Texte 1 : Platon - Hippias majeur - 290d-291a

Παρουσίαση με θέμα: "Texte 1 : Platon - Hippias majeur - 290d-291a"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Texte 1 : Platon - Hippias majeur - 290d-291a

2 Vert = nominatif Vocatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif
Rouge = verbe conjugué Rouge foncé = verbe à l'infinitif Rose = radical du verbe au participe/terminaison de la couleur du cas du participe

3 (Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

4 (Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

5 (Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

6 (Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

7 (Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

8 (Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

9 (Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

10 (Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

11 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

12 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

13 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

14 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

15 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

16 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

17 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

18 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

19 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

20 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

21 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

22 (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες
(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

23 (Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν.
(Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

24 (Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν.
(Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

25 (Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν.
(Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

26 (Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν.
(Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

27 (Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν.
(Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

28 (Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν.
(Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

29 (Ἱππίας) Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

30 (Ἱππίας) Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

31 (Ἱππίας) Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

32 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

33 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

34 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

35 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

36 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

37 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

38 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

39 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

40 (Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

41 Ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον.

42 Ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον.

43 Ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον.