Ηπατιτιδα H ηπατίτιδα είναι ένας γενικός όρος για ασθένειες που οφείλονται σε φλεγμονή του ήπατος από διάφορες αιτιολογίες -η λέξη προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη ήπαρ (γεν. ήπατος) που σημαίνει συκώτι και από την κατάληξη -ίτις που δηλώνει τη φλεγμονή του οργάνου. Η ηπατίτιδα διαχωρίζεται συνήθως σε οξεία και χρόνια και τις περισσότερες φορές οφείλεται σε ιούς που προσβάλλουν ειδικά το συκώτι προκαλώντας αντίστοιχους τύπους ηπατίτιδας -π.χ. ηπατίτιδα τύπου Β ή τύπου A κ.λπ. Η φλεγμονή στο ήπαρ όμως μπορεί να προκληθεί και από άλλά αίτια. Η πάθηση μπορεί να ακολουθήσει υποκλινική πορεία, δηλαδή να μην προκαλεί κανένα έντονο σύμπτωμα ή αντίθετα να είναι κεραυνοβόλος, οπότε ο ασθενής χρειάζεται πια μεταμόσχευση ήπατος.

Ηπατιτιδα Α Η ηπατίτιδα Α είναι μια οξεία, συνήθως αυτοπεριοριζόμενη νόσος. Ο ιός της ηπατίτιδας Α έχει παγκόσμια κατανομή. Ετησίως εμφανίζονται περίπου 1,5 εκατ. νέες περιπτώσεις ηπατίτιδας Α σε όλο τον κόσμο. Η νόσος έχει ενδημικό χαρακτήρα σε περιοχές του πλανήτη καθώς η μετάδοσή του ιού ευνοείται από κακές συνθήκες διαβίωσης. Η βελτίωση του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου του πληθυσμού και των συνθηκών ύδρευσης και αποχέτευσης στη χώρα μας, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των κρουσμάτων και τα νέα περιστατικά πλέον να αφορούν ταξιδιώτες σε αναπτυσσόμενες χώρες ή άτομα που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς.

Πώς μεταδίδεται ο ιός της ηπατίτιδας Α; Ο ιός της ηπατίτιδας Α μεταδίδεται με :     > την κατανάλωση τροφής ή νερού που έχουν έρθει σε επαφή, κατά κάποιο τρόπο, με κόπρανα ατόμου που πάσχει από ηπατίτιδα Α. Αυτό εξηγεί τον όρο « κοπρανο-στοματική» οδός μετάδοσης της ηπατίτιδας Α και το γιατί η νόσος εμφανίζεται πιο συχνά σε περιοχές χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, με ανεπαρκές δίκτυο ύδρευσης-αποχέτευσης και σε ομάδες ατόμων με πτωχή ατομική υγιεινή      > τη στενή επαφή με άτομο που έχει ηπατίτιδα Α ή με σεξουαλική (στοματο-πρωκτική) επαφή      > σπανίως με αίμα (χρησιμοποίηση συριγγών σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών) κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της νόσου που ο ιός βρίσκεται για λίγες μέρες στο αίμα των ασθενών Η συνήθης κοινωνική επαφή στα πλαίσια της εργασίας ή στο σχολείο, δεν ενέχει κινδύνους για τη μετάδοση του ιού της ηπατίτιδας Α.                        

Υπάρχει ειδική θεραπεία;                                                                    Ενώ τα συμπτώματα του ασθενούς μπορούν να βελτιωθούν σε κάποιο βαθμό με ξεκούραση και σωστή διατροφή, δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τον συγκεκριμένο ιό. Eισαγωγή στο νοσοκομείο απαιτείται μόνον εάν υπάρχουν σοβαρά συμπτώματα (επίμονοι έμετοι, επιπλοκές) ή υποψία κεραυνοβόλου ηπατίτιδας.

Τι μπορώ να κάνω για να προστατευτώ από τον ιό της ηπατίτιδας Α ; Ο ακρογωνιαίος λίθος στην πρόληψη της ηπατίτιδας Α είναι η τήρηση των κανόνων υγιεινής και μπορείτε να προστατευθείτε εάν:     πλένετε τα χέρια σας πριν την ετοιμασία και κατανάλωση τροφής, και μετά από κάθε χρήση τουαλέτας, αλλαγή πάνας σε παιδιά ή χρήσης προφυλακτικού, εάν βρεθείτε σε χώρες με αυξημένη ενδημικότητα, πίνετε εμφιαλωμένο νερό, μη χρησιμοποιείτε παγάκια και μην πλένετε φρούτα και λαχανικά με νερό βρύσης, αποφύγετε να μοιράζεστε τρόφιμα, ποτά και τσιγάρα με άλλους, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, όπου το δίκτυο ύδρευσης-αποχέτευσης μπορεί να έχει υποστεί ζημιές, συμβουλευτείτε τις τοπικές αρχές για την καταλληλότητα του πόσιμου νερού, ο ιός της ηπατίτιδας Α αδρανοποιείται στιγμιαία με το βρασμό του νερού και των τροφών, με παστερίωση και με τη χρήση οικιακής χλωρίνης (για επιφάνειες).

Ηπατιτιδα Β Ο ιός της ηπατίτιδας B (γνωστός και ως HBV) είναι ένας ιός της κατηγορίας DNA ο οποίος μεταδίδεται με σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη, με μετάγγιση αίματος ειδικά εάν το αίμα δεν έχει ελεγχθεί για ηπατίτιδα, ενώ μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά την διάρκεια του τοκετού. Η οξεία ηπατίτιδα Β περιλαμβάνει συμπτώματα όπως, φλεγμονή του ήπατος, εμετό, ίκτερο και σε σπάνιες περιπτώσεις θάνατο. Η χρόνια ηπατίτιδα Β μπορεί να προκαλέσει κίρρωση του ήπατος καθώς και ηπατικό καρκίνο, ένα καρκίνωμα που δεν αντιδρά στην χημειοθεραπεία και συνήθως προκαλεί θάνατο. Το ποσοστό του κόσμου που είναι μολυσμένο με τον ιό της ηπατίτιδας Β αντιστοιχεί στο 3% με 6%, αλλά μόνο το ένα τρίτο έχει αποκαλυφθεί.

Θεραπεία Μόνο ο γιατρός σας πρέπει να αποφασίσει την θεραπεία σας, αφού πρώτα δει τις αναλύσεις σας. Πριν να μιλήσετε με τον γιατρό, δεν πρέπει να παίρνετε βιταμίνες και βότανα, γιατί αυτό μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στο ήπαρ.

Τρόποι μετάδοσης Η μετάδοση του ιού ηπατίτιδας Β γίνεται κυρίως παρεντερικά ή σεξουαλικά, δηλαδή με επαφή του ατόμου με μολυσμένα βιολογικά υγρά (αίμα, σπέρμα). O ιός δεν μεταδίδεται από μαγειρικά σκεύη, τουαλέτες ή γενικότερα με την κοινωνική επαφή. Συνήθεις τρόποι διασποράς του ιού της ηπατίτιδας Β είναι: Ετεροφυλοφιλικές ή ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές επαφές με ασθενή με χρόνια ηπατίτιδα Β. Ο συνηθέστερος τρόπος μετάδοσης του ιού της ηπατίτιδας Β στους ενήλικες.  Ενδοοικογενειακή διασπορά. Μετάδοση από άτομα του ενδοοικογενειακού περιβάλλοντος των μικρών παιδιών, που αποτελεί το σημαντικότερο τρόπο δημιουργίας των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β στη χώρα μας.  Κάθετη μετάδοση (από τη μητέρα στο παιδί). Σήμερα όλες οι έγκυες μητέρες ελέγχονται για παρουσία ηπατίτιδας Β και σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος λαμβάνονται ειδικά μέτρα που προλαμβάνουν τη μετάδοση του ιού στο νεογνό.  Μεταγγίσεις αίματος ή παραγώγων του. Αυτός ο τρόπος μετάδοσης είναι σήμερα εξαιρετικά σπάνιος λόγω του συστηματικού ελέγχου των αιμοδοτών Χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών.  Παρεντερική έκθεση σε μολυσμένο αίμα.

Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε; Για την προφύλαξη από την ηπατίτιδα Β διατίθενται: ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο και μια ειδική για τον ιό ηπατίτιδας Β ανοσοοφαιρίνη (υπεράνοση γ σφαιρίνη). Σε περιπτώσεις έκθεσης, στον ιό και άμεσου κινδύνου νόσησης είναι απαραίτητος ο συνδυασμός τους. Τέτοιες είναι: 1) στους ερωτικούς συντρόφους αυτών που πάσχουν από οξεία ηπατίτιδα, 2) σ' αυτούς που έχουν υποστεί τυχαίο ενοφθαλμισμό του ιού ύστερα από τρύπημα με βελόνα που είχε χρησιμοποιηθεί σε πάσχοντα ή έχουν τραυματιστεί από αιχμηρά αντικείμενα μολυσμένα από αίμα ή σωματικά υγρά πάσχοντα, 3) σε νεογέννητα που προέρχονται από μητέρα φορέα του ιού.

Ηπατιτιδα C Η ηπατίτιδα C είναι μία λοίμωξη που προσβάλλει κυρίως το ήπαρ. Αυτή η ασθένεια οφείλεται στον το ιό της ηπατίτιδας C (HCV). [1] Η ηπατίτιδα C συχνά δεν παρουσιάζει κάποια συμπτώματα, ωστόσο η χρόνια λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει ουλές στο ήπαρ και να οδηγήσει, μετά από χρόνια, σε κίρρωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που εμφανίζουν κίρρωση, παρουσιάζουν, επίσης, ηπατική ανεπάρκεια, καρκίνο του ήπατος ή πολύ διογκωμένες φλέβες στον οισοφάγο και στο στομάχι, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε αιμορραγία, ή και στον θανάτο

Τρόποι μετάδοσης Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας 1990 οπότε καθιερώθηκε και ο σχετικός έλεγχος στις μονάδες αιμοδοσίας, η κύρια μετάδοση θεωρούνταν η μετάγγιση μολυσμένου αίματος και των παραγώγων αυτού. Σήμερα η κύριοι τρόποι μετάδοσης θεωρούνται: Η από κοινού χρήση εξαρτημάτων για την ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών ουσιών. Είναι ο πιό συνηθισμένος τρόπος μετάδοσης, καθώς το 80% των χρηστών, σύμφωνα με τις έρευνες, πάσχουν από την νόσο. Η χρήση μή αποστειρωμένων εργαλείων τατουάζ και piercing Η κοινή χρήση ατομικών ειδών όπως είναι οι ξυριστικές μηχανές και οι οδοντόβουρτσες. Μολύνσεις από συμβάματα κατά την εκτέλεση ιατρικών και νοσηλευτικών πράξεων. πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι και ομοφυλοφιλικές σχέσεις.Σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Β ο κίνδυνος μετάδοσης από σύντροφο σε σύντροφο είναι πολύ μικρότερος σε ετεροφυλικά ζευγάρια αλλά σταθερής σχέσης. Χρήση κοκαίνης μέσω κοινών εργαλείων εισπνοής Κάθετη μετάδοση από την μητέρα στο παιδί. Ο κίνδυνος ανέρχεται στο 2-7% αλλά αυξάνεται (άνω του 20%) όταν το ιικό φορτίο είναι υψηλό ή συνυπάρχει μόλυνση από HIV.

Τα συμπτώματα της οξείας λοίμωξης με τον ιό HCV είναι τα ακόλουθα: Ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και του άσπρου των ματιών)   Κούραση   Πόνος στο στομάχι   Ανορεξία   Αναγούλες, εμετοί

Θεραπεία Η θεραπεία για την ηπατίτιδα C στηρίζεται σε δύο φάρμακα, την ιντερφερόνη και τη ριμπαβιρίνη. Είναι αποτελεσματική στο 10% -40% των ασθενών. Ο γιατρός θα αποφασίσει την θεραπευτική αντιμετώπιση στην κάθε περίπτωση. Παράλληλα θα δώσει οδηγίες για την αποφυγή του αλκοόλ και φαρμάκων που μπορεί να βλάπτουν το συκώτι. Πρόληψη Η χρήση προφυλακτικού και η μείωση των ερωτικών συντρόφων, μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό κατά τη σεξουαλική επαφή. Η αποφυγή χρήσης κοινών βελονών από τους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών μειώνει τις πιθανότητες μετάδοσης μεταξύ τους του ιού HCV, HIV και άλλων.