Οι ρόλος σχετίζονται με το είδος της συμπεριφοράς που υπαγορεύονται από κάποιες θέσεις και έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Έχουν ρίζες: Από τα μηνύματα από των γονιών Από τις θέσεις που παίρνει κανείς απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους Διαμορφώνονται με βάση τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι από αυτούς και aνάλογα με το πόσο αποτελεσματικός είναι κανείς μέσα σε αυτούς τους ρόλους (διατηρείται ή τροποποιείται)

Το έργο: Μια φορά και έναν παλιό καιρό, σε μια μακρινή χώρα, ζούσε ένας ιππότης που περνιόταν για καλός, ευγενικός και τίμιος. Πολεμούσε δηλαδή εχθρούς που ήταν κακοί και τρισάθλιοι. Σκότωνε δράκοντες και έσωζε χαρίεσσες δεσποσύνες ακόμα κι αν εκείνες δεν ήθελαν καθόλου να σωθούν. Κι ενώ πολλές του χρωστούσαν ευγνωμοσύνη άλλες τόσες ήταν έξαλλες μαζί του. Στο κάτω κάτω σε αυτή τη ζωή δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους… Χρόνια και χρόνια ο ιππότης πάσχιζε να γίνει ο πρώτος στο βασίλειο μιας και πάντα υπήρχαν πόλεμοι να κερδηθούν, δράκοντες να σκοτωθούν, δεσποσύνες να σωθούν. Έτσι κάπως αρχίζει η ιστορία του ιππότη με την σκουριασμένη πανοπλία, τον ιππότη που κρύβουμε μέσα μας. Και ξεκινά για ένα ταξίδι στα βάθη της ψυχής μας, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να δώσουμε απαντήσεις στα αδιέξοδα μας, στους φόβους μας, στην μοναξιά μας, να ανασάνουμε βαθιά και να γελάσουμε.

Το έργο ανεβάστηκε από την εθελοντική ομάδα «Θεμέλιο», μια ομάδα που λειτουργεί τα τελευταία εφτά χρόνια στην Πυξίδα. Η παράσταση παίχθηκε έξι φορές σε διάφορους δήμους, στη Θεσσαλονίκη και αποτέλεσε αφορμή για συζητήσεις και προβληματισμούς. Πέρα από τον αντίκτυπο που είχε στο κοινό, στο οποίο απευθύνθηκε, το έργο είχε μεγάλη επίδραση στα μέλη του αλλά και στο συντονιστή της ομάδας.

Ο ιππότης, που σκότωνε δράκοντες και έσωζε χαρίεσσες δεσποσύνες «Κοίταξε να δεις αχαριστία;! Για ποιον τα κάνω εγώ όλα αυτά; Για τη Τζούλιετ και τον Κρίστοφερ! Πιστεύω ότι επιτελώ ένα θεάρεστο έργο. Είμαι πολύ σημαντικός και χρήσιμος στην κοινωνία. Έτσι θα έπρεπε να είναι όλοι. Καλοί, ευγενικοί και τίμιοι. Αλλά γιατί κλείστηκα σ’ αυτή την πανοπλία; Στην αρχή με προστάτευε από τους κινδύνους αλλά τελικά γιατί με απέκλεισε από όλα τα άλλα γύρω μου; Γιατί να έχω ανάγκη να την φοράω συνέχεια;»

Η Τζούλιετ, η παραμελημένη σύζυγος «Στην αρχή είπα αυτή είναι η δουλειά του και για αυτό τον αγάπησα. Γιατί ήταν, καλός, ευγενικός, τίμιος και είχε και φιλοδοξίες! Ήθελε να γίνει ο πρώτος στο βασίλειο, ε… μου εξασφάλιζε και μια άνετη ζωή. Όμως αυτά δεν μου αρκούν! Εγώ θέλω έναν άντρα δίπλα μου και όχι ένα κονσερβοκούτι που τρέχει από εδώ και από εκεί!Και γιατί δεν του τα είπα από πριν; Γιατί πίστευα ότι θα καταλάβει, θα ενδιαφερθεί για το πώς νιώθω και εγώ.Βαρέθηκα πια! Βρήκα λίγη ανακούφιση στο ποτό. Αλλά τα όρια μου έφτασαν στο τέρμα. Ή θα την πετάξει την πανοπλία ή εγώ παίρνω το παιδί και φεύγω!»

Ο μάγος Μέρλιν, (ο Σοφός που πιστεύει στην προσωπική εξέλιξη) «Όλοι μου λένε ότι είμαι σοφός, εγώ απλώς θέλω να κάνω την πρωινή μου γυμναστική με ησυχία! Όλο με ζαλίζουν αυτοί οι μπερδεμένοι άνθρωποι! Μα τι χαζοί που είναι!!! Νομίζουν ότι τις λύσεις μπορώ να τους τις δώσω εγώ!! Αγαπητοί μου φίλοι, ψάξτε λίγο μέσα σας και θα δείτε ότι τα πράγματα είναι απλά και καθαρά. Το «γνώθι σαυτόν» σας λέει κάτι; Εξάλλου και αυτό δεν είναι δικό μου, ειπώθηκε πολύ παλιά. Ε, εντάξει μερικοί από σας ψάξτε πιο βαθιά μέσα σας, κάτι θα βρείτε!!!»

Η σκιουρίτσα και το περιστέρι (οι συνεπίκουροι) «Γεια σας! Σας κάνει εντύπωση που μιλάμε; Άνθρωποι! Όλοι ίδιοι είναι και απαράλλαχτοι! Μα τι θα κάνατε χωρίς εμάς! Αχ, λίγο να στεκόσασταν και να μας ακούγατε! Είμαστε δίπλα σας και ξέρουμε να αγαπάμε και να σας φροντίζουμε. Αρκεί να έχετε τη διάθεση να μας ακούσετε.»

Τι είναι βοηθητικό; Τι είναι δυσλειτουργικό; Τι αν κάναμε αυτός ο ρόλος θα ήταν βοηθητικός;