ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΗΣ ΟΔΟΥ 1. Η ανώτερη γαστρεντερική οδός περιλαμβάνει: το στόμα, τον φάρυγγα, τον οισοφάγο και το στομάχι. 2. Η κατώτερη γαστρεντερική οδός περιλαμβάνει: α)το λεπτό έντερο το οποίο αποτελείται από το δωδεκαδάκτυλο, τη νήστιδα και τον ειλεό, β) το παχύ έντερο γ)το ορθό δ)τον πρωκτό.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Το πεπτικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία της προσλαμβανόμενης τροφής και την μετατροπή της σε μορφή τέτοια που να μπορεί να απορροφηθεί από το γαστρεντερικό σωλήνα και να χρησιμοποιηθεί από τα δισεκατομμύρια κύτταρα του οργανισμού μας για τις δομικές και λειτουργικές τους ανάγκες.

Παθήσεις οισοφάγου Ινομυώδης σωλήνας 25 – 30 cm Αρχή: φάρυγγα 6ο Α.Σ. Τέλος: 11ο Θ.Σ. στόμαχος τραχηλική Μοίρες 3 θωρακική κοιλιακή Γραμμωτές Μ.Ι. Ιστολογία: Μυϊκός χιτώνας Λείες Μ.Ι. Υποβλεννογόνιος Βλεννογόνιος Πολύστοιβο Πλακώδης Κυλινδρικό Επιθήλιo

Αρτηρίες - Φλέβες - Λεμφαγγεία: Ο οισοφάγος έχει πλούσια αιμάτωση αλλά δεν έχει καθαρά δική του αιμάτωση: Αιματώνεται εκ των άνω προς τα κάτω από : 1. Κάτω θυρεοειδικές αρτηρίες . 2. Βρογχικές αρτηρίες. 3. Από την αορτή , τις μεσοπλεύριες και τις διαφραγματικές αρτηρίες . 4. Από την αριστερά γαστρική αρτηρία. Η φλεβική παροχέτευση γίνεται προς : 1. Κάτω θυρεοειδικές φλέβες. 2. Την άζυγο φλέβα. 3. Την αριστερά γαστρική φλέβα.

Η λεμφική παροχέτευση γίνεται προς τα αυχενικά λεμφογάγγλια, τα τραχειοβρογχικά, του οπίσθιου μεσοπνευμονίου , τα οπισθοκαρδιακά και τα γάγγλια της αριστεράς γαστρικής. Tο υποβλεννογόνιο λεμφαγγειακό δίκτυο του οισοφάγου είναι πολύ αναπτυγμένο και το γεγονός αυτό διευκολύνει τις ενδοαυλικές μεταστάσεις στα κακοήθη νεοπλάσματα του οργάνου. Νεύρωση: Η παρασυμπαθητική νεύρωση του οισοφάγου γίνεται με το πνευμονογαστρικό νεύρο και η συμπαθητική από ρίζες αυχενικές και θωρακικές.

Αγγείωση: Πλούσια αιμάτωση Ακροτελεύτητοι γειτονικοί Αρτηριακοί κλάδοι Αγγείωση: Πλούσια αιμάτωση Ακροτελεύτητοι γειτονικοί Αρτηριακοί κλάδοι* Λεμφαγγεία: Πλούσιο λεμφικό δίκτυο* Νεύρωση: Κλάδοι Πνευμονογαστρικού Αυτόνομο Ν.Σ. Συμπαθητικό ΠαραΣυμπαθητικό Τα κύτταρα του Οισοφάγου εκκρίνουν μόνο Βλέννη. Η λειτουργία οισοφάγου Κατάποση διά Περισταλτισμού

Διαγνωστική προσπέλαση Α. Ιστορικό: Δυσκαταποσία (αλγεινή κατάποση, αδυναμία κατάποσης, στάση βλωμού ). Οπισθοστερνικό άλγος, καύσος, βήχας, βράγχος φωνής, αναγωγές, αιματέμεση- μέλαινα κένωση, ναυτία- εμέτους,ανορεξία, απώλεια βάρους, απίσχναση, αθρεψία,αναιμία, κόπωση Β. Αντικειμενική εξέταση: Δύσκολη(οπίσθιο μεσοθωράκιο) Γ.Παρακλινική Διερεύνηση: ακτινολογικός έλεγχος (απλή, βαριούχο γεύμα), μανομετρία, ενδοσκόπηση, δοκιμασία Mecholyl, λήψη δειγμάτων οισοφαγικών υγρών (κυτταρολογική εξέταση-χημική ανάλυση).

Ιστορικό-Συμπτώματα Δυσκαταποσία ή δυσφαγία πόνος στην κατάποση αδυναμία κατάποσης στάση του βλωμού Οπισθοστερνικό άλγος Δ.Δ. Στηθάγχη. ΗΚΓ Οπισθοστερνικό καύσος= Καυστικός Πόνος Βήχας –βράγχος φωνής Αναγωγή Αιματέμεση – Μέλαινα κένωση Ναυτία – ανορεξία  απώλεια βάρους – αναιμία 1) αυλό Στενώσεις Οισοφάγου 2) τοίχωμα 3) έξω

Διαταραχές Περισταλτισμού Δυσκαταποσία: 1ον στερεές τροφές 2ον πολτώδεις 3ον υγρές – τέλεια απόφραξη … Συνέπειες Σιελόρροια Αναγωγή Πόνος Συντηρητική (Διαστολέας) Θεραπεία Χειρουργική (ανακουφιστική – ριζική) Διαταραχές Περισταλτισμού 1.Αδυναμία Καταπόσεως : Μυασθένεια Gravis, Πολυνευρίτις, πολυομυελίτις, θρομβοεμβολικό – εγκεφαλικό επεισόδιο ,κ.ά. 2.Αδυναμία Συσπάσεως οισοφάγου: Κολλαγονώσεις π.χ. (ανενεργής και αδρανής ο οισοφάγος) στη Σκληροδερμία.

Διαταραχές Περισταλτισμού 3.Σπαστικές καταστάσεις(α.σπασμός κρικοφαρυγγοειδούς σφιγκτήρα, β.σπασμός του κατωτέρου οισοφάγου) 4. Αχαλασία οισοφάγου 5. Σύδρομο Plumer-Vinson (προκαρκινική)-αλλοιώσεις στους βλεννογόνους,καταστροφή νευρικών απολήξεων. 6.Πελλάγρα (έλκη στους βλεννογόνους) Θεραπεία: αιτιολογική-φάρμακα,χειρουργείο Νοσηλευτική Παρέμβαση

Κήλη οισοφαγικού τρήματος Συγγενής ή επίκτητος Νόσος συχνή, 2η μετά το γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος Κάθε ηλικία, συχνότερα. στην 6η 10ια ίνες αρ. σκέλος Στο διάφραγμα οισοφαγικό τρήμα (θ10) δεξ. σκέλος και φρενοοισοφαγικός σύνδεσμος 2 Παράγοντες α) τμήμα οισοφάγου εντός της κοιλίας β) Ύπαρξις καρδιοοισοφαγικής γωνίας – βαλβίς Hiss α) Κήλη από ολίσθηση τύπου Ι συχνή (οφείλεται σε χάλαση) υχνή 3 τύπους β) Παραοισοφαγική κήλη ΙΙ γ) Μικτή κήλη ΙΙΙ α) Κήλη τύπου Ι. Τμήμα στομάχου – καρδιακή μοίρα εισέρχεται εντός του οπισθίου μεσοπνευμονίου χώρου  Κήλη

Αίτια: Συγγενή και επίκτητα: Παχυσαρκία κύηση όγκοι ενδοκοιλιακοί τραυματισμοί κ.α. Γαστρεκτομή (Heller) Συμπτώματα: οπισθοστερνικός και επιγαστρικός καύσος Πόνος εξαρτάται από την στάση του σώματος όξινες ερυγές – τροφώδεις ή χολώδεις αναγωγές, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, Δυσκαταποσία Επιπλοκές: οισοφαγίτις, αναιμία Συντηρητική αγωγή Θεραπεία: χειρουργική

Νοσηλευτική Παρέμβαση ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ Νοσηλευτική Παρέμβαση ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ Αντιόξινα Αναστολείς των Η2 υποδοχέων της ισταμίνης. Φάρμακα που αυξάνουν την κινητικότητα του στομάχου. Κυτταροπροστατευτικά φάρμακα. Αιτιολογική-Συμπτωματική αντιμετώπιση

ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ Ανύψωση της κεφαλής πάνω από το επίπεδο του κορμού του σώματος. Αποφυγή ερεθιστικών τροφών. Αποφυγή φαρμάκων π.χ ασπιρίνης Μικρά και συχνά γεύματα. Αποφυγή κατάκλισης αμέσως μετά τη λήψη τροφής. Διακοπή καπνίσματος. Αποφυγή λήψης οινοπνευματωδών. Ιδανικό βάρος. Άνετα ενδύματα.

Κιρσοί οισοφάγου Πίεση 5 – 10 cm H2O – Σύνδρομο Πυλαίας Υπέρτασης Στο κάτω τριτημόριο οισοφάγου Αίτια: Κίρρωση Ήπατος - αλκοολική 80 – 90% - Ηπατίτιδες – θρόμβωση Πυλαίας Κάθε εμπόδιο που δυσκολεύει τη ροή του αίματος στις φλέβες της Πυλαίας Κυκλοφορίας   ενδοαυλικής Π.  σύνδρομο Πυλαίας Υπέρτασης  ανάπτυξη αναστομώσεων μεταξύ των φλεβών Πυλαίας και των φλεβών μεγάλης κυκλοφορίας. Όπως η πιο σημαντική στην γαστροοισοφαγική συμβολή (κατώτερη μοίρα οισοφάγου και θόλου στομάχου) Λόγω  ενδοαυλικής πίεσης, οι αναστομωτικές φλέβες διατείνονται  μορφή κιρσών – λεπτό τοίχωμα SOS Τραυματισμός  ραγδαία αιμορραγία

4η συχνή από το Ανώτερο Πεπτικό θορυβώδη κλινική εικόνα Αιματέμεση:  αίμα ζωηρό ερυθρό } Επείγουσα Αντιμετώπιση Μέλαινα κένωση Θνητότητα 50% ΔΔ Σύνδρομο Mallory – Weiss Οισοφαγίτιδα, νεοπλάσματα κ.α

Η Πρόγνωση εξαρτάται από τη νόσο του Ήπατος- θνητότητα 70% Εκτός της αιμορραγίας. Συνυπάρχουν : Διαταραχές πήξης Ηπατική, Νεφρική Ανεπάρκεια Διαταραχή υδατοηλεκτρολυτικού ισοζυγίου SOS  Νοσηλευτική και Ιατρική φροντίδα 1) Αντιμετώπιση ολιγαιμίας 2) ενδοσκόπηση για επιβεβαίωση, ίσως και επίσχεση αιμορραγίας με ταυτόχρονη έγχυση σκληρυντικών ουσιών.

παράλληλα με τη μετάγγιση, χορηγείται ενδοφλέβια (IV) Πιτρεσίνη  (περιφερική φλέβα) 20–40 μονάδες σε 200 κ.εκ. φυσιολογ. ορό / 20΄, (αγγειοσύσπαση περιφερική και σπλαχνική) , όχι σε Στεφανιαία Νόσο, χορηγ.Προπανολόλη ? Σε αποτυχία των ανωτέρω, τοποθετείται: Σωλήνας Sengstaken – Blakemore. (3αυλούς με 2 αεροθαλάμους) Η συμπίεση (40mm Ηg) όχι > 24 h.

Αιματολογικός-βιοχημικός και παρακλινικός έλεγχος κυρίως της ηπατικής λειτουργίας: Κίνδυνος ηπατικής εγκεφαλοπάθειας λόγω απορρόφησης αμμωνίας από το έντερο. Σε αποτυχία συντηρητικής αγωγής, χειρουργική

Επείγουσα αρχική αντιμετώπιση ασθενών με ολιγαιμική καταπληξία (shock) από αιμορραγία Εξασφάλιση δύο φλεβικών γραμμών Τοποθέτηση καθετήρα στην υποκλείδια φλέβα και μέτρηση ΚΦΠ Αποστολή αίματος στην Αιμοδοσία για προσδιορισμό ομάδος και διασταύρωση Αποστολή αίματος στο αιμ/λογικό και μικρ/λογικό εργαστήριο για επείγουσες εξετάσεις (αιματοκρίτης, χρόνος προθρομβίνης,ουρία,σάκχαρο, ηλεκρολύτες κλπ) Προσδιορισμός αερίων και pH αρτηριακού αίματος Τοποθέτηση καθετήρα κύστης και ωριαία παρακολούθηση της διούρησης

Επείγουσα αρχική αντιμετώπιση ασθενών με ολιγαιμική καταπληξία από αιμορραγία Γρήγορη παρεντερική χορήγηση κρυσταλοειδών διαλυμάτων και συνθετικών υποκατάστατων του πλάσματος Μετάγγιση αίματος Χορήγηση οξυγόνου με προσωπίδα Τοποθέτηση ρινογαστρικού σωλήνα και επί αιμορραγίας πλύσεις στομάχου Συχνή παρακολούθηση και καταγραφή ΖΣ Νοσηλεία σε μονάδα εντατικής παρακολούθησης Συχνή επανεκτίμηση της κατάστασης από ομάδα Ιατρών και Νοσηλευτών Εφόσον η κατάσταση είναι ασταθής και επιδεινώνεται

Επείγουσα αρχική αντιμετώπιση ασθενών με ολιγαιμική καταπληξία από αιμορραγία Επείγουσα ενδοσκόπηση στο χειρουργείο και περαιτέρω ειδική θεραπεία Εφόσον αποκαθίσταται η αιμοδυναμική σταθερότητα, προγραμματισμός παρακλινικών εξετάσεων ( ενδοσκό- πηση, ακτινολογικός έλεγχος) εντός του πρώτου 24ώρου