13. Χριστιανισμός – Ελληνισμός : μια ιδιότυπη συνάντηση Τι πήρε και τι έδωσε ο ένας στον άλλον; Γιατί συγκρούστηκαν μεταξύ τους; Τι κοινό δημιούργησαν;

Ελληνισμός - Χριστιανισμός Ελληνισμός - Χριστιανισμός

Α) Η συνάντηση Χριστιανισμού - Ελληνισμού Η αρχή

Οι κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου Όλος ο κόσμος επηρεάζεται από τον πολιτισμό τον ελληνικό Το ίδιο και οι Ιουδαίοι (δέχονται επιδράσεις στην πολιτική και κοινωνική ζωή, τα γράμματα και την παιδεία)

Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία η νέα φάση Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία η νέα φάση

Οι Ρωμαίοι συνέχισαν την ίδια τακτική και έτσι συνεχίστηκε η επίδραση του ελληνικού πολιτισμού στους Ιουδαίους αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Απόστολος Παύλος, ο απόστολος- φορέας και των δύο μεγεθών

Ο απόστολος Παύλος κηρύττει σε μία οικουμενική αυτοκρατορία και σε μία οικουμενική γλώσσα

Οι Απολογητές και οι Αποστολικοί Πατέρες- η νέα φάση Με αυτούς ξεκινά η συμπόρευση Μορφωμένοι (με τον ελληνικό πολιτισμό) εθνικοί που γίνονται χριστιανοί και συνδέουν τον ελληνισμό με τον χριστιανισμό

Β. προσφορά του Ελληνισμού στον Χριστιανισμό Β. προσφορά του Ελληνισμού στον Χριστιανισμό 1. Η ελληνική γλώσσα Σ’ αυτή τη γλώσσα γράφτηκε η Καινή Διαθήκη, έγραψαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, το Σύμβολο της Πίστεως, οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων

2. Η ελληνική φιλοσοφία Η Εκκλησία χρησιμοποίησε τη φιλοσοφία για να εκφράσει την πίστη και τα δόγματά της (π.χ. «υπόσταση», «ουσία», « ενέργεια» κ.αλ.) Τα ερωτήματα και οι αναζητήσεις της φιλοσοφίας έφερναν κοντά χριστιανισμό και ελληνισμό

3. οι ηθικές και ανθρωπιστικές αξίες του ελληνισμού και η παιδεία Ελληνισμός: Χριστιανισμός: Καλός και αγαθός πολίτης, η δικαιοσύνη, ο σεβασμός Αγάπη, ελευθερία, πίστη, αλήθεια

4. Οι καλές τέχνες Εικόνες και ψηφιδωτά Ναοί Ύμνοι, κηρύγματα Ελληνισμός Ζωγραφική Αρχιτεκτονική Μουσική και λόγος Εικόνες και ψηφιδωτά Ναοί Ύμνοι, κηρύγματα

5. Μορφές κοινωνικής ζωής Αρχαία τραγωδία Έθιμα σχετικά με την ονοματοδοσία ,το γάμο, το θάνατο περνούν στην εκκλησία σχεδόν αυτούσια αλλά με νέο νόημα Θεία Λειτουργία

Επιδράσεις του Χριστιανισμού στον Ελληνισμό Ο Θεός για τους Έλληνες ήταν απρόσωπος και ξένος (το πρώτο κινούν ακίνητον, το αγαθό) Για τους Χριστιανούς ο Θεός έχει προσωπικό και δυναμικό χαρακτήρα: Μπαίνει στην ιστορία, σαρκώνεται, πάσχει ανασταίνεται, σώζει, γίνεται ένα με τον άνθρωπο, είναι φίλος του

Ελληνισμός - Χριστιανισμός Ελληνισμός - Χριστιανισμός Για τους έλληνες οι άνθρωποι είναι υποταγμένοι στη μοίρα Για τους χριστιανούς ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να καθορίσει τη ζωή του και τη σχέση του με το Θεό

Ελληνισμός - Χριστιανισμός Ελληνισμός - Χριστιανισμός Η ζωή και η ιστορία είναι κύκλος Η ιστορία έχει αρχή και τέλος, τίποτα δεν ξανασυμβαίνει, ο καθένας μας είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος

Ελληνισμός - Χριστιανισμός Ελληνισμός - Χριστιανισμός Το σώμα ήταν τάφος της ψυχής έλεγε ο Πλάτωνας. Ο θάνατος ήταν καλός γιατί απελευθέρωνε την καλή ψυχή από το κακό και χωρίς αξία σώμα Ο άνθρωπος (ψυχή και σώμα) είναι «εικόνα» του Θεού. Η ανάσταση αναφέρεται στο σώμα το οποίο είναι καλό και ναός του Θεού

Επίδραση στην κοινωνία Η πίστη της εκκλησίας στην αγάπη, καλοσύνη, αλληλεγγύη, ισότητα, ελευθερία ανανεώνουν την ελληνική κοινωνία (που παρουσίαζε έντονα σημεία παρακμής)

«Ουκ ένι Έλλην και Ιουδαίος» Το κήρυγμα της ισότητας ανεξάρτητα από τη φυλή και το Έθνος απαλύνουν τη συχνά εμφανιζόμενη πίστη των Ελλήνων για την (δήθεν) φυλετική και εθνική υπεροχή των Ελλήνων έναντι των υπολοίπων ανθρώπων (πας μη Έλλην , βάρβαρος)

Χριστιανισμός και Ελληνισμός: αντίθεση και σύνθεση Η αρχική σύγκρουση Ο εθνικός κόσμος με όπλα την φιλοσοφία, την εξουσία δίωξε την εκκλησία Η εκκλησία όμως δεν απέρριψε τον εθνικό κόσμο αλλά υποστήριξε ότι υπάρχουν και σ’ αυτόν «σπέρματα αληθείας»

Η νέα σύγκρουση(μετά τον Μ. Κωνσταντίνο) Φανατικοί χριστιανοί εδίωξαν τους ειδωλολάτρες και κατέστρεφαν ειδωλολατρικά ιερά Αυτοκράτορες νομιμοποίησαν αυτές τις ενέργειες Αυτό δεν εκφράζει όμως την εκκλησία Οφείλονται σε υπέρμετρο ενθουσιασμό και καταδικάστηκαν από πατέρες της Εκκλησίας

Η Εκκλησία σέβεται την αρχαία ελληνική σοφία αφού μέσα σ’ αυτήν γεννήθηκε και ανδρώθηκε η εκκλησία (θυμηθείτε αυτά που έδωσε στην Εκκλησία) Ας διαβάσουμε το κείμενο του Μ. Βασιλείου στη σελίδα 52