Η διατροφή στην Αρχαία Ελλάδα Από τις μαθήτριες της Α’ Λυκείου: Ελευθεριάδου Καλλιόπη, Κοτοπούλου Πέγκυ, Πραντσίδη Μαρία, Χατζάρα Αναστασία & Χατζηδήμου Πετρίνα

Οι αρχαίοι Έλληνες κυρίως οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες ήταν λιτοδίαιτοι. Η γη στην Αττική δεν τους πρόσφερε πολλά τρόφιμα παρά μόνο τα κυρίως απαραίτητα . κάποιοι λαοί όπως οι Θεσσαλοί και οι Βοιωτοί που κατοικούσαν κοντά σε εύφορες πεδιάδες. Αυτοί είχαν μεγαλύτερη ποικιλία τροφίμων. Στη βάση της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων συναντούμε τα δημητριακά . Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στη θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν ιδιαιτέρως τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το φαγητό συνόδευε κρασί αναμεμειγμένο με νερό.

ΓΕΥΜΑΤΑ Για τους αρχαίους Έλληνες τα γεύματα της ημέρας ήταν τρία στον αριθμό. Το πρωινό, το οποίο ονομαζόταν ‘’ ἀκρατισμός’’ Το τρίτο (δεῖπνον), το οποίο ήταν και το σημαντικότερο της ημέρας, σε γενικές γραμμές καταναλωνόταν αφού η νύχτα είχε πλέον πέσει. Σε αυτά μπορεί να προστεθεί ένα επιπλέον ελαφρύ γεύμα (ἑσπέρισμα) αργά το απόγευμα. Τέλος το ἀριστόδειπνον ήταν ένα κανονικό γεύμα που μπορούσε να σερβιριστεί αργά το απόγευμα στη θέση του δείπνου. Στην ελληνική αρχαιότητα εκτός από το καθημερινό δείπνο (βραδινό γεύμα) υπήρχε και το δειπνούμενο γεύμα με φίλους ή γνωστούς που ονομάζονταν "συμπόσιο" ή "εστίαση" που σήμερα λέγεται συνεστίαση. Υπήρχαν και δείπνα όπου οι συμμετέχοντες συνεισέφεραν ή οικονομικά, ή με τρόφιμα, τα οποία και λέγονταν "συμβολές". Το συμπόσιον αποτελούσε έναν από τους πιο αγαπημένους τρόπους διασκέδασης των Ελλήνων.

ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν την ποικιλία των φρούτων που έχουμε σήμερα παρόλο που ακόμα και τότε επικρατούσε το μεσογειακό κλίμα της Ελλάδας. Τότε δεν υπήρχαν κάποια φρούτα όπως τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια ,τα ροδάκινα, οι μπανάνες κ.α. Τα λαχανικά κυρίως στις αρχαίες πόλεις ήταν από τα σπάνια αγαθά. Όμως πολλά σπίτια, κυρίως στα περίχωρα, καλλιεργούσαν στους κήπους και στα χωράφια τους διάφορα λαχανικά όπως κρεμμύδια, σκόρδα, φασόλια, μαρούλια. Επίσης “καρύκευαν” τα φαγητά τους με διάφορα μυρωδικά όπως άνηθο, δυόσμο και σέλινο.

ΚΡΕΑΣ ΨΑΡΙ Η κατανάλωση ψαριών και κρεατικών σχετίζεται με την οικονομική επιφάνεια του σπιτικού αλλά και τη γεωγραφική του θέση: οι αγροτικές οικογένειες μέσω του κυνηγιού και της τοποθέτησης μικροπαγίδων είχαν πρόσβαση σε πτηνά και λαγούς, ενώ μπορούσαν να μεγαλώνουν πουλερικά και χήνες στις αυλές τους. Οι ελαφρώς πλουσιότεροι μπορούσαν να διατηρούν κοπάδια με πρόβατα, κατσίκες και γουρούνια. Στις πόλεις το κρέας κόστιζε πάρα πολύ με εξαίρεση το χοιρινό.   Οι Έλληνες έτρωγαν πολλά περισσότερα ψάρια παρά κρέας. Κάποια ψάρια ήταν ο κολιός, το σκουμπρί, η σαρδέλα, η γόπα, η μαρίδα κ.α.

ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ ΚΑΙ ΨΩΜΙ ΕΙΔΗ ΑΡΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Τα δημητριακά αποτελούσαν τη βάση της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων. . Κύρια προϊόντα ήταν το σκληρό σιτάρι, η όλυρα και το κριθάρι. Το σιτάρι επεξεργαζόταν για να μετατραπεί σε αλεύρι (ἀλείατα) από το οποίο προέκυπτε το ψωμί (ἄρτος) ή διάφορες πίττες, σκέτες ή γεμιστές με τυρί ή μέλι.   ΕΙΔΗ ΑΡΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Σησαμίδες Ιπνίτης Εσχαρίτης Κριβανίτης Βλωμιαίος Συγκομιστός Μακωνίδης Ψωμί με λιναρόσπορο κ.α

ΤΕΛΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ