Η ΕΞΑΕΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ. (1) Γιωργάκης Ε., (1) Οικονομάκης Ι., (1) Πετρωνιάτης Τ., (1) Σαρτζετάκης Ν., (1) Χριστοδούλου Ν., (1) Αντώνογλου Ε., (1) Δημητραδιού Ε., (2) Πολίτου Μ., (3) Κώτης Α., (4) Παπαντωνίου Ν., (1) Παπαβασιλείου Τ.. (1) Ά Χειρουργική Κλινική, (2) Παθολογοανατομικό Εργαστήριο, (3) Ακτινολογικό Τμήμα, (4) Γαστρεντερολογικό Τμήμα. Α΄ Χειρουργικό Τμήμα Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ». Δ/ντης: Παπαβασιλείου Τσαμπίκος Γράφημα 2: Καμπύλη επιβίωσης σε σχέση με το στάδιο της νόσου κατά UICC97. Πίνακας 4: Σταδιοποίηση κατά UICC 97 Σύνολο Ασθενών: 31 Γράφημα 3: Καμπύλη επιβίωσης ως συνάρτηση της αφαιρεσιμότητας (R) του όγκου Πίνακας 2: Αριθμός και μέσος όρος αφαιρεθέντων λεμφαδένων ΣΚΟΠΟΣ: Στην παρούσα μελέτη αναλύονται τα αποτελέσματα της εξαετούς μας εμπειρίας στην αντιμετώπιση ασθενών που χειρουργήθηκαν για καρκίνο του στομάχου προχωρημένου σταδίου (στάδιο IIb-IV). ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΙ: Κατά την περίοδο 01/01/1999 έως 30/6/2005 χειρουργήθηκαν 31 ασθενείς με καρκίνο του στομάχου προχωρημένου σταδίου. Προεγχειρητικά έγινε η σταδιοποίηση της νόσου με τις απαραίτητες παρακλινικές εξετάσεις [γαστροσκόπηση με βιοψίες και ιστολογικές εξετάσεις των βιοψιών, υπερηχογράφημα κοιλίας, αξονική τομογραφία κοιλίας-θώρακος και προσδιορισμός καρκινικών δεικτών CEA, CA 19-9]. Σε 16 ασθενείς πραγματοποιήθηκε υφολική γαστρεκτομή, ενώ σε 15 εκτελέστηκε ολική γαστρεκτομή. Η Ro αφαίρεση του όγκου επιτεύχθηκε σε 22 ασθενείς, ενώ η R2 σε 9 ασθενείς. Σε 6 ασθενείς έγινε D1 λεμφαδενεκτομή, ενώ σε 25 ασθενείς πραγματοποιήθηκε D2 λεμφαδενεκτομή. Η ιστολογική κατάταξη έγινε κατά Lauren, ενώ η σταδιοποίηση της νόσου έγινε με βάση την ΤΝΜ ταξινόμηση κατά UICC Σε μετεγχειρητική χημειοθεραπεία υπεβλήθησαν 20 ασθενείς. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση των ασθενών γίνεται σε επαναληπτικούς εξαμηνιαίους ελέγχους. Αναλύθηκαν: o υπολειπόμενος (residual) όγκος, ο τύπος λεμφαδενεκτομής (D1,D2), η σταδιοποίηση της νόσου κατά UICC 1997, ο αριθμός των αφαιρεθέντων λεμφαδένων σε σχέση με το είδος της λεμφαδενεκτομής, ο υπολειπόμενος όγκος ως συνάρτηση της λεμφαδενικής διήθησης, η μετεγχειρητική χημειοθεραπεία, οι υποτροπές, το μέγεθος του όγκου και τέλος ο ιστολογικός τύπος. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε μονοπαραγοντικά με την Kaplan - Maier ανάλυση και πολυπαραγοντικά με ένα Cox μοντέλο. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μετεγχειρητική νοσηρότητα ήταν 9.7% (τρεις ασθενείς), ενώ η θνησιμότητα ήταν 3.2% κι αφορούσε σε έναν ασθενή. Τοπική υποτροπή της νόσου σημειώθηκε σε 5 ασθενείς. Η Ro αφαίρεση του όγκου επιτεύχθηκε σε 22 ( 71 %) ασθενείς, η δε R2 αφαίρεση σε 9 (29 %) (πίνακας 1). Ο μέσος όρος των αφαιρεθέντων λεμφαδένων ήταν 23.6, των δε διηθημένων 8.9.(Πίνακας 2 ). Στον πίνακα 3 παρουσιάζεται η συσχέτιση του ιστολογικού τύπου του καρκίνου ως προς το βάθος διήθησης του όγκου (Τ). Στη σταδιοποίηση της νόσου με βάση το ΤΝΜ κατά UICC 1997,12 (38.7%) ασθενείς άνηκαν στο στάδιο ΙΙΙa,6 (19.35%) στο ΙΙΙb, και 10 (32.3%) σε στάδιο IV(Πίνακας 4). Στο γράφημα 4 απεικονίζεται η συσχέτιση του αριθμού λεμφαδενικής διήθησης με την αφαιρεσιμότητα του όγκου(R). Η Κaplan-Μeier ανάλυση για όλους τους ασθενείς δείχνει ότι η επιβίωση 3 ετών ανέρχεται περίπου στο 42 % (γράφημα 1). H 18μηνη επιβίωση για τους ασθενείς της ομάδος σταδίου ΙΙb-ΙΙΙa ήταν περίπου 80 %, ενώ της ομάδας IIIb – IV ήταν 25 % (γράφημα 2). H 18μηνη επιβίωση για τους ασθενείς με Ro αφαίρεση ήταν 90 %, ενώ για τους ασθενείς με R2 αφαίρεση ήταν 0 % (γράφημα 3).Στο γράφημα 5 φαίνεται η επιβίωση των ασθενών σε σχέση με τη λήψη ή μη χημειοθεραπείας, όπου παρουσιάζεται μια στατιστική διαφορά της επιβίωσης στην ομάδα των αρρώστων που υπεβλήθησαν σε χημειοθεραπεία (p<0.0024). Παίρνοντας υπ΄όψιν όλους τους παράγοντες και υπολογίζοντας την επιβίωση σε ένα στατιστικό μοντέλο Cox, φαίνεται ότι η 18μηνη επιβίωση ανέρχεται σε 50 %. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Παρά το μικρό αριθμό των περιστατικών, οι παράγοντες που φαίνεται πως επηρεάζουν την επιβίωση ασθενών που χειρουργήθηκαν για καρκίνο του στομάχου προχωρημένου σταδίου είναι το προχωρημένο στάδιο της νόσου, η αφαιρεσιμότητά του (R) και ο ιστολογικός τύπος. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1) Japanese Research Society for Gastric Cancer 1995, General rules for gastric cancer study In. Nishi M.Omori, Miwa Y.K, First English Edition. Tokyo: Kaneharata GO 2) Coleman MP et all. Gastric Carcinoma in: Trends in cancer incidence and mortality. IARC Scientific Publication No 21 p Oxford University Press, Oxford ) Cushir A, Weeden S. Patient Survival after D1 and D2 resections for gastric cancer: Long term results of the MRC randomized surgical trial. Br J Cancer 1999;79: ) Bowenkoup JJ, Hermans J, Extended lymph node dissection for gastric cancer. N Eng J Med, 1999;340: ) Mc Donald JS et all. Chemioradiotherapy after surgery compared with surgery alone for adenocarcinoma of the stomach or gastroesophagal junction. N Eng J Med 2001; 345: Γράφημα 1: Καμπύλη ολικής επιβίωσης n% Ro2271 R100 R2929 Πίνακας 1: Υπολειπόμενος όγκος (R) Γράφημα 4: Διηθημένοι λεμφαδένες (Ν) ως συνάρτηση του R (υπολειπόμενου όγκου ) Γράφημα 5: Επιβίωση ασθενών σε σχέση με τη λήψη χημειοθεραπείας ΤύποςΤ1Τ2Τ3Τ4 Διάχυτος002*3* Εντερικός Πίνακας 3: ιστολογικός τύπος γαστρικού καρκίνου ως συνάρτηση του μεγέθους του όγκου *εντερικού τύπου & διάχυτος γαστρικός καρκίνος Στάδιο UICC Αριθμό ς ασθενώ ν % II 39.7 IIIa IIIb IV