ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ «OΧΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ» ΘΑΛΕΙΑ ΤΖΙΚΑ ΜΑΡΙΑ Ν. ΔΡΟΣΟΥ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΡΙΚΙ ΤΑΣΟΣ ΜΠΑΚΑΣ 2013 ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΑΘΑΝΑΣΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΠΕ 16.01

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΣΛΟΓΚΑΝ ΚΟΜΙΚ: «Ο ΘΥΤΗΣ, ΤΟ ΘΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΩΤΗΡΑΣ» ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΑΦΙΣΑ ΠΗΓΕΣ

Σε ενοχλούνε, σε πειράζουν, μόνο για να διασκεδάζουν, Σε χτυπάνε, σε κλοτσάνε, σε τσιμπάνε, σε τρομάζουν. Μήπως σε κοροϊδεύουν ή σε βρίζουν Και την καρδιά σου τη μαυρίζουν; Μήπως εσύ τα κάνεις όλα αυτά και πληγώνεις τα άλλα τα παιδιά; Είτε θύτης, είτε θύμα, ό,τι και να είσαι, Σε κάποιον μεγάλο μίλα, το πρόβλημα αυτό λύσε!

Και μην απαντήσεις πίσω, να κάνεις το γενναίο, Γιατί με το «θα σε διαλύσω» δεν πετυχαίνεις κάτι ωραίο! Μονάχα τσακωμός και ύστερα το ξύλο, Και στη συνέχεια στο γυμνασιάρχη πάτε και οι δύο. Και μετά η αποβολή, ή ό,τι άλλο γίνει, Αφού δεν έχει σημασία τον καυγά ποιος τον αρχίζει.

Για να μην πάθεις, λοιπόν, το παραπάνω, Καλύτερα σε κάποιον μίλα (στον Νίκο ή στον Πάνο), Στους φίλους, τους γονείς σου, Τη νονά, το διευθυντή σου, Σ’ έναν μεγάλο απευθύνσου, Θα δεις ότι όλοι θα έρθουν μαζί σου Και στην προσπάθειά σου αυτή με δύναμη θα σε στηρίξουν.

Μη φοβηθείς ούτε στιγμή, Μη ντραπείς, δε φταις εσύ, Το πρόβλημα είναι του νταή Και όχι του θύματος που αυτός χρησιμοποιεί. Πες στον σχολικό εκφοβισμό ένα «όχι» Και μην τα πιάνεις σοβαρά όλα όσα λένε, Γιατί δεν είσαι απόχη, Εξάλλου όλοι ομόφωνα το λένε, μόνο οι νταήδες φταίνε.

Μην τρέμεις σαν ποντίκι, Γιατί όποιος πραγματικά φταίει, Μίλα και μη φοβάσαι, Μην τρέμεις σαν ποντίκι, Γιατί όποιος πραγματικά φταίει, Στο τέλος θα τον… «φάνε οι λύκοι»… Ποίημα της μαθήτριας Θάλειας Τζίκα

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομήλικων παιδιών με στόχο να προκαλείται αναστάτωση. Εμφανίζεται με την μορφή του ηλεκτρονικού, λεκτικού και σωματικού εκφοβισμού. Τα παιδιά αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, δε θέλουν να πηγαίνουν σχολείο και εμφανίζουν συμπτώματα φοβίας. Επίσης δεν είναι λίγες φορές που γίνονται επιθετικά και νευρικά και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις τα ίδια τα παιδιά από θύματα να γίνουν θύτες στα άλλα παιδιά. Τα παιδιά προτιμούν να μοιράζονται τα προβλήματά τους με φίλους και όχι με τους γονείς τους. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το παιδί να αισθανθεί ότι έχει στήριγμα τους γονείς τους. Επιπλέον πολλοί ειδικοί επιμένουν ότι τα παιδιά πρέπει να μη φοβούνται, να έχουν το θάρρος, τη δύναμη και να μάθουν να «μιλούν» (1).

ΠΗΓΕΣ (1) Wikipedia