Κ.Π. Καβάφης “Όσο μπορείς”
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 – 1933) ήταν και παραμένει ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο λόγος του λιτός, συμβολικός, αλλά και διαχρονικά επίκαιρος, χαρακτηρίζεται από τη γνωστή λεκτική και δραματική «καβαφική» ειρωνεία, η οποία αποτέλεσε σημείο αναφοράς για αρκετούς μεταγενέστερους ποιητές. Το έργο του υπήρξε αντικείμενο μελέτης σε ολόκληρο τον κόσμο και κατέλαβε μία εξέχουσα θέση στην ευρωπαϊκή ποίηση, ύστερα από μεταφράσεις των ποιημάτων του στα Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Γιαπωνέζικα και πολλές άλλες γλώσσες.
Τα ποιήματα του Καβάφη χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, τα ιστορικά, φιλοσοφικά ηδονικά- ερωτικά Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στην κατηγορία των φιλοσοφικών ποιημάτων. Αυτό γίνεται αντιληπτό απ’ το γεγονός ότι το περιεχόμενό του αναφέρεται στο πως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη ζωή τους ώστε να μπορέσουν να διαφυλάξουν τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπειά τους.
Σχολιασμός Τίτλου Ο τίτλος του ποιήματος αποτελεί μια ιδιαίτερη πρόταση. Σύμφωνα με τον ποιητή η φράση «Όσο μπορείς» τονίζει τη δυσκολία του εγχειρήματος και τον προσωπικό αγώνα που ο καθένας μας πρέπει να δώσει για να μην εξευτελίσει τη ζωή του. Μέσω λοιπόν του τίτλου αυτού, ο ποιητής συμβουλεύει τον αναγνώστη να αποφεύγει τις περιττές συναναστροφές όσο μπορεί.
Πρώτη Στροφή Στην πρώτη στροφική ενότητα ο ποιητής απευθύνεται τόσο στον αναγνώστη όσο και στον ίδιο του τον εαυτό. Τονίζει πώς δεν πρέπει να εξευτελίζουμε τη ζωή μας καθώς οι συναναστροφές μας με πολλούς ανθρώπους οδηγούν στην απώλεια της προσωπικής ταυτότητας και της αξιοπρέπειάς μας. Επιπλέον, με το ρήμα <<προσπάθησε>>, με το επίρρημα <<τουλάχιστον>> και τη φράση <<όσο μπορείς>> δεν εμφανίζεται απόλυτος αλλά κατανοεί τις δυσκολίες που υπάρχουν. Οφείλουμε να προσπαθούμε να ζούμε όπως επιθυμούμε αλλά παράλληλα και όπως πρέπει. Επομένως, εάν η ζωή μας δεν είναι αυτή που ονειρευόμαστε θα πρέπει να αλλάξουμε τα δεδομένα αλλά και να την επαναπροσδιορίσουμε.
Δεύτερη Στροφή Στη δεύτερη στροφική ενότητα, η προτροπή <<μην την εξευτελίζεις>> γίνεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο στροφές. Πιο συγκεκριμένα, στη στροφή αυτή επισημαίνεται πώς ο άνθρωπος χάνει το νόημα της ζωής του εξαιτίας των ανούσιων συναναστροφών του. Έτσι λοιπόν, η ζωή του γίνεται όχι μόνο ξένη και βαρετή αλλά και φθηνή. Εάν κάποιος εκθέτει τον εαυτό του συνεχώς σε ανούσιες συζητήσεις, κινδυνεύει να αλλοτριωθεί, να χάσει στοιχεία της ατομικότητας-μοναδικότητάς του με αποτέλεσμα να αποξενωθεί από τον ίδιο του τον εαυτό.
Τέλος
Επιμέλεια Εργασίας Μαριαλένα Κανακάρη Αναστασία Βυζά Κωνσταντίνος Ανδρικόπουλος Γιάννης Μελισσαρόπουλος Έλενα Μπαστογιάννη Εμμανουέλα Μετεβελή Κωνσταντίνα Καῒτσα Ευτυχία Μπαλαούρα