ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αντρέγεβιτς, ήταν στρατιωτικός γιατρός. Το 1838 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης, στην οποία έδωσε εξετάσεις διότι αυτό απαιτούσε ο πατέρας του, και χωρίζεται από τον αδελφό του. Ο Μιχαήλ Αντρέγεβιτς δολοφονείται το 1839 στο κτήμα της οικογένειας, στην επαρχία της Τούλα. Η δολοφονία του πατέρα Ντοστογέφσκι συνταράσσει τον Φιοντόρ. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1857 νυμφεύεται τη Μαρία Ντμιτρίεβνα Ισάεβα, και το 1859, μαζί με τη σύζυγό του, λαμβάνουν την άδεια που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ρωσία.Το 1859 εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1881, ο Φιοντόρ Μιχαΐλοβιτς Ντοστογέφσκι υπέκυπτε σε αγνώστου αιτίας πνευμονική αιμορραγία.
ΒΙΒΛΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ: Έγκλημα και τιμωρία ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ: Έγκλημα και τιμωρία Αδελφοί Καραμαζώφ Ένας τίμιος κλέφτης κ.α. πολλά Ο Ηλίθιος« "Οι δαιμονισμένοι "Ο φτωχόκοσμος" ΒΙΒΛΙΑ
Το 1843 αποχώρισε από την ιατρική και έλαβε την απόφαση να ασχοληθεί με την λογοτεχνία. Ο ΦΙΟΝΤΑΡ πέρα από επιληπτικός, υπέφερε σε όλη του τη ζωή από ασθένεια των πνευμόνων. Ο σκύλος του λυπημένος κόντεψε να πεθάνει. ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ
ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Αποφθέγματα Αγαπητέ μου! ν' αγαπάς τους ανθρώπους έτσι όπως είναι, είναι αδύνατον. Και όμως, πρέπει. Και γι' αυτό κοίτα να τους φέρεσαι με καλοσύνη, ανόρεχτα, σφίγγοντας την ψυχή σου από τη δυσοσμία και κλείνοντας τα μάτια σου. Εγώ αγαπάω τους ανθρώπους. Ακόμα και η σκέψη να μοιραστώ το δωμάτιο με κάποιον απ' αυτούς μου είναι ανυπόφορη. Κανένας πόνος της ζωής δεν είναι τόσο βαθύς, που να μπορεί να συγκριθεί με το θάνατο, αυτόν τον αιώνιο ανταγωνιστή της. Μπορούμε να καταλάβουμε το χαρακτήρα κάποιου πολύ καλύτερα από το γέλιο του, παρά μέσω μιας βαρετής ψυχολογικής εξέτασης. Να είσαι περήφανος, αυστηρός. Μην ζητήσεις καμιά παρηγοριά από κανέναν, υπόφερε σιωπηλά. Όσο ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, ακατάβλητα πασχίζει και με πόνο, μόνο να'βρει κάποιον να λατρεύει. Όσο υπάρχουν πολύ ανεπτυγμένα συναισθήματα και καρδιά που αισθάνεται βαθειά, εκεί δεν αποκλείονται η λύπη και ο πόνος. Ο άνθρωπος είναι δυστυχισμένος γιατί δεν ξέρει ότι είναι ευτυχισμένος. Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της. Οι αδύνατοι κολακεύονται όταν τους κακομεταχειρίζονται. Πολύ λίγο χρειάζεται για να καταστρέψεις έναν άνθρωπο: αρκεί να του πεις, ότι το έργο στο οποίο έχει αφιερώσει όλη τη ζωή του είναι άχρηστο. Πονώ, άρα υπάρχω Τίποτα πιο δύσκολο από την ευθύτητα και τίποτα πιο εύκολο από την κολακεία. Το πάθος αξίζει περισσότερο από την απάθεια.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ ΘΕΚΛΑ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΦΗ Ε 1