγκαυμα αλλά και δυσλειτουργία πολλών οργάνων Η πιο κοινή αιτία θανάτου είναι η αναπνευστική ανακοπή Σε βαριές περιπτώσεις παρατηρούνται κοιλιακή μαρμαρυγή και ασυστολία Η θεραπεία είναι η ίδια με αυτή που εφαρμόζεται σε άτομο με αμβλύ τραύμα

19 ΒΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εκτιμά ότι συμβαίνουν περίπου 100 θάνατοι ανά έτος από κεραυνούς. Αναφέρεται 30% νοσηρότητα και 70% θνητότητα Ορισμένα παθογνωμονικά σημεία βοηθούν στη διάγνωση: τα θύματα μπορεί να μην έχουν σφυγμό να εμφανίζουν κηλίδωση των άκρων να έχουν παύση της καρδιακής λειτουργίας

20 ΒΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ Α. ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ
Η επαφή του σώματος με το κεραυνό είναι ακαριαία Η ηλεκτρική εκκένωση οδηγείται κατά μήκος της εξωτερικής επιφάνειας του σώματος (πάνω από το δέρμα), και όχι μέσω του σώματος του θύματος όπως συμβαίνει σε βλάβες από ηλεκτρισμό. 1. Γραμμικά εγκαύματα: Είναι πρώτου και δεύτερου βαθμού εγκαύματα που αρχίζουν από το τράχηλο και τη κεφαλή και καταλήγουν διακλαδιζόμενα στο θώρακα και στα πόδια 2. Διάστικτα εγκαύματα: Αφορούν συστοιχία συγκεκριμένων, κυκλοτερών, μερικού ή ολικού πάχους εγκαυμάτων που σχηματίζουν στο δέρμα βλάβες σε σχήμα αστεριού 3. Επιφανειακά εγκαύματα: Δεν αποτελούν αληθή εγκαύματα, αλλά αποτυπώματα του ηλεκτρικού ρεύματος στην επιδερμίδα που σχηματίζουν εικόνα «φτέρης» με διακλαδώσεις. Οι βλάβες αυτές ονομάζονται και κεραυνογραφικά σημεία ή άνθη του όρους Licthen 4. Θερμικά εγκαύματα Τα θερμικά εγκαύματα από ενδύματα ή θερμά μέταλλα αφορούν τυπικά εγκαύματα δεύτερου ή τρίτου βαθμού Εγκαύματα στο κρανίο και στα πόδια εμφανίζουν αυξημένη θνητότητα

21 Β. ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ: Δ. ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
ΒΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ Β. ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ: Αμνησία- Αποπροσανατολισμός- Ερειστικότητα- Κωματώδης κατάσταση Γ. ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΑΚΟΠΗ: Αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου. Η ασυστολία είναι συχνότερη επί κεραυνοπληξίας Η μαρμαρυγή είναι συχνότερη σε βλάβες από ηλεκτρισμό Δ. ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: Τραυματισμός του εγκεφάλου, βλάβες της σπονδυλικής στήλης, σπασμοί, δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος Επισκληρίδια ή υποσκληρίδια αιματώματα, υπαραχνοειδής αιμορραγία, απώλεια συνείδησης και αστάθεια Χρόνιες επιπτώσεις: παραπληγία - τετραπληγία - χρόνιο άλγος και νευροψυχιατρικές διαταραχές

22 Ε. ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ
ΒΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ Ε. ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ Τα θύματα συχνά πέφτουν στο έδαφος από τετανικές συστολές των μυών ή από πτώση εξ ύψους με συνέπεια κατάγματα της Σπονδυλικής στήλης, των πλευρών και των άκρων Στ. ΒΛΑΒΕΣ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ Καταρράκτης, εκδορές του κερατοειδούς, ραγοειδίτιδα, αιμορραγία του υαλοειδούς και ιριδοκυκλίτιδα Σημείωση : Οι διασταλμένες κόρες δεν πρέπει να αποτελούν το μόνο κριτήριο διακοπής της αναζωογόνησης γιατί μπορεί να αντανακλούν παροδική εκφόρτιση του αυτόνομου συμπαθητικού ή αναστολή του παρασυμπαθητικού συστήματος. Ζ. ΒΛΑΒΕΣ ΤΩΝ ΩΤΩΝ Παροδική νευροαισθητική απώλεια της ακοής με ή χωρίς ρήξη της τυμπανικής μεμβράνης

23 ΒΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ Θεραπεία
Α. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑΓΩΓΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΑΜΕΣΑ Β. ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ Γ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΓΚΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΥΓΡΩΝ Η ενδοφλέβια χορήγηση υγρών επιτελείται βάσει των τιμών της κεντρικής φλεβικής πίεσης και του ρυθμού διούρησης Η υπερενυδάτωση συνήθως οδηγεί σε εγκεφαλικό οίδημα Προφύλαξη από το τέτανο Παρακολούθηση των καρδιακών ενζύμων Έλεγχος της οπτικής και ακουστικής ικανότητας Οι βλάβες που καταγράφονται από το ΗΕΓ αποδράμουν σε διάστημα ωρών

24 ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΒΛΑΒΩΝ ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ
ΔΡ. ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΥΤΖΟΥΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΜΕΘ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»

25 Πηγές ακτινοβολίας Φυσικές πηγές: έδαφος, νερό, αέρας, κοσμική (πηγή εκπομπής ο ήλιος). Μη φυσικές (τεχνητές) πηγές (19ο αιώνα ): παράγονται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και χρησιμοποιούνται στην ιατρική (για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς) στη βιομηχανία για την παραγωγή ενέργειας στη γεωργία στην έρευνα στην εκπαίδευση Στις τεχνητές πηγές ακτινοβόλησης του ανθρώπου συμπεριλαμβάνεται και η ραδιορρύπανση που οφείλεται στις πυρηνικές δοκιμές και στα πυρηνικά ατυχήματα (πχ Τσερνομπίλ). Ο άνθρωπος δέχεται καθημερινά ενέργεια με τη μορφή ακτινοβολίας, η οποία προέρχεται από φυσικές και μη φυσικές (τεχνητές) πηγές

26 Η ακτινοβολία διακρίνεται σε
1. ιονίζουσα και 2. μη ιονίζουσα Εμφανίζουν διαφορετικές ιδιότητες μεταξύ τους Έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στον άνθρωπο Οι τρόποι προστασίας από αυτές απαιτούν τελείως διαφορετική μεθοδολογία και μελετώνται από διαφορετικές ομάδες επιστημόνων Η μη ιονίζουσα ακτινοβολία είναι χαμηλής ενέργειας Είναι ικανή να προκαλέσει ηλεκτρικές, θερμικές ή χημικές επιδράσεις στα κύτταρα άλλοτε ευεργετικές και άλλοτε επιβλαβείς για τη λειτουργία τους

27 Ιονίζουσα ακτινοβολία
Περιλαμβάνει: τις σωματιδιακές ακτίνες α και β τις ακτίνες γ και Χ τις υπεριώδεις ηλιακές ακτίνες και την κοσμική ακτινοβολία Εμφανίζεται : α. ως σωματιδιακή (αποτελείται από ταχέως κινούμενα σωματίδια της ύλης) β. ως ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (κύματα ενέργειας τα οποία κινούνται με μεγάλη ταχύτητα) Μεταφέρει ενέργεια ικανή να προκαλέσει βιολογικές βλάβες σε ζωντανούς οργανισμούς

28 Οι ακτίνες Χ (1895 από τον Rontgen)
Είναι μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Όταν διαπερνούν ένα υλικό ένα μέρος της ακτινοβολίας απορροφάται από αυτό. Προκαλούν βλάβη στα ζωντανά κύτταρα. Διαταράσσουν την μοριακή δομή των πρωτεϊνών και ειδικά του γενετικού υλικού (DNA), με αποτέλεσμα αν το κύτταρο επιβιώσει να δώσει πολλές γενεές μεταλλαγμένων κυττάρων με τρομερές επιπτώσεις στους απογόνους. Είναι χρήσιμες στο χώρο της ιατρικής για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς. Η χρήση τους πρέπει να γίνεται με σύνεση, εκτιμώντας τόσο τα οφέλη όσο και τους κινδύνους που προέρχονται από την μακρόχρονη έκθεση του οργανισμού στην ακτινοβολία.

29 Ακτινοβολίες α, β και γ (τρεις μορφές της ραδιενέργειας)
Ακτινοβολίες α, β και γ (τρεις μορφές της ραδιενέργειας) Η ακτινοβολία α είναι σωματίδια αποτελούμενα από πυρήνες ατόμων ηλίου έχουν μικρή διεισδυτική ικανότητα αρκεί ένα χαρτί ή ένα στρώμα αέρα μικρού πάχους για να ανακόψει την πορεία τους Για τον άνθρωπο είναι βλαβερές όταν αυτός καταπιεί ή εισπνεύσει την ουσία που τις εκπέμπει Η ακτινοβολία β είναι ηλεκτρόνια που εκπέμπονται από τους πυρήνες ραδιενεργών ουσιών Η διεισδυτικότητα τους είναι εκατό φορές μεγαλύτερη από εκείνη των ακτίνων α Για να τις εμποδίσουμε απαιτούνται πέντε χιλιοστά αλουμινίου Η ακτινοβολία γ Eίναι ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, κινείται με την ταχύτητα του φωτός Έχει μεγάλη διεισδυτική ικανότητα και διαπερνά εύκολα το ανθρώπινο σώμα Δημιουργεί προβλήματα στην υγεία των ατόμων που εκτίθενται σε αυτήν αλλά και στους απογόνους των

30 Τα όργανα και οι ιστοί του σώματος έχουν διαφορετική ευαισθησία στην ακτινοβολία.
Η ακτινοβολία προκαλεί: Γαστρεντερικό σύνδρομο, ακτινική πνευμονίτιδα, καταστροφή του μυελού των οστών καρκίνο του στήθους, του πνεύμονα, των οστών, του εντέρου, του ήπατος, του θυρεοειδούς, του δέρματος και λευχαιμίες Καρκίνος και κληρονομικές ανωμαλίες μπορεί να εκδηλωθούν δεκάδες χρόνια μετά την έκθεση στην ακτινοβολία και έχουν κοινό χαρακτηριστικό τις αλλοιώσεις στο DNA των κυττάρων. Ακτινοευαίσθητα όργανα Ακτινοάντοχα όργανα τα γεννητικά όργανα ο μυελός των οστών το γαστρεντερικό σύστημα το αναπνευστικό σύστημα το δέρμα ο θυρεοειδής αδένα ο εγκέφαλος τα νεφρά το ήπαρ τα οστά ο συνδετικός ιστός

31 Ακτινοβολία Η βλάβη που προκαλείται εξαρτάται από:
Το ποσό της ακτινοβολίας που προσλαμβάνει το σώμα Τον τύπο της ακτινοβολίας (ακτίνες Χ, νετρόνια, ακτίνες γάμμα, α ή β σωματίδια), το σημείο έκθεσης τη διάρκεια έκθεσης Τα κλινικά σημεία και συμπτώματα σχετίζονται άμεσα από το ποσό της ακτινοβολίας που απορροφήθηκε από το σώμα

32 Α. ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ
Kλινικά ευρήματα Α. ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ Τα συμπτώματα εμφανίζονται 1-3 εβδομάδες μετά από την έκθεση του ατόμου και εξαρτώνται από τη δόση: Όψιμο ερύθημα Πτώση τριχών Καταστροφή των νυχιών των χεριών Επιδερμόλυση

33 Β. ΒΛΑΒΕΣ ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
Kλινικά ευρήματα Β. ΒΛΑΒΕΣ ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ 1. Αιμοποιητικός ιστός Η βλάβη στο μυελό των οστών προκαλεί μείωση της παραγωγής στοιχείων του αίματος. Τα λεμφοκύτταρα δεν είναι ευαίσθητα, τα πολυμορφοπύρηνα ουδετερόφιλα είναι πολύ ευαίσθητα και τα ερυθροκύτταρα λιγότερο ευαίσθητα. Η βλάβη στα αιμοποιητικά όργανα διαφέρει από παροδική καταστολή σε ένα ή περισσότερα στοιχεία του αίματος, έως την εμφάνιση πανκυτταροπενίας.   2. Καρδιαγγειακό σύστημα Πολλούς μήνες από την έκθεση εμφανίζεται συμπιεστική περικαρδίτιδα. Η μυοκαρδίτιδα είναι λιγότερο συχνή από τη περικαρδίτιδα. 3. Γεννητικοί αδένες (γονάδες) Στους άρρενες, η έκθεση σε μικρές δόσεις ακτινοβολίας (2-3 Gy= rads) προκαλεί την εμφάνιση παροδικής ασπερματογένεσης, ενώ η έκθεση σε μεγαλύτερες δόσεις (6-8 Gy= rads) προκαλεί στείρωση. Στα θήλεα άτομα, μια μονήρης δόση 2 Gy (200 rads) μπορεί να προκαλέσει στείρωση. Η έκθεση του εμβρύου σε μέτρια έως σοβαρής έντασης ακτινοβολία προκαλεί βλάβες ή οδηγεί σε θάνατο του κυήματος και αποβολή.

34 Kλινικά ευρήματα 4. Αναπνευστικό σύστημα
Υψηλές ή μέτριες δόσεις ακτινοβολίας μπορεί να προκαλέσουν όψιμα την εκδήλωση πνευμονίτιδας 5. Στοματική κοιλότητα, φάρυγγας, οισοφάγος και στόμαχος Σε διάστημα ωρών έως ημερών από την έκθεση σε ακτινοβολία μπορεί να προκληθεί βλεννογονίτιδα με οίδημα και επώδυνη κατάποση. Οι σιελογόνοι αδένες είναι σχετικά ανθεκτικοί, ενώ μετά από έκθεση σε υψηλές δόσεις ακτινοβολίας παρατηρείται παροδική (μερικές φορές μόνιμη) αναστολή της γαστρικής έκκρισης. 6. Έντερο Η έκθεση σε μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας οδηγεί σε απώλεια του επιθηλίου, εμφάνιση ελκών και φλεγμονή, που με τη σειρά της προκαλεί αιματηρές διάρροιες, έμετο και μαζική απώλεια υγρών. 7. Σπλάγχνα και ενδοκρινείς αδένες Εμφάνιση ηπατίτιδας και νεφρίτιδας, ενώ ο θυρεοειδής αδένας, η υπόφυση, το πάγκρεας, τα επινεφρίδια και η ουροδόχος κύστη εμφανίζουν ανθεκτικότητα στην επίδραση ακτινοβολίας χαμηλής έως μέτριας έντασης. 8. Νευρικό Σύστημα Οι υψηλές δόσεις ακτινοβολίας μπορεί να επιφέρουν βλάβες στον εγκέφαλο και στη σπονδυλική στήλη επηρεάζοντας την αιματική ροή, ενώ τα περιφερικά και αυτόνομα νεύρα εμφανίζουν μεγάλη ανθεκτικότητα.

35 Γ. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (ΟΞΕΙΑ ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ)
Γ. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (ΟΞΕΙΑ ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ) Μετά από έκθεση σε ακτινοβολία παρατηρούνται τρεις φάσεις, η διάρκεια των οποίων βραχύνεται όσο αυξάνεται η δόση της ακτινοβολίας. Στη πρόδρομη (πρώτη) φάση έκθεσης εμφανίζονται έμετος και κακουχία. Ο χρόνος κατά τον οποίον εμφανίσθηκε ο έμετος βοηθά έμμεσα στο να γίνει γνωστό πότε εκτέθηκε το άτομο. Ακολούθως εμφανίζονται μια όψιμη ασυμπτωματική περίοδος Η τρίτη φάση χαρακτηρίζεται από συμπτώματα, που εξαρτώνται από τη δόση στην οποία εκτέθηκε το άτομο. Η καταστολή μυελού εμφανίζεται πρώιμα εντός των πρώτων 24 ωρών Λίγες ημέρες αργότερα παρουσιάζεται το γαστρεντερικό σύνδρομο, που περιλαμβάνει την εμφάνιση μαζικής απώλειας υγρών και αιματηρής διάρροιας Μετά από έκθεση σε εξαιρετικά υψηλές δόσεις ακτινοβολίας και μέσα σε λίγες ώρες έως 1-3 ημέρες, εμφανίζεται το νευραγγειακό σύνδρομο (σπασμοί, κώμα, θάνατος)

36 Γ. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (ΟΞΕΙΑ ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ) – Συμπτώματα
Γ. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (ΟΞΕΙΑ ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ) – Συμπτώματα 1. Νόσος από έκθεση σε ήπιας έντασης ακτινοβολία: Ακτινοβολία 1-2 Gy Ακολουθείται από έμετο (2 ώρες μετά από την έκθεση), ενώ ο ασθενής είναι σε καλή κατάσταση. Μετά από 30 ημέρες περίπου εμφανίζεται μείωση του αριθμού των λεμφοκυττάρων και των αιμοπεταλίων ενώ ο ασθενής παραπονείται για μέτριας έντασης κακουχία και κόπωση. Η θνητότητα σ΄αυτό το στάδιο είναι μηδενική. 2. Νόσος από έκθεση σε μέτριας έντασης ακτινοβολία: Ακτινοβολία 2-4 Gy. Ακολουθείται από έμετο 1-2 ώρες μετά από την έκθεση και ήπια κεφαλαλγία με μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Σε διάστημα 3-4 εβδομάδων από την έκθεση παρουσιάζεται μείωση του αριθμού των λεμφοκυττάρων και των αιμοπεταλίων, ενώ ο ασθενής εκδηλώνει πυρετό, λοίμωξη, αιμορραγία και κακουχία. Η θνητότητα σ΄ αυτό το στάδιο είναι από 0-50%. 3. Νόσος από έκθεση σε μεγάλη δόση ακτινοβολίας Ακτινοβολία 4-6 Gy. Ακολουθείται από έμετο σε λιγότερο από 1 ώρα και αιματηρή αλλά ήπια διάρροια σε 3-8 ώρες. Ο ασθενής παραπονείται για ήπια καφαλαλγία, ενώ σε 1-3 εβδομάδες από την έκθεση εμφανίζει μείωση του αριθμού των λεμφοκυττάρων και αιμοπεταλίων. Σ΄αυτή τη φάση εμφανίζονται υψηλός πυρετός, λοίμωξη, αιμορραγία και πτώση των τριχών, ενώ η θνητότητα είναι 20-70%. 4. Νόσος από έκθεση σε εξαιρετικά μεγάλη δόση ακτινοβολίας: Ακτινοβολία 6-8 Gy. Ακολουθείται από έμετο σε λιγότερο από ½ ώρα, ενώ σε διάστημα 3 ωρών εμφανίζονται μαζική αιμορραγία, διάρροια, έντονη κεφαλαλγία και σύγχυση. Σε λιγότερο από 1 εβδομάδα παρουσιάζεται μεγάλη μείωση των λεμφοκυττάρων και αιμοπεταλίων που συνοδεύονται από υψηλό πυρετό, λοίμωξη, μαζικούς εμέτους, διάρροιες και αποπροσανατολισμό. Η θνητότητα είναι % 5. Νόσος από έκθεση σε θανατηφόρο δόση ακτινοβολίας: Ακτινοβολία > 8 Gy. Ακολουθείται άμεσα από έμετο, ενώ σε διάστημα 1-2 ωρών παρουσιάζονται μαζικές διάρροιες, κώμα και σπασμοί. Σε λιγότερο από 3 ημέρες ο αριθμός των λεμφοκυττάρων μειώνεται εξαιρετικά και των αιμοπεταλίων < Ο ασθενής παραμένει κωματώδης με σπασμούς, εμφανίζει αιμορραγία και λοιμώξεις, ενώ η θνητότητα αγγίζει το 100%.

37 Πρώτες Βοήθειες σε ατυχήματα από πυρηνική ακτινοβολία:
Αποτελεσματική θεραπεία για τις περισσότερες βλάβες από πυρηνική ακτινοβολία δεν υπάρχει Πρωταρχικός στόχος είναι η πρόληψη Πρώτες Βοήθειες σε ατυχήματα από πυρηνική ακτινοβολία: Απομακρύνουμε το άτομο από την πηγή της ακτινοβολίας. Αφαιρούμε τα ρούχα του θύματος. Πλένουμε το θύμα με άφθονο νερό.

38 Θεραπεία Α. ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ Η απολύμανση από τη ραδιενεργό μόλυνση συχνά επιτελείται πριν από τη διακομιδή του ασθενούς στο Νοσοκομείο. Αφαιρούνται τα ενδύματα (μπορεί να μειώσει έως και 90% τη μόλυνση). Το γυμνό δέρμα και τα μαλλιά καθαρίζονται με νερό και σαπούνι σε σημείο που υπάρχει πρόβλεψη για ασφαλή αποθήκευση του χρησιμοποιημένου νερού. Β. ΤΟΠΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Έλεγχο του πόνου και πρόληψη των λοιμώξεων.

39 Θεραπεία Η ανάνηψη και η σταθεροποίηση του ασθενούς αποτελεί το πρώτο μέλημα για τη θεραπεία
Γ. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η θεραπεία σε μεγάλο βαθμό είναι υποστηρικτική Χορηγούνται μεγάλες ποσότητες υγρών, αντιεμετικών και παραγώγων αίματος Άλλες θεραπευτικές μέθοδοι μελετώνται ακόμα για την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια τους και περιλαμβάνουν (1) χορήγηση αυξητικών παραγόντων σε υγιή άτομα που εκτέθηκαν σε δόση > 3 Gy (2) μεταμόσχευση μυελού των οστών σε άτομα που εκτέθηκαν σε μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας και εμφάνισαν καταστολή του μυελού (3) χορήγηση από του στόματος ιωδιούχου καλίου σε έκθεση ραδιοϊωδίου για πρόληψη βλαβών του θυρεοειδούς από την πρόσληψη ιωδίου (4) χορήγηση από του στόματος πρωσσικό μπλέ για την αύξηση της αποβολής του κεσσίου και θαλλίου (5) χορήγηση ενδοφλεβίως χηλικών ενώσεων Ca ˉ και Zn ˉ DTPA για να επιταχυνθεί η απέκκριση πλουτωνίου,αμερίκιου και κιουρίου από τα ούρα.   Διακίνηση του ασθενούς Όλοι οι ασθενείς με σημεία και συμπτώματα από έκθεση σε ακτινοβολία πρέπει να νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο, ενώ πρέπει να ζητούνται συμβουλές από τους Εθνικούς Οργανισμούς Διαχείρισης Ραδιενεργών Υλικών και Ακτινοβολίας .

40 ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΑΠΟ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΔΡ ΕλΕΝΗ ΜΠΟΥΤΖΟΥΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΜΕΘ ΓΟΝΚ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»

41 Α. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ (ΝΟΣΟΣ ΔΥΤΩΝ, νόσος του CAISSON, ‘BENDS’)
Προκαλείται από απελευθέρωση φυσαλλίδων αζώτου από το πλάσμα και τους ιστούς κατά τη διάρκεια της ανόδου Τύπος 1- πόνος στις αρθρώσεις. Τύπος 2- προσβολή καρδιακού, αναπνευστικού και νευρικού συστήματος Η θεραπεία: άμεση εφαρμογή αποσυμπίεσης σε υπερβαρικό θάλαμο

42 Α. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ (ΝΟΣΟΣ ΔΥΤΩΝ, νόσος του CAISSON, ‘BENDS’)
Ο νόμος του Boyle ορίζει ότι ο όγκος των αερίων εξαρτάται ανάλογα από τη πίεση (P1V1=P2V2 ). Σε περιβάλλον 1 Atm (επίπεδο θάλασσας) η πίεση είναι 760 mmHg και αυξάνει 1 atm για κάθε 33 πόδια βάθους στο θαλάσσιο νερό. Βάσει του νόμου του Boyle εξηγούνται το βαρότραυμα και οι διαταραχές από το γαστρεντερικό και τα άλλα συστήματα κατά τη ταχεία άνοδο και κάθοδο των δυτών. Κατά την κάθοδο συμπιέζεται ο πνεύμονας οδηγώντας σε μείωση της επιφάνειας του σε επίπεδο μικρότερο από τον υπολειπόμενο όγκο προκαλώντας κυψελιδική αιμορραγία, πνευμονικό οίδημα και υποξία. Κατά την άνοδο και εάν δεν εξισωθούν οι πιέσεις εμφανίζονται πνευμοθώρακαs, πνευμομεσοθωρακίο και εμβολή αέρα στις αρτηρίες.

43 Α. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ (ΝΟΣΟΣ ΔΥΤΩΝ, νόσος του CAISSON, ‘BENDS’)
Κατά τη ταχεία άνοδο των δυτών τα διαλυμένα αέρια (κυρίως το άζωτο) διαφεύγουν σαν φυσαλλίδες προκαλώντας φλεγμονή στο ενδοθήλιο και διαταραχές στο μυοσκελετικό, εγκεφαλικό και καρδιακό σύστημα. Ανάλογα συμβαίνουν και κατά τη ταχεία άνοδο σε υψόμετρο άνω των 2000μ (6600 πόδια) με αεροσκάφος χωρίς σταθερή πίεση καμπίνας «νόσος των αεροπόρων» Στους δύτες που χρησιμοποιούν φιάλες οξυγόνου εμφανίζονται έμβολα αέρα στη σπονδυλική στήλη. Στους πιλότους μεγάλων υψομέτρων με αεροπλάνο χωρίς καμπίνα σταθερής πίεσης, όταν ευρίσκονται σε όρθια εμφανίζονται εμβολές αέρα στον εγκέφαλο. Το θωρακικό άλγος και η δύσπνοια εμφανίζονται όταν αρχίζει να επηρεάζεται η αναπνευστική και καρδιακή λειτουργία.

44 Α. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ (ΝΟΣΟΣ ΔΥΤΩΝ, νόσος του CAISSON, ‘BENDS’) ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
οξυγόνο με μάσκα με FiO2 100% για τουλάχιστον 2 ώρες, αναλγητικά κρυσταλλοειδή διαλύματα Η εφαρμογή επανασυμπίεσης ενδείκνυται σε όλους τους ασθενείς με συμπτώματα. Τα χρόνια συμπτώματα μπορεί να βελτιωθούν ακόμη και με καθυστερημένη θεραπεία. Το Ναυτικό κάθε χώρας διαθέτει ειδικούς αλγόριθμους για τη θεραπεία επανασυμπίεσης Οι ιατροί των ΤΕΠ θα πρέπει να γνωρίζουν το πλησιέστερο Νοσοκομείο που διαθέτει υπερβαρικούς θαλάμους

45 Β.ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΕΜΒΟΛΗ ΑΕΡA
Η αυξημένη πίεση στους πνεύμονες προκαλεί διαφυγή αέρα από τις κυψελίδες στο διάμεσο χώρο ή στη πνευμονική φλεβική κυκλοφορία Η διαφυγή αέρα οδηγεί στην εμφάνιση πνευμοθώρακα ή απόφραξη των στεφανιαίων αγγείων και του αγγειακού δικτύου του εγκεφάλου Η θεραπεία συνίσταται στην άμεση εφαρμογή επανασυμπίεσης σε υπερβαρικό θάλαμο

46 Β. ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΕΜΒΟΛΗ ΑΕΡA
Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια αριστερή θέση για να προληφθεί η εισρόφηση και του χορηγείται οξυγόνο 100% με μάσκα Σε συμπτωματικό πνευμοθώρακα τοποθετείται άμεσα θωρακικός σωλήνας Διατηρούμε το ρυθμό διούρησης 1-2 mL/Kgr/ ώρα με τη χορήγηση ενδοφλεβίως υγρών Ο ασθενής μεταφέρεται το συντομότερο δυνατό σε κέντρο που διαθέτει υπερβαρικό θάλαμο

47 Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ (ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ)
Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ (ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ) Η οξεία νόσος των ορέων ορίζεται από την εμφάνιση κεφαλαλγίας και ενός από τα ακόλουθα : ανορεξία, ναυτία, έμετος, κόπωση, αδιαθεσία, ίλιγγος, αϋπνία. Προσβάλλονται άτομα που δεν είναι εξοικειωμένα στη σχετική υποξία του μεγάλου υψομέτρου. Ο εγκλιματισμός σε μεγάλα υψόμετρα επιτυγχάνεται με την υποξική απάντηση του οργανισμού όπου η αναπνευστική αλκάλωση αντορροπείται μεταβολικά. Τα συμπτώματα καθίστανται εμφανή σε άτομα που ταξιδεύουν με αεροσκάφη που δεν διαθέτουν καμπίνα με ρύθμιση της πίεσης, όταν ανέβουν απότομα στα 1500 m (4921 πόδια) και σε ορειβάτες όταν ανέβουν σε ύψος m ( πόδια). Προδιαθεσικοί παράγοντες: ταχεία άνοδος, ιστορικό νόσου των ορέων, φυσική κόπωση, παχυσαρκία Η καλή φυσική κατάσταση δεν αποτελεί από μόνη της προστατευτικό παράγοντα.

48 Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ 1. ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ
Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ 1. ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ Εμφανίζεται σε χρονικό διάστημα από 1 ώρα έως 3 ημέρες. Η νόσος συνήθως αυτοπεριορίζεται Δυνατόν να εκδηλωθούν : εγκεφαλικό ή πνευμονικό οίδημα εκ μεγάλου υψομέτρου Οι ήπιες μορφές απαιτούν ανάπαυση και σταδιακό εγκλιματισμό πριν από την άνοδο Οι μέτριας βαρύτητας μορφές αντιμετωπίζονται με τη χορήγηση ακεταζολαμίδης και δεξαμεθαζόνης 4-6 mg PO κάθε 6 ώρες Η κάθοδος σε υψόμετρο χαμηλότερο κατά πόδια αμβλύνει τα συμπτώματα Εάν δεν είναι δυνατή η άμεση κάθοδος είναι χρήσιμοι οι φορητoί θάλαμοι πίεσης (Gamow) Η προοδευτική άνοδος 600 m κάθε ημέρα με ανάπαυση προλαμβάνει την εμφάνιση της νόσου των ορέων. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν η κάθοδος σε χαμηλότερο υψόμετρο αποτελεί την οριστική θεραπεία

49 ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ (ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ)
ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ (ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ) Τα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν: (1) Εκπαίδευση των ορειβατών για τη πιθανότητα εμφάνισης σοβαρού πνευμονικού οιδήματος (2) Προοδευτική αναρρίχηση έτσι ώστε να εγκλιματισθεί ο ορειβάτης (3) Ανάπαυση και αποφυγή κοπιώδους εργασίας για 1-2 ημέρες μετά από την άφιξη σε μεγάλα υψόμετρα.

50 Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ 2.Οξύ Πνευμονικό Οίδημα
Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ 2.Οξύ Πνευμονικό Οίδημα ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ιστορικό:ταχεία άνοδος άνω των 2400 m (8000 πόδια) Συμπτώματα: βήχας, δύσπνοια, ροδαλά, φυσαλιδώδη πτύελα, αναπνευστική δυσχέρεια Ακτινογραφία θώρακα: ανομοιογενή διηθήματα και φυσιολογικές διαστάσεις της καρδιάς Θεραπεία: Άμεση κάθοδος σε χαμηλότερο υψόμετρο Εφαρμογή αερισμού με συνεχή θετική πίεση Χορήγηση οξυγόνου

51 Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ 3. Εγκεφαλικό οίδημα
Γ. ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ 3. Εγκεφαλικό οίδημα ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ιστορικό: ταχεία άνοδος σε υψόμετρο άνω των 2400 m (8800 πόδια) Σημεία και συμπτώματα: κεφαλαλγία, αταξία, οιδήματος οπτικής θηλής και σφαιρική εγκεφαλοπάθεια Θεραπεία: Άμεση κάθοδος σε χαμηλότερο υψόμετρο Χορήγηση οξυγόνου Χορήγηση δεξαμεθαζόνης

52 Ευχαριστώ για την προσοχή σας