«Αναστοχαστική Διαδικασία»

Παρουσίαση με θέμα: "«Αναστοχαστική Διαδικασία»"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 «Αναστοχαστική Διαδικασία»
«Αναστοχαστική Διαδικασία»   Κασιμάτη Αικατερίνη Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.

2 Εκπαιδευτικός. αναστοχασμός είναι η. πνευματική διαδικασία
Εκπαιδευτικός αναστοχασμός είναι η πνευματική διαδικασία δόμησης που πραγμα- τοποιείται σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο μάθησης και έχει θετικό κοινωνικό αντίκτυπο για τις δυνατότητες μάθησης στο μέλλον (Maaranen & Krokfors, 2007). Δηλαδή είναι η διαδικασία όπου ο εκπαιδευτικός περιγράφει, αναλύει και διευκρινίζει ένα πρόβλημα ή ένα δίλημμα, συγκεντρώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες με σκοπό να βρει διάφορες εναλλακτικές λύσεις, προκειμένου να μάθει να βελτιώνει την γνώση του, τα συναισθήματα και την δράση του στη διδακτική διαδικασία (Maaranen & Krokfors, 2007).

3 Ο Cornford (2002), αναφέρει ότι ο αναστοχασμός της διδακτικής πράξης είναι «μία σύνθετη και πολυεπίπεδη διαδικασία στην οποία εμπλέκονται όλες οι προϋπάρχουσες έννοιες για τη μάθηση αλλά και οι υποκειμενικές εμπειρίες κάθε εκπαιδευόμενου». «Αναστοχασμός είναι η διανοητική διαδικασία της προσπάθειας να οικοδομήσει μια εμπειρία, ένα πρόβλημα, ή μια προϋπάρχουσα γνώση ή μια έννοια». Korthagen (2001)

4 Ως αναστοχασμός σε γενικό και ευρύ πλαίσιο προσδιορίζεται «η κριτική εξέταση των πεποιθήσεων του εκπαιδευόμενου και ο έλεγχος πού αυτές πηγάζουν και προέρχονται με στόχο την αναθεώρηση μιας εμπειρίας με βάση την κριτική αποτίμηση εννοιών και αντιλήψεων» (Ζαρίφης, 2009). Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας η αναστοχαστική διδασκαλία εφαρμόζεται σε μια σπειροειδή διαδικασία, στην οποία ο εκπαιδευτικός παρακολουθεί και προσαρμόζει συνεχώς τη διδασκαλία του (Pollard, 2005).

5 O Schon ξεχώρισε δύο είδη αναστοχασμού:
Ο Schon προβάλει τον αναστοχασμό ως μια διαδικασία επαγγελματικής ανάπτυξης,, ώστε εκπαιδευτικοί “να εφαρμόζουν την γνώση, κατά την διάρκεια της δράσης” (Schon, 1987). O Schon ξεχώρισε δύο είδη αναστοχασμού: τον αναστοχασμό για τη δράση (reflection-on-action) τον αναστοχασμό στη δράση (reflection-in-action) οι Grimmett and Erickson (1988) και MacKinnon (1989) συνόψισαν όλη την θεωρία του Schon σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη αφορά τον αναστοχασμό ως διαδικασία προβληματισμού σχετικά με την δράση, η δεύτερη έχει να κάνει με τον αναστοχασμό ως κίνητρο “καλής διδασκαλίας” και η τρίτη αφορά τον αναστοχασμό ως μεταγνωστικό παιδαγωγικό εργαλείο (Loughran, 1996).

6 Τα πλεονεκτήματα του αναστοχασμού όπως διατυπώθηκαν από τον Brookfield (1995) είναι τα εξής:
Ο αναστοχασμός μας βοηθά να γίνουμε ενήμεροι των βασικών μας πεποιθήσεων σχετικών με τη μάθηση και τη διδασκαλία έτσι ώστε να καταλάβουμε γιατί κάνουμε ότι κάνουμε και τι χρειάζεται να αλλάξει. Ο αναστοχασμός μας βοηθά να αναπτύξουμε ένα θετικό περιβάλλον μάθησης. Μέσω του αναστοχασμού, η διδασκαλία μας γίνεται πιο ανταποκριτή όσον αφορά στην ανατροφοδότηση και στις ανάγκες των μαθητών, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να θεμελιωθεί η εμπιστοσύνη με τους μαθητές που βλέπουν να λαμβάνουμε υπόψη την ανατροφοδότηση τους. Ο αναστοχασμός μας βοηθά να λάβουμε διάφορα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα υπόψη και να εκτιμήσουμε τους παράγοντες που επηρεάζουν τη μάθηση. Με αυτό τον τρόπο, μας βοηθά να διατηρήσουμε την προοπτική μας και να αποφύγουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας για κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται στην τάξη.

7 Αναστοχασμός O εκπαιδευόμενος ξανασκέφτεται πάνω στη διαδικασία επίλυσης ενός προβλήματος. Επομένως, η διαδικασία του αναστοχασμού αποτελεί στοιχείο ορισμού της μεταγνωστικής δραστηριότητας (Schraw & Dennison, 1994). Οι εκπαιδευόμενοι χρησιμοποιούν τον αναστοχασμό επί της διαδικασίας μάθησης και αυτοαξιολογούνται πάνω στην προσωπική τους μάθηση. 1 2 3 Θεωρητικό πλαίσιο

8 Θεωρητικό πλαίσιο Γενικού τύπου προτροπές, της μορφής «στάσου και σκέψου» δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αναστοχασμού που διαχέεται σε όλη τη διαδικασία μάθησης, είναι πιο παραγωγικές - αποτελεσματικές και βοηθούν τον εκπαιδευόμενο να αναδείξει, κρίνει τις ιδέες του, αναδιοργανώσει τη γνώση του και να αναπτύξει μια πιο συνεπή και λογική κατανόηση για τα φαινόμενα Davis, 2003; Loizidou, & Koutselini, 2007.

9 Ο αναστοχασμός φαίνεται να είναι περισσότερο παραγωγικός, όταν οι εκπαιδευόμενοι :
Θεωρητικό πλαίσιο Διευρύνουν το ρεπερτόριο των ιδεών, Ανακαλύπτουν την αδυναμία της γνώσης τους, Συνδυάζουν διαδικασίες ενσωμάτωσης της γνώσης και Εμπρόθετα ενσωματώνουν τη καινούρια γνώση στη προηγούμενη. Davis, 2003

10 Ο ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Τα πρόσφατα χρόνια, οι Kolb, Rubin και McIntyre (1971) προσέθεσαν στη σκέψη μας μέσω του γνωστού μοντέλου τους για τη μαθησιακή διαδικασία Ο ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ

11 Η Διαδικασία της Αναστοχαστικής Διδασκαλίας
Πρόβλεψη Θέμα Διλήμματα Κρίση Στοιχεία

12 Απαίτηση χρήσης πολύπλοκων νοητικών δεξιοτήτων.
Η διαδικασία αναστοχασμού για να καλλιεργηθεί στους μαθητές προαπαιτεί μαθησιακά περιβάλλοντα στα οποία διοργανώνονται δραστηριότητες και καταστάσεις τέτοιες, ώστε να μετασχηματίζεται το περιεχόμενο του καθημερινού μαθήματος σε μορφές που αναπαριστούν αυθεντικές σημασίες για τους μαθητές. Η ικανότητα των μαθητών να εντάσσουν και να αξιοποιούν τη γνώση και την κρίση σε ένα πλαίσιο αυθεντικό προσλαμβάνει κάποια από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:   Προτάσεις Έμφαση στην ανακάλυψη από το μαθητή της ακολουθούμενης πορείας προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δεδομένη, αυθεντική κατάσταση, χωρίς να επικεντρώνεται το ενδιαφέρον του στο τελικό αποτέλεσμα. Απαίτηση χρήσης πολύπλοκων νοητικών δεξιοτήτων. Ανάκληση αποτελεσμάτων μάθησης ή δεξιοτήτων. Παρατήρηση πολλών και διαφορετικών όψεων της διαδικασίας μάθησης. Παροχή δυνατότητας στους μαθητές να επιλέγουν τρόπους χρήσης όσων έμαθαν. Huot, J. (1997) Un apercu de l’approche pedagogique basee sur la performance (http ://fox.nstn.ca/huot/formation/edu-perf.html)

13 ΣΤΑΔΙΑ ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΥ (Kolb 1984)
1.Βρίσκουμε λέξεις να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει. 2.Αναγνωρίζουμε και παρατηρούμε αυτό που συμβαίνει. 3.Επανεξετάζουμε την κατάσταση. 4.Σχεδιάζουμε τη μελλοντική δράση.

14 1.Βρίσκουμε λέξεις να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει:
1.Βρίσκουμε λέξεις να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει: Τι συνέβη; Τι είδατε; Πώς θα περιγράφατε αυτό που διαδραματίστηκε;

15 2.Αναγνωρίζουμε και παρατηρούμε αυτό που συμβαίνει:
Τι προσέξατε για τον εαυτό σας; Για τα συναισθήματά σας; Για τις αντιδράσεις σας; Για τους άλλους; Τι σας έκανε εντύπωση;

16 3.Επανεξετάζουμε την κατάσταση:
Τι ήταν σημαντικό; Γιατί ήταν τόσο σημαντικό; Γιατί ήταν τόσο δύκολο; Τι πήγε πραγματικά καλά; Τι μάθατε απ’ όσα διαδραματίστηκαν;

17 4.Σχεδιάζουμε τη μελλοντική δράση:
Και τώρα τι κάνουμε; Ποιες θα είναι οι μελλοντικές συνέπειες αυτού που συνέβη;

18 Εμπειρική φάση: Φάση διεργασίας: Φάση εφαρμογής:
Ο πίνακας που ακολουθεί δίνει κάποιες ερωτήσεις με σκοπό να καθοδηγήσει τον αναστοχασμό βασισμένος στον κύκλο εμπειρικής μάθησης του Kolb (1994) Εμπειρική φάση: Φάση διεργασίας: Φάση εφαρμογής: Συμμετέχοντας σε μια δραστηριότητα με την δυνατότητα να μοιραστούμε, να αντιδράσουμε και να παρατηρήσουμε. Συζητώντας επιπτώσεις, πρότυπα, δυναμικές, γενίκευση. Συνδέεται με τις αρχές του αληθινού κόσμου και τον σχεδιασμό μιας αποτελεσματική χρήσης. Τι; Και λοιπόν; (Τώρα τι;) Τώρα τι γίνεται; Ποιες ήταν οι πιο σημαντικές πτυχές του προγράμματος; Πως μπορώ να βγάλω νόημα προσωπικά από αυτό; Πως μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτήν τη γνώση; Τι έμαθα; Τι μπορώ να κάνω για την περαιτέρω εξερεύνηση καινούργιων ιδεών; Τι αλλαγές πρέπει να κάνω στις πρακτικές μου;

19 Εμπειρική φάση: Φάση διεργασίας: Φάση εφαρμογής:
Ο πίνακας που ακολουθεί δίνει κάποιες ερωτήσεις με σκοπό να καθοδηγήσει τον αναστοχασμό βασισμένος στον κύκλο εμπειρικής μάθησης του Kolb (1994) Εμπειρική φάση: Φάση διεργασίας: Φάση εφαρμογής: Πως ένιωσα; Πως εφαρμόσω τη θεωρία στην πράξη; Πως θα παρακολουθώ ή θα καταγράφω την εφαρμογή της γνώσης μου; Με ποιους τρόπους επιβεβαίωσε ή αμφισβήτησε αυτό την πρακτική εξάσκηση μου; Με ποιον τρόπο αυτό με προκαλεί; Τι άλλο χρειάζεται να γνωρίζω; Πως είναι αυτό σχετικό με μένα; Ποια κενά στις γνώσεις μου ή στις ικανότητές μου αυτό υπογραμμίζει; Με ποιον μπορώ να το μοιραστώ αυτό; Ποια ερωτήματα έχει αυτό προκαλέσει; Τι ερωτηματικά ή προβλήματα προκύπτουν από αυτό; Ποιοι είναι οι καινούργιοι μαθησιακοί μου στόχοι; Πως θα τα αντιμετωπίσω; Ποιον ηγετικό ρόλο θα μπορούσα να υιοθετήσω για να μοιραστώ και να συντηρήσω τη γνώση μου; Τι χρειάζεται να κάνω για να συντηρήσω την γνώση μου;

20 Η λειτουργικότητα της έλλειψης
Η αναγκαιότητα Η συγκεκριμενοποίηση Αναστοχασμός Η ευπάθεια Η συλλογικότητα Η προθετικότητα

21 Γενικοί αναστοχασμοί που αφορούν την εκπαίδευση:
Τι είναι η εκπαίδευση και σε ποιόν απευθύνεται; Ποιόν διδάσκω; Τι διδάσκω; Ποιος διδάσκει;

22 Αναστοχασμός στην αίθουσα διδασκαλίας:
Με ποιόν τρόπο θέλω οι μαθητές μου να αλληλεπιδρούν μέσα στην αίθουσα; Με ποιους τρόπους είναι σημαντικό οι μαθητές να αλληλεπιδρούν μέσα στην κοινωνία στην οποία ζουν; Ποιες πηγές θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στους μαθητές μου; Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω τον ελεύθερο χώρο στους τοίχους της αίθουσας για περαιτέρω ενεργή μάθηση;

23 Αυτό- αξιολόγηση αναστοχασμών:
Ποιο ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που προσπάθησα να διδάξω τους μαθητές μου αυτήν την εβδομάδα; Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που θα μάθουν οι μαθητές μου από μένα φέτος; Τι έμαθα από τους μαθητές μου αυτήν την εβδομάδα; Τι σκεφτόμουν;

24 Που απαντάται ο αναστοχασμός στην διαδικασία μάθησης (ερωτήσεις αναστοχασμού που αφορούν τους μαθητευόμενους). Ποια ήταν η σημαντικότερη μαθησιακή εμπειρία της προηγούμενης εβδομάδας; Ποιες αρχές μπορούμε να εξάγουμε από τις δραστηριότητες μέσα στην αίθουσα και να τις εφαρμόσουμε στη καθημερινότητα μας; Τι έμαθες για τον εαυτό σου ή τι σου επιβλήθηκε; Τι μπορείς να αποκομίσεις από τις δραστηριότητες στην τάξη και να χρησιμοποιήσεις στη ζωή σου έξω από αυτήν;

25 Υποστήριξη του αναστοχασμού των μαθητών
Υποστήριξη του αναστοχασμού των μαθητών. Πιθανές αναστοχαστικές ερωτήσεις. Τι θα θέλατε να δείτε να συμβαίνει; (όραμα) Ποιανού ευθύνη είναι να διαχειριστεί αυτό το πρόβλημα; (ευθύνη) Πως νιώθεις γι’ αυτήν τη κατάσταση; (ευαισθησία) Τι χρειάζεται να αλλάξει; (υπευθυνότητα) Τι γνωρίζεις γι’ αυτό; Τι άλλο θέλεις να μάθεις; (γνώση) Τι μπορείς να κάνεις; (υπευθυνότητα) Τι είδες; Τι άκουσες; Τι γνωρίζεις ήδη; Τι σκέφτεσαι; Α. Για να βοηθήσουμε τους μαθητές να αποκτήσουν επίγνωση του τι συνέβη κατά τη διάρκεια μιας εμπειρίας: Β. Για να βοηθήσουμε τους μαθητευόμενους να αναλάβουν την ευθύνη για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια μιας εμπειρίας. Ο κύριος στόχος είναι οι ερωτήσεις που μπορούν να εκμαιεύσουν προσωπικές απαντήσεις, σκέψεις και οράματα για το μέλλον.

26 Υποστήριξη του αναστοχασμού των μαθητών
Υποστήριξη του αναστοχασμού των μαθητών. Πιθανές αναστοχαστικές ερωτήσεις. Πως θα εφαρμοστούν οι ιδέες σου; Ποια δράση θα μπορούσες να ακολουθήσεις; Ποια δράση πρόκειται να ακολουθήσεις; Που και πότε θα συμβεί αυτό; Πως γνωρίζεις ότι η δράση που επέλεξες πρόκειται να είναι και η σωστή λύση; Ποιες είναι οι πιθανές συνέπειες των πράξεων σου σ’ αυτό το πλαίσιο; Ποια πράγματα χρειάζεται να αλλαχτούν για να σου επιτρέψουν να φτάσεις στην επιτυχία; Ποιες επιπλέον πληροφορίες χρειάζεσαι; Ποια είναι τα εμπόδια στην αλλαγή; Τι υποστήριξη χρειάζεσαι; Ποιος και τι μπορεί να κάνει τη διαφορά σ’ αυτήν τη κατάσταση; Πώς μπορούν να συμβούν αυτές οι αλλαγές; Γ. Βοηθάμε τους εκπαιδευόμενους να εφαρμόσουν ότι έχουν μάθει στην πράξη ή σε διαφορετικές καταστάσεις. Δ. Εφαρμογή των γνώσεων τους μέσα στο πλαίσιο της πραγματικής ζωής.

27 Ταξινόμηση ερωτήσεων αναστοχασμού για τους μαθητές.
Τι; Τι είναι αυτό; Τι θυμάμαι; (αυξάνει την κατανόηση της άσκησης) Γνώση Τι περισσότερο; Τι περισσότερο υπάρχει όσον αφορά την επικοινωνία; Τι θα μπορούσα να προσθέσω; (ελεύθερες ιδέες (brainstrorming), έμπνευση) Κατανόηση Που; Που ταιριάζει μέσα στο πλαίσιο; Που μπορώ να το εφαρμόσω χωρίς να μου ζητηθεί; (εστιάζοντας) Εφαρμογή Πως; Ποια στοιχεία μπορούν να βρεθούν; Πως μπορώ να τα εφαρμόσω εδώ; (αναζήτηση) Ανάλυση Για ποιο λόγο; Τι είναι αυτό που θα κατασκευαστεί; Τι θα πρέπει να κατασκευάσω; (σχεδιασμός) Σύνθεση Πόσο καλά; Είχε κάποια (καμία) αξία; Πόσο καλό, χρήσιμο κλπ είναι; (σύγκριση) Εκτίμηση

28 Κεφάλαιο : Αναστοχαστική άσκηση (πρώτο μέρος προσέγγισης).
Κεφάλαιο : Αναστοχαστική άσκηση (πρώτο μέρος προσέγγισης). Τι; (1) Και λοιπόν; (2) Τώρα τι; (3) περιγραφική γεγονότα, τι συνέβη, με ποιον η ουσία της συλλογικής αλληλεπίδρασης μετάβαση από την περιγραφική στην επεξηγηματική η σημασία της εμπειρίας για κάθε συμμετέχοντα τα συναισθήματα που εμπλέκονται, τα μαθήματα που μαθαίνονται γιατί συνάφεια – βλέποντας τη θέση αυτής της κατάστασης ευρύτερα η εφαρμογή των μαθημάτων που διδάχθηκαν/ επίγνωση που κερδίσαμε σε νέες καταστάσεις θέτοντας μελλοντικούς στόχους, η δημιουργία ενός πλάνου δράσης

29 Ο ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Η έννοια του αναστοχασμού στην εκμάθηση δεν είναι νέα: ανακαλύψαμε ότι μπορεί να εντοπιστεί στις συζητήσεις του Αριστοτέλη για πρακτική κρίση και ηθική δράση, στα Ηθικά του (Grundy, 1982). Ο αναστοχασμός εντούτοις δεν διενεργείται από ένα υποκείμενο το οποίο βλέπει εξωτερικά το αντικείμενό του, το επινοεί ή το εφευρίσκει, αλλά από ένα υποκείμενο το οποίο παρακολουθεί την πορεία ανάπτυξης του αντικειμένου του. (Σπινόζα, 2001) Ο Dewey (1933) αναγνώρισε δύο είδη εμπειρικής διαδικασίας που οδηγούσαν στην εκμάθηση. Η πρώτη διαδικασία ήταν η «δοκιμή και σφάλμα», η οποία οδηγούσε σε αποφάσεις σύμφωνες με τον εμπειρικό κανόνα. Η αξία αυτής της διαδικασίας για το μαθητή περιοριζόταν από την εξειδίκευση του προβλήματος που επιλυόταν, και το φάσμα των εξερευνήσεων «δοκιμής και σφάλματος». Η δεύτερη διαδικασία που αναγνώρισε ήταν η αναστοχαστική διαδικασία η οποία περιλάμβανε την αντίληψη των σχέσεων, και συσχετισμούς μεταξύ των τμημάτων μιας εμπειρίας.

30 ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ: μετατρέποντας την εμπειρία σε ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Ένα άλλο απλό μοντέλο που δίνει στο αναστοχασμό κεντρική θέση είναι αυτό που προτείνεται από τη βρετανική Μονάδα Προγράμματος Σπουδών Περαιτέρω Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης (Further Education Curriculum and Development Unit – FEU) στον οδηγό της, Experience, Reflection, Learning (Εμπειρία, Αναστοχασμός, Εκμάθηση)

31 ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ: μετατρέποντας την εμπειρία σε ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Η Grundy (1982) μας παρέχει μια τρίτη άποψη για τη θέση του αναστοχασμού στην εκμάθηση: Επιστροφή στην εμπειρία -- χρήση θετικών συναισθημάτων -- αφαίρεση συναισθημάτων που εμποδίζουν επανεκτίμησης της εμπειρίας

32

33 Επανεκτίμηση της εμπειρίας
1. Συσχετισμό των νέων δεδομένων με αυτά που είναι ήδη γνωστά 2. Ενσωμάτωση, η οποία ψάχνει τη σχέση ανάμεσα στα δεδομένα 3. Εκτίμηση για να προσδιορίσει την αυθεντικότητα των ιδεών και των συναισθημάτων που έχουν προκύψει 4.Ιδιοποίηση (οικειοποίηση), αυτό σημαίνει να κάνουμε την γνώση κτήμα μας

34 Μαθησιακές δυσκολίες 3 διαγραμματα
Μαθησιακές δυσκολίες 3 διαγραμματα

35 Μαθησιακές δυσκολίες Αναστοχασμός/ προσαρμογή Καθηγητές
Συμπεριφορά κατευθυνόμενη στον στόχο Δράση Ανατροφοδότηση Εννοιολογική Παρουσίαση Θεωρητική Παρουσίαση Εμπειρικό περιβάλλον Άρθρωση Επαναδιάρθρωση Μαθητής

36 Ενα μοντέλο μάθησης συνομιλιών Η Καταγραφή Ανάγνωσης του Μπρουνελ
Sm = ομαλή ανάγνωση H = δισταγμός Sb = αναζήτηση προς τα πίσω I = είδος ανάγνωσης Note: αυτή η εγγραφή ανάγνωσης είναι απλοποιημένη για λόγους σαφήνειας

37 Μοντέλο Μάθησης Συνομιλιών
Το πλέγμα του ρεπερτορίου Η τεχνική του διαγράμματος ροής Το πλέγμα ρεπερτορίου (τεχνική) κάνει σαφής τις απόψεις αυτού που απαντάει για τα σημαντικά στοιχεία τόσο στην σκέψη του όσο και στα συναισθήματα του για ένα θέμα και για τις διαστάσεις με τις οποίες ένα θέμα αναλύεται. Τα υποκείμενα αποκτούν άμεσα επίγνωση του θέματος και του πλαισίου μέσα στο οποίο το αντιλαμβάνονται. Το διάγραμμα μπορεί να υποβληθεί σε διάφορους τύπους ανάλυσης και εσωτερικής αναδιοργάνωσης που το κάνει ακόμα πιο ισχυρό (όργανο) αντικείμενο αύξησης της κατανόησης για την αναστοχαστική μάθηση.

38 Άλλα εργαλεία που βοηθούν την αναστοχαστική Μάθηση
1.Κάποια αρχεία παρατήρησης ή εξωτερικής επίδειξης για μια όψη μάθησης. Σκοπός-στρατηγική-αποτέλεσμα-ανασκόπηση μπορούν να ερευνηθούν ξεχωριστά ή ολοκληρωμένα με μέσο τα εργαλεία αφύπνισης της επίγνωσης Αναλογικός αναστοχασμός 2. Μια έκθεση της διαδικασίας μάθησης η οποία διευκολύνει αποτελεσματικά την διαδικασία του να ”αντιμιλάω” έτσι ώστε το μαθησιακό γεγονός να αναβιωθεί. 3. Μια θέση για να δούμε τις ικανότητες με πολύ γενικό ή πολύ λεπτομερή τρόπο, ή κάπου στο ενδιάμεσο ,έτσι ώστε οι μαθητευόμενοι να μπορούν να συνεχίσουν να αναπτύσσουν την μάθηση – μαθαίνοντας σε διάφορα επίπεδα πολυπλοκότητας Μου αρέσει να ακούω τον εαυτό μου να μιλάει. Είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις μου. Συχνά έχω μεγάλους διαλόγους με τον εαυτό μου και είμαι τόσο έξυπνος που μερικές φορές δεν καταλαβαίνω ούτε λέξη από όσα λέω. Oscar Wilde 4. Όχι μόνο καινούριους τρόπους να εξετάζουμε τις ικανότητες αλλά και καινούργιους τρόπους να τους περιγράψουν, τόσο στους εαυτούς τους όσο και στους άλλους, έτσι ώστε η περιγραφή της συμπεριφοράς και εμπειρίας να μπορούν να είναι αρκετά λεπτομερής και με τέτοιο βαθμό ακρίβειας ώστε να επιτυγχάνεται ένα καινούριο επίπεδο επίγνωσης 5. Μια διαδικασία για να αποκοπεί σταδιακά από τη εξάρτηση από τα εργαλεία αντικαθιστώντας τα με μια ενισχυμένη αντίληψη και γλώσσα μέσα από την οποία ο μαθητευόμενος μπορεί να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς εξωτερικά (α) ιδιο-αναστοχασμός, (β) συγκριτικός αναστοχασμός (γ) αναλογικός αναστοχασμός

39 Η διαδικασία της αναστοχαστικής διδασκαλίας
Η διαδικασία της αναστοχαστικής διδασκαλίας ενισχύει την ανάπτυξη και τη διατήρηση αυτής της επαγγελματικής εμπειρίας Η διαδικασία αναστοχασμού τροφοδοτεί επομένως μια ακατάπαυστα εποικοδομητική επαγγελματική εξέλιξη και διδακτική ικανότητα

40 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Τριλιβά, Σ., Αναγνωστοπούλου, Τ.(2008). Βιωματική Μάθηση. Τόπος Ιστοσελίδες :