Από τον Ιμπρεσιονισμό στη σύγχρονη ζωγραφική

Ιμπρεσιονισμός Στα μέσα του 19ού αιώνα το Παρίσι κατείχε τη σπουδαιότερη θέση στο χώρο της τέχνης. Διάφορα καφέ στη Μονμάρτη του Παρισιού έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή της πόλης και ένα από αυτά, το Café Guerbois, έμελλε να γίνει τόπος συνάντησης σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Εντουάρ Μανέ, Κλώντ Μονέ, Πιέρ Ρενουάρ, Άλφρεντ Σίσλει και Πωλ Σεζάν, οι οποίοι ανέπτυξαν ένα καινούργιο καλλιτεχνικό ρεύμα, τον Ιμπρεσιονισμό, που διογκώθηκε σε διεθνές κίνημα και προετοίμασε το δρόμο για την τέχνη του μέλλοντος. Ο όρος Ιμπρεσιονισμός (Impressionism) πιθανόν προήλθε από το έργο του Κλωντ Μονέ, Impression (εντύπωση) Sunrise. Οι Ιμπρεσιονιστές αποτίναξαν τα δεσμά ενός άκαμπτου και ξεπερασμένου καλλιτεχνικού κανόνα και όρισαν οι ίδιοι το θέμα των έργων τους. Κύριο χαρακτηριστικό του ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική είναι: Τα ζωντανά χρώματα Οι συνθέσεις σε ανοικτούς χώρους Μικρές και συχνά εμφανείς πινελιές που αποτυπώνουν τα γενικά χαρακτηριστικά ενός θέματος. Χρήση κυρίως των βασικών χρωμάτων, με μικρή ανάμειξη μεταξύ τους και αποφυγή του μαύρου χρώματος. Έμφαση στον τρόπο που το φως ανακλάται πάνω στα αντικείμενα. Τα έργα ζωγραφικής του Ιμπρεσιονισμού δεν εκφράζουν υψηλά ιδεώδη, αλλά και πάλι, αυτό δεν αποτελεί την πραγματική τους πρόθεση. Αποτείουν φόρο τιμής στη στάση ζωής που είναι βαθειά ριζωμένη στον ιδιωτικό τομέα. Δεν αφηγούνται, ούτε μας δίνουν τροφή για σκέψη, αλλά μας προσκαλούν να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα από τη ροή του χρόνου και να απολαύσουμε την ομορφιά μιάς φευγαλέας στιγμής. Δεν κάνουν έκκληση στη λογική, αλλά στις αισθήσεις.

CAMILLE PISSARO 1830-1903 Γάλλος ζωγράφος, από τους σημαντικούς εκπροσώπους του Ιμπρεσιονισμού. Πήγε κόντρα στο κατεστημένο και στην υψηλή κοινωνία. Τον ενέπνευσε η φύση, οι χαρές της οικογενειακής ζωής και ο κύκλος των φίλων του. Τα τοπία που ζωγραφίζει είναι λουσμένα στο φως με μικρές, γρήγορες πινελιές. Απεικόνισε επίσης σκηνές από τους πολυσύχναστους δρόμους του Παρισιού και μεταμόρφωσε σκηνές απλές και συνηθισμένες σε ιδανικές εικόνες.

The Boulevard Montmartre on a Winter Morning, 1897

Road to Louveciennes, 1872

Maison Rouge, 1877

Pontoise, 1868

Apple picking, 1886

EDOUARD MANET 1832- 1883 Γάλλος ζωγράφος, ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που προσέγγισε θέματα της σύγχρονης ζωής. Ζωγράφισε πολλές σκηνές από την κοινωνική ζωή του 19ου αιώνα στους δρόμους και τα καφέ του Παρισιού όπου απεικονίζονται άνθρωποι να πίνουν μπύρα, να ακούνε μουσική, να φλερτάρουν, να διαβάζουν ή να περιμένουν. Τα έργα του Dejeuner sur l’herbe και Οlympia σκανδάλισαν την κοινή γνώμη. Κάνει χρήση πιο ανοικτών χρωμάτων αλλά χρησιμοποίησε το μαύρο, χρώμα απαγορευτικό για τους Ιμπρεσιονιστές.

EDOUARD MANET 1832- 1883 Γάλλος ζωγράφος, ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που προσέγγισε θέματα της σύγχρονης ζωής. Ζωγράφισε πολλές σκηνές από την κοινωνική ζωή του 19ου αιώνα στους δρόμους και τα καφέ του Παρισιού όπου απεικονίζονται άνθρωποι να πίνουν μπύρα, να ακούνε μουσική, να φλερτάρουν, να διαβάζουν ή να περιμένουν. Τα έργα του Πρωίνό στη χλόη και Οlympia σκανδάλισαν την κοινή γνώμη. Κάνει χρήση πιο ανοικτών χρωμάτων αλλά χρησιμοποίησε το μαύρο, χρώμα μη χαρακτηριστικό των Ιμπρεσιονιστών.

Le Bar aux Folies-Bergère,1882

The balcony, 1868–1869

Plum,1878

Dejeuner sur l’herbe, 1863

Olympia, 1863

EDGAR DEGAS 1834 - 1917 Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης. Αποτυπώνει τον κόσμο του θεάτρου, τις νεαρές μπαλαρίνες με τα σατέν παπούτσια με τους φιόγκους, αιθέριες φιγούρες με ονειρικά χρώματα να στροβιλίζονται με χάρη. Ένα άλλο προσφιλές θέμα του, η ατμόσφαιρα που τον συνέπαιρνε, ο ιππόδρομος, σημείο συνάντησης της υψηλής κοινωνίας και απλών ανθρώπων που αναζητούν ψυχαγωγία. Εδώ οι αναβάτες με τα φανταχτερά τρικό και τα καλοφροντισμένα άλογα παρουσιάζονται με μορφή ανάγλυφη.

L’Absinthe, 1876

The Dance Class, 1874

Ballerina in pink, 1880

Place de la Concorde, 1875

At the Races, 1877–1880

ALFRED SISLEY 1839- 1899 Αγγλικής καταγωγής ζωγράφος που έζησε στο Παρίσι και το όνομα του συνδέθηκε με τους πρώτους Ιμπρεσιονιστές. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην εξοχή με απλότητα. Απεικόνισε με λυρικό τρόπο το φως των ημερών και των εποχών που εναλλάσονται , τα στοιχεία της φύσης, τον ουρανό, τα σύννεφα, το νερό, το χιόνι.

Flood at Port-Marly, 1876

Snow on the Road Louveciennes, 1874

The Chemin de By through Woods at Roches-Courtaut, St The Chemin de By through Woods at Roches-Courtaut, St. Martin's Summer 1880

The Canal of Loing at Moret 1892

L'automne: Bords de la Seine pres Bougival, 1872

CLAUDE MONET 1840 – 1926 Γάλλος ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του Ιμπρεσιονισμού. Τον γοήτευε ο τρόπος που το ίδιο αντικείμενο, η ίδια τοποθεσία άλλαζαν κάτω από διαφορετικό φωτισμό και ζωγράφιζε το ίδιο μοτίβο επανειλημμένα. Η φύση για αυτόν είχε μία ομορφιά ήσυχη, φεγγοβόλα που εκδηλώνεται στο τοπίο, στα λουλούδια, στα δέντρα, στο νερό, στον ουρανό, στα σύννεφα, στο χιόνι. Γράφει σε ένα γράμμα του χαρακτηριστικά, Εδώ έχει υπέροχο καιρό, μακάρι να μπορούσα να σου στείλω λίγο από το ηλιοφώς. Προσπαθώ πάρα πολύ, και ακόμα δεν έχω καταφέρει να συλλάβω το χρώμα αυτού του τοπίου. Είναι στιγμές που συγκλονίζομαι απ’ τα χρώματα που πρέπει να χρησιμοποιήσω, το φως είναι τρομακτικό.

Water Lilies - 1906

Impression sunrise, 1872

Bridge over a Pond of Water Lilies, 1899

Poppies at Argenteuil, 1840

La prominade, 1875

PIERRE – AUGUSTE RENOIR 1841 – 1919 Ο Ρενουάρ δεν ήθελε ποτέ κάτι άσχημο ή δραματικό στη ζωγραφική του. Εμπνέονταν από το άμεσο περιβάλλον του από τη φύση και το τοπίο. Το τοπίο τον ενδιέφερε μόνο όταν του έδινε ζωή το σφρίγος της άνοιξης και του καλοκαιριού και τα χρώματα του φθινοπώρου. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την απεικόνιση ανθρώπων που απολάμβαναν τη σχόλη της Κυριακής, το χορό, το ποτό, την κουβέντα και την ξεκούραση.

The Swing (La Balançoire), 1876

Luncheon at the boating party, 1880 - 1881

Bal a Moulin de Galette, 1876

La premiere sortie, 1876 - 77

La Grenouillère, 1868

PAUL CEZANNE 1839 – 1906 Γάλλος ζωγράφος, πρόδρομος του κυβισμού. Ζωγράφιζε επανειλημμένα από διαφορετικές οπτικές γωνίες το ίδιο θέμα αναλύοντας το καλλιτεχνικά. Του άρεσε να ζωγραφίζει νεκρή φύση κατά προτίμηση μήλα και πορτοκάλια. Η τέχνη πρέπει να κάνει τη φύση αιώνια στη φαντασία μας. Τί είναι πίσω από τη φύση. Τίποτα ίσως. Ή ίσως τα πάντα.

Still Life with an Open Drawer 1877–1879

The Bathers,1898–1905

The Card players, 1892

The Basket of Apples, 1890- 1894

A Modern Olympia 1873–1874

MARY CASSAT 1845- 1926 Αμερικανίδα ζωγράφος που έζησε την ενήλικη ζωή της στο Παρίσι. Μεγάλωσε σε περιβάλλον που θεωρούσε τα ταξίδια απαραίτητα στην εκπαίδευση του ατόμου. Συχνά διαπραγματευόταν θέματα από τις κοινωνικές και προσωπικές στιγμές των γυναικών με ιδιαίτερη έμφαση στο δεσμό ανάμεσα στις μητέρες και τα παιδιά τους. Τα έργα της διακρίνονται για τα ανοιχτά, ευαίσθητα παστέλ χρώματα.

The Boating Party by Mary Cassatt, 1893–94

Summertime, 1894

Children on the Beach 1884

The Child’s bath, 1893

In the box 1879

Paul Gauguin) 1848 – 1903 Σημαντικός Γάλλος ζωγράφος εκπρόσωπος του ρεύματος του μετα – ιμπρεσιονισμού. Πήγε στην Ταίτή το 1893 και αποσύρθηκε σε ερημική τοποθεσία του νησιού που δεν είχε φθαρεί από τον πολιτισμό και την αποικιοκρατία. Έζησε ανάμεσα στους ιθαγενείς ‘μακριά από τα δεσμά των ευρωπαϊκών σπιτιών” σε καλύβα των Μαόρι. Ζωγράφιζε την καθημερινή ζωή των νησιωτών και απεικόνιζε με έντονα χρώματα την πνευματικότητα τους . Θαύμασε την φυσικότητα των γυναικών του νησιού, τη δύναμη, την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια τους. Βρήκε τον τρόπο ζωής στο νησί πιο ελκυστικό και και πιο αγνό από τον τρόπο ζωής στο Παρίσι και αφομοιώθηκε ολοκληρωτικά από τον κόσμο τους.

Tahitian Women on the Beach, 1891

Where do we come from? What are we? Where are we going? 1897

Hail Mary, 1891

Arearea, 1891

Spirit of the Dead, 1892

HENRI DE TOULOUSE – LAUTREC 1864 – 1903 O Τουλούζ – Λωτρέκ εμπνεύσθηκε από τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού και από το καμπαρέ Moulin Rouge στο οποίο σύχναζε. Τα έργα του είναι ρεαλιστικά, ατμοσφαιρικά και με την διεισδυτική του ματιά καταφέρνει να κάνει σπουδή χαρακτήρων. Το χρώμα σε όλες του τις αποχρώσεις και διαβαθμίσεις είναι το κύριο μέσο έκφρασης του. Είχε φοβερή παρατηρητικότητα και ταλέντο να απεικονίζει τη ζωή όπως τη βιώνανε. Είχε καταρρίψει φραγμούς ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις. Για αυτόν όλοι ήταν ίσοι, ο δανδής με το ημίψηλο, ο διαννοούμενος, ο εργάτης, η κοκότα, η σερβιτόρα.

At the Moulin Rouge, The Dance" 1890

Salon at the Rue des Moulins, 1894

Ambassadeurs – Aristide Bruant 1892

At the Moulin Rouge 1892

Le Chat Noir, 1896

VINCENT VAN GOGH 1853 – 1890 Ολλανδός ζωγράφος που μετά το θάνατό του, αναγνωρίσθηκε σαν ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Ο Βαν Γκογκ εμπνεύσθηκε από το φως και την αγροτική ζωή των κατοίκων της Προβάνς όπου είδε μία σφύζουσα ομορφιά που τον συγκλόνισε βαθύτατα. Η αγάπη του για το φως και χρώματα της Μεσογείου τον τραβούσε στην ύπαιθρο όπου φιλοτέχνησε πολλά από τα σπουδαία του έργα. Η δύναμη των χρωμάτων και οι αποφασιστικές πινελιές με αντανακλάσεις από τα έντονα χρώματα του κίτρινου, πράσινου και μπλε που λαμπυρίζουν, αποδίδει κυματισμούς στους αγρούς, τις άμαξες, τα σπίτια, τους ανθρώπους.

Starry Night over the Rhone, 1888

Sunflowers, 1888

Starry Night, 1889

Café Teracce at Night, 1888

Bedroom Arles, 1888

GEORGE SEURAT 1859- 1891 Σημαντικός Γάλλος ζωγράφος εκπρόσωπος του πουαντιλισμού. Πίστευε ότι ο ζωγράφος μπορεί να χρησιμοποιήσει το χρώμα με τον ίδιο τρόπο που ο μουσικός χρησιμοποιεί την αντίστιξη να πετύχει την αρμονία στη μουσική. Τα θερμά χρώματα και οι γραμμές που κινούνται ανοδικά βγάζουν συναισθήματα χαράς, ενώ οι γραμμές που κινούνται καθοδικά και τα ψυχρά χρώματα δημιουργούν συναισθήματα λύπης.

The Bathers at Asniers,1884

Fishing in The Seine, 1883

Le Chahut 1889-90

Man leaning on a parapet, 1879

A Sunday afternoon on the island of la Grande Jatte, 1884-86

ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ Οι καινούργιες αντιλήψεις για τον χώρο, το φως, το χρόνο και την κίνηση μαζί με τις κοινωνικές αντιλήψεις που άλλαζαν, έφεραν στο προσκήνιο τον κλασσικό μοντερνισμό. Ο Ματίς δημιούργησε έργα με απαράμιλλη αρμονία και χρήση χρωμάτων, ο Πικάσσο έσπασε τα καλούπια συμβατικών μορφών. Καινούργια ρεύματα εμφανίστηκαν όπως Φωβισμός, Κυβισμός και Σουρεαλισμός. Οι Νταλί, Μαγκρίτ, Έρνστ, Μιρό δημιούργησαν έργα που βγήκαν από το υποσυνείδητο.

Edvard Munch 1863-1944 Νορβηγός ζωγράφος, εκπρόσωπος του συμβολισμού. Χρησιμοποιεί συχνά σκιές γύρω από τις φιγούρες του για να δώσει έμφαση στο φόβο, στην απειλή, ή στην σεξουαλική ένταση. Ο ίδιος έλεγε ότι η τέχνη του είναι μία εξομολόγηση που κάνει με τη θέληση του για να εξηγήσει στον εαυτό του τη σχέση του με τη ζωή. Είναι ένα είδος εγωίσμού, αλλά ελπίζει ότι έτσι θα βοηθήσει τους άλλους να αποκτήσουν διαύγεια.

The Scream 1893

Lady From the Sea , 1896

Ashes, 1894

Vampire, 1893-94

Self portrait, 1906

HENRI MATISSE1869 – 1954 Σημαντικός Γάλλος ζωγράφος του 20ου αιώνα. Θεωρείται ιδρυτής του φωβισμού και μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης. Η θεματολογία του ήταν διανθισμένη συνήθως με έντονα, φωτεινά χρώματα και αποτελείται κυρίως από προσωπογραφίες, εσωτερικούς χώρους και θέματα νεκρής φύσης. Τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα το ανθρώπινο σώμα μέσα από το οποίο εκφράζει καλύτερα τη θρησκευτική του διάθεση. Στις φιγούρες του που χορεύουν η λαχτάρα για τη ζωή έχει μεταδοτική επίδραση. Παίρνει μορφή η θρησκεία της ευτυχίας.

The Green Line, portrait of Madame Matisse, 1905

The dance, 1910

The Dessert, harmony in red, 1908

The Conversation, 1911

L’atelier rouge, 1911

PABLO PICASSO 1881 – 1973 Ισπανός ζωγράφος από τους κυριότερους εκπροσώπους της τέχνης του 20ου αιώνα με σημαντική συνεισφορά στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης. Αγκαλλιάζει βίαια το πραγματικό με τις μαγικές του ικανότητες και το αδηφάγο πάθος του. Εκφράζει αξίες απλές και αιώνιες. Δημιουργεί μία σύνθετη εικόνα του ανθρώπου τόσο τρυφερή και τόσο αμείλικτη, τόσο απέραντη ώστε να φαίνεται χαοτική και αποδιοργανωμένη.

Les Demoiselles d’Avignon, 1907

Three musicians, 1931

Guernica, 1937

La Vie, 1903

Woman’s head, 1939

EDWARD HOPPER 1882 – 1967 Διάσημος Αμερικανός ζωγράφος. Απεικονίζει αστικές και αγροτικές σκηνές αποδίδοντας το προσωπικό του όραμα της σύγχρονης αμερικανικής ζωής. Κύριο μοτίβο του το φως σε διάφορες ώρες της ημέρας, ιδιαίτερα τη νύχτα. Χρησιμοποιεί το παράθυρο σαν μοτίβο που δηλώνει χωρισμό, απραξία, αποξένωση κλείνοντας τον θεατή απ’ έξω, αλλά και το άτομο πίσω από το παράθυρο να απομονώνεται από τον κόσμο. Συχνά ζωγραφίζει κουρτίνες να ανεμίζουν.

Nighthawks,1942

Automat, 1927

Chop Suey, 1929

New York Movie, 1939

Night Windows, 1928

GIORGIO DE CHIRICO 1888-1978 Ιταλός ζωγράφος γεννημένος στην Ελλάδα και διάσημος για τα σουρρεαλιστικά του έργα. Τα πρώτα του έργα ήταν εμπνευσμένα από τοπία πόλεων λουσμένα από το φως της Μεσογείου. Αργότερα διακρίνονται από στοιχειωμένη, μελαγχολική διάθεση που είναι αποτυπωμένη στις φιγούρες του που μοιάζουν με υβρίδια τύπου μανεκέν.

Love Song, 1914

The Disquieting Muses, 1916

Hector and Andromache, 1917

Nostalgia of the Infinite, 1912-13

Red Tower, 1913

MARC CHAGALL 1887 - 1985 Διάσημος Ρώσος ζωγράφος που δεν ήθελε να συνδέεται το έργο του με συγκεκριμένο ρεύμα γιατί η προσωπική γλώσσα των συμβόλων είχαν σημασία μόνο για αυτόν. Στα έργα του είναι έντονη η νοσταλγία του για το χωριό του το Βίτεβσκ και διακατέχεται από εικόνες τοπίων της παιδικής του ηλικίας , με χιονοσκέπαστους δρόμους , ξύλινα σπίτια, πανταχού παρόντες βιολιστές. Ο Σαγκάλ είχε εμμονή με περίεργα μυστικά μοτίβα , φιγούρες στοιχειά να αιωρούνται στους ουρανούς , γιγαντιαίο βιολιστή να χορεύει σε κουκλόσπιτο μινιατούρα, τα ζώα της φάρμας με διάφανες μήτρες που μέσα τους μικροί βλαστοί κοιμούνται ανάποδα.

I and the village, 1911

Violinist, 1911

Bride with bouquet, 1924-25

Bestiaire et Musique, 1969

Dance, 1962-63

WASSILY KANDINSKY 1866 – 1944 Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της αποκαλούμενης αφηρημένης τέχνης. Περιγράφει τους αυτοσχεδιασμούς του κυρίως ασυνείδητες αιφνίδιες εκφράσεις του εσωτερικού μας κόσμου. Για τον Καντίνσκι, σχέδιο και χρώμα είναι η μόνη πραγματικότητα που γνωρίζει η ζωγραφική. Χαρακτήριζε τη δουλειά του “μεγάλο ρεαλισμό”. Ο Καντίνσκι έβλεπε τα χρώματα και τις φόρμες του σαν “ήχους” και “δονήσεις”. «Ωραίο είναι εκείνο που πηγάζει από μια εσωτερική αναγκαιότητα. Ωραίο είναι εκείνο που είναι εσωτερικά ωραίο»

On White, 1923

Composition X, 1939

White Line, 1936

Rider. St. George, 1915 - 1916

Moscow, Zubovskaya Square. 1916

RENE MAGRITTE 1898- 1967 Βέλγος σουρρεαλιστής ζωγράφος με επιρροές από τον Ντανταίσμό. Χρησιμοποιεί τα αντικείμενα διαφορετικά από ότι φαίνονται. Το έργο του είναι πνευματώδες και διασκεδαστικό. Ο ίδιος λέει για το έργο του: Η ζωγραφική μου είναι ορατές εικόνες που δεν κρύβουν κάτι — προκαλούν μυστήριο και, πράγματι, όταν κάποιος βλέπει έναν από τους πίνακές μου, κάνει στον εαυτό του αυτή την απλή ερώτηση: «Tι σημαίνει αυτό;» Οι πίνακές μου δεν σημαίνουν κάτι, επειδή και το μυστήριο δεν σημαίνει κάτι — είναι απλά άγνωστο.

The Son of Man,1964

Golconde, 1953

The large family, 1963

Homesickness, 1940

The Lovers, 1928

Pleasure, 1927

SALVADOR DALI 1904 – 1989 ‘Ηταν ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς ζωγράφους.. Αποτελεί μια πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της σύγχρονης τέχνης. Διερεύνησε τη σφαίρα του ασυνείδητου και του υποσυνείδητου αντλώντας θέματα από ευχάριστες ή οδυνηρές εμπειρίες, από όνειρα, παραμύθια, μύθους, πνευματικότητα και αλχημεία. Ο Νταλί ονόμασε τη μέθοδο του παρανοίκή- κριτική, μία αυθόρμητη μέθοδο που βασίστηκε σε παραληρητικούς συσχετισμούς και ερμηνείες.

The Persistence of Memory, 1931

Apparition of a Face and Fruit Dish on a Beach,1938

The Metamorphosis of Narcissus, 1937

Cabaret scene, 1922

Temptation of Saint Anthony, 1946

The Ship, 1934-35

Σύγχρονη ζωγραφική Η σύγχρονη ζωγραφική αρχίζει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Χρησιμοποιεί καινούργιες τεχνικές, καινούργια υλικά και εικονικές μορφές. Εκτείνεται από αφηρημένη τέχνη μέχρι τον ρεαλισμό. Επίκεντρο του καλλιτεχνικού κόσμου είναι τώρα η Βόρεια Αμερική. Εμπνέεται από κοινωνικά θέματα και τη λαϊκή κουλτούρα. Απεικονίζει τα όνειρα και τους εφιάλτες της εποχής και του πολιτισμού μας. Τα έργα εκφράζουν φιλοσοφικές και θρησκευτικές ιδέες, πολιτικές ανησυχίες. Μας καλούν σε διαμαρτυρία αλλά και σε διαλογισμό.

JACKSON POLLOCK 1912 -1956 Αμερικανός ζωγράφος, σημαντικός εκπρόσωπος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Χρησιμοποιούσε την τεχνική dripping. Έσταζε με χαοτικό τρόπο τη μπογιά στον καμβά που τοποθετούσε στο πάτωμα και ζωγράφιζε και από τις τέσσερις πλευρές. Έτσι ένιωθε ότι βρισκόταν κυριολεκτικά μέσα στον πίνακα. Πίστευε ότι ο πίνακας είχε δική του ζωή και εκείνος προσπαθούσε να του δώσει πνοή.

Moon Woman, 1942

Male and Female, 1942

Moby Dick, 1943

Easter and the Totem, 1953

Blue Pole, 1953

FRANCIS BACON 1909 - 1992 Άγγλος ζωγράφος γεννημένος στην Ιρλανδία. Ζωγράφιζε κυρίως φιγούρες εκφραστικές και ριζοσπαστικές και πορτραίτα φίλων. Πολλά θέματα του είχαν εμμονή με το θάνατο και την απόγνωση.

Self portrait, 1971

Study after Velazquez's Portrait of Pope Innocent X, 1953

Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion (Left Panel), 1944

Crucifixion, 1965

Man In blue, 1950

ANDY WARHOL 1928 – 1987 Αμερικανός ζωγράφος και σκηνοθέτης, ηγετικός εκπρόσωπος της Ποπ Άρτ. Τα έργα του δεν έχουν σχέση με ζωγραφική με την κλασσική έννοια. Ξεκίνησε τη ζωγραφική στις αρχές της δεκαετίας του 1960 επηρεασμένος από θέματα διαφημίσεων, καθημερινά αντικείμενα και την εικονογραφία των κόμικς. Με πίνακες που απεικόνιζαν κουτιά σούπας ή μπουκάλια κοκα - κόλα, απέκτησε μεγαλύτερη φήμη και μέχρι το 1963 έκανε αναπαραστάσεις καταναλωτικών προϊόντων, καθώς και προσωπογραφίες διασημοτήτων που αποτελούσαν σύμβολα της αμερικανικής ποπ κουλτούρας σε φανταχτερά χρώματα και συχνά σε μεταξοτυπίες.

Marilyn, 1964

Campbell’s soup, 1968

Brooklyn Bridge, 1983

300 SL Coupe, 1954

Three Coca – Cola Bottles, 1962

ROY LICHTENSTEIN 1923 – 1997 Σημαντικός Αμερικανός εκπρόσωπος της Ποπ Άρτ. Επιλέγει ένα οικείο θέμα από κόμικς και διασημότητες και δημιουργεί περίγραμμα μέσω ενός επισκόπιου σε καμβά και το φιλοτεχνεί με πινέλο. Με στένσιλς τετραγωνοποιεί ιδιαίτερες περιοχές ή ολόκληρη την εικόνα χρησιμοποιώντας μαύρες κουκίδες που είναι το σήμα κατατεθέν του.

Drowning Girl, 1963

The Head, 1992

Portrait, 1977

Girl with ball, 1961

Blam, 1962

Συμμετείχαν στην ερευνητική εργασία οι: Ανυφαντάκης Μιχαήλ Γαλανάκης Γεώργιος Γωγούση Αλεξάνδρα Δαραμούσκα Μαρία-Κωνσταντίνα Ζαρειφοπούλου Αγγελική Ζαφειροπούλου Μαρία- Γεωργία Ζαχαράκης Γιώργος Κακαράκης Αστέριος Καρακωνσταντής Αλέξανδρος Κίτρινου Μαρκέλλα Κολοκοτρώνης Θεόδωρος Κουτσοπανάγος Παναγιώτης Παναγιωτίδου Φωτεινή Ρομάνσκι Κράσιμιρ Τσαγκάκος Δημήτριος Ύμερι Ορέστης Φασουλής Νικόλαος