«ΕΣΤΙΑ»
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ «ΕΣΤΙΑ» Η λέξη «εστία» σημαίνει «τζάκι», «παραγώνι» και, γενικά, δηλώνει τον τόπο όπου συγκεντρώνεται μία ομάδα ατόμων. Στην αρχαία Ελλάδα, ο όρος σήμαινε τον τόπο, γύρω από τον οποίο συγκεντρωνόταν η οικογένεια. Για το λόγο αυτό, η λέξη απέκτησε το νόημα της «κατοικίας» και του «τόπου διαμονής».
Η ΕΣΤΙΑ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ Η εστία ήταν ο φυσικός βωμός της θεάς Εστίας και η πυρά που έκαιγε ήταν η απεικόνισή της. Οι περισσότερες οικιακές τελετές λάμβαναν χώρα εκεί. Η εστία, ήταν μέρος ιερό, με φωτιά που διατηρούνταν άσβεστη. Συγκεκριμένα, υπήρχε τελετουργική ανανέωση της οικιακής πυράς από την εστία της Πόλης σε περιπτώσεις θανάτου ή μιάσματος , καθώς και σε ορισμένες γιορτές. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως , όπως η εστία προστάτευε τα μέλη της οικογένειας, έτσι προστάτευε και τους ξένους που ζητούσαν καταφύγιο στον οίκο. Εστία στο παλάτι του Νέστορα.
Η ΕΣΤΙΑ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ Οι περισσότερες τελετές στον οίκο ξεκινούσαν με επίκληση στη θεά Εστία, ένα φαινόμενο που επεκτεινόταν πολλές φοράς και στην πολιτειακή λατρεία, με αποτέλεσμα να μας παραδοθεί η παροιμιώδης φράση «αφ’ Εστίας άρχεσθαι» , που υπονοεί κάθε καλό ξεκίνημα. Παράλληλα, η εστία ήταν αυτή που αντιπροσώπευε τον οίκο στην κοινότητα/πόλη. Κατά αυτή την έννοια βρίσκει λογικό έρισμα η άποψη πως έχουμε π.χ. στην Αθήνα μόνο τους άνδρες να ψηφίζουν αφού κάθε οίκος αντιπροσωπεύεται με μία ψήφο και άρα το γεγονός αυτό δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου άλλου διαχωρισμού. Η καταστροφή της οικιακής εστίας αποτελούσε καταστροφή του οίκου με τραγικές συνέπειες που εκτείνονταν από τους προγόνους στους αγέννητους απογόνους. Εστία αρχαίου ελληνικού οίκου.
Η ΕΣΤΙΑ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ Στις αρχέγονες κατοικίες της Ελλάδος η Εστία δεν χρησίμευε μόνο για τις καθημερινές ανάγκες του βίου αλλά ήταν κυρίως ο βωμός που θυσίαζαν στους Εφεστίους Θεούς, συνεπώς ήταν ιερή και ως εστία των δημοσίων θυσιών. Κατείχε την ίδια θέση με την φωτιά πάνω στο βωμό, ο οποίος βρισκόταν στο κέντρο της οικίας, της οποίας ο όροφος ήταν ανοικτός προς τον ουρανό για να εξέρχεται ο καπνός. Όταν η λατρεία της Εστίας έγινε οικιακή, το Ιερό Κέντρο όπου γύρω του συναθροιζόταν η οικογένεια έγινε η διαμονή της Εστίας, που είχε την έδρα της στο μέσον της οικίας. Αυτή είναι η πρώτη των Θεοτήτων της οικογένειας που δίδαξε στους ανθρώπους την οικοδόμηση της κατοικίας και εκείνη που τους παρείχε όλα τα αγαθά του οικιακού βίου. Η κυκλική εστία, που είναι στερεωμένη στο έδαφος μοιάζει με τον ομφαλό που ριζώνει την οικία στο έδαφος και έχει αξία κέντρου. Ο Vernant λέει: «είναι σύμβολο κι εχέγγυο στερεότητας, σταθερότητας και μονιμότητας».
Η ΕΣΤΙΑ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ Στην Ελλάδα, η πόλη παρίστανε την εικόνα μεγάλης οικογένειας και κάθε μια είχε την κοινή της εστία, στην οποία διατηρείτο Άσβεστο Πυρ, προς τιμήν της Εστίας, ως θρησκευτικό κέντρο του δημοσίου βίου. Πιθανότατα ο θεσμός της ικεσίας σε βωμούς της πόλεως να είναι αποτέλεσμα αυτής της προέκτασης της λειτουργίας της οικιακής εστίας, καθώς οι ίδιοι κανόνες του ασύλου και του μιάσματος ισχύουν και στις δύο περιπτώσεις. Όλες οι πόλεις έχουν στο ιερό κέντρο τους . την εστία της πόλεως που διαδραματίζει τον ανάλογο ρόλο. Η εστία της πόλεως των Αθηνών βρισκόταν στο Πρυτανείο. Από αυτή λάμβαναν πυρά οι ιδρυτές των αποικιών έτσι ώστε να ιδρυθεί η νέα πόλη και αυτή είναι ο ιερός δεσμός μεταξύ μητρόπολης και αποικίας. Βωμός της Εστίας.
Η ΕΣΤΙΑ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ Μαζί με την πολιτική εξέλιξη, εξελίχθηκε και η λατρεία της Εστίας. Το λειτούργημα της προσφοράς των θυσιών στην Εστία περιήλθε σε πολιτικά πρόσωπα που πλέον εκλέγονταν ή κληρώνονταν για εκτελέσουν τα ενιαύσια ιερατικά τους καθήκοντα. Το δημόσιο κτίριο που σε πολλές ελληνικές πόλεις στέγαζε την υπηρεσία για την συντήρηση της Ιερής Φωτιάς (Πρυτανείο) χρησίμευε και για πολλούς άλλους σκοπούς. Αυτό το οικοδόμημα είχε κυκλικό σχήμα και είχε στο κέντρο του βωμό της Εστίας που έκαιγε συνεχώς το πυρ της πόλεως. Εκεί υποδέχονταν τους πρεσβευτές και τους διακεκριμένους ξένους, μερικές φορές γίνονταν οι συνεδριάσεις των δικαστηρίων. Θεωρείτο μεγάλη τιμή για έναν πολίτη να τρέφεται στο Πρυτανείο με έξοδα του κράτους. Οι Δελφοί θεωρούνται ο ομφαλός ολόκληρης της γης, δηλαδή το κέντρο της γης. Η παράδοση λέει πως δύο αετοί που αφέθηκαν από τον Δία εκ των δύο άκρων της Γής, από Ανατολή και Δύση συναντήθηκαν πετώντας στους Δελφούς. Στο Ιερό του Δελφικού Απόλλωνος υπήρχε βωμός της Εστίας, αντικείμενο ιδίου σεβασμού, μέσα από τον οποίο έβλεπαν την «κοινή εστία» της Ελλάδος και του κόσμου.
Η θεά Εστία, όπως απεικονίζεται σε ερυθρόμορφο αγγείο. Η ΘΕΑ ΕΣΤΙΑ Στην ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπιτικό. Στην Ρωμαϊκή μυθολογία η σχεδόν αντίστοιχή της ήταν η Βέστα, που προσωποποιούσε τη δημόσια εστία, και της οποίας η λατρεία έδενε τους Ρωμαίους με μια μορφή εκτεταμένης οικογένειας. Το όνομά της σημαίνει “σπίτι και εστία”: το σπιτικό και τους κατοίκους του. Η Εστία συμβολίζει την συμμαχία μεταξύ των αποικιών και των μητέρων-πόλεών τους και είναι η μεγαλύτερη κόρη της Ρέας και του Κρόνου, αδερφή των Δία, της Ήρας, του Άδη του Ποσειδώνα και της Δήμητρας. Αρχικά εντασσόταν στους Δώδεκα Ολύμπιους, αλλά αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Διόνυσο. Έπειτα, φρόντιζε την ιερή φωτιά στον Όλυμπο. Οι βωμοί της περιελάμβαναν κάθε οικογενειακή εστία. Η θεά Εστία, όπως απεικονίζεται σε ερυθρόμορφο αγγείο.
Η ΘΕΑ ΕΣΤΙΑ Άγαλμα της θεάς Εστίας. Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων). Σύμφωνα με τα «πιστεύω» των αρχαίων Ελλήνων, η Εστία ήταν δίκαιη και φιλάνθρωπη, και για αυτόν τον λόγο αφιερωμένη σε αυτό που πρέσβευε. Η Εστία αποτελούσε την προσωποποίηση του σπιτιού, το σύμβολο της οικίας και κατ’ επέκταση της πιστής και γερά δεμένης οικογένειας. Σε αυτήν οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν την επινόηση της τέχνης για το χτίσιμο του πρώτου σπιτιού. Η Εστία δεν ήταν η θεά που κλεινόταν και οριοθετούνταν στα στενά πλαίσια του σπιτιού. Οι διαστάσεις, οι δικαιοδοσίες και οι αρμοδιότητές της επεκτάθηκαν πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα σταδιακά ως θεά να μην αντιπροσωπεύει μόνο το κέντρο του σπιτιού, αλλά και τη γη, και ολόκληρου του σύμπαντος. Άγαλμα της θεάς Εστίας.
ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!! Αθανάσιος Μάνος Αμαλία Κόμνου Θάλεια Βόρρη Πέγκυ Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα Μαγγίτα ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!