Τραύμα Λύση συνέχειας του δέρματος ή και των υποκείμενων ιστών. Επούλωση : Βιολογικό φαινόμενο, με τοπικές και γενικές διεργασίες, που συμβάλλουν στη σύνθεση νέου ιστού και αποκατάσταση του τραύματος. Στη λύση συνέχειας δέρματος ή άλλων ιστών, ο οργανισμός απαντά φυσιολογικά με σχηματισμό ουλής.
Φάσεις-Στάδια επούλωσης Φάσεις-Στάδια επούλωσης Παραγωγική φάση ή φάση φλεγμονής. Αρχίζει από τη στιγμή του τραυματισμού και αποτελεί τη βάση της επουλώσεως. Διαρκεί 4-5 ημέρες έξοδο αίματος, πλάσματος, λέμφου, πολυμορφοπύρηνα, μακροφάγα, λεμφοκύτταρα, ινοβλάστες, ιστιοκύτταρα. 2. Φάση αναπαραγωγής κολλαγόνου. Αρχίζει 6η ημ- 15η ημ. Οι ινοβλάστες παράγουν Κολλαγόνο. 3. Φάση ωρίμανσης. Διαρκεί 3-6 μήνες. Η ουλή αρχικά ερυθρή υπερτροφική μετά 3-6° μήνα ωχρή, επίπεδη – μαλακή.
Μορφές επούλωσης Κατά α' σκοπό : Μη μολυσμένα τραύματα, χωρίς απώλεια ιστών και χείλη ομαλά. Ουλή ομαλή. Κατά β' σκοπό : Υπάρχει απώλεια Ιστών, τα τραυματικά χείλη δεν είναι σε επαφή, ουλή ανώμαλος. Ανάπτυξη Κοκκιώδους ιστού
Μορφές επούλωσης Κατά γ' σκοπό : Τραύματα που άρχισαν να επουλώνονται κατά β‘ σκοπό και στη συνέχεια συγκλείνονται κατά α‘ σκοπό π.χ. τοποθέτηση μοσχεύματος. Η επούλωση του δέρματος και των βλεννογόνων καλείται επιθηλιοποίηση.
Παράγοντες Επούλωσης Τοπικοί παράγοντες Επιβραδύνουν. α) Συλλογή υγρών. (αίμα, πλάσμα, λέμφος) β) Ξένα σώματα. (σκόνη, τεμάχια ξύλου, υφάσματος κ.λ.π.). γ) Ανεπαρκής αιμάτωση. δ) Τοπική φλεγμονή του τραύματος.
Γενικοί Παράγοντες Επιταχύνουν α) Θερμότητα αιμάτωσης, ταχύτης χημικών αντιδράσεων της επούλωσης. β) Ακινητοποίηση : στενή επαφή επιφανειών του τραύματος. Γενικοί Παράγοντες Πρωτεΐνες και αμινοξέα : Δομικές μονάδες κολλαγόνου. Βιταμίνη C: Δρα στο σχηματισμό κολλαγόνου Αναιμία και ΡΟ2 : Δρα δυσμενώς.
Παράγοντες Επούλωσης Λευκοπενία – Κυτταροστατικά φάρμακα: Δρουν δυσμενώς. Κορτικοστεροειδή : φλεγμονή και καταστέλλει τη σύνθεση κολλαγόνου επιβραδύνει την επούλωση. Η βιταμίνη Α αναστέλλει την ενέργεια των κορτικοειδών. Σακχαρώδης διαβήτης : Επιβράδυνση επούλωσης - επιμόλυνση απορύθμιση σακχάρου Μόλυνση : επούλωσης και επιπλοκές.
Μόλυνση: είσοδος και ανάπτυξη μικροβίων εντός του τραύματος ή του οργανισμού. Η εξέλιξη της είτε προς ίαση είτε προς φλεγμονή, εξαρτάται από την άμυνα. Επιπλοκές τραύματος Φλεγμονή: Αγγειακή, λεμφική και τοπική αντίδραση των ιστών εναντίον παντός βλαπτικού παράγοντα.
Χειρουργικές Φλεγμονές Σηπτικές-άσηπτες, οξείες-χρόνιες. Συμπτώματα: Τοπικά. Ερυθρότητα, θερμότητα, οίδημα, πόνος (Κέλσος1οςαιώνας π.χ) ή και μείωση της λειτουργικότητας.(Γαληνός) Γενικά. Ταχυσφυγμία, πυρετός, ταχύπνοια, κακουχία, αύξηση λευκών αιμοσφαιρίων κ.ά. Εξέλιξη φλεγμονής: ίαση ή επέκταση -διασπορά απόστημα, συρίγγιο, σηψαιμία κ.λ.π Νοσηλευτική παρέμβαση: Πρόληψη, θεραπεία-νοσηλεία, αποκατάσταση.