ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΙΚΙΩΝ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΤΟΣ : 2015-16.

Παρουσίαση με θέμα: "ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΙΚΙΩΝ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΤΟΣ : 2015-16."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΙΚΙΩΝ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΤΟΣ : 2015-16

2  ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Μαθητές: Γκότσης Αναστάσιος Κακούρος Κων/νος Καρβουνιάρης Μάριος Λέκκας Γεώργιος Μπαστούνης Αθανάσιος Παπανικόλας Βασίλειος Ρουμελιώτης Νικόλαος Σούκουλης Ανδρέας Ταμπαχανιώτη Κων/να Τσόγκας Γιάννης Φίλη Αναστασία Χιούσι Χρήστος Καθηγήτρια: Δακίδη Βασιλική

3  Σε ολόκληρο τον κόσμο, σε κάθε σημείο του πλανήτη μας, δεν υπάρχει μουσείο αρχαίας τέχνης που να μην φιλοξενεί έργα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Οι ελληνικές αρχαιότητες που φιλοτεχνήθηκαν στην Ελλάδα σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας βρίσκονται πλέον μακριά από την γενέθλια γη. Αυτό συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό στα μεγάλα ευρωπαϊκά και αμερικανικά μουσεία καθώς και σε αυτά των χωρών της Μεσογείου, όπου τα τμήματα ελληνικών αρχαιοτήτων μας αποτελούν πλέον μέρος της δικής τους ιστορίας και του δικού τους πολιτισμού. Στην φετινή μας έρευνα συμπεριλάβαμε το Μουσείο του Λούβρου, τη Γλυπτοθήκη του Μονάχου και το Βρετανικό Μουσείο, λόγω της πληθώρας των ελληνικών εκθεμάτων που φιλοξενούν. Η επαφή μας με τα ασύγκριτης ομορφιάς ελληνικά εκθέματα στα προαναφερθέντα μουσεία του κόσμου μας γέμισαν με συναισθήματα υπερηφάνειας για το πολιτισμό μας αλλά και μέγιστης επιθυμίας για επιστροφή των εκθεμάτων στη χώρα που τα φιλοτέχνησε. ΠΡΟΛΟΓΟΣ

4  ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΑΠ ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

5  Το μουσείο του Λούβρου ( γαλλικά : Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης - το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους. Τα πιο σημαντικά εκθέματα που φιλοξενεί είναι η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου κ. α.

6  ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ

7   Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι μαρμάρινο γλυπτό άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ιερό των μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη. Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στο ναό της Σαμοθράκης. Οι άλλες δύο εκτίθενται η μεν πρώτη, που αποτελεί ρωμαϊκό αντίγραφο και το βρήκαν Αυστριακοί αρχαιολόγοι, στο μουσείο Kunsthistorisches Museum της Βιέννης και η δεύτερη, που βρέθηκε από την αμερικανική αποστολή του Karl Lehmann και της Phyllis Williams-Lehmann το 1949, στο αρχαιολογικό μουσείο της Σαμοθράκης. Ο Lehmann και η σύζυγός του βρήκαν αργότερα ( το 1950) σε ανασκαφές και τμήματα του δεξιού χεριού του αγάλματος. Λίγους μήνες μετά το ίδιο ζευγάρι αρχαιολόγων εντόπισε και δάχτυλα του δεξιού χεριού της ίδιας Νίκης στο προαναφερόμενο αυστριακό μουσείο, που τα είχε ακαταχώρητα και δεν γνώριζε ότι ανήκαν σε εκείνην. Η δεξιά παλάμη της ανασυστάθηκε αποκαλύπτοντας ότι δεν κρατούσε σάλπιγγα όπως πολλοί πίστευαν μέχρι τότε και εκτίθεται επίσης στο Λούβρο, σε χωριστή βιτρίνα κοντά στο άγαλμα. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

8  ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ

9  Η Αφροδίτη της Μήλου είναι ένα πολύ γνωστό μαρμάρινο άγαλμα, της ελληνιστικής εποχής, το οποίο βρέθηκε την άνοιξη του 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου, σε θέση αρχαίου οικισμού, από έναν αγρότη που λεγόταν κατά πάσα πιθανότητα Θεόδωρος ή Γεώργιος Κεντρωτάς. Εκείνες τις μέρες βρισκόταν στο λιμάνι της Μήλου μια κορβέτα του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, στη οποία υπηρετούσε ο Ολιβιέ Βουτιέ, γνωστός φιλέλληνας, που έτυχε να παρευρίσκεται στο σημείο εκείνο και ήταν ο πρώτος που αντίκρισε την Αφροδίτη να βγαίνει από το χώμα της Μήλου, κατάλαβε ότι επρόκειτο για έργο μεγάλης αξίας και ειδοποίησε τον Γάλλο πρόξενο στη Μήλο. Ο Γάλλος πρέσβης στην Υψηλή Πύλη μαρκήσιος Ντε Ριβιέρ, αγόρασε το έργο. Το άγαλμα προσφέρθηκε τελικά στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ ’, ο οποίος το δώρισε στο Λούβρο το 1821. Το άγαλμα, βρέθηκε σε πάνω από 6 χωριστά κομμάτια. Στο μουσείο της Μήλου υπάρχει ένα πιστό αντίγραφό του, το οποίο έστειλε αργότερα ως δωρεά το Λούβρο. Το άγαλμα είναι φιλοτεχνημένο από μικρασιάτη γλύπτη πιθανόν από τις Τράλλεις (100 π. Χ ). Έχει κατασκευαστεί από μάρμαρο Πάρου. Το ύψος του είναι 2,05 μ. ενώ ζυγίζει 900 κ. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

10  ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΚΝΙΔΟΥ

11   Η Αφροδίτη της Κνίδου ήταν διάσημο μαρμάρινο άγαλμα, έργο του Πραξιτέλους που τοποθετείται γύρω στο 350-330 π. Χ. Σύμφωνα με πηγές από την ελληνική και λατινική γραμματεία, ήταν το και πιο διάσημο άγαλμα της θεάς και βρισκόταν στον κυκλικό ναό της Αφροδίτης στην Κνίδο, αρχαία ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Ο Πραξιτέλης για την κατασκευή του αγάλματος είχε χρησιμοποιήσει παριανό μάρμαρο και ως μοντέλα δύο εταίρες που ήταν και ερωμένες του, τη Φρύνη για το σώμα και την Κρατίνη για την κεφαλή. Το άγαλμα παρίστανε την Αφροδίτη γυμνή λίγο μετά το λουτρό της και αυτό, κατά κάποιο τρόπο, συμβόλιζε την κάθαρση της θεάς, όχι την παρθενικότητά της, ενώ το γυμνό σώμα υποδήλωνε την αρχέγονη αγνότητα. Ο Πραξιτέλης για να δώσει στο άγαλμα πιο ανθρώπινες διαστάσεις ζήτησε από τον ζωγράφο Νικία να το χρωματίσει δίνοντάς του με αυτό τον τρόπο ζωντάνια και απίστευτη ομορφιά. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

12  ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΑΠ ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

13  Η γλυπτοθήκη του Μονάχου είναι αρχαιολογικό μουσείο στο Μόναχο της Γερμανίας, το οποίο αρχικά δημιουργήθηκε από τον Βαυαρό βασιλιά Λουδοβίκο Α ´ ώστε να στεγάσει τη συλλογή αρχαιοτήτων του με ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά. Ο αρχιτέκτονας του κτηρίου ήταν ο Λέο φον Κλέντσε ο οποίος το σχεδίασε βάσει της νεοκλασικής τεχνοτροπίας. Η κατασκευή του οικοδομήματος ξεκίνησε το 1816 και ολοκληρώθηκε το 1830. Σήμερα το μουσείο αποτελεί μέρος της περιοχής μουσείων του Κούνσταρεαλ ( Kunstareal ). Η γλυπτοθήκη υπήρξε ένα από τα έργα των οποίων την κατασκευή παρήγγειλε ο Λουδοβίκος Α ´, ανάμεσα στα οποία ήταν και το γειτονικό κτήριο του Κένιχσπλατς ( Königsplatz ) στο οποίο βρίσκεται η κρατική αρχαιολογική συλλογή Μονάχου με ελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες.

14  Ο Κ ΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΤΕΝΕΑΣ

15   Πρόκειται για ένα από τα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής, έργο ενός γλύπτη κορινθιακού εργαστηρίου της Όψιμης Αρχαϊκής περιόδου (6 ος αι. π. Χ.). Ο Κούρος βρέθηκε το 1846 στην περιοχή της αρχαίας Τενέας, κοντά στην Κόρινθο. Στην συνέχεια τον αγόρασε ο Αυστριακός βαρόνος Άντον φον Πρόκες - Όστεν και, από το 1854, εκτίθεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου. Το άγαλμα, που ονομάζεται λανθασμένα και Απόλλων της Τενέας, είναι φιλοτεχνημένο σε παριανό μάρμαρο και αποτελούσε ταφικό μνημείο στη νεκρόπολη της Τενέας. Ο κομψός, σχετικά μικρού μεγέθους, κούρος, με τις ρεαλιστικές αναλογίες, όπως και όλα τα αρχαϊκά αγάλματα στον τύπο του κούρου, απεικονίζει μια γυμνή αγένεια νεανική μορφή, με καλοσχηματισμένο αθλητικό σώμα, με το βάρος να κατανέμεται και στα δύο πόδια, ενώ το αριστερό πόδι προβάλλει μπροστά. Οι βραχίονες είναι τεντωμένοι με τις γροθιές σφιγμένες και ακουμπισμένες στους μηρούς, όπως στα αιγυπτιακά αγάλματα, στα οποία βασίστηκε αρχικά η γενική αγαλματική απόδοση. Τα πλούσια καλοτεχνισμένα μαλλιά πέφτουν στην πλάτη και συγκρατούνται με μια ταινία. Στο στόμα διαγράφεται το γνωστό αρχαϊκό μειδίαμα. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

16  ΔΙΟΜΗΔΗΣ

17   Ο Διομήδης, γιός του Τυδέα και σύζυγος της Αιγιάλεις, μετέπειτα βασιλιάς του Άργους, άνηκε στην γενιά των Επιγόνων που κυρίευσαν τη Θήβα και στη συνέχεια πολέμησαν στην Τροία. Η μορφή του κυριαρχεί την πρώτη μέρα της μάχης, που περιγράφεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, και θεωρείται ο δεύτερος μετά τον Αίαντα καλύτερος πολεμιστής των Αχαιών. Επίσης, είναι ένας από τους αγαπημένους ήρωες της θεάς Αθηνάς που τον προστατεύει και του δίνει δύναμη και κουράγιο. Μαζί με τον Οδυσσέα μπήκαν νύχτα στην Τροία και άρπαξαν το ξύλινο ξόανο της θεάς, το Παλλάδιο, καθώς, σύμφωνα με τον μύθο, μόνο τότε θα έπεφτε η πόλη στα χέρια των Ελλήνων. Το άγαλμα του Διομήδη, αντίγραφο ενός πρωτότυπου του 430 π. Χ. περίπου, που βρίσκεται στην Γλυπτοθήκη του Μονάχου, είναι ένα από τα καλύτερα σωζόμενα αντίγραφα. Το πρωτότυπο έργο αποδίδεται σχεδόν με βεβαιότητα στον γνωστό γλύπτη Κρησίλα από την Κυδωνία της Κρήτης. Το άγαλμα αυτό του Διομήδη, που είχε στηθεί στο Άργος, απεικονίζει τον ήρωα να κρατά το ξίφος του στο δεξί χέρι, ενώ στο αριστερό το μικρό λατρευτικό άγαλμα της Αθηνάς, το Παλλάδιο, που μόλις είχε κλέψει. Καθώς ο ήρωας το μετέφερε έξω από τα τείχη της Τροίας, ο Οδυσσέας, ο οποίος ήθελε να δοξαστεί μόνο αυτός, αποφάσισε να του επιτεθεί. Η περιστροφή του σώματος δηλώνει πιθανότητα μια στάση άμυνας, γι ' αυτό και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο άγαλμα αποτελεί μέρος ενός συντάγματος, καθώς ο γλύπτης απεικονίζει εδώ όλη την ένταση της διαμάχης ανάμεσα στους δύο διεκδικητές. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

18  ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΜΝΗΣΑΡΕΤΗΣ

19   Στη συγκεκριμένη στήλη, στο πάνω μέρος του επιστυλίου υπάρχει η εγχάρακτη επιγραφή με το όνομα της νεκρής : « Μνησαρετή, κόρη του Σωκράτη ». Κάτω από την επιγραφή υπάρχει ένα επίγραμμα : « Αφήνει πίσω της σύζυγο και αδέλφια στην μητέρα της, πένθος και το παιδί της, καθώς και την αιώνια δόξα της εξαίρετης αρετής, Εδώ η Μνησαρετή, που έφυγε στο απόγειο της αρετής της, κείτεται στο θάλαμο της Περσεφόνης ». Η Μνησαρετή είναι η καθιστή γυναικεία μορφή στα δεξιά, η οποία αποδίδεται σε μεγαλύτερη κλίμακα από την όρθια γυναικεία μορφή μπροστά της, που πιθανότητα είναι η υπηρέτριά της. Η Μνησαρετή φορά χιτώνα και από πάνω ιμάτιο που καλύπτει εντελώς το αριστερό της χέρι και αφήνει ελεύθερο το δεξιό, με το οποίο και κρατά, με πολύ λεπτό τρόπο, μια πτυχή του ενδύματος. Αντίθετα η υπηρέτρια, που διακρίνεται από το μακρύ ένδυμα με μανίκια, τυπικό ένδυμα για τις δούλες, έχει τα χέρια της σταυρωμένα και θρηνεί τον άδικο χαμό της κυράς της. Η απόσταση των δύο μορφών δίνει ατμόσφαιρα στην σκηνή του αποχωρισμού, που, κατά τα άλλα, χαρακτηρίζεται από ηρεμία, ενώ με την ακινησία ο καλλιτέχνης καταφέρνει να αποδώσει την ψυχική διάθεση. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

20  ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΑΠ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

21  Το Βρετανικό Μουσείο είναι μουσείο της ανθρώπινης ιστορίας και πολιτισμού στο Λονδίνο. Οι συλλογές του, οι οποίες αριθμούν περισσότερα από επτά εκατομμύρια αντικείμενα, είναι από τις μεγαλύτερες και πιο περιεκτικές στον κόσμο και προέρχονται από όλες τις ηπείρους, απεικονίζοντας και καταγράφοντας την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού από την απαρχή του έως και σήμερα. Το Βρετανικό Μουσείο ιδρύθηκε το 1753, βασιζόμενο κυρίως στις συλλογές του φυσιολόγου και επιστήμονα Σερ Χανς Σλόαν ( Sir Hans Sloane ). Το μουσείο άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό στις 15 Ιανουαρίου 1759 στο Μέγαρο Μόνταγκιου ( Montagu House ) στο Μπλούμσμπερυ ( Bloomsbury ), στο σημείο όπου βρίσκεται το σημερινό κτίριο του μουσείου. Η επέκτασή του κατά τους επόμενους δυόμιση αιώνες ήταν κυρίως αποτέλεσμα της επεκτεινόμενης Βρετανικής αποικιοκρατίας και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών παραρτημάτων, με πρώτο το Βρετανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Νότιο Κένσινγκτον το 1887. Κάποια αντικείμενα της συλλογής του μουσείου, με κυριότερα τα Ελγίνεια Μάρμαρα από τον Παρθενώνα, βρίσκονται στο επίκεντρο έντονων διαμαχών και απαιτήσεων για την επιστροφή του στις χώρες προέλευσής τους.

22  ΕΛΓΙΝΕΙΑ ΜΑΡΜΑΡΑ

23   Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, γνωστά και ως Ελγίνεια Μάρμαρα, είναι μια συλλογή γλυπτών που προέρχονται από την Ακρόπολη των Αθηνών. Αφαιρέθηκαν από τον Τόμας Μπρους, 7 ο κόμη του Έλγιν πρέσβη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1799 μέχρι το 1803, και μεταφέρθηκαν στην Βρετανία το 1806. Εκμεταλλευόμενος την Οθωμανική ηγεμονία στην ελληνική επικράτεια, κατάφερε και απέκτησε φιρμάνι από τον Οθωμανό Σουλτάνο για την αποκαθήλωσή τους από τον Παρθενώνα με σκοπό τη μέτρηση και την αποτύπωσή τους σε σχέδια, και στη συνέχεια προχώρησε στην αφαίρεση και φυγάδευσή τους. Η ύπαρξη φιρμανιού και, αν υπήρχε, το ακριβές πνεύμα της άδειας, αμφισβητείται. Τα γλυπτά αυτά αποθηκεύτηκαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου το 1816. Το 1936 τοποθετήθηκαν στην έκθεση Duveen που δημιουργήθηκε για αυτόν το σκοπό. Από το 1983, με πρωτοβουλία της τότε Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, η Ελλάδα καταβάλλει προσπάθειες να φέρει τα μάρμαρα πίσω στην Αθήνα. Η προσπάθεια των ελληνικών αρχών για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στο τόπο καταγωγής και δημιουργίας τους υποστηρίζεται ενεργά από διεθνή, ομότιτλη επιτροπή. Η αναγκαιότητα της επιστροφής τους στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται και από την επίσημη θέση της εκπροσώπου της UNESCO, με βάση την αρχή της διατήρησης της ακεραιότητας των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας. Κατά καιρούς έχουν δει τη δημοσιότητα διάφορες προτάσεις από έγκριτους, ουδέτερους παρατηρητές, με σκοπό την εξεύρεση μιας λύσης στη διαφωνία Ελλάδας και Βρετανικού Μουσείου επί του ζητήματος της επιστροφής των κλεμμένων γλυπτών. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Βρετανικό Μουσείο τον Απρίλιο του 2007 αναφέρει ότι δεν προτίθεται να παραχωρήσει την κυριότητα των Γλυπτών του Παρθενώνα σε ελληνικό μουσείο. Νεότερη ανακοίνωση του Βρετανικού Μουσείου (2009) ανέφερε πως, με την ευκαιρία των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, θα ήταν διατεθειμένο να δανείσει τα Γλυπτά, αρκεί η ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους στο Μουσείο. Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

24  ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ

25   Οι Καρυάτιδες είναι « Έξι κόρες σε διάταξη σχήματος Π πατούν σε ένα πόδιον ύψους 1.77 μ. και στηρίζουν την οροφή της πρόστασης με το κεφάλι τους, μέσω ενός αρχιτεκτονικού μέλους που μοιάζει με καλαθόσχημο κιονόκρανο στολισμένο με ωά ( αυγά ). Στην αρχή τα αγάλματα αυτά ονομάζονταν απλώς Κόρες. Η ονομασία Καρυάτιδες δόθηκε σε μεταγενέστερους χρόνους. Σύμφωνα με το ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο παρίσταναν τις γυναίκες της λακωνικής πόλης Καρυών, που είχε μηδίσει κατά τους περσικούς πολέμους και τιμωρήθηκε με φόνο των ανδρών της και αιχμαλωσία των γυναικών της. Το πιθανότερο είναι όμως ότι οι Κόρες ταυτίστηκαν με τις Καρυάτιδες παρθένες, οι οποίες τελούσαν στην πατρίδα τους γνωστούς χορούς προς τιμή της Καρυάτιδας Αρτέμιδος. Οι έξι κόρες έχουν λυγισμένο το ένα πόδι, αυτό προς τον κεντρικό άξονα ( ή πιο απλά οι τρεις αριστερές το δεξί πόδι και οι τρεις δεξιές το αριστερό πόδι ). Φορούν ένα δωρικό πέπλο που σχηματίζει πτυχές ανάμεσα στα στήθη και καθώς κυλά προς τα πόδια. Τα μαλλιά τους είναι μακριά, χτενισμένα προς τα πίσω και δεμένα χαλαρά. Οι βραχίονες λείπουν από όλες. Σύμφωνα με ρωμαϊκά αντίγραφα στο Τίβολι το ένα χέρι κρατούσε την άκρη του ρούχου και το άλλο μια φιάλη. Οι Καρυάτιδες σήμερα βρίσκονται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, εκτός από τη δεύτερη από αριστερά η οποία είχε απαχθεί από το λόρδο Έλγιν και βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ

26 ΕΠΙΛΟΓΟΣ Η ευχή μας για επιστροφή των ελληνικών αριστουργημάτων στην πατρίδα μας ας εκφραστεί μέσα από τα λόγια του μεγάλου Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσου. "Αυτές οι πέτρες δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό…".

27  Βαλαβάνης Πάνος, « Παρθενών : ελγίνεια µ άρ µ αρα », Κτη µ ατική Τράπεζα, Αθήνα, 1989 Γεωργιάδης Φώτης, « Η ελληνική τέχνη στα µ ουσεία του κόσ µ ου », ( Λούβρο ), επιστη µ ονική επι µ έλεια : Πάνος Βαλαβάνης, Βασίλειος Λα µ πρινουδάκης, εκδόσεις EXPLORER ( η Καθη µ ερινή ), Αθήνα 2010 Κουτσουράκη, Τόνια « Η ελληνική τέχνη στα µ ουσεία του κόσ µ ου », (µ ουσείο Περγά µ ου ), επιστη µ ονική επι µ έλεια : Πάνος Βαλαβάνης, Βασίλειος Λα µ πρινουδάκης, εκδόσεις EXPLORER ( η Καθη µ ερινή ), Αθήνα 2010 Νισ µ πέτ - Έλγιν Μαίρης « Πώς λεηλατήθηκαν τα γλυπτά από τις µ ετόπες του Παρθενώνα : αποκαλυπτικά γρά µµ ατα της γυναίκας του Έλγιν προς στη µ ητέρα της που στάλθηκαν στο Λονδίνο από την Αθήνα (1802-1803)», µ ετάφραση - ση µ ειώσεις Έφης Ματθαίου, Αθήνα : αφοί Τολίδη 1989 Τσούντας Χρήστος, « Ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης », εκδότης Γ. Παπακωνσταντίνου, Αθήνα Gigetta Dalli Regoli « Λούβρο : Παρίσι » ελληνική µ ετάφραση Λένας Βαρκά, Αρ. Αγγελίδη, επι µ έλεια Γιώργου Γεραλή, Αθήνα, εκδόσεις Φυτράκη ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

28 ΙΣΤΟΣΕΛΙ∆ΕΣ www.archaiologia.gr http://.damon.gr/marmara el.wikipedia.org http://www.fhw.gr/chronos/06/gr www.louvre.fr www.milosguide.com http://www.parthenonfrieze.gr/#/home http://www.parthenonuk.com http://www.smb.museum/smb/home/index.php http://www.theacropolismuseum.gr/