ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ - ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΕΩΣ ΤΟΝ ΣΕΦΕΡΗ "ΕΛΕΝΗ" ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ - ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΕΩΣ ΤΟΝ ΣΕΦΕΡΗ

ΟΜΗΡΟΣ 8Ος-9Ος ΑΙ.Π.Χ. Στην Ιλιάδα του Ομήρου συναντάμε την Ελένη στις Σκαιές Πύλες της Τροίας λίγο πριν την μονομαχία Μενέλαου - Πάρη. Η ίδια θυμάται νοσταλγικά  την πατρίδα της την Σπάρτη καθώς και αγαπημένα της πρόσωπα, όπως τους γονείς και τον πρώτο της άντρα Μενέλαο.

ΤΕΙΧΟΣΚΟΠΙΑ ΡΑΨΩΔΙΑ Γ ΣΤΙΧΟΙ 121-145: Μηνύτρα στην λευκόχερην Ελένην ήλθ' η Ίρις και ομοιώθη με την αδελφήν του ανδρός της Λαοδίκην,  που 'χε τον Ελικάωνα Αντηνορίδην άνδρα απ' όλες ωραιότερη τες κόρες του Πριάμου.  Την ήβρεν οπού ύφαινε διπλό μεγάλο υφάδι  πορφύριο κι επάνω του κεντούσε τους πολέμους  των χαλκοφόρων Αχαιών, των ιπποδάμων Τρώων  που εξ αφορμής της απαρχής εκείνοι επολεμούσαν.  Εστάθηκ' η γοργόποδη θεά εμπρός της κι είπε:  «Έλα, γλυκιά μου, πράγματα να ιδείς και να θαυμάσεις  των χαλκοφόρων Αχαιών, των ιπποδάμων Τρώων, αυτοί που τον πολύθρηνον αγώνα του πολέμου  ν' αρχίσουν ήσαν πρόθυμοι, τώρα ησυχάζουν όλοι· έπαυσ' ο πόλεμος και αυτού γυρμένοι στες ασπίδες κάθονται κι έστησαν ορθά σιμά τους τα κοντάρια, κι ο ψυχερός Μενέλαος κι ο Πάρις εκεί κάτω με τα μακριά κοντάρια τους για σε θα πολεμήσουν· και ο νικητής ομόκλινην θα σ' έχει αγαπημένην».  Είπε η θεά και τρυφερήν της βάζει επιθυμίαν του πρώτου ανδρός, της χώρας της και των γλυκών γονέων.  Κι ευθύς από τον θάλαμον μ' ένα λευκό μαγνάδι η Ελένη εχύθη και θερμά τα δάκρυα της κυλούσαν.  Και δύο της θεράπαινες, η κόρη του Πιτθέως Αίθρα και η μεγαλόφθαλμη Κλυμένη ακολουθούσαν.  Και των Σκαιών Πυλών ευθύς τον πύργον ανεβήκαν.

ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΣ    632/631 π.Χ. Σύμφωνα με το Στησίχορο η Ελένη δεν   πήγε ποτέ στην Τροία, ούτε πάτησε στα κάστρα της Τρωάδας. «Δεν είναι αληθινός αυτός ο λόγος. Δε μπήκες στα καλοφτιαγμένα τα καράβια.  Μήτε στα κάστρα μπήκες της Τρωάδας».  Στησίχορος, απόσπασμα

ΣΑΠΦΩ   ( 630 - 570 π.Χ.) Η Σαπφώ παρουσιάζει την Ελένη σαν μια ερωτευμένη  γυναίκα που εγκατέλειψε τον άντρα της, την κόρη της και τους γονείς της για έναν άλλο άντρα, τον Πάρη, με παρότρυνση της Αφροδίτης.  Ελένη, που τους άλλους τόσο στην ομορφιά περνούσε, χώρισε  τον άριστο τον άντρα,    π' όλο της Τροίας κατάστρεψε το κράτος,  κι ούτε την κόρη, ουδέ τους ακριβούς της  θυμήθηκε γονιούς, μα ερωτευμένην  ξεσήκωσέ τη η Κύπρις.    Πολύ εύκολα η καρδιά λυγάει τ' ανθρώπου.  Κι αμέσως λαχταράει στο νου ό,τι βάλει. (μτφρ. Π. Λεκατσάς)

ΗΡΟΔΟΤΟΣ (485 - 421/415 π.Χ) ΗΡΟΔΟΤΟΣ (485 - 421/415 π.Χ) ΙΣΤΟΡΙΑΙ ΗΡΟΔΟΤΟΣ     (485 - 421/415 π.Χ)                           ΗΡΟΔΟΤΟΣ     (485 - 421/415 π.Χ)   ΙΣΤΟΡΙΑΙ Εἰ ἐν Ἰλίῳ Ἑλένη ἦν,  ἀπέδοντο ἂν αὐτὴν τοῖς Ἕλλησιν οἱ Τρῶες, ἑκόντος γε ἢ ἄκοντος Ἀλεξάνδρου. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η Ελένη δεν ήταν στην Τροία. Αν όμως βρισκόταν εκεί οι Τρώες θα την έδιναν στους Έλληνες με ή χωρίς την θέληση του Πάρη.

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (485 π.Χ. - 406 π.Χ.) ΕΛΕΝΗ Στην τραγωδία του Ευριπίδη το είδωλο της Ελένης βρίσκεται στην Τροία. Η ωραιότερη γυναίκα της Ελλάδας γίνεται η πιο μισητή γυναίκα  και για τους  Έλληνες και για τους Τρώες. Για χάρη της σκοτώνονται άδικα παλλικάρια. Το όνομά της προκαλεί μόνο ντροπή και πόνο. Η πραγματική όμως Ελένη μεταφέρεται από τον Ερμή, ύστερα από εντολή της Ήρας, στην Αίγυπτο. Έρμαιο στα χέρια των θεών περιμένει το Μενέλαο να τη σώσει από το βάρβαρο βασιλιά Θεοκλύμενο. Πιστή στον άντρα της και στις αρχές της ελπίζει κάποτε να επιστρέψουν μαζί στην πατρίδα. ΕΛΕΝΗ

Ευριπιδη ελενη στιχοι: 729-763 Ευριπιδη ελενη στιχοι: 729-763  ΕΛE. Στης συμφοράς γυρίζεις την αρχή· άαχ! την πικρή ιστορία ζητάς να μάθεις. ΜEN. Μίλησε· πρέπει όσα μας δίνουν, καλά ή κακά, οι θεοί ν' ακούμε. ΕΛΕ. Σιχαίνομαι τα λόγια που θα πω. ΜEN. Λέγε· γλυκιά ξαλάφρωσή 'ναι τις περασμένες να σου λένε δυστυχίες. ΕΛE. Δεν πήγα εγώ με γρήγορο καράβι στην αγκαλιά ενός βάρβαρου, ούτε σε ντροπιασμένο πλάγιασα κρεβάτι. ΜΕΝ. Τότε ποια μοίρα, ποιος θεός σε πήρε; ΕΛE. Ο γιος του Δία, καλέ μου, και της Μαίας στη χώρα μ' έφερε του Νείλου. ΜEN. Απίστευτο· πούθε σταλμένος; Φοβερά λόγια! ΕΛE. Έκλαψα τότε, ακόμη κλαίω και τώρα· η ομόκλινη μ' αφάνισε του Δία. . ΜEN. Η Ήρα; Ποιων τάχα το κακό ζητούσε; ΕΛE. Αχ! συμφορά μου, εκείνες οι πηγές όπου οι θεές λουστήκαν κι ήρθ' η αμάχη για την ομορφιά τους. ΜΕΝ. Όμως γιατί να κατατρέξει εσέν' η Ήρα; ΕΛE. Για να μη μ' έχει ο Πάρης... ΜEN. Πώς; Λέγε. ΕΛE. που ήμουν γι' αυτόν της Κύπριδας το δώρο. ΜEN. Α! δύστυχη.  ΕΛE. Ναι, δύστυχη· κι εδώ στην Αίγυπτο ήρθα.  ΜEN. Και του έδωσε το είδωλό σου, ως λες. ΕΛE. Στο σπίτι σου τι θρήνος, μάνα, ω μάνα, τι πένθος, τι χαμός! ΜΕΝ. Τι λες; ΕΛΕ. Χάθηκε η μάνα μου· για τις ντροπές μου πέρασε βρόχο στο λαιμό της.  ΜEN. Την άμοιρη· η κόρη μας Ερμιόνη ζει; ΕΛE. Ανύπαντρη, άτεκνη, μαραίνεται και κλαίει για το δικό μου ατιμασμένο γάμο.  

ΕΛΕΝΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ Και στην Τροία; Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο. Και στην Τροία; Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.  Έτσι το θέλαν οι θεοί.Κι ο Πάρης, μ' έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν πλάσμα ατόφιο . κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια . Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα. Τόσα κορμιά ριγμέναστα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης.  τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

Οι θεοί θέλησαν να στείλουν στην Τροία το είδωλο της Ελένης Οι θεοί θέλησαν να στείλουν στην Τροία το είδωλο της Ελένης. Ο πόλεμος στην Τροία έγινε για ένα είδωλο. Η Ελλάδα πονά, θρηνεί αφού χάνει τα παιδιά της. Και όλα αυτά έγιναν για μια ψεύτικη Ελένη, 'για ένα πουκάμισο αδειανό' . 'Έτσι το θελαν οι θεοί'.

γ γυμνασιου πτελεου