ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΟΝΗΣ Β’4α

Μια γάτα πεινασμένη είδε πάνω σ' ένα δέντρο πλεγμένη μια κληματαριά γεμάτη χοντρόρωγα, κατακίτρινα σταφύλια. Τα ζήλεψε και πολύ επιθυμούσε να τα δοκιμάσει, μα πώς ν' ανεβεί. Η γάτα είχε χαλάσει το μανικιούρ και δεν μπορούσε να ανέβει στην κληματαριά.   Ωστόσο, δοκίμασε κάμποσες φορές. Προσπάθησε μία φορά, προσπάθησε δεύτερη, μα τίποτα δεν κατάφερνε. Καθότανε μόνο κάτω, σήκωνε τα μάτια της στα σταφύλια, τα κοίταζε καλά καλά κι ο καημός τους την έτρωγε.

Στα κατατελευταία απελπισμένη, για να παρηγορηθεί, κορόιδεψε η ίδια τον εαυτό της:  Δε βαριέσαι, δεν πειράζει, ας πάμε παρακάτω... Εξάλλου αυτά δεν τρώγονται. Αγίνωτα είναι ακόμη...  Τα σταφύλια, ακούοντας τη, μοιάζανε να την ειρωνεύονται να την περιγελούν. - Ακούς εκεί...Έπεσε στην παγίδα μας!... Η κυρά γάτα είδε μόνο τα σταφύλια τα αγίνωτα. Δεν είδε εμάς πιο πάνω που είμαστε γλυκά σαν το μέλι. Μα αφού δε μας φτάνεις, τι να πεις ;;

Μετά από λίγη ώρα η γάτα φώναξε ενισχύσεις για να την βοηθήσουν να ανέβει. Όμως και τα υπόλοιπα γατιά αποδείχτηκαν χαζά γιατί τα βάτα με τα αγκάθια, μας βοήθησαν πολύ. Ύστερα από αυτό το γεγονός , ένα σταφύλι άκουσε ένα πουλί. Ήταν ένα σπουργίτι και υποθέσαμε ότι πεινάει και θέλει να μας φάει. Ο παραγωγός είχε πάει στην πρωτεύουσα και είχε ξεχάσει να μας βάλει ένα προστατευτικό δίχτυ. Το πιο έξυπνο από τα σταφύλια είπε να φωνάξουμε τα φίδια για να πάνε στην κορυφή του δέντρου και να τρομάξουν τα σπουργίτια που ήθελαν να μας φάνε.

Πράγματι αυτό έγινε και τα σπουργίτια έφυγαν από τη κληματαριά που ήμασταν. Ύστερα ακούσαμε ανθρώπινες φωνές. Μάλλον ο παραγωγός μας γύρισε από την πρωτεύουσα. Τον είδαμε να έρχεται με μία σακούλα. Υποθέσαμε ότι θέλει να μας πάρει για να γίνουμε τροφή των ανθρώπων. Αυτό που υποθέταμε ήταν λάθος. Ο παραγωγός ήθελε να μας ρίξει λίπασμα για να βγάλει το δέντρο πιο πολλά σταφύλια και για να αποκτήσουμε εμείς πιο πολλά αδερφάκια.

Μετά από τρείς περίπου μήνες άρχιζαν να μεγαλώνουν τα αδερφάκια μας Μετά από τρείς περίπου μήνες άρχιζαν να μεγαλώνουν τα αδερφάκια μας. Τους εξηγήσαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί κίνδυνοι που πρέπει να αντιμετωπίσουν και τους είπαμε να προσέχουν πολύ. Δεν προλάβαμε να τους το πούμε και ακούσαμε ένα παράξενο θόρυβο. Ήταν δύο μεγαλόσωμα ζώα που έκαναν εισβολή στο χωράφι. Ακούσαμε ότι είπαν το ένα στο άλλο ότι πεινούν πολύ και τρομοκρατηθήκαμε.

Για κακή μας τύχη εκείνη την ώρα είδαν την κληματαριά και όρμησαν κατά πάνω μας. Ο παραγωγός είχε φύγει, τα φίδια είχαν πέσει σε χειμερία νάρκη και δεν υπήρχε κανένας να μας προστατεύσει. Τα ζώα μας έφαγαν και χάθηκα με τα υπόλοιπα αδερφάκια μου. Δεν μπορώ να μιλήσω άλλο γιατί αυτή τη στιγμή πηγαίνω προς το στομάχι του ενός ζώου. Πιστεύω κάποτε να βγώ από το στομάχι του ζώου και να συναντήσω τα αδερφάκια μου.