Ελένη και άλλα έργα ΡΑΪΣΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΕΧΑΝΤΕ ΧΑΛΕΝΤ ΤΣΑΡΔΙΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
Η Ομηρική Ελένη υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους και οι περισσότεροι την θαύμαζαν για την ομορφιά της, την εξυπνάδα της, την ταπεινότητα της και πολλά άλλα χαρακτηριστικά. Στα αρχαιότερα χρόνια την απεικόνιζαν σε πολλά γλυπτά, ζωγραφιές και αρκετά ψηφιδωτά. Ακόμα και σήμερα εμπνέει πλήθος Ελλήνων και ξένων ποιητών, συγγραφέων και καλλιτεχνών.
Ποιήματα : “Ελένη”, Γιώργος Σεφέρης : «Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα. Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης∙ Τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι. Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη»
“Ελένη”, Οδυσσέας Ελύτης : «Πίσω από το τετράγωνο παράθυρο που βλέπει προς τη θλίψη˙ που δε βλέπει τίποτε γιατί έγινε κιόλας μουσική αθέατη φλόγα στο τζάκι χτύπημα του μεγάλου ρολογιού στον τοίχο˙ γιατί έγινε κιόλας ποίημα στίχος μ' άλλον στίχο, αχός παράλληλος με τη βροχή δάκρυα και λόγια˙ λόγια όχι σαν τ' άλλα μα κι αυτά μ' ένα μοναδικό τους προορισμόν : Εσένα!
“Ελένη”, Γιάννης Ρίτσος: «Πέρασε πιὰ ὁ καιρὸς τῶν ἀνταγωνισμῶν στερέψανε οἱ ἐπιθυμίες• ἴσως μποροῦμε τώρα νὰ κοιτάξουμε μαζὶ τὸ ἴδιο σημεῖο τῆς ματαιότητας ὅπου, θαρρῶ, πραγματοποιοῦνται οἱ μόνες σωστὲς συναντήσεις - ἔστω ἀδιάφορες, μὰ πάντα πραϋντικὲς - ἡ νέα κοινότητά μας, ἔρημη, ἥσυχη, ἄδεια, χωρὶς μετακινήσεις κι ἀντιθέσεις, - ν' ἀναδεύουμε μόνο τὴ στάχτη στὸ τζάκι, φτιάχνοντας πότε-πότε μὲ τὴ στάχτη ψηλόλιγνες, ὡραῖες τεφροδόχες, ἤ, καθισμένοι κατάχαμα, νὰ χτυπᾶμε τὸ χῶμα μὲ ἄηχες παλάμες.»
Frederic Leighton, “Η Ελένη στα τείχη της Τροίας” (1865) Πίνακες : Frederic Leighton, “Η Ελένη στα τείχη της Τροίας” (1865)
Jacques Louis David (Louvre - 1788)
Φραντσέσκο Πριματίτσο, “Η απαγωγή της Ελένης”
Γκουίντο Ρένι, “Η απαγωγή της Ελένης” (Louvre)
Evelyn de Morgan, “Η Ελένη της Τροίας” (1898)
D.G. Rossetti, "Ελένη".
Η ωραία Ελένη
Η Ελένη και ο Πάρης
Συνάντηση Ελένης - Πάρη (Louvre) Αγγεία : Συνάντηση Ελένης - Πάρη (Louvre)
Mενέλαος και Ελένη (Louvre)
Antonio Canova, “Ελένη” Γλυπτική : Antonio Canova, “Ελένη”
Όπερες : Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ, “Paride ed Elena” (1770) Ζακ Όφενμπαχ, “La belle Hélène” (1864)