Σε γνωρίζω από την όψη του σπαθιού, την τρομερή!

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων, τα ιερά

Γενίτσαρος

Το κρυφό σχολειό, Λύτρας

Αρματολοί

Μέτερνιχ, ένας από τους πιο φανατικούς εκπροσώπους της Ιεράς Συμμαχίας

Φιλική Εταιρία Ξάνθος - Τσακάλωφ-Σκούφας

To σήμα των φιλικών

Όρκος των φιλικών

Αθανάσιος Διάκος

Οδυσσέας Ανδρούτσος, Δεσύλλας

Νικηταράς, Μακρυγιάννης, Παπαφλέσσας, Μπότσαρης, Καραϊσκάκης

Τη Ρωμιοσύνη, μην την κλαις. Εκεί που πάει να σβήσει, Τη Ρωμιοσύνη, μην την κλαις .... Εκεί που πάει να σβήσει, ... με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο, Νάτη, πετιέται από ‘ξαρχής κι’αντριεύει και θεριεύει, Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλικου!

Γ2, Μάρτιος 2006

Νάτανε το ΄21 Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής Στίχοι: Σώτια Τσότου Μου ξανάρχονται ένα- ένα χρόνια δοξασμένα Να‘ τανε το εικοσιένα να‘ ρθει μια βραδιά Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ’ αλώνι Και με τον Κολοκοτρώνη να ‘πινα κρασί. Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα Και το σπαθί μου να βγάζει φωτιά Και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα Μια ομορφούλα αγκαλιά. Μου ξανάρχονται ένα -ένα χρόνια δοξασμένα Να ‘τανε το εικοσιένα, να ‘ρθει μια βραδιά. Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις ράχες Και ξωπίσω μου οι Μανιάτες και οι Ψαριανοί. Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ’ τους μπαξέδες Να με ραίνουν μενεξέδες τ’ άστρα κι οι ουρανοί. Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα κα το σπαθί μου να βγάζει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ΄άστρα Μια ομορφούλα αγκαλιά. Μου ξανάρχονται ένα-ένα χρόνια δοξασμένα Να ‘τανε το εικοσιένα να ‘ρθει μια βραδιά.  

Πελοπόνησος Τούτος ο κάμπος ήτανε κάποτε δικός μας!

Μιστράς

Κλέφτες

Τα κλεφτόπουλα Μάνα μου τα, μάνα μου τα κλεφτόπουλα, τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε. Μα ένα μικρό, μα ένα μικρό κλεφτόπουλο, δεν τρώει, δεν τραγουδάει, βάι δεν πίνει, δεν γλεντάει. Μόν' τ' άρματα, μόν' τ' άρματα του κοίταζε. Του ντουφεκιού του λέει: «Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη!» Τόσες φορές, τόσες φορές με γλύτωσες απ' των εχθρών τα χέρια κι απ' των Τούρκων τα μαχαίρια.

Ρήγας Φεραίος Μυταράς

Θούριος ΘΟΥΡΙΟΣ (Ως πότε παλικάρια να ζούμε στα στενά μονάχοι σα λιοντάρια στις ράχες στα βουνά) (2) Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή (2) (Σπηλιές να κατοικούμε,να βλέπουμε κλαδιά να φεύγουμ’ απ’ κόσμο για την πικρή σκλαβιά) (2) ( Να χάνουμε αδέρφια,πατρίδα και γονείς Τους φίλους τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς) (2)

Αλή Πασάς

Σουλιώτες

Σουλιώτισσες

Ο χορός του Ζαλόγγου

Στην Αγία Λαύρα

Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη

Η καταστροφή των Ψαρών

Η καταστροφή της Χίου, Delacroix

Η καταστροφή της τούρκικης ναυαρχίδας, Λύτρας

Ο Φράχτης του Μεσολογγιού

Μεσολόγγι, ο Καψάλης ανατινάζει την μπαρουταποθήκη

Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου, Delacroix

Πίσω απ’ τις ντάπιες (Μεσολόγγι) Μουσική Παπαστεφάνου Στίχοι: Παναγιωτούνη-Παπαστεφάνου Πίσω απ' τις ντάπιες και τα κάστρα του κρατάει το Μεσολόγγι. Χιλιάδες κάτω, με τα φλάμπουρα άντρες, γυναίκες και παιδιά. Και τραγουδούν τη Λευτεριά στα πέρατα του κόσμου Κορίτσια του Μεσολογγιού τα ηρωικά κορμιά τους ραντίστε τα με τριανταφυλλόνερο. Η έξοδος του Μεσολογγιού, Βρυζάκης

Έλληνες και φιλέλληνες, George Opiz

Κολοκοτρώνης

Η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια

Ο Κολοκοτρώνης παρακολουθεί τα παληκάρια του να χορεύουν Ο Γέρος του Μοριά Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ Ένα τραγούδι θα σας πω για το Λεβέντη, τον ασπρομάλλη μας, το γέρο του Μοριά,Μοριά και βάλτε, αδέλφι μας, για να στηθεί το γλέντι τριπολιτσιώτικο κρασί και ψησταριά. Γεια και χαρά σας, Μοραΐτες αδελφοί κι εσείς κοπέλες, γεια σας. Τη Λευτεριά η Ελλάδα μας χρωστάει στη λεβεντιά σας. Τα όμορφα χρόνια, τα παλιά, να ξαναζήσουν και στου Ταΰγετου την πιο ψηλή κορφή, κει, των προγόνων οι σκιές χορό να στήσουν και να τους λέει τ' αγέρι τούτη τη στροφή: Γεια και χαρά σας, Μοραΐτες αδελφοί, που η μάνα αν δε σας γέννα ούτ' Αγια-Λαύρα θα 'χαμε ούτε Εικοσιένα. Ο Κολοκοτρώνης παρακολουθεί τα παληκάρια του να χορεύουν

Υψηλάντης-Μακρυγιάννης

Η Ναυμαχία του Ναβαρίνου, Martin Verdiot

Η επανάσταση στην Κρήτη

Μονή Αρκαδίου

Λεύκωμα της Επανάστασης, Ζωγράφος

Ελλάς ευγνωμονούσα

Δέκα Παληκάρια Μουσική: Μάνος Λόΐζος Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος ΔΕΚΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ Δέκα παλικάρια στήσανε χορό Στου Καραϊσκάκη το κονάκι Πέφτουν τα ντουβάρια από το χορό Κι από τις πενιές του Μιχαλάκη. Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδια γα τη λευτεριά Κι όλη νύχτα κλαίγαμε,Γοργόνα Παναγιά (2) Και το βράδυ-βράδυ ήρθαν με τα μας Μάρκος Βαμβακάρης με Τσιτσάνη, Σμίξαν τα μπουζούκια και ο μπαγλαμάς Με τον Ταμπουρά του Μακρυγιάννη. Κι έβαλα ένα βόλι στο καριόφυλλο Κι έριξα τη νύχτα να φωτίσει Κι είπα να φωνάξουν το Θεόφιλο Τον καημό μας για να ζωγραφίσει

Την παρουσίαση επιμελήθηκε η καθηγήτρια γερμανικών Φωτεινή Καραγκιαούρη