1ο ΕΠΑΛ ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ Β΄ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-14 ΜΑΘΗΜΑ: ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΘΕΜΑ: ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΜΑΡΙΝΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-14 ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2012-13

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΟΜΑ∆Α Α ́ 1. Τσεκούρας Γεώργιος 2. Κωτσοβίλης Γεώργιος . Ρόντο Γιώργης 4. Μητρόπουλος Χρήστος 5. Φανός Κυριάκος  

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΟΜΑ∆Α Β ́ 1. Αρσένης Κωνσταντίνος 2. Σπανός Βασίλειος . Γιαννόπουλος Παναγιώτης 4. Έξαρχος Δημήτριος 5. Καλλέργης Δημήτριος  

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΟΜΑ∆Α Γ ́ 1. Τσιονάνης Δημήτριος 2. Βουτσαράς Δημήτριος . Δόσης Παναγιώτης 4. Κολοβός Ηλίας 5. Νινιός Σπυρίδων  

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ : Σκοπός της εργασίας είναι οι μαθητές, να αναπτύξουν τις βασικές γνώσεις για τη μεταλλουργία της λαμαρίνας και τη διαχείριση των ανακυκλώσιμων μεταλλικών υλικών καθώς και για τις ωφέλειές τους στο περιβάλλον . Επίσης να συνειδητοποιήσουν την σημασία τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική εξέλιξη του ανθρώπου αντιμετωπίζοντας έτσι το μέταλλο ως ένα υλικό με οικονομική σπουδαιότητα και πολιτισμική παρουσία στο διάβα της ανθρώπινης εξέλιξης.  

Η ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑ Η Μεταλλουργία είναι στενά συνυφασμένη με το ιστορικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι του ανθρώπου, ξεκίνησε δε ως εμπειρική τεχνική για να εξελιχθεί δια μέσου των αιώνων σε συγκροτημένη γνώση και επιστήμη. Τα μέταλλα - λαμαρίνες και τα κράματά τους, με τις ιδιαίτερες μηχανικές ιδιότητές τους, κυριάρχησαν στην κατασκευή εργαλείων και όπλων καθώς και στην κατασκευή αντικειμένων οικιακής χρήσης, κοσμημάτων και νομισμάτων.

Η σταδιακή εξέλιξη των μεθόδων χύτευσης και επεξεργασίας επέτρεψαν στον άνθρωπο να χρησιμοποιήσει τα μέταλλα σε όλο το φάσμα της καθημερινής του ζωής. Τα πρώτα μέταλλα που ανακαλύφθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο είναι τα αυτοφυή. Αυτά τα μέταλλα είναι ο χρυσός, ο άργυρος ο χαλκός και το φυσικό κράμα χρυσού-αργύρου (γνωστό ως ήλεκτρο).

Αν και η χρήση των αυτοφυών μετάλλων σηματοδότησε μια άλλη εποχή για τον άνθρωπο, η πραγματική εποχή των μετάλλων αρχίζει από την στιγμή που ο άνθρωπος κατόρθωσε να τα λιώσει και να τους δώσει μορφή και σχήμα.  Το πότε ακριβώς έγινε αυτό δεν μπορεί να οριστεί με χρονολογική ακρίβεια.  

Ο άνθρωπος της λίθινης εποχής βρισκόταν σε ένα ανεπτυγμένο στάδιο κεραμικής τεχνογνωσίας. Ήξερε δηλαδή καλά το “παιχνίδι” με τη φωτιά και τα κλειστά καμίνια για τα κεραμικά. Βιβλιογραφικές αναφορές γίνονται από τους Στράβωνα (7ο π.Χ. αι.), Δημόκριτο (4ο π.Χ. αι.), Πλάτωνα (4ο π.Χ. αι.),Βιτρούβιο (1ο π.Χ. αι.), αλλά και από τους Άραβες (8ο μ.Χ.αι.) και Ευρωπαίους αλχημιστές (13ο μ.Χ. αι.).

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΑΡΙΝΑΣ «ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΟΙΑ» ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΛΑΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ «ΜΕΤΕΦΕΡΕ» ΣΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Για την ιστορία Η λαμαρίνα, Χρησιμοποιείται κατά κόρον στο Πολεμικό Ναυτικό αλλά και για εμπορικά πλοία (γκαζάδικα, φορτηγά).

Η λαμαρίνα, η λαμαρίνα όλα τα σβήνει μας έσφιξε το Κuro Siwo σα μια ζώνη κι εσύ κοιτάς ακόμη πάνω απ' το τιμόνι πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι ...έγραφε ο Νίκος Καββαδίας για τις πλωτές αυτές φυλακές. Η λέξη λαμαρίνα εγκλείει εντός της (πέρα από την χρησιμότητά της) όλη τη συσσωρευμένη πικρία, όλα τα βάσανα, που συνεπάγεται η ζωή στα καράβια.

Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Η ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΛΟΙΑ Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Η ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΛΟΙΑ

Δεξαμενισμός πλοίου είναι η είσοδος ενός πλοίου σε δεξαμενή μόνιμη ή πλωτή προκειμένου να διενεργηθούν διάφοροι έλεγχοι και επιθεωρήσεις.

Αναρωτηθήκαμε τι να δείχνει άραγε η παραπάνω φωτογραφία; Απάντηση: ¨Αμμοβολή χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να καθαρίσει τις λαμαρίνες του πλοίου, μια πολύ επικίνδυνη εργασία για το αναπνευστικό του.

Παρακάτω βλέπουμε πως γίνονται οι καθαρισμοί και οι χρωματισμοί υφάλων του πλοίου και οι μη άμεσης ανάγκης επισκευές. Στις μέρες μας που η τεχνολογία τείνει να υπερκαλύψει την χειρωνακτική εργασία, σε μερικά επαγγέλματα δεν αποφεύγετε η ανθρώπινη παρουσία.

- Ακόμα… Διπλανοί μας άνθρωποι σε “απίθανες” συνθήκες δουλειάς στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες. Δουλεύουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας κι όμως νιώθουν σαν να δουλεύουν σε στοά ορυχείου. Πολλά αλλάζουν, ο κίνδυνος όμως παραμένει ‘κι εκείνοι εκεί επιμένουν..

Αχ…. Που να δείτε τι συνέβαινε στις εσωτερικές επισκευές Αχ….!!!!!!!! Που να δείτε τι συνέβαινε στις εσωτερικές επισκευές. Αμπάρια με αναθυμιάσεις ίσως και εκρηκτικά αέρια (gas free) με κίνδυνο τις λιποθυμίες ή και μικρό- εκρήξεις κατά τις θερμές εργασίες συγκόλλησης ελασμάτων και λαμαρινών γι αυτό απαιτούνται ισχυρά μέτρα ασφαλείας αλλά τα έχουμε ?

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝΕΤΑΙ Ο ΟΓΚΟΣ «ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ ΚaΙ Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ

Η ανακύκλωση απορριμμάτων είναι η διαδικασία με την οποία επαναχρησιμοποιείται εν μέρει ή ολικά οτιδήποτε αποτελεί έμμεσα ή άμεσα αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και το οποίο στην μορφή που είναι δεν αποτελεί πλέον αγαθό για τον άνθρωπο. Στην διαδικασία αυτή συνήθως τα απορρίμματα μετατρέπονται σε πρώτες ύλες από τις οποίες παράγονται νέα αγαθά.

Η λαμαρίνα (δηλ. το μικρού πάχους μεταλλικό επίπεδο έλασμα) από σίδηρο ή χάλυβα με λεπτή επικάλυψη από κασσίτερο ονομάζεται λευκοσίδηρος, είναι πολύ διαδεδομένο υλικό για την κατασκευή μεταλλικών δοχείων συσκευασίας τροφίμων (κονσέρβες), και παλιότερα χρησιμοποιούταν ευρέως για την κατασκευή μαγειρικών και άλλων οικιακών σκευών. Για τις λεπτές λαμαρίνες γίνονται αναφορές αιώνες τώρα ότι συνυπάρχουν και συνδέονται άρρηκτα με ένα μαλακό μέταλλο τον κασσίτερο κυρίως για την επικάλυψη των επιφανειών του και για να προφυλάσσονται αυτές από την οξείδωση και την καταστροφή.

“Για όσους ενθυμούνται ο γανωματής και ντελάλης της γειτονιάς προσέδιδε πάντα μια ξεχωριστή νότα” Με λίγα λόγια ο Κασσίτερος (λατινικά: Stannum) είναι ένα μαλακό μέταλλο με ατομικό αριθμό 50 και ατομικό βάρος 118,69. Το σύμβολό του είναι Sn. Έχει θερμοκρασία τήξης 231,9 °C και θερμοκρασία βρασμού 2270 °C. Έχει αργυρόλευκο χρώμα. Το κύριο μετάλλευμα του κασσίτερου είναι ο κασσιτερίτης. Η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τους 300.000 τόνους ετησίως. Κύριες χώρες παραγωγής είναι οι Κίνα, Ινδονησία, Περού, Βολιβία και Βραζιλία.

Ο επικασσιτερωμένος χάλυβας είναι επίσης γνωστός και ως τενεκές, Επίσης επικασσιτερώνονται τα χάλκινα μαγειρικά σκεύη, για να αποφεύγονται οι δηλητηριάσεις, καθώς ο χαλκός αν έρθει σε επαφή με όξινα υλικά με ph κάτω από 6.5, που μπορεί να χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα, μπορεί να διαβρωθεί και να μολύνει τις μαγειρεμένες τροφές με τοξικές ουσίες. Ο κασσίτερος αποτελεί το κύριο συστατικό πολλών κραμάτων, όπως είναι ο μπρούντζος (κράμα κασσίτερου-χαλκού), το συγκολλητικό κράμα ή καλάι (κασσίτερος-μόλυβδος, από την Αλταϊκή λέξη kalay (κασσίτερος).

ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΜΑΡΙΝΑΣ ΤΡΟΠΟΙ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΜΑΡΙΝΑΣ

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

Απεικόνιση με Λέιζερ

Απεικόνιση με Πλάσμα

Απεικόνιση με Υδροκοπή Απεικόνιση με Υδροκοπή

με όλα αυτά…. Τίθεται ένα γενικό ερώτημα Οι μεταλλουργικές δραστηριότητες σηματοδοτούν την έναρξη της βιομηχανικής ρύπανσης; Προκύπτουν ρυπογόνοι παράγοντες ;   ¨ Η απάντηση είναι μάλλον και ΝΑΙ και ΟΧΙ….

Για πολλά χρόνια, η παραγωγή μετάλλων με πυρομεταλλουργικές τεχνικές αποτελούσε την κύρια πηγή μόλυνσης του περιβάλλοντος. Οι καμινάδες των μεταλλουργιών εξέλυαν για εκατοντάδες χρόνια τοξικά αέρια όπως διοξείδιο του Θείου κ.ά. Με την βιομηχανική επανάσταση τον 19ο αι., η μόλυνση του περιβάλλοντος από πυρομεταλλουργικά εργοστάσια πήρε δραματικές διαστάσεις. Η καταστροφή που επέφερε η όξινη βροχή ήταν μεγάλη και το πρόβλημα της εκπομπής μονοξειδίου και διοξειδίου του άνθρακα (CO και CO) εξακολουθούν να προκαλούν το γνωστό φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι πιο σύγχρονες ΟΜΩΣ υδρομεταλλουργικές μονάδες δεν προκαλούν ρύπανση της ατμόσφαιρας.

Κρίνεται απαραίτητο να λαμβάνονται τα καταλληλότερα μέτρα προστασίας και μέτρα ασφάλειας

ΕΠΙΛΟΓΟΣ Διαπιστώσαμε λοιπόν ταξιδεύοντας με τον Ν ΕΠΙΛΟΓΟΣ Διαπιστώσαμε λοιπόν ταξιδεύοντας με τον Ν.Καββαδία, τα καράβια του και τις λαμαρίνες ότι ακόμη και σε απλούστερες εφαρμογές (και με δεδομένο μάλιστα ότι ο καταναλωτισμός δεν φαίνεται να αναχαιτίζεται εύκολα) η ανακύκλωση –ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ αποτελεί σήμερα ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης της μείωσης των αποθεμάτων μη ανανεώσιμων πρώτων υλών και ρυπογόνων καταλοίπων. Η εργασία μας πρέπει να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση όλων μας και να ληφθεί υπόψη ότι τα διάφορα κατάλοιπα (Μηχανολογικά η μη) δεν είναι σωστό να απορρίπτονται ούτε να μένουν αναξιοποίητα , αλλά μπορεί και πρέπει να λαμβάνουν μέρος στη διαμόρφωση του νέου, ώστε ανακύκλωση – διαχείριση και τέλος η εκμετάλλευση πόρων να γίνει ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ. Ευχαριστούμε για την υπομονή σας.

Ενδεικτική βιβλιογραφία Κονοφάγος Κ. (1980) “Το αρχαίο Λαύριο και η Ελληνική τεχνική παραγωγής αργύρου” Κονοφάγος Κ. (1964) “Μεταλλογνωσία, τόμος 1ος, τα μέταλλα” Ιστορία Ελληνικού Έθνους (1972) Εκδοτική Αθηνών Εθνικό ίδρυμα Ερευνών, 2000, “Τα μέταλλα στη ζωή μας”, Χημεία και Κοινωνία Ματσαγγούρας Η.(2002). Διεπιστημονικότητα, διαθεματικότητα και ενιαιοποίηση στα νέα Προγράμματα Σπουδών: τρόποι οργάνωσης της σχολικής γνώσης. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, Τεύχος 7, Ειδικό Αφιέρωμα στη διαθεματικότητα, σσ.19-35. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Αθήνα 2002 Larry Gonick & Graig Criddle, 2005, “The Cartoon Guide to Chemistry” , Collins Μπαράτση Α.(2006). Αξιοποίηση μουσειακών εκθεμάτων στη διδασκαλία της Χημείας: Πρόταση εφαρμογής στο Βιοτεχνικό-Βιομηχανικό Μουσείο Λαυρίου. Ερευνητική εργασία διπλώματος ειδίκευσης, Διδακτική της Χημείας και Νέες Εκπαιδευτικές Τεχνολογίες, Πανεπιστήμιο Αθηνών Μπαράτση Α. (2004) “Μετάλλια Ολυμπιακών Αγώνων” ΔιΧηΝΕΤ Steven H. Szczepankiewicz, Joseph F. Bieron, and Mariusz Kozik, “The golden Penny Demonstration”, J. of Chem Educ., 1995 http://users.sch.gr/marbagana/eKef08/page08_4.html