«Την ελπίδα μας ψάλλ’ Εσαεί μ’ αναμμένο στον κόρφο φανάρι κι έτσι μένει για πάντα καμάρι η Μεγάλη του Γένους Σχολή».

Από το 1454 λειτουργεί σχεδόν αδιαλείπτως, παρέχοντας υψηλού επιπέδου μόρφωση στους Έλληνες και όχι μόνο μαθητές της. Μεταξύ των αποφοίτων της περιλαμβάνονται οι γόνοι των διαπρεπών Φαναριώτικων οικογενειών, πλήθος πατριαρχών και Ορθοδόξων Ιεραρχών, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της Υψηλής Πύλης (ακόμη και Τούρκοι) μέχρι και πολιτικοί του Νέου Ελληνικού κράτους. Σήμερα λειτουργεί ως σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Είναι πιθανόν οι ρίζες της να φτάνουν στα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε την «Οικουμενική Πατριαρχική Σχολή». Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος της έδωσε μεγάλη ώθηση μερικούς αιώνες αργότερα και ο αυτοκράτορας Σέργιος την εφοδίασε με νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Επί αυτοκράτορος Λέοντος Ισαύρου ανεστάλη η λειτουργία της, αλλά επαναλειτούργησε επί Λέοντος Αρμενίου και μεγαλούργησε επί εποχής δυναστείας των Κομνηνών. Πιθανότατα η Μεγάλη του Γένους Σχολή αποτελεί το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ευρώπης. Πριν την Άλωση, επί δυναστείας Παλαιολόγων, υπήρχε ανάλογη σχολή, η οποία προήγαγε σημαντικά τα ελληνικά γράμματα.

Μετά την άλωση, ο Σχολάριος έγινε Πατριάρχης (Γεννάδιος ο Β΄), η σχολή συνέχισε τη λειτουργία της με τη διεύθυνση του Ματθαίου Καμαριώτη και των διαδόχων του. Ο Γάλλος ιστορικός Βιλμέν υπήρξε ο ανάδοχος της νέας ονομασίας του ιστορικού αυτού εκπαιδευτηρίου ως «Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής». Κατά τους πρώτους, μετά την άλωση της πόλεως από του Οθωμανούς, χρόνους η λειτουργία αυτής υπήρξε υποτυπώδης και η ιστορική πορεία της υπήρξε συνυφασμένη με την παρουσία και πορεία του Οικουμενικού πατριαρχείου.

Η Μεγάλη του Γένους Σχολή άλλαξε αρκετές φορές θέση, αλλά τις περισσότερες στεγαζόταν «αντικρύ της μεγάλης πόρτας», δηλαδή κοντά στο Φανάρι. Η οριστική λύση του στεγαστικού προβλήματος της δόθηκε το 1881, επί Πατριάρχου Ιωακείμ Γ’, όταν χάρη σε γενναίες προσφορές ομογενών χτίστηκε λίγο πάνω από το Πατριαρχείο το εκπληκτικό «κόκκινο» κτήριο, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Το μεγαλοπρεπές αυτό οικοδόμημα σχεδιάστηκε σε σχήμα αετού από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Δημάδη και χτίστηκε στην κορυφή του πέμπτου λόφου της Κωνσταντινούπολης, στη συνοικία του Μουχλίου, κοντά στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τα εγκαίνια του «κόκκινου σχολείου», που αποτελεί ένα από τα καμάρια της Ρωμιοσύνης στην Πόλη, έγιναν στις 12 Σεπτεμβρίου Από τότε μέχρι σήμερα, το αρχιτεκτονικό και εκπαιδευτικό αυτό αριστούργημα των τ.μ. συντηρείται με χορηγίες ευεργετών.

Η Σχολή έφτασε σε μεγάλη ακμή στα τέλη του 16ου αιώνα, επί Πατριάρχου Ιερεμία Β’, όταν ήταν σχολάρχης ο σπουδαίος δάσκαλος Γεώργιος Αιτωλός και αργότερα ο αριστοτελικός ιατροφιλόσοφος Λεονάρδος Μηνδόνιος. Άλλοι σπουδαίοι δάσκαλοι υπήρξαν: ο Ματθαίος Καμαριώτης, πρώτος μετά την άλωση, ο Μιχαήλ Ερμόδωρος, ο Ιωάννης Ζυγομαλάς, ο Θεόφιλος Κορυδαλεύς, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (1665), ο Ηλίας Μηνιάτης (1704), ο Ευγένιος Βούλγαρης ( ), ο Διαμαντής Ρύσιος (παππούς του Αδαμάντιου Κοραή), ο Κωνσταντίνος Κούμας ( ) και ο Φιλόθεος Βρυένιος (ο Νικομήδειας).

Στον 17ο και τον 18ο αιώνα, η σχολή λειτουργούσε με δύο τμήματα, των Γραμματικών και των Φιλοσοφικών. Ανάμεσα στα έτη λειτούργησε και το Παιδαγωγικό τμήμα, οι απόφοιτοι του οποίου εφοδιάζονταν με πτυχίο που τους έδινε το δικαίωμα να προσλαμβάνονται ως δάσκαλοι στις επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στα έτη , λειτούργησε εντός της σχολής και ανεξάρτητη απογευματινή τετρατάξια Μουσική Σχολή, της οποίας οι απόφοιτοι προσλαμβάνονταν ως ιεροψάλτες σε διάφορους ναούς του Οικουμενικού Θρόνου.

Οι απόφοιτοι της Σχολής μπορούν να εισάγονται στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτήρια της Τουρκίας, της Ελλάδας και Πανεπιστημίων της αλλοδαπής. Ενώ μέχρι το 1945 οι μαθητές είχαν φτάσει τους 500, σήμερα λόγω πολιτικών αιτίων και λόγω ενός τούρκικου νόμου που επιβάλλει στους απόφοιτους του δημοτικού να εγγράφονται μόνο σε γυμνάσιο της περιοχής τους, ο αριθμός των μαθητών έχει πέσει κατακόρυφα. Ο ελληνικός πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης ανέρχεται σήμερα στους και οι μαθητές της Σχολής στους 55. Μετά τις ταραχές του 1955 και τις απελάσεις του 1964 ο αριθμός των Ελλήνων μαθητών συρρικνώνεται και τα περισσότερα από τα ελληνικά σχολεία της Πόλης κλείνουν. Έγινε μεικτό σχολείο από το έτος 1987 οπότε ανεστάλη η λειτουργία του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου που υπήρχε δίπλα. Πριν τις αλλαγές οι μαθητές μεταφέρονταν με το κόκκινο λεωφορείο.

Η αυλή της διαμορφώθηκε σε γήπεδα μπάσκετ, μίνι ποδοσφαίρου και βόλεϊ και στον εσωτερικό χώρο του ισογείου υπάρχουν τραπέζια επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Στον ίδιο χώρο δημιουργήθηκε κυλικείο και οργανώθηκε μαγειρείο όπου οι μαθητές των απομακρυσμένων περιοχών γευματίζουν, αφού το σχολικό ωράριο τελειώνει στις 16:00. Στο ισόγειο υπάρχουν επίσης μαθητική βιβλιοθήκη, αίθουσα ψυχολόγου και σχολιάτρου, γυμναστήριο και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Στον πρώτο όροφο όπου βρίσκεται και η κύρια είσοδος υπάρχουν τα γραφεία του Λυκειάρχη και του υποδιευθυντή, λογιστήριο, γραμματεία, αίθουσα καθηγητών και 4 αίθουσες διδασκαλίας. Στο δεύτερο όροφο υπάρχει η περίλαμπρη αίθουσα τελετών και 6 αίθουσες διδασκαλίας. Στον τρίτο όροφο βρίσκονται τα εργαστήρια χημείας, φυσικής και ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στο θόλο πάνω από το κεντρικό κτήριο στεγάζεται το αστρονομικό παρατηρητήριο της σχολής που διαθέτει ένα παλιό τηλεσκόπιο.

Τα μαθήματα τα όποια διδάσκονται στην Ελληνική γλώσσα είναι: Ελληνικά -Νέα και Αρχαία-, Μαθηματικά, Φυσιογνωστικά, Φυσική, Χημεία, Φυσική Αγωγή, Θρησκευτικά, Καλλιτεχνικά, Μουσική, Φιλοσοφία, Λογική, Ιστορία της Τέχνης, Βιολογία, Υγιεινή, Ψυχολογία. Τα μαθήματα πάλι που διδάσκονται στην Τουρκική γλώσσα είναι: Τουρκικά, Ιστορία, Γεωγραφία, Ηθική, Κοινωνιολογία, Στρατιωτικά.

1)Μ 2)Ε 3)Γ 4)Α 5)Λ 6)Η 7)Γ 8)Ε 9)Ν 10)Ο 11)Υ 12)Σ ΑΤΘΑΙΟΣ ΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΕΩΦΟΡΕΙΟ ΚΙΣΥΟΜ ΤΟΥ 1)Το όνομα του πρώτου διευθυντή της Μ.Γ.Σ. 2)Βρίσκονται στον τρίτο όροφο της σχολής 3)Ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στην Πόλη επιστήμη. 4)Στο θόλο πάνω στο κεντρικό κτίριο στεγάζεται το ……………… της Σχολής. 5)Το πούλμαν που μετέφερε τους μαθητές ονομαζόταν κόκκινο……………. 6)Στα χρόνια λειτουργούσε στη Σχολή ανεξάρτητη …………….. σχολή.(αντίστροφα) 7)Μάθημα που διδασκόταν στην τουρκική γλώσσα. 8)Τόσοι είναι οι Τούρκοι καθηγητές στη Σχολή σήμερα. 9)Οι απόφοιτοι της μουσικής σχολής προσλαμβάνονται ως ιεροψάλτες σε……………… 10)Το 1904 λειτουργούσε στη Σχολή …………... τμήμα (αντίστροφα). 11)Μάθημα που διδάσκεται στην ελληνική γλώσσα. 12)Το επίθετο του αρχιτέκτονα της Μ.Γ.Σ.(αντίστροφα). ΕΩΓΡΑΦΙΑ ΦΤΑ ΑΟΥΣ ΚΙΓΩΓΑΔΙΑΠ ΓΙΕΙΝΗ ΗΔΑΜΗΔ

Α’ Υποομάδα Γαζέας Θεόδωρος Δημητρίου Δημήτριος Καλλίνης Μάριος Μπαντίκης άγγελος Νάκης Αχιλλέας Β’ Υποομάδα Αλεξιάδου Κωνσταντίνα Ζηβόντση Ελένη Ηλιάδου Δήμητρα Καραγκιοζίδου Αριάδνη Καρατζά Ηλιάνα Μπιβόλτση Κωνσταντίνα Γ’ Υποομάδα Κελεκίδου Ελευθερία Παπαδημητρίου Ελένη Πέσσιου Ελένη Σαπαλίδου Μαρία Σταύρε Αγγέλα Τόνα Δήμητρα