Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ

ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ Οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου είναι οι κύριοι θεοί της Ελληνικής μυθολογίας που κατοικούσαν στην κορυφή του Ολύμπου. Στην πραγματικότητα οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο δωδεκάθεο, απλά υπήρχαν μεγάλοι και μικρότεροι θεοί, και άλλοι που λατρεύονταν τοπικά. Ο Δίας, ο Ποσειδώνας και ο Άδης ήταν οι μεγαλύτεροι θεοί, ενώ ο Διόνυσος ήταν μικρότερος θεός.

Οι Θεοί Από το Χάος γεννήθηκε η Γαία, η Γη. Αυτή γέννησε τα βουνά και τον Ουρανό και μετά ενώθηκε μαζί του και έκανε τον Κρόνο που γέννησε τη δεύτερη γενιά θεών: τον Δία και τους άλλους Ολύμπιους, που βασίλευαν στον ελληνικό κόσμο από την κορυφή του Ολύμπου, κατοικία των θεών.

Οι κυριότερες θεότητες ήταν: Ζευς ή Δίας Ο πατέρας των θεών και ο σπουδαιότερος από αυτούς. Ήρα Αδελφή και σύζυγος του Δία. Ήταν προστάτιδα του γάμου και της συζυγικής πίστης. Ποσειδώνας Θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών των πόσιμων νερών και γενικά του υγρού στοιχείου. -ΔΙΑΣ: προστάτης των ξένων, της οικογένειας και της γονιμότητας, καθόριζε τις τύχες των ανθρώπων Αφροδίτη Γεννήθηκε στην Πέτρα του Ρωμιού, στην Κύπρο. Ήταν θεά της ομορφιάς και του έρωτα.

Άρης Ο Άρης ήταν ο θεός του πολέμου, γιος του Δία και της Ήρας. Ερμής Ήταν ο αγγελιαφόρος των θεών, κήρυκας και ψυχοπομπός, προστάτης των ταξιδιωτών αλλά και των ληστών. Άρτεμις H Άρτεμις είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. -ΑΡΗΣ: γιος του Δία και της Ήρας -αρτεμις: Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων. -ΑΘΗΝΑ: Παλαιότεροι τύποι του ονόματος της θεάς ήταν οι τύποι Ἀθάνα (δωρικός) και Ἀθήνη. Απόλλων Θεός της μαντικής τέχνης, της μουσικής και του χορού, της ηθικής τάξης και της λογικής. Ήταν ακόμα θεραπευτής θεός. Αθηνά Η Αθηνά, ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Οι πάντα μεγαλοπρεπείς κορυφές του Ολύμπου ήταν φυσικό να προκαλέσουν δέος στους αρχαίους Ελλήνες και να θεωρηθεί τόπος ιερός. Έτσι, από το μεγάλο πλήθος των θεών και ηρώων της ελληνικής μυθολογίας, οι αρχαίοι μας πρόγονοι διάλεξαν τους δώδεκα πιο αντιπροσωπευτικούς, σημαντικούς και συμβολικούς και τους τοποθέτησαν ως προστάτες και κριτές τους, στο Ολύμπιο ανάκτορο της κορυφής του Μύτικα. Μία κορυφή την οποία δεν πάτησαν όμως ποτέ λόγω της ιερότητας της.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ   Με τον όρο αρχαία ελληνική θρησκεία εννοούμε το σύνολο των δοξασιών και τελετουργικών δρώμενων που τελούνταν στην αρχαία Ελλάδα. Καθώς στον αρχαιοελληνικό κόσμο οι θρησκευτικές πρακτικές διέφεραν κατά τόπους, θα μπορούσε πιθανώς να αναφερθεί κανείς σε ελληνικές θρησκείες.

ΓΙΟΡΤΕΣ Στην αρχαιότητα οι γιορτές έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων, αφού τους βοηθούσαν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και να ξεχαστούν από τις δυσκολίες της ζωής τους. Οι περισσότερες γιορτές σχετίζονταν με τους θεούς, και ήταν οι ακόλουθες : Ηράκλεια Νέμεα Ολύμπια εν Διω Έρμαια Πύθια Ίσθμια Διονύσια Ολυμπιακοί Αγώνες

Οι πιο γνωστές ήταν: Διονύσια: Τα Μεγάλα ή εν άστει Διονύσια ήταν γιορτή προς τιμήν του Διονύσου του Ελευθερέα. Θεσμοθετήθηκε από τον Πεισίστρατο. Ήταν μία πολυήμερη , ανοιξιάτικη αθηναϊκή γιορτή που τελούνταν τον αρχαίο μήνα Ελαφηβολιώνα. Το θέατρο γεννήθηκε από τα δρώμενα αυτής της διονυσιακής λατρείας. Δίνονταν θεατρικές παραστάσεις ( τραγωδία, σατυρικό δράμα, κωμωδία ) Σημαντική γιορτή: κατά τη διάρκειά τους απαγορεύονταν η κατάσχεση περιουσιών των οφειλετών και η εκτέλεση οποιαδήποτε ποινής.

Παναθήναια Τα Παναθήναια ήταν η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας που γινόταν προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, πολιούχου της πόλης. Η λέξη Παναθήναια σημαίνει «γιορτή για όλους τους Αθηναίους» Τα Παναθήναια διακρίνονταν σε Μεγάλα και σε Μικρά. Τα Μεγάλα Παναθήναια γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ τα Μικρά γίνονταν κάθε χρόνο.   -Αρχικά η γιορτή λεγόταν Αθήναια, όταν όμως ο Θησέας ένωσε όλους τους συνοικισμούς της Αττικής κι έφτιαξε την Αθήνα μια μεγάλη πόλη-κράτος, ονομάστηκε Παναθήναια -γίνονταν κατά το μήνα Εκατομβαιώνα, που αντιστοιχούσε με το σημερινό Ιούλιο. Επίσης, κατά την διάρκεια των αγώνων γινόταν εκεχειρία, δηλαδή διακοπή των εχθροπραξιών σε όλη την Ελλαδα, ώστε να μπορούν οι αθλητές να πηγαίνουν στους αγώνες με ασφάλεια. -γιορτάζονταν μεγαλοπρεπέστατα και διαρκούσαν 12 ημέρες. Κατά τη διάρκεια τους γίνονταν θυσίες, διαφοροι αγώνες, πανηγυρίες και αρματοδρομίες. Οι γυμνικοί αγώνες γίνονταν στον Πειραιά ή στο Παναθηναϊκό στάδιο. λάβαιναν μέρος Έλληνες από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Διακρίνονταν σε αγώνες ανδρών και "παίδων". . -----Στους νικητές των αγώνων αυτών δινόταν στεφάνι από ελιά και παναθηναϊκός αμφορέας γεμάτος λάδι από τις ιερές ελιές της Αθήνας. Κάθε αμφορέας έφερε από τη μία πλευρά παράσταση της Αθηνάς

Μεγάλα Παναθήναια ( πομπή ) Οι εργαστίνες ( Αθηναίες παρθένες ) 9 μήνες πριν, ύφαιναν τον ιερό πέπλο , αφιερωμένο στη θεά Αθηνά. Με το παιχνίδι της ύφανσης φαινόταν η μυθική μάχη θεών και γιγάντων, η γιγαντομαχία. Η πομπή ( με τον πέπλο απλωμένο πάνω σε μια ξύλινη τριήρη με τροχούς )από τον Κεραμεικό ( νεκροταφείο ) κατευθυνόταν προς την Αγορά, όπου περίμενε ο άρχοντας-βασιλιάς, και προχωρούσε προς την Ακρόπολη. Στον ιερό βράχο γινόταν η θυσία. ( στον υπαίθριο βωμό ) Ο πέπλος προσφερόταν στο παλιό άγαλμα από ξύλο ελιάς ( το ξόανο )

Ολυμπιακοί αγώνες Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Από τότε και για 1.000 χρόνια οι Αγώνες συνεχίστηκαν κάθε τετραετία. Μετά ο ιερός χώρος της Ολυμπίας έμεινε θαμμένος για περισσότερα από 1.000 χρόνια. Αποκαλύφθηκε και πάλι το 1776 και οι ανασκαφές που ακολούθησαν έφεραν στο φως πολλά για τους αρχαίους Αγώνες. Το 1896 , στην Αθήνα, έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες ( Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν αναβίωσε το ολυμπιακό πνεύμα ).

Ολυμπιακοί αγώνες Τα αγωνίσματα: αγώνες δρόμου ( το σημαντικότερο άθλημα ) πάλη, πυγμαχία, παγκράτιο πένταθλο, ιπποδρομίες και αρματοδρομίες Ένα μήνα πριν την έναρξη των αγώνων οι αθλητές υποβάλλονταν σε αυστηρή δίαιτα και προπόνηση. Για πολλούς αιώνες, συμμετείχαν μόνο Έλληνες αθλητές. Οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής Απονομή επάθλων: ένα στεφάνι ελιάς ( κότινος ) Οι νικητές θαυμάζονταν και γίνονταν αθάνατοι μέσα από ποιήματα και αγάλματα.

ΜΑΝΤΕΙΑ Το μαντείο, κατά την κλασική αρχαιότητα, ήταν ο επίσημος, θρησκευτικού χαρακτήρα θεσμός σε συγκεκριμένο τόπο, που έδινε σοφές συμβουλές, χρησμούς, ή προέβλεπε το μέλλον ως ενδιάμεσος με τους θεούς. Τα μαντεία θεωρούνταν πύλες μέσω των οποίων οι θεοί απευθύνονταν άμεσα στους ανθρώπους και υπό αυτή την έννοια διέφεραν από τους μάντεις που ερμήνευαν τα σημάδια των θεών μέσα από παρατήρηση της συμπεριφοράς των πουλιών, των εντοσθίων των ζώων ή άλλες μεθόδους.

To Μαντείο των Δελφών ήταν το γνωστότερο μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας. Βρίσκεται στους Δελφούς Ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. Η Πυθία ήταν το διάμεσο, με το οποίο επικοινωνούσε ο θεός,και έδινε τους χρησμούς, που καταγράφονταν. Η Αρχαία Δωδώνη υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης. Υπήρξε, επίσης, γνωστό μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Οι μαθητές: Ελευθερία Ντούλια Ευριδίκη Ουζούνη Αντώνης Ματσόκης Οι μαθητές: Ελευθερία Ντούλια Ευριδίκη Ουζούνη Αντώνης Ματσόκης