Κατέβασμα παρουσίασης
Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε
ΔημοσίευσεΘησεύς Φωτόπουλος Τροποποιήθηκε πριν 6 χρόνια
1
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
6.00 – 6.40
2
Μετα την απόλυσιν της Θ΄ Ώρας ο Ιερεύς λέγει: ΙΕΡΕΥΣ
Μετα την απόλυσιν της Θ΄ Ώρας ο Ιερεύς λέγει: ΙΕΡΕΥΣ Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν. Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ. Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ. Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών. Ο ΠΡΟΟΙΜΙΑΚΟΣ ΨΑΛΜΟΣ ργ' (103). Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον· Κύριε ο Θεός μου, εμεγαλύνθης σφόδρα. Εξομολόγησιν και μεγαλοπρέπειαν ενεδύσω, αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον. Εκτείνων τον ουρανόν ωσεί δέρριν, ο στεγάζων εν ύδασι τα υπερώα αυτού. Ο τιθείς νέφη την επίβασιν αυτού, ο περιπατών επί πτερύγων ανέμων. Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα. Ο θεμελίων την γην επί την ασφάλειαν αυτής, ου κλιθήσεται εις τον αιώνα του αιώνος. Αβυσσος ως ιμάτιον το περιβόλαιον αυτού, επί των ορέων στήσονται ύδατα. Από επιτιμήσεώς σου φεύξονται, από φωνής βροντής σου δειλιάσουσιν. Αναβαίνουσιν όρη και καταβαίνουσι πεδία εις τον τόπον, ον εθεμελίωσας αυτά. Όριον έθου, ο ου παρελεύσονται, ουδέ επιστρέψουσι καλύψαι την γην. Ο εξαποστέλλων πηγάς εν φάραγξιν,
3
ανάμέσον των ορέων διελεύσονται ύδατα
ανάμέσον των ορέων διελεύσονται ύδατα. Ποτιούουσι πάντα τα θηρία του αγρού, προσδέξονται όναγροι εις δίψαν αυτών. Επ' αυτά τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσει, εκ μέσου των πετρών δώσουσι φωνήν. Ποτίζων όρη εκ των υπερώων αυτού· από καρπού των έργων σου χορτασθήσεται η γη. Ο εξανατέλλων χόρτον τοις κτήνεσι και χλόην τη δουλεία των ανθρώπων. Του εξαγαγείν άρτον εκ της γης, και οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. Tου ιλαρύναι πρόσωπον εν ελαίω, και άρτος καρδίαν ανθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τα ξύλα του πεδίου, αι κέδροι του Λιβάνου, ας εφύτευσας. Εκεί στρουθία εννοσεύσουσι, του ερωδιού η κατοικία ηγείται αυτών. Όρη τα υψηλά ταις ελάφοις, πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς. Εποίησε σελήνην εις καιρούς, ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού. Έθου σκότος, και εγένετο νυξ· εν αυτή διελεύσονται πάντα τα θηρία του δρυμού. Σκύμνοι ωρυόμενοι του αρπάσαι και ζητήσαι παρά τω Θεώ βρώσιν αυτοίς. Ανέτειλεν ο ήλιος και συνήχθησαν, και εις τας μάνδρας αυτών κοιτασθήσονται. Εξελεύσεται άνθρωπος επί το έργον αυτού και επί την εργασίαν αυτού έως εσπέρας. Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε· πάντα εν σοφία εποίησας· επληρώθη η γη της κτίσεώς σου. Αύτη η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος, εκεί ερπετά, ων ουκ έστιν αριθμός, ζώα μικρά μετά μεγάλων. Εκεί πλοία διαπορεύονται, δράκων ούτος, ον έπλασας εμπαίζειν αυτή. Πάντα προς σε προσδοκώσι, δούναι την τροφήν αυτών εις εύκαιρον· δόντος σου αυτοίς συλλέξουσιν. Ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητας, αποστρέψαντος δε σου το πρόσωπον ταραχθήσονται. Αντανελείς το πνεύμα αυτών και εκλείψουσι, και
4
Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.
εις τον χουν αυτών έπιστρέψουσιν. Εξαποστελείς το πνεύμα σου και κτισθήσονται, καί ανακαινιείς το πρόσωπον της γης. Ήτω η δόξα Κυρίου εις τους αιώνας· ευφρανθήσεται Κύριος επί τοις έργοις αυτού. Ο επιβλέπων επί την γην και ποιών αυτήν τρέμειν, ο απτόμενος των ορέων και καπνίζονται. Άσω τω Κυρίω εν τη ζωή μου, ψαλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω. Ηδυνθείη αυτώ η διαλογή μου, εγώ δε ευφρανθήσομαι επί τω Κυρίω. Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς. Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον. Και πάλιν. Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού· έθου σκότος, και εγένετο νύξ. Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε· πάντα εν σοφία εποίησας. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Αλληλούια. Αλληλούια .Αλληλούια. Δόξα σοι ο Θεός. [3] Η ελπίς ημών, δόξα σοι. ΙΕΡΕΥΣ / ΔΙΑΚΟΝΟΣ Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.
5
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση]
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση] Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών, και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του αγίου οίκου τούτου, και των μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [δεινός], του τιμίου πρεσβυτερίου, της εν Χριστώ διακονίας, παντός του Κλήρου και του Λαού, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ της κώμης ταύτης, της νήσου ταύτης πάσης πόλεως και χώρας και των πίστει οικούντων εν αυταίς, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ ευκρασίας αέρων, ευφορίας των καρπών της γης και καιρών ειρηνικών, του. Κυρίου δεηθώμεν Υπέρ πλεόντων, οδοιπορούντων, αεροπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αιχμαλώτων και της σωτηρίας αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν. Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.
6
ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ Ότι πρέπει σοι, πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. Και ο χορός ψάλλει τον 140 ψαλμόν ''Κύριε εκέκραξα'' εις τον ήχον της εβδομάδος ή του ήχου του πρώτου ύμνου της Εορτής Kύριε, εκέκραξα προς σε, εισάκουσόν μου, εισάκουσόv μου, Κύριε· Κύριε, εκέκραξα προς σε, εισάκουσόv μου, πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου, εν τω κεκραγέναι με προς σε· εισάκουσόν μου, Κύριε.
7
Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου· έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή· εισάκουσόν μου, Κύριε. Εις τας λέξεις 'ως θυμίαμα' του Κατευθυνθήτω, ο Ιερεύς η ο Διάκονος θυμιά την αγίαν Τράπεζαν και την πρόθεσιν, και εξερχόμενος δια της βορείου πύλης, θυμια τας αγίας εικόνας και τον λαόν κατά την συνήθη τάξην. Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους πονηρίας, του προφασίζεσθαι προφάσεις εν αμαρτίαις. Συν ανθρώποις εργαζομένοις την ανομίαν, και ου μη συνδυάσω μετά των εκλεκτών αυτών. Παιδεύσει με δίκαιος εν ελεεί και ελέγξει με, έλαιον δε αμαρτωλού μη λιπανάτω την κεφαλήν μου. Ότι έτι και η προσευχή μου εν ταις ευδοκίαις αυτών, κατεπόθησαν εχόμενα πέτρας οι κριταί αυτών. Ακούσονται τα ρήματά μου, ότι ηδύνθησαν· ωσεί πάχος γης ερράγη επί της γης, διεσκορπίσθη τα οστά αυτών παρά τον άδην. Ότι προς σε, Κύριε, Κύριε, οι οφθαλμοί μου· επί σοι ήλπισα, μη αντανέλης την ψυχήν μου. Φύλαξαν με από παγίδος, ης συνεστήσαντό μοι, και από σκανδάλων των εργαζομένων την ανομίαν. Πεσούνται εν αμφιβλήστρω αυτών οι αμαρτωλοί· κατά μόνας ειμί εγώ, έως αν παρέλθω.
8
Και τους επόμενενους στίχους ανάλογα με πόσα στιχηρά θα ψάλλονται.
ΨΑΛΜΟΣ ρμα' (141). Φωνή μου προς Κύριον εκέκραξα, φωνή μου προς Κύριον εδεήθην. Εκχεώ ενώπιον αυτού την δέησίν μου, την θλίψιν μου ενώπιον αυτού απαγγελώ. Εν τω εκλείπειν εξ εμού το πνεύμα μου, και συ έγνως τας τρίβους μου. Εν οδώ ταύτη, η επορευόμην, έκρυψαν παγίδα μοι. Κατενόουν εις τα δεξιά και επέβλεπον, και ουκ ην ο επιγινώσκων με. Απώλετο φυγή απ' εμού και ουκ έστιν ο εκζητών την ψυχήν μου. Εκέκραξα προς σε, Κύριε, είπα· συ ει η ελπίς μου, μερίς μου ει εν γη ζώντων. Πρόσχες προς την δέησίν μου, ότι εταπεινώθην σφόδρα. Ρύσαι με εκ των καταδιωκόντων με, ότι εκραταιώθησαν υπέρ εμέ. Και τους επόμενενους στίχους ανάλογα με πόσα στιχηρά θα ψάλλονται. 10 Εξάγαγε εκ φυλακής την ψυχήν μου, του εξομολογήσασθαι τω ονόματι σου. 9 Εμέ υπομενούσι δίκαιοι, έως ου ανταποδώς μοι. 8 ΨΑΛΜΟΣ ρκθ'(129). Εκ βαθέων εκέκραξά σοι, Κύριε, Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου. 7 Γενηθήτω τα ώτα σου προσέχοντα εις την φωνήν της δεήσεώς μου. 6 Εάν ανομίας παρατήρησης, Κύριε, Κύριε, τις υποστήσεται; ότι παρά σοι ο ιλασμός εστίν.
9
Και ψάλλεται το δοξαστικόν ως η τυπική διάταξις ορίζει.
5 Ένεκεν του ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τον λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τον Κύριον. 4 Από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωίας ελπισάτω Ισραήλ επί τον Κύριον. 3 Ότι παρά τω Κυρίω το έλεος και πολλή παρ' αύτω λύτρωσις, και αυτός λυτρώσεται τον Ισραήλ εκ πασών των ανομιών αυτού. 2 ΨΑΛΜΟΣ ρις' (116). Αινείτε τον Κύριον, πάντα τα έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί. 1 Ότι εκραταιώθη το έλεος αυτού εφ' ημάς, και η αλήθεια του Κυρίου μένει εις τον αιώνα. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και ψάλλεται το δοξαστικόν ως η τυπική διάταξις ορίζει. Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Και το Θεοτόκιον. Τα Σάββατα εις τον ήχον της εβδομάδος. Σε άλλες εορτές εις τον ήχον του Δόξα.
10
Ο ιερεύς η ο Διάκονος υψώνει το θυμιατό και λέγει: Σοφία. Ορθοί.
Και ο Ιερεύς και ο Διάκονος εξέρχονται του Ιερού μετά θυμιατηρίου για να ποιήσουν την Είσοδον. Ο Ιερεύς λέγει την ευχήν της Εισόδου και ευλογών την Είσοδον. Ο ιερεύς η ο Διάκονος υψώνει το θυμιατό και λέγει: Σοφία. Ορθοί. Και ο χορός ψάλλει την Επιλύχνιον Ευχαριστίαν ''Φως ιλαρόν'', αλλά όταν συλλειτουργούν πολλοί Ιερείς, τότε το ''Φως ιλαρόν'' ψάλλετε από τους. Ιερείς και ο χορός ψάλλει το τελευταίο στίχον ''διό ο κόσμος σε δοξάζει''. Φως ιλαρόν αγίας δόξης αθανάτου Πατρός, ουρανίου, αγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ, ελθόντες επί την ηλίου δύσιν, ιδόντες φως εσπερινόν, υμνούμεν Πατέρα, Υιόν, και άγιον Πνεύμα, Θεόν. Άξιόν σε εν πάσι καιροίς υμνείσθαι φωναίς αισίαις, Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς· διό ο κόσμος σε δοξάζει. Και εισελθόντων εις το Ιερό Βήμα ο Ιερεύς η ο Διάκονος εκφωνεί: Εσπέρας Προκείμενον Και ο χορός ψάλλει το προκείμενον της ημέρας ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ήχος πλ. β' Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο. Στίχ. Ενεδύσατο ο Κύριος δύναμιν, και περιεζώσατο. Στίχ. Και γαρ εστερέωσε την οικουμένην, ήτις ου σαλευθήσεται
11
ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ήχος πλ
ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ήχος πλ. δ' Ιδού δη ευλογείτε τον Κύριον, πάντες οι δούλοι Κυρίου. Στίχ. Οι εστώτες εν οίκω Κυρίου, εν αυλαίς οίκου Θεού ημών. ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ήχος δ'. Κύριος εισακούσεταί μου εν τω κεκραγέναι με προς αυτόν. Στίχ. Εν τω επικαλείσθαι με εισήκουσάς μου, ο Θεός της δικαιοσύνης μου. ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ήχος α'. Το έλεός σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου. Στίχ. Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει. ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ .Ήχος πλ. α'. Ο Θεός, εν τω ονόματι σου σώσον με, και εν τη δυνάμει σου κρινείς με. Στίχ. Ο Θεός εισάκουσον της προσευχής μου. ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ.Ήχος πλ. β'. Η βοήθειά μου παρά Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. Στίχ. Ήρα τους οφθαλμούς μου εις τα όρη, όθεν ήξει η βοήθειά μου. ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ήχος βαρύς. Ο Θεός αντιλήπτωρ μου ει, το έλεος σου προφθάσει με. Στίχ. Εξελού με εκ των εχθρών μου, ο Θεός.
12
Καταξίωσον, Κύριε, εν τη εσπέρα ταύτη, αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς
Καταξίωσον, Κύριε, εν τη εσπέρα ταύτη, αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς. Ευλογητός ει, Kύριε ο Θεός των πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομά σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεός σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επί σε. Ευλογητός ει, Κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματά σου. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισόν με τα δικαιώματά σου. Ευλογητός ει, Άγιε, φώτισόν με τοις δικαιώμασί σου. Κύριε, το έλεος σου εις τον αιώνα· τα έργα των χειρών σου μη παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, σοι πρέπει ύμνος, σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. ΙΕΡΕΥΣ Πληρώσωμεν την εσπερινήν δέησιν ημών τω Κυρίω. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. Και μετά από κάθε αίτηση. Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Την εσπέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν και αναμάρτητον, παρά του Κυρίου, αιτησώμεθα.
13
Ο Ιερεύς ευλογών τον λαόν
ΧΟΡΟΣ: Παράσχου Κύριε. [και μετά από κάθε αίτηση] Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Συγγνώμην και άφεσιν των αμαρτιών και των πλημμελημάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών και ειρήνην τω κόσμω, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Χριστού αιτησώμεθα. Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. Ότι αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. Ο Ιερεύς ευλογών τον λαόν ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.
14
ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματί σου.
ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματί σου. ΙΕΡΕΥΣ: Tας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν. ΧΟΡΟΣ: Σοι, Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ Κύριε ο Θεός ημών, ο κλίνας ουρανούς και καταβάς επί σωτηρία του γένους των ανθρώπων, έπιδε επί τους δούλους σου και επί την κληρονομίαν σου· σοι γαρ τω φοβερώ και φιλανθρώπω κριτή οι σοι δούλοι υπέκλιναν τας κεφαλάς, τους δε αυτών υπέταξαν αυχένας, ου την εξ ανθρώπων αναμένοντες βοήθειαν, αλλά το σον περιμένοντας έλεος και την σην απεκδεχόμενοι σωτηρίαν· ους διαφύλαξον εν παντί καιρώ και κατά την παρούσαν εσπέραν και την προσιούσαν νύκτα από παντός εχθρού, από πάσης αντικειμένης ενεργείας διαβολικής και διαλογισμών ματαίων και ενθυμήσεων πονηρών. Είη το κράτους της Βασιλείας σου ευλογημένον, και δεδοξασμένον, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
15
Στίχοι εις στα Απόστιχα ΣΑΒΒΑΤΩ ΕΣΠΕΡΑΣ
Και όταν έχει Αρτοκλασία, ακολουθεί η Λιτή [ίδε Αρτοκλασία]. Είτε τα Απόστιχα Στίχοι εις στα Απόστιχα ΣΑΒΒΑΤΩ ΕΣΠΕΡΑΣ Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο, ενεδύσατο ο Κύριος δύναμιν, και περιεζώσατο. Και γαρ εστερέωσε την οικουμένην, ήτις ου σαλευθήσεται. Τω οίκω Σου πρέπει αγίασμα, Κύριε, εις μακρότητα ημερών. Εορτές του Κυρίου, της Θεοτόκου, του Σταυρού, των Αγγέλων, του Προδρόμου και πολλές άλλες, έχουν ειδικούς στίχους στα Απόστιχα. Αν δεν αναφέρονται στα Μηναία ή στο Τυπικό της Εκκλησίας, δύναται να ψάλλονται τα ακόλουθα ανάλογα με την τάξη του αγίου.
16
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
Κάθε Τρίτη : Εν συνεχεία του Εσπερινού , Ι. Παράκλησις : Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης*. Κάθε Παρασκευή : Εν συνεχεία του Εσπερινού, Ι. Παράκλησις : Αγίας Παρασκευής*. 6.00 – 6.40 e
17
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
6.00 – 6.40 e
18
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
6.00 – 6.40 e
19
e
20
Δόξα... Δοξαστικὸν Καὶ νῦν... Θεοτοκίον
Δόξα... Δοξαστικὸν Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ. (όταν έχει ιερά παράκληση στο τέλος μετά το διευχών έχουμε τα κείμενα από τις ιερές παρακλήσεις ) ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3] Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου. Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλσου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
21
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
6.00 – 6.40
22
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
6.00 – 6.40
23
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη.
6.00 – 6.40
24
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. Και μετά από κάθε αίτηση.
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου, δεόμεθά σου, επάκουσον και ελέησον. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. Και μετά από κάθε αίτηση. Έτι δεόμεθα υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [του διένος], και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος. Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη κώμη ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδρομητών και αφιερωτών του αγίου ναού τούτου. Έτι δεόμεθα υπέρ των μακαρίων και αοιδίμων κτιτόρων της αγίας Εκκλησίας ταύτης, και υπέρ πάντων των προαναπαυσαμένων πατέρων και αδελφών ημών, των ενθάδε ευσεβώς, κειμένων, και απανταχού ορθοδόξων. Και όταν έχει μνημόσυνον Έτι δεόμεθα υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου δούλου του Θεού [δεινός], και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτώ παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον. Έτι δεόμεθα υπέρ των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν τω αγίω και πανσέπτω ναώ τούτω, κοπιώντων, ψαλλόντων και υπέρ του περιεστώτος λαού, του απεκδεχομένου το παρά σου μέγα και πλούσιον έλεος. ΙΕΡΕΥΣ Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
25
ΙΕΡΕΥΣ / ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
Ο χορός ψάλλει τα Απολυτίκια και Θεοτοκίον της ημέρας και ο Ιερεύς ποιεί την απόλυση ΙΕΡΕΥΣ / ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ο ων ευλογητός Χριστός ο Θεός ημών πάντοτε νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ πόλει (ἢ τῇ μονῇ, ἢ χώρᾳ, ἢ τῇ νήσῳ) ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν. Δόξα... Καὶ νῦν... , Κύριε ἐλέησον (γ'), Δέσποτα ἅγιε, εὐλόγησον. Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι. ΙΕΡΕΥΣ Ο Αναστάς εκ νεκρών Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας αυτού μητρός, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, τωναγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, [του αγίου της ημέρας, ου και την μνήμην επιτελούμεν], και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
26
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
27
Η ακολουθία του Εσπερινού μεταδίδεται από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη. 6.00 – 6.40
28
ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟ & ΕΙΡΗΝΗ Εὐλογητός ὁ Θεός… Ἀμήν.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟ & ΕΙΡΗΝΗ Εὐλογητός ὁ Θεός… Ἀμήν. Ψαλμός ΡΜΒ´ (142) Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου. Καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε· ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου. Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σού εἰμι. Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχοι Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός ὅτι εἰς τόν αἰώνα τό ἔλεος αὐτοῦ.
29
Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος... Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Τῇ τῶν μαρτύρων θαυμαστῇ προστασίᾳ, τῶν ἐν Θερμῇ ἡμῖν ἀρτίως φανέντων, ἀπό ψυχῆς προσπέσωμεν κραυγάζοντες· Ραφαήλ μακάριε, καί Νικόλαε θεῖε, καί Εἰρήνη πάνσεμνε, πάσης ρύσασθε βλάβης, καί ἀναγκῶν καί πάσης ἀπειλῆς, τούς τῇ πρεσβείᾳ ὑμῶν καταφεύγοντας. Δόξα Πατρί… Λυχνία τρίφωτος Χριστοῦ ἐδείχθητε, ἅγιοι μάρτυρες, Λέσβου τό καύχημα, τήν Ἐκκλησίαν ταῖς αὐγαῖς φαιδρύνοντες τῶν θαυμάτων, Ραφαήλ παμμέγιστε, ἱερέων εὐπρέπεια, ἔνδοξε Νικόλαε, διακονίας κειμήλιον, και ρόδον παρθενίας Εἰρήνη· ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν. Καί νῦν… Οὐ σιωπήσομεν ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι· εἰ μή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ· σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν. Ψαλμός Ν´ (50) Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου, καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν
30
ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διά
παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον, καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου, καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός, καί Πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου, καί τό Πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καί Πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τήν Σιών, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους. Κανών. Ἦχος πλ. δ´. Ὠδή α´. Ὑγράν διοδεύσας Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν
31
Συνόντες μαρτύρων θείοις χοροῖς, Ραφαήλ παμμάκαρ, καί Νικόλαε ἱερέ,
ἅμα σύν Εἰρήνῃ δυσωπεῖτε, πολυειδῶν ἡμᾶς ρύεσθαι θλίψεων. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Κευθμώνων ὡς ὤφθη ἀπό τῆς γῆς, τό θεῖόν σου σκῆνος, ἁγιάζει τούς εὐσεβεῖς· ἀλλ’ ὦ Ραφαήλ θαυματοφόρε, ἁγιασμόν ἡμῖν δίδου καί λύτρωσιν. Δόξα Πατρί… Ἐφάνησαν ἄνθη ὡς νοητά, ὑμῶν τά ὀστέα, ὧν ἡ χάρις ἡ μυστική, Νικόλαε ἅμα καί Εἰρήνη, τήν δυσωδίαν διώκει τῶν θλίψεων. Καί νῦν… Πηγή εὐσπλαγχνίας τῆς θεϊκῆς, βλῦσόν μοι Παρθένε, σωτηρίας τόν γλυκασμόν, καί λῦσον πικρίαν τῆς ψυχῆς μου, ἥν τῶν παθῶν μου τό πλῆθος ἐνέσταξε. Ὠδή γ´. Οὐρανίας ἁψίδος Ἅγιε τοῦ Θεοῦ… Ἡ πλουσία σου χάρις, παρά Θεοῦ Ἅγιε, πᾶσι θαυμαστῶς ἐνεργοῦσα, νέμει τά κρείττονα· διό τοῖς σπεύδουσιν, ὦ Ραφαήλ τῇ σῇ σκέπῃ, δίδου τά ἰάματα, ψυχῆς καί σώματος. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ… Ἠθληκότες νομίμως, ὑπέρ Χριστοῦ μάρτυρες, πάσης ἀνομίας καί βλάβης, τοῦ πολεμήτορος, ἡμᾶς λυτρώσασθε, σύν Νικολάῳ Εἰρήνῃ, ταῖς πρός τόν οἰκτίρμονα ὑμῶν δεήσεσι.
32
Μυστηρίων ἐνθέων, ὡς ἀληθῶς ἔκβασις, γέγονεν ὑμῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ
Δόξα Πατρί… Μυστηρίων ἐνθέων, ὡς ἀληθῶς ἔκβασις, γέγονεν ὑμῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἀποκάλυψις, ὦ Ραφαήλ ἱερέ, σύν Νικολάῳ Εἰρήνῃ· ὅθεν ἡμῖν νείματε, φόβον τόν ἔνθεον. Καί νῦν… Ὡς περίδοξος θρόνος, καί φωταυγές σκήνωμα, τοῦ παμβασιλέως τῆς δόξης, καί παντοκράτορος, Κόρη πανάμωμε, σκεῦος φωτός ἁγνοῦ βίου, τήν ψυχήν μου ποίησον, ὡς ἄν σωθήσωμαι. Διάσωσον, ὦ Ραφαήλ καί Νικόλαε καί Εἰρήνη, τούς ἐν πίστει ὑμῖν προστρέχοντας Ἅγιοι, ἀπό παντοίων κινδύνων καί νοσημάτων. Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι, τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος. Αἴτηση καί τό Κάθισμα Προστάται ἡμῶν, ἀρτίως ἀνεδείχθητε, καί πᾶσι πιστοῖς, φαινόμενοι παρέχετε, παραδόξοις ὄψεσι, τά αἰτήματα Ἅγιοι πάντοτε· διά τοῦτο ὑμνοῦμεν ὑμᾶς, σοφέ Ραφαήλ τε καί Νικόλαε. Ὠδή δ´. Εἰσακήκοα Κύριε Ἅγιε τοῦ Θεοῦ… Νοσημάτων ἀπάλλαξον, πάτερ Ραφαήλ καί πάσης κακώσεως, ἀοράτῳ ἐπισκέψει σου, τούς τό σόν φωνοῦντας μέγα ὄνομα.
33
Ἐκλυτρούμενοι φάνητε, τῆς τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ ἐπιθέσεως, ὦ Εἰρήνη
Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ… Ἐκλυτρούμενοι φάνητε, τῆς τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ ἐπιθέσεως, ὦ Εἰρήνη καί Νικόλαε, τούς εἰλικρινῶς ὑμῖν προστρέχοντας. Δόξα Πατρί… Σωτηρίαν αἰτήσασθε, τήν κατά ψυχήν καί σῶμα τοῖς σπεύδουσι, Ραφαήλ τε καί Νικόλαε, καί Εἰρήνη πᾶσιν ὑμῖν Ἅγιοι. Καί νῦν… Τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα, ἴασαι Παρθένε τῇ σῇ χρηστότητι, καί ὑγείαν τήν κατ’ ἄμφω μοι, καί πταισμάτων αἴτει τήν συγχώρησιν. Ὠδή ε´. Φώτισον ἡμᾶς Ἅγιε τοῦ Θεοῦ… Εἶδόν σε πολλοί, καί χαρᾶς πολλῆς ἐπλήσθησαν· χαροποίησον οὖν πάτερ καί ἡμῶν, τήν ζωήν λελυπημένην πικραῖς θλίψεσι. Ἄκουσον ἡμῶν, τῆς φωνῆς θεῖε Νικόλαε, καί παράσχου ὦ Εἰρήνη θαυμαστή, τῇ ζωῇ ἡμῶν εἰρήνην ἀστασίαστον. Θεῖοι ἀθληταί, Ραφαήλ τε καί Νικόλαε, καί Εἰρήνη τῶν Λεσβίων ἡ χαρά, λυπηρῶν ἡμᾶς, λυτροῦσθε περιστάσεων. Λύτρωσαι ἡμᾶς, Θεοτόκε ἀειπάρθενε, μανιώδους τοῦ ἐχθροῦ
34
ἐπιφορᾶς, καθ’ ἡμῶν ἀεί ὡς λέοντος σφαδάζοντος. Ὠδή στ´. Τήν δέησιν
Ἅγιε τοῦ Θεοῦ… Ὁράσεσι, καί πολλαῖς θεωρίαις, τοῖς πιστοῖς ἐμφανιζόμενος μάκαρ, τῶν κεκρυμμένων τήν γνῶσιν ἐκφαίνεις, ἀλλά καί νῦν μυστικῶς ἐπιφάνηθι, ὁσιομάρτυς Ραφαήλ, καί παράσχου ἡμῖν τά αἰτήματα. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ… Φανέντες, ὡς ἐξ ἀδύτων τῷ κόσμῳ, ὑπό γῆν χρόνοις πολλοῖς κεκρυμμένοι, τῆς τοῦ Θεοῦ εὐσπλαγχνίας τόν πλοῦτον, πρεσβευτικῶς τοῖς ἀνθρώποις παρέχετε, Νικόλαε μάρτυς στερρέ, καί Εἰρήνη σεμνή καλλιπάρθενε. Δόξα Πατρί… Οἱ νέοι, τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρες, οἱ ἀθλήσει ἀριστεύσαντες πάλαι, ὁ Ραφαήλ ὁ σοφός θεηγόρος, καί σύν Εἰρήνῃ ὁ θεῖος Νικόλαος, ἐπιστασίαις ταῖς ὑμῶν, τῶν ἐν βίῳ δεινῶν ἡμᾶς ρύσασθε. Καί νῦν… Ρυσθῆναί με, τῶν παθῶν τῆς κακίας, καί ἁπάσης τοῦ ἐχθροῦ κακουργίας, τῇ σῇ εὐδόκησον Κόρη πρεσβείᾳ, πρός τόν Υἱόν καί Θεόν σου καί Κύριον, καί δίδου μοι ὡς ἀγαθή, μετανοίας σωτήριον δάκρυον. Διάσωσον, ὦ Ραφαήλ καί Νικόλαε καί Εἰρήνη, τούς ἐν πίστει ὑμῖν προστρέχοντας Ἅγιοι, ἀπό παντοίων κινδύνων καί νοσημάτων.
35
Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν
ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν. Αἴτηση καί τό Κοντάκιο Ἦχος β´. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου Ὡς ἀντιλήπτορες πάντων θερμότατοι, ὦ Ραφαήλ καί θεόφρον Νικόλαε, ἀεί βοηθεῖτε τοῖς πάσχουσι, καί τῶν παθῶν τάς ὀδύνας κουφίζετε, ὑμῶν ταχιναῖς ἀντιλήψεσι. Προκείμενο Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. (δίς) Στίχος: Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος. Θαυμαστός ὁ Θεός… Εὐαγγέλιον Δόξα Πατρί… Ταῖς τῶν ἀθλοφόρων, πρεσβείαις ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Καί νῦν… Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Προσόμοιο
36
Ἦχος πλ. β´. Ὅλην ἀποθέμενοι
Ἄστρα ὡς νεόφωτα, τῇ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ, ἐκ τῆς Λέσβου λάμψαντες, πάντας καταυγάζετε ἐν τοῖς θαύμασι, Ραφαήλ μέγιστε, σύν τῷ Νικολάῳ, καί Εἰρήνη καλλιπάρθενε, καί διαλύετε τήν τῶν παθημάτων σκοτόμαιναν, πιστοῖς ἐπιφαινόμενοι, πλήρεις συμπαθείας καί χάριτος· ὅθεν ἐκβοῶμεν· ἐν πάσῃ τῇ ζωῇ ἡμῶν σοφοί, μή διαλίπητε σκέποντες, πάσης περιστάσεως. Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου… Κύριε ἐλέησον (ιβ΄) Ὠδή ζ´. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἅγιε τοῦ Θεοῦ… Οἱ τήν σήν κατιδόντες, Ραφαήλ θεοφόρε θέαν οὐράνιον, ἐδέξαντο ἐκ ταύτης, φῶς θείας εὐφροσύνης· δός κἀμοί οὖν μακάριε, τῆς βοηθείας τῆς σῆς, τάς σωτηρίους δόσεις. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ… Ἰατρεύειν τά πάθη, τῶν ψυχῶν καί σωμάτων ἡμῶν μή παύσησθε, Νικόλαε τρισμάκαρ, καί πάνσεμνε Εἰρήνη, καί διδόναι ἑκάστοτε, ἀπαλλαγήν τῶν δεινῶν, καί ἀναγκῶν τήν λύσιν. Δόξα Πατρί… Γνωρισθέντες τῷ κόσμῳ, ὡς γνωστοί τῷ Κυρίῳ πάλαι τυγχάνοντες, λαμπρῶς θαυματουργεῖτε, προφθάνοντες ταχέως, Ραφαήλ καί Νικόλαε, τούς προσιόντας θερμῶς, ὑμῶν τῇ προστασίᾳ.
37
Ἐξ ἀχράντου γαστρός σου, προελθών ὁ τῶν ὅλων Θεός καί Κύριος,
Καί νῦν… Ἐξ ἀχράντου γαστρός σου, προελθών ὁ τῶν ὅλων Θεός καί Κύριος, μορφῇ τῇ ἀνθρωπίνῃ, προστάτιν σε δεικνύει, παντός κόσμου πανάμωμε· ὅθεν ἐκ πάσης ἡμᾶς, ἀπάλλαξον ἀνάγκης. Ὠδή η´. Τόν βασιλέα Ἅγιε τοῦ Θεοῦ… Ρῶσιν παράσχου, καί τήν κατ’ ἄμφω ὑγείαν, τοῖς προστρέχουσι τοῖς θείοις σου λειψάνοις, Ραφαήλ παμμάκαρ, καί σέ ὑμνολογοῦσι. Ἄλυπον βίον, ἐν ἀληθεῖ εὐπραγίᾳ, καταξίωσον ἡμᾶς πιστῶς ἀνύειν, ταῖς σαῖς ἱκεσίαις, Νικόλαε θεόφρον. Δόξα Πατρί… Σθένος μοι δίδου, ἐν ταῖς τοῦ βίου ἀνάγκαις, καί παράκλησιν ἐν πάσαις ἀθυμίαις, ὦ τριάς ἁγία, νεοφανῶν μαρτύρων. Ἴασαι Κόρη, τήν θλιβομένην ψυχήν μου, καί θεράπευσον τοῦ σώματος τό ἄλγος, τῇ συμπαθεστάτῃ προνοίᾳ σου Παρθένε. Ὠδή θ´. Κυρίως Θεοτόκον Μεγάλων χαρισμάτων κατηξιωμένος, παρά Χριστοῦ Ραφαήλ ἱερώτατε, μέγας προστάτης ἐδείχθης ἡμῶν καί στήριγμα.
38
Οἱ μάρτυρες Κυρίου, οἱ δεδοξασμένοι, σύν Νικολάῳ Εἰρήνη θεόνυμφε,
Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ… Οἱ μάρτυρες Κυρίου, οἱ δεδοξασμένοι, σύν Νικολάῳ Εἰρήνη θεόνυμφε, τῆς τῶν παθῶν ἀδοξίας ἡμᾶς λυτρώσασθε. Δόξα Πατρί… Ὑψόθεν ἀοράτως, σκέπετε ἀπαύστως, ὦ Ραφαήλ ἱερέ καί Νικόλαε, σύν τῇ Εἰρήνῃ τούς πίστει ὑμᾶς γεραίροντας. Καί νῦν… Ὑμνοῦμέν σου τήν χάριν, κεχαριτωμένη· ὅτι ἡμᾶς διασώζεις ἑκάστοτε, καί ἀσφαλῶς κατευθύνεις πρός θεῖον θέλημα. Τὸ Ἄξιόν ἐστιν καὶ τὰ Μεγαλυνάρια Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν. Χαίροις τῆς Ἰθάκης θεῖος βλαστός, Ραφαήλ τρισμάκαρ, καί τῆς Λέσβου ὁ ἀρωγός· χαίροις Διακόνων, Νικόλαε λαμπρότης· χαῖρε σεμνή Εἰρήνη, Χριστοῦ ὀσφράδιον. Πάλαι ἐναθλήσαντες καρτερῶς, καί ἄρτι γνωσθέντες, ἐν τῇ Λέσβῳ περιφανῶς, λάμπετε ἐν κόσμῳ, θαυμάτων ἐνεργείαις, εἰς δόξαν τοῦ Κυρίου, ἅγιοι μάρτυρες.
39
Δόξῃ λαμπρυνόμενοι θεϊκῇ, ὁράσεσι πλείσταις, ἐκκαλύπτετε τοῖς
πιστοῖς, ἀγνώστων πραγμάτων, σαφέστατα τήν γνῶσιν, ὡς θεῖοι τοῦ Σωτῆρος, ὁσιομάρτυρες. Χαίρετε τῆς Λέσβου κλέος καινόν, Θερμῆς πολιοῦχοι, καί τοῦ λόφου τῶν Καρυῶν, Ραφαήλ παμμάκαρ, ὁμοῦ σύν Νικολάῳ, καί τῇ σεμνῇ Εἰρήνῃ, πυρσοί θεόφωτοι. Χαίρει κεκτημένη ὡς θησαυρούς, πλουτίζοντας πάντας, ἰαμάτων ταῖς δωρεαῖς, Ραφαήλ θεόφρον, σύν θείῳ Νικολάῳ, ἡ Λέσβος τά πανέντιμα ὑμῶν λείψανα. Πάντας τούς προστρέχοντας εὐλαβῶς, ὑμῶν τῇ πρεσβείᾳ, πάσης ρύσασθε συμφορᾶς, Ραφαήλ Εἰρήνη, ὁμοῦ σύν Νικολάῳ, τήν τῶν πταισμάτων λύσιν, ἡμῖν αἰτούμενοι. Ὄντως ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, τήν εὐθεῖαν τρίβον ὑποδείξας ἡμῖν τρανῶς, καί ἤθλησας γενναίως, ἐκχέας τό σόν αἷμα, ὦ Ραφαήλ θεόφρον, πιστῶν διάσωσμα. Δεομένων πάντων καταφυγή, ἀνεδείχθη πάλαι ἐν τῇ Λέσβῳ ἡ σή Μονή, ἡμῖν καταλιποῦσα φιλανθρωπίας τύπον, εἰς μίμησιν Κυρίου τοῦ σέ δοξάσαντος. Ὅτε διηκόνεις ὡς Σεραφείμ, ἐπλούτεις τήν Χάριν, ὦ Νικόλαε θαυμαστέ, διά τῶν τιμίων χειρῶν τοῦ Γέροντός σου, καί ὤφθης ἐν ἀθλήσει αὐτοῦ συμμέτοχος.
40
Νηπιόθεν ἔδραμες πρός Χριστόν, ποδηγέτην σχοῦσα Ραφαήλ τόν
ἱερουργόν, καί τελειοτάτη θυσία προσηνέχθης, πυρί ἀναλωθεῖσα, Εἰρήνη πάνσεμνε. Χαίροις Ὀλυμπία νύμφη Χριστοῦ, ὁσιομαρτύρων ἰσοστάσιος ἐν παντί· χαίροις μέν ἡ πάλαι ἀθλήσασα νομίμως, ἀρτίως δέ γνωσθεῖσα, Θεοῦ εἰς αἴνεσιν. Δεῦτε εὐφημήσωμεν οἱ πιστοί, Ἄνναν τήν ἁγίαν τήν προμήτορα τοῦ Χριστοῦ, τήν ἀξιωθεῖσαν γεννῆσαι τήν Παρθένον, τήν μόνην Θεοτόκον καί παναμώμητον. Μέγας ἐν ἀθλήσει ἀναδειχθείς, ὡς τροπαιοφόρος καί ἐν θαύμασιν εὐκλεής, μέγας ἀντιλήπτωρ τῆς Ἐκκλησίας ὤφθης, Γεώργιε παμμάκαρ, μαρτύρων καύχημα. Πατέρα λιποῦσα τόν δυσσεβῆ, θυγάτηρ ἐδείχθης Βασιλέως τῶν οὐρανῶν, ὑπέρ οὗ προθύμως ἀθλήσασα, Βαρβάρα, λυτροῦσαι πάσης νόσου τούς προσιόντας σοι. Σύμμορφοι ἐν ἄθλοις τοῖς ἱεροῖς, Εὐστράτιε μάκαρ καί Αὐξέντιε ἱερέ, σύν τῷ Εὐγενίῳ, Μαρδάριε, Ὀρέστα, ἡμᾶς ἐν ὁμονοίᾳ διατηρήσατε. Τόν ἐν ἀθλοφόροις ἱερουργόν, καί ἐν ἱερεῦσιν ἱερώτατον ἀθλητήν, τόν θαυμάτων ρεῖθρα πηγάζοντα ἐν κόσμῳ, τόν μέγαν Χαραλάμπην ὕμνοις τιμήσωμεν.
41
Τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐν Χριστῷ, τοῖς δεδουλωμένοις χρηματίσας
μυσταγωγός, κληρονόμος ὤφθης Σιών τῆς ἐλευθέρας, ἀθλήσας, Ἐλευθέριε, ὡς ἀσώματος. Ὤφθης ὑποτύπωσις καί κανών, θεοφόρε Σάββα ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυρός, ὁσίων Πατέρων, ἰθύνων καί ρυθμίζων, πρός γνῶσιν εὐσεβείας τούς πειθομένους σοι. Λουτρακίου στέφανος καί τιμή, τῆς ὑδρωπικίας καί καρκίνου θεραπευτά, Πατάπιε θεόφρον, τῶν Γερανείων δόξα, πρέσβευε τῷ Κυρίῳ ὑπέρ τῶν δούλων σου. Δίδου Γουμενίσσῃ τῇ εὐσεβεῖ, τῇ πιστῶς τιμώσῃ τήν εἰκόνα σου τήν σεπτήν, πᾶσαν εὐπραγίαν, εἰρήνην καί ὑγείαν, ὡς ταύτης προστασία, Κόρη παντάνασσα. Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
42
ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΑΘΛΗΦΟΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΑΘΛΗΦΟΡΟΥ Ψαλμός ρμβ΄ (142) Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνην σου. Και μη εισέλθεις εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισεν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος, και ηκηδίασεν το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδίαν μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτησα. Διαπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ΄εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα. Γνωρισόν μοι κύριε, οδόν εν ή πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχρών μου Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ εί ο Θεός μου. Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνην σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί. Είτα τα παρόντα Τροπάρια. Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν ΄ ευλογημένος ο ερχόμενος έν ονόματι Κυρίου. (Τετράκις) Ήχος δ’ ( ο υψωθείς εν τω Σταυρώ) Ευαρεστήσασα Θεώ, Αθλοφόρε, και πειρασθείσα ως χρυσός εν καμίνω, Παρασκευή πανένδοξε, βασάνων πειρασμοίς, θαύματα πηγάζεις νυν, και νοσήματα παύεις, και τον υπεράγαθον του Θεού Θεόν Λόγον, υπέρ ημών αεί εκδυσωπείς, όπως αυτού των δωρεών επιτύχωμεν. Δόξα πατρί…. «Απολυτίκον» Ήχος α’ (Της ερήμου πολίτης) Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμον σου Πίστην εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Αθληφόρε, όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών. Και νύν «Θεοτοκίον» Ου σιωπήσομεν, ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι, εί μη γαρ Συ προίστασο πρεσβέβουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν εως νύν ελευθέρους: Ούκ αποστώμεν, Δέσποινα , εκ Σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
43
Είτα ο κανών ου η ακροστιχίς. Θεράπον δίδου μοι θεραπείαν. Γερασίμου.
Ψαλμός Ν΄ (50) Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα, όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδοί γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ι δού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα κσι τα κρύφις της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με . Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί τηνα αινεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε , εν τη ευδοκίαν Σου την Σιώ, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους. Είτα ο κανών ου η ακροστιχίς. Θεράπον δίδου μοι θεραπείαν. Γερασίμου. Ωδή α’ (Ήχος πλ δ’ ) «Υγράν διοδεύσας….» Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών Υμνών σου την μνήμην παρακαλώ, ένδοξε Παρθένε, των πταισμάτων μου τας σειράς, διάρρηξον τάχος ταις προς Κτίστην, τον Πανοικτίρμονα πρεσβείαις σου. Μεγίστη η δύναμις, ην Σεμνή, έλαβες αξίως, εκ Θεού του θαυματουργείν, ταύτην ουν χρωμένη ήδη παύσον, τα πολυχρόνια πάθη μου δέομαι. Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι Νομίμως αθλήσασα επί γής, Παρασκευή Μάρτυς και το στέφος εν Ουρανώ, σης απολαβούσα καρτερίας, υπέρ ημών τον Σωτήρα ικέτευε. Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν Όμματι, Πανάσπιλε, επ’ μοί, ιλέω σου βλέψον, και ιάτρευσον τα δεινά, του σώματος πάθη και τας νόσους, αποσκοράκισον θείαις πρεσβείες σου. Ωδή γ’ «Συ εί το στερέωμα»
44
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Σου εν τω ναώ, προσελθόντας τους οικέτας σου, ω Παρασκευή ελευθέρωσον, εκ νοσημάτων, ταις ευχαίς σου και κακώσεων. Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι Έρωτι Θεού, την ψυχήν πλήξον δέομαι, Παρασκευή, θείαις πρεσβείαις σου, και των παθών μου, την αχλύν νυν εξαφάνισον. Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν Πάναγνε ημείς, κεκτημένοι σε βοήθειαν, σκέπην και βεβαίαν αντίληψην, παντός κινδύνου, δια σου αει ρυσθείημεν. Ωδή στ’ «Ιλάσθητί μοι» Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών Αιμάτων σου τοις κρουνοίς, Παρασκευή ως κατέσβεσας, της απιστίας το πύρ, ούτω νύν κατάσβεσον, την φλόγαν των νόσων μου, ταις σαις ικεσίαις. και κινδύνων με εξάρπασον. Ρεόντων το χαμερπές, Παρασκευή Πανακήρατε, το άστατον και φθαρτόν, παριδείν αξίωσον. σον δούλον πρεσβείαις σου, και αξιωθήναι, θείας δόξης και λαμπρότητος. Απάσας τας κεφαλάς, των ανομούντων συντρίβεσθαι, υπό τους πόδας ημών, Θεόν καθικέτευε, Μάρτυς, των τιμώντων σου, πόθω την σην Κάραν, ην απέτεμεν ο άνομος. Συ ούσα το καθαρόν και αγιώτατον Τέμενος, Μαρία του Παντουργού, παράσχου μοι δάκρυα, ψυχήν καθαρίζοντα, και επάκουσόν μου, της δεήσεως σου δέομαι. Επίβλεψον μετ’ ευμενίας, Παρασκευή Αθληφόρε, επί τα εμά δεινά πάθη του σώματος, και ίασιν δώρησαι μοι ευχαίς σου. Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος. «Κοντάκιον» Προστάτρια Πιστών, Παρασκευή Αθληφόρε, πέλουσα, τοις τη σεπτή Εικόνι σου θερμώς προσπελάζουσιν, ικέτευε Χριστόν τον Νυμφίον σου, δωρηθήναι λύσιν των δεινών, νόσων και θλίψεων, και αμαρτιών πασων την συγχώρησιν. «Προκείμενον» Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι, και εισήκουσε της δεήσεώς μου.
45
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
«Στίχος» Και έστησεν επί πέτρας τους πόδας μου, και κατεύθηνε τα διαβήματά μου. «Ευαγγέλιον» Έκ του κατά Μάρκον (5, 24-34) Τω καιρώ εκείνω ηκολούθει τω Ιησού όχλος πολύς, και συνέθλιβον αυτόν. Και γυνί τις, ούσα εν ρύσει αίματος έτη δώδεκα, και πολλά παθούσα υπό πολλών ιατρών, δαπανήσασα τα παρ’ εαυτής πάντα, και μηδέν ωφεληθείσα, αλλά μάλλον είς το χείρον ελθούσα, ακούσασα περί του Ιησού, ελθούσα εν τω όχλω όπισθεν, ήψατο του ιματίου αυτού. έλεγε γαρ, ότι καν των ιματίων αυτού άψωμαι, σωθήσομαι. Και ευθέως εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής, και έγνω τω σώματι, ότι ίαται από της μάστιγος. Και ευθέως ο Ιησούς επιγνούς εν εαυτώ την εξ αυτού δύναμινεξελθούσαν, επιστραφείς εν τω όχλω, έλεγεν «Τις μου ήψατο των ιματίων;» Και έλεγον αυτώ οι Μαθηταί αυτού «Βλέπεις τον όχλον συνθλίβοντά σε, και λέγεις, Τις μου ήψατο;» Και περιβλέπετο ιδείν την τούτο ποιήσασαν. Η δε γυνή, φοβηθείσα και τρέμουσα, ειδυία ό γέγονεν επ’ αυτή, ήλθε, και προσέπεσεν αυτώ, και είπεν αυτώ πάσαν την αλήθειαν. Ο δε είπεν αυτή «Θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε, ύπαγε εις ειρήνην, και ίσθι υγιής από της μάστιγός σου». Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι Ταις της Αθληφόρου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων «Προσόμοιον» «Στίχος» Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου Μεταβολή παντός κινδύνου, απαλλαγή νόσου παντοίας υπάρχουσα, Παρασκευή Παρθένε, ρύσαι πάντας των δεινών, της των εναντίων κακουχίας, και της των δαιμόνων επηρείας, ταις θείαις σου προς Θεόν δεήσεσι. Ο Ιερεύς : Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου…. Ωδή ζ’ «Παίδες Εβραίων» Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών Κάραν πάνσεπτον πάντες, της Παρθενομάρτυρος δεύτε Παρασκευής, Πιστοί εν ετησίοις, τιμήσωμεν τοις ύμνοις, ως πηγήν ανεξάντλητον, των ιαμάτων αεί, και θείων δωρημάτων. Εορτήν παναισίαν, οι Πιστοί ορθοδόξως τελέσωμεν, φαιδρώς Παρασκευής νυν, την Κάραν προσκυνούντες, και βοώντες εκ πίστεως, πρόφθασον ρύσαι ημάς, λιταίς σου πάσης νόσου. Υπέρ πάσαν ουσίαν, και υπέρ χρυσίον η Κάρα σου διαλάμπουσα, παρέχει σωτηρίαν, τοις πίστει Αθληφόρε, προς αυτήν καταφεύγουσι, και ιατρεύει ψυχών, θανατηφόρους νόσους. Η Θεόν σαρκοφόρον, Παναγία Παρθένε αποκυήσασα, εκ πάντων αδοκήτων, κινδύνων τον λαόν σου, και εκ νόσων περίσωζε, και αμαρτίας δεσμόν, τάχει λιταίς σου λύσον.
46
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ Ωδή η’ «Τον Βασιλέα»
Ωδή η’ «Τον Βασιλέα» Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών Στόματι πάντες, και καρδία υμνούμεν, την πανένδοξον Μάρτυρα Κυρίου, ότι αρρωστίας ετύχομεν την λύσιν. Εν Ουρανίοις, Παρασκευή Αθληφόρε, τοις σκηνώμασι χορεύουσα των πίστει, σε υμνολογούντων μνημόνευε, Παμμάκαρ. Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι Ρωσθείσα, Μάρτυς, τη ισχυί του Κυρίου, των Τυράννων κατησχύνας τα θράση, θραύσον και νυν πάντων, δεσμούς τυραννουμένων. Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν Άχραντε μόνη, Ευλογημένη Μαρία, τα δυσίατα ιάτρευσον πάθη, του οικτρού σου δούλου, ίνα σε μακαρίζω. Ωδή θ’ «Κυρίως Θεοτόκον» Φλέξον παρανόμων, Παρασκευή Μάρτυς.περί τω θείω τεχνάσματα άθεα, Πιστούς δε πάντας, θείω αυγάσματι λάμπρυνον. Έμπλεως ενθέου, λάμψεως γενέσθαι, τον σον οικέτην νυνί καταξίωσον, ταις προς τον όλον Δεσπότην, λιταίς σου Πάνσεμνε. Ίνα σε δοξάζω, Παρασκευή πόθω, τας ανιάτους μου νόσους θεράπευσον, και ταις ευχαίς σου τελείαν, ρώσιν παράσχου μοι. Μόνη Θεοτόκε, ως Αγνή και Μήτηρ, της ακαθάρτου ιλύος με κάθαρον, των ακαθάρτων μωλώπων, και σώσον Δέσποινα. Το «Άξιον εστίν» και τα ακόλουθα Μεγαλυνάρια Αίτησαι ειρήνην παρά Θεού, ψυχών σωτηρίαν, και κινδύνων απαλλαγή, θεία Αθληφόρε, Παρασκευή, ευχαίς σου, τοις πίστει ευφημούσι σε και γεραίρουσι. Πορφυράν εξ αίματος την στολήν, συ περικειμένη, και το στέμμα εν κορυφή, έχουσα ώ Μάρτυς, και την της Παρθενίας, κατέχουσα λαμπάδα ημών μνημόνευε. Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τω σωθήναι ημάς. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
Παρόμοιες παρουσιάσεις
© 2024 SlidePlayer.gr Inc.
All rights reserved.