Κατάγομαι από ένα ορεινό χωριό του Ζαγορίου.

Έζησα στον τόπο καταγωγής μου μέχρι την ηλικία των 9 ετών και, στη συνέχεια, εγκαταστάθηκα με την οικογένειά μου στα Ιωάννινα.

Η ζωή στο χωριό ήταν ευχάριστη. Ζούσαμε κοντά στη φύση και απολαμβάναμε την ελευθερία και την ξεγνοιασιά που μας προσέφερε, χωρίς να έχουμε βέβαια όλες τις ευκολίες που παρέχει η πόλη.

Στην πόλη μετακομίσαμε, όταν πήγαινα στην Τετάρτη Δημοτικού. Προσαρμόστηκα σχετικά εύκολα, έκανα καινούριους φίλους και, κυρίως, μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω φροντιστήριο ξένων γλωσσών, που στο χωριό κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό.

Εάν οι συνθήκες διαβίωσης ήταν κατάλληλες, πολύ ευχαρίστως να επέστρεφα στον τόπο καταγωγής μου, εκεί όπου έζησα ωραίες στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ.

Ερ: - Από πού κατάγεστε; Απ: - Γεννήθηκα στο Βέλγιο, αλλά οι γονείς μου κατάγονται από ένα χωριό των Ιωαννίνων.

Ερ: - Πόσα χρόνια ζήσατε στο Βέλγιο; Απ: - Επέστρεψα στην Ελλάδα σε ηλικία 14 ετών.

Ερ: - Σε τι σχολείο φοιτήσατε; Απ: - Πήγαινα σε γαλλικό σχολείο και δύο με τρία απογεύματα παρακολουθούσα μαθήματα σε ελληνικό σχολείο.

Ερ: - Μιλούσατε και τις δύο γλώσσες ; Απ: - Στο σχολείο και με τους φίλους μου μιλούσα γαλλικά, ενώ στο σπίτι μιλούσαμε ελληνικά, καθώς οι γονείς μου δε μιλούσαν καλά τη γαλλική γλώσσα.

Ερ: - Ως μετανάστες αντιμετωπίζατε δυσκολίες; Απ: - Οικονομικά ήταν δύσκολα, οι γονείς μου δούλευαν πολλές ώρες, για να καλύψουν όλα τα έξοδα. Επιπλέον, το γεγονός ότι δε μιλούσαν καλά τη γαλλική γλώσσα τους δυσκόλευε ακόμα περισσότερο. Ενώ για μένα και τον αδελφό μου ήταν πιο εύκολα, καθώς δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα με τη γλώσσα και οι μόνες υποχρεώσεις που είχαμε ήταν τα μαθήματά μας.

Ερ: - Η προσαρμογή στην Ελλάδα ήταν δύσκολη για σας; Απ: - Ναι, ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Έπρεπε ξαφνικά να κάνω αντίθετα πράγματα. Να πηγαίνω σε ελληνικό σχολείο και κάποια απογεύματα σε φροντιστήριο γαλλικών. Έπρεπε να συνηθίσω σε μία καινούρια πόλη και να κάνω καινούριους φίλους.

Ερ:- Σήμερα διατηρείτε επαφή με κάποιον από τους παιδικούς σας φίλους; Απ: - Ναι, αλληλογραφώ με την παιδική μου φίλη, την Ιζαμπέλ, από τότε που έφυγα από το Βέλγιο. Για μένα είναι πολύ σημαντική αυτή η επαφή, διότι μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια και τις ωραίες στιγμές που έζησα εκεί.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο που μου διαθέσατε. Μάγκη Κ., Β1 – 7gymioa