Ορισμός του "ρεμπέτη" Ο όρος ρεμπέτης σημαίνει επαναστάτης που ζει ζωή εκτός νόμου. Μεγάλοι μουσικοί όπως ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Μίκης Θεοδωράκης προσπάθησαν να βγάλουν το ρεμπέτικο από το περιθώριο και να το νομιμοποιήσουν, πράγμα που δεν κατάφεραν οι Μάρκος Βαμβακάρης, Απόστολος Χατζηχρήστος,Βασίλης Τσιτσάνης και Μανώλης Χιώτης.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ Από την αρχή της εποχής πολλά κοινωνικά προβλήματα αποτελούν τη θεματογραφία πολλών τραγουδιών. Μέσω των τραγουδιών, οι ρεμπέτες εκφράζουν τα συναισθήματα και το παράπονό τους λόγω του ξεριζωμού από την πατρίδα τους.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αναπτύχθηκε το αίσθημα της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Οι πρόσφυγες θεωρήθηκαν κατώτεροι από τους υπόλοιπους Έλληνες ως ''υπολείμματα'' των Τούρκων και έδωσαν πολλούς αγώνες για να γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί. Την περίοδο 1912-22 πολλοί πρόσφυγες καταφθάνουν στην Ελλάδα και κυρίως στην ηπειρωτική χώρα, πράγμα που συντέλεσε στη δημιουργία και ανάπτυξη του ρεμπέτικου.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ) Μετά την καταστροφή του '22 πολλοί Έλληνες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά. Η πίεση και οι προκαταλήψεις των ντόπιων έκαναν την επιβίωσή τους εκεί πιο δύσκολη. Οι πρόσφυγες αντίθετα με τους ντόπιους, είχαν πιο κοσμοπολίτικο τρόπο ζωής. Για τη διασκέδασή τους είτε άνοιγαν δικά τους μαγαζιά είτε σύχναζαν σε τεκέδες όπου άκουγαν ρεμπέτικα.

Σε αυτή την περίοδο εμφανίζεται η εργατική τάξη και η εσωτερική και η εξωτερική μετανάστευση. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η ύπαρξη μεγάλων προβλημάτων που φέρνουν σε αντίθεση την εργατική με την αστική τάξη. Κάποιοι όμως αρνούνται να ζήσουν έτσι και υπό αυτές τις συνθήκες αρχίζει να δημιουργείται το ρεμπέτικο και να τίθενται οι βάσεις για τη συνειδητοποίηση της κοινωνικής ανισότητας.

ΑΡΧΟΝΤΟΡΕΜΠΕΤΙΚΑ Το αρχοντορεμπέτικο είναι ένα δημιούργημα του ελαφρού λαϊκού τραγουδιού. Κυριότερο όργανο είναι η κιθάρα και ο μουσικός του χαρακτήρας θυμίζει μπουζούκια και λαϊκές φωνές. Η φιλοσοφία του στηρίζεται στην όμορφη διάθεση όσων επιβίωσαν από τις κακουχίες και ήταν αισιόδοξοι για το μέλλον. Ο ρυθμός και η ποιότητά τους θυμίζουν το ρεμπέτικο ενώ η θεματολογία και τα όργανα το ελαφρολαικο τραγούδι.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Το 1972 γιγαντώνεται ένα παράξενο μουσικό ρεύμα. Οι νέοι αναζητώντας την προέλευσή τους βρίσκουν το ξεχασμένο ρεμπέτικο, που δημιουργήθηκε στο Μεσοπόλεμο και μέσω του οποίου εκφράζονταν οι άνθρωποι τότε. Η υψηλή κοινωνία κατακρίνει το ρεμπέτικο, το οποίο χάνεται και δίνει τη θέση του στο σημερινό λαϊκό τραγούδι. Το νέο ρεμπέτικο δημιουργείται από την ένωση του πολιτικού, του δημοτικού και του νέου κύματος και κατασκευάζεται μόνο από Έλληνες.

Ευχαριστούμε για το χρόνο σας Πόπη Γαλάνη Έφη Ξηρογιάννη Σταυρούλα Ραγάζου Κατερίνα Κασνέτση