Η ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Η ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Θάνος Δαρβούδης Δρ. Ειδικής Αγωγής

Περιεχόμενα της ομιλίας Κατ’ οίκον εργασίες, σχολική επίδοση και δεξιότητες αυτορρύθμισης. Κατ’ οίκον εργασίες και ολοήμερο σχολείο. Προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στη μελέτη στο σπίτι. Εμπλοκή των γονέων στη μελέτη στο σπίτι Αντιμετώπιση συνηθισμένων προβλημάτων

Οι κατ’ οίκον εργασίες έχει βρεθεί ότι έχουν θετική επίπτωση στη σχολική επίδοση, ιδιαίτερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αρκετοί ερευνητές επισημαίνουν σήμερα ότι οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο που ανάλογα με το πως θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να έχει πολύ θετικές αλλά και πολύ αρνητικές συνέπειες. Το τι αποτέλεσμα θα έχουν εξαρτάται από το πως θα εφαρμοστούν (Cooper 2001, Foster 2000, Hong & Milgram, 2000)

Κατ’ οίκον εργασίες και αυτορύθμιση. Οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα από τα κύρια μέσα για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων για αυτορυθμιζόμενη μάθηση. Ο Zimmerman (1998) αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Αν και η μάθηση των μαθητών στο πλαίσιο του σχολείου κατευθύνεται σε μεγάλο βαθμό από τους δασκάλους, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για αυτορύθμιση κατά τη διάρκεια των κατ’ οίκον εργασιών, τις οποίες οι μαθητές πρέπει να προγραμματίσουν, οργανώσουν και ολοκληρώσουν χωρίς την παρουσία του δασκάλου. Οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ανεκτίμητες επειδή εξασφαλίζουν στους μαθητές την απαραίτητη εξάσκηση για να κατακτήσουν μια δεξιότητα μελέτης».

Ελληνικές έρευνες για τη μελέτη στο σπίτι Από σχετικές έρευνες που έχουν γίνει στη χώρα μας, την τελευταία δεκαετία, προκύπτει ότι οι μαθητές στην Ελλάδα, από τις πρώτες ήδη τάξεις του δημοτικού, ασχολούνται πολλές ώρες με τις κατ’ οίκον εργασίες τους και υπάρχει μεγάλη εμπλοκή από τους γονείς (Μπάκουλα,1993, Παπούλια,2001, Φασατάκης,1998, Χατζηδήμου,1995). Το 10,3% των μαθητών των τελευταίων τάξεων του δημοτικού δεν μπορεί να ολοκληρώσει τις εργασίες σε κανένα μάθημα, ενώ το 32% δηλώνουν ότι δεν ολοκληρώνουν μόνοι τους τις εργασίες στα μαθηματικά (Κοσσυβάκη, 2002). Το 44% των μαθητών Ε΄ Δημοτικού έως Γ΄ Λυκείου δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη διεκπεραίωση των κατ’ οίκον εργασιών (Χατζηδήμου, 1995).

Χρόνος που αφιερώνεται για τη μελέτη στο σπίτι. Σε μεγάλη έρευνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (World Health Organization, 2004) σε 35 χώρες της Ευρώπης, τις Η.Π.Α. και τον Καναδά, βρέθηκε ότι οι Έλληνες μαθητές αφιερώνουν περισσότερο χρόνο για τη μελέτη στο σπίτι σε σχέση με τους μαθητές των άλλων χωρών, σε όλες τις ηλικίες που εξετάστηκαν (11, 13 & 15 ετών).

Ποσοστό των μαθητών ηλικίας 11 ετών που αφιερώνουν πάνω από 3 ώρες την ημέρα στη μελέτη τους

Πόσες κατ’ οίκον εργασίες? Κανόνας των 10΄ (Cooper, 2001) Τάξεις 1-3: 10΄– 30΄ (3-4 μέρες/βδομάδα) Τάξεις 4-6: 40΄– 60΄ (3-4 μέρες/βδομάδα) Τάξεις 7-9: 70΄– 90΄ (4-5 μέρες/βδομάδα) Τάξεις 10-12: 100΄–120΄ (4-5μέρες/βδομάδα) http://www.dfes.gov.uk/homework/contents.shtml

Συσχέτισης επίδοσης και χρόνου μελέτης (Cooper & Valentine, 2001)

Τι συμβαίνει στην Ελλάδα Εγκύκλιος 85241/Γ1/29-8-2003 Έμφαση στην ποιότητα και στη σωστή προετοιμασία τους. Να δίνονται έπειτα από συζήτηση με τους μαθητές, ώστε να διευκρινίζονται οι δυσκολίες τους. Να είναι απαραίτητες για την απόκτηση μιας δεξιότητας.  Να μην απαιτούν περισσότερο από 30΄ για τις Α΄ & Β΄ τάξεις, 40΄ για τις Γ΄ & Δ΄ και 60΄ για τις Ε΄ & ΣΤ΄. Συνεργασία όλων των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας.

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Υ.Α. Φ.50/76/121153/Γ1/22-11-2003) ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Υ.Α. Φ.50/76/121153/Γ1/22-11-2003) «Το ολοήμερο σχολείο αξιοποιεί τις δυνατότητες τις οποίες του παρέχει ο επιπλέον χρόνος παραμονής των μαθητών στο σχολείο, για να επιτύχει τους δύο βασικούς στόχους του, που είναι: α. Η εμπέδωση των γνώσεων και δεξιοτήτων που διδάσκονται οι μαθητές στο πρωινό πρόγραμμα και β. Ο εμπλουτισμός του πρωινού προγράμματος με επιπλέον διδακτικά αντικείμενα. Η εμπέδωση επιδιώκεται μέσα από την προετοιμασία των εργασιών που ανατέθηκαν στους μαθητές στα μαθήματα του πρωινού προγράμματος και μέσα από επιπρόσθετες δραστηριότητες, οι οποίες αποβλέπουν στην αντιμετώπιση των ελλείψεων των μαθητών στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά».

Τονίζεται η ανάγκη για συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών πρωινής και απογευματινής ζώνης «Για να γίνουν τα παραπάνω, ο δάσκαλος του ολοήμερου θα πρέπει να συνεργάζεται καθημερινά με τους δασκάλους των τάξεων, ώστε από κοινού να σχεδιάζονται οι εκπαιδευτικές παρεμβάσεις, ιδιαίτερα όταν αυτές αναφέρονται σε συγκεκριμένους μαθητές που παρουσιάζουν κενά». Η αναγκαιότητα της συνεργασίας τονίζεται και στη σχετική βιβλιογραφία (Βρεττός κ.α., 2001˙ Γκονέλα, 2006). Ώρες για προετοιμασία: Α΄ & Β΄ τάξη: 10 ώρες (1 προετοιμασία & 1 εμπέδωση) Υπόλοιπες τάξεις: 7 ώρες

Σχετικές έρευνες έδειξαν ότι: Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί του πρωινού κύκλου δε συνεργάζονται ποτέ ή συνεργάζονται σπάνια με το δάσκαλο του ολοήμερου για το θέμα των κατ’ οίκον εργασιών. Οι περισσότεροι μαθητές που φοιτούν στο Ολοήμερο, συνεχίζουν τη μελέτη και στο σπίτι για περισσότερο από μία ώρα. Οι 7-10 ώρες τη βδομάδα που προβλέπονται στο πρόγραμμα του ολοήμερου για την προετοιμασία των μαθημάτων φαίνεται ότι δεν αξιοποιούνται αποτελεσματικά. Η έρευνα των Χανιωτάκη και Θωίδη (2007) καταλήγει στο συμπέρασμα «ότι το ολοήμερο σχολείο δεν έχει μέχρι σήμερα απαντήσει ικανοποιητικά στο μείζον ζήτημα των κατ’ οίκον εργασιών».

Έξι βήματα για τη διεκπεραίωση των κατ’ οίκον εργασιών (Zentall & Goldstein, 1999). Καταγραφή των εργασιών που ανατίθενται από τον εκπαιδευτικό. Επιλογή του κατάλληλου χώρου και προγραμματισμός της μελέτης. Ξεκίνημα της μελέτης διαβάζοντας προσεκτικά και ακολουθώντας τις οδηγίες. Διατήρηση της προσοχής κατά τη διάρκεια της μελέτης. Έλεγχος της εργασίας για να επιβεβαιώσει ότι είναι σωστή και πλήρης. Επιστροφή των εργασιών στο σχολείο.

Μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες (Μ.Δ.) & μελέτη στο σπίτι Μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες (Μ.Δ.) & μελέτη στο σπίτι Οι μαθητές με Μ.Δ. εμφανίζουν δυσκολίες στη συγκέντρωση και τη διατήρηση της προσοχής, στον αυτοέλεγχο, στην ανάπτυξη στρατηγικών μάθησης και μια τάση να αποδίδουν τον έλεγχο της συμπεριφοράς τους σε εξωτερικούς παράγοντες και όχι στη δική τους θέληση και προσπάθεια. Οι δυσκολίες τους στην ανάγνωση, την κατανόηση, τη γραπτή έκφραση ή και τα μαθηματικά καθιστούν δύσκολη τη διεκπεραίωση των κατ’ οίκον εργασιών, στο επίπεδο της τάξης τους, χωρίς βοήθεια.

Οι μαθητές με Μ.Δ. αφιερώνουν στις μικρές τάξεις πολύ χρόνο για να ολοκληρώσουν τις κατ’ οίκον εργασίες. Στο τέλος του δημοτικού και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στις κατ’ οίκον εργασίες σε σχέση με τους μαθητές χωρίς Μ.Δ. κι έχουν χαμηλές προσδοκίες για επιτυχία (Deslandes et al., 1999, Epstein 2001).

Συνεντεύξεις γονέων μαθητών με Μ.Δ. (Δαρβούδης, 2007) (Μαθ. 3) «Όλο το απόγευμα το αφιέρωνα στο Σόλωνα. Ήταν πολύ κουραστικά. Δεν ήξερα αν τον βοηθούσα με τον κατάλληλο τρόπο. Από το σχολείο δεν είχα κάποια βοήθεια. Υπήρχε μεγάλος εκνευρισμός. Εγώ φώναζα και ο Σόλωνας έκλαιγε […] Δημιουργούνταν ένταση στις σχέσεις, στην οικογένεια. Τον έβλεπα να παιδεύεται και στενοχωριόμουνα […] Φέτος (Α΄ γυμνασίου) διαβάζουμε έξι με εφτά ώρες, μέχρι δέκα το βράδυ. Έχει αγχωθεί γιατί φοβάται μήπως μείνει στην ίδια τάξη». (Μαθ. 5) «Δεν τελειώναμε ποτέ. Στις δύο πρώτες τάξεις δε δεχόμασταν επισκέψεις. Μας έλεγαν: Καλά, πάντα κάτι έχετε να κάνετε εσείς!». Η μητέρα πιέζονταν πολύ συναισθηματικά: «Πήγαινα στο σχολείο και ξεσπούσα σε κλάματα».

Μαθητής με δυσλεξία (Β΄ τάξη) «Φανταζόμουν ότι με κυνηγούσαν τα μολύβια, οι σβήστρες και τα βιβλία. Με κυνηγούσαν και τα γράμματα. Είχα τρελαθεί εγώ. Έλεγα: Είναι δυνατόν να βλέπω εγώ τέτοια πράγματα; Να με κυνηγούν τα μολύβια, οι σβήστρες, τα βιβλία… Αισθανόμουν ότι με τρώγανε. Λέγανε: γράψε με, διάβασε με, σβήσε με... Όταν ήρθα εδώ σταμάτησαν αυτά. Και έλεγα: να ξαναπάω εκεί, για να φύγουν εντελώς».

Χρήσιμες διδακτικές πρακτικές Το κάθε σχολείο συζητά και καθορίζει τις γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής του για τις κατ’ οίκον εργασίες. Ανάθεση εργασιών που οι μαθητές μπορούν να κάνουν (Να μπορούν να ολοκληρώσουν τουλάχιστον το 70%-80% των εργασιών, από τις οποίες τουλάχιστον το 70% να είναι σωστές). Καθιέρωση μιας σταθερής διαδικασίας για τον τρόπο που θα ανατίθενται οι κατ’ οίκον εργασίες. Ανάθεση στην αρχή της ώρας. Το τετράδιο ανάθεσης εργασιών βρέθηκε ότι είναι ένα αποτελεσματικό μέσο κι επικοινωνίας. Συζήτηση με τους μαθητές της αξίας των κατ’ οίκον εργασιών. Εξηγούμε τους στόχους και τη χρησιμότητα της κάθε εργασίας. Ελέγχουμε αν οι μαθητές κατάλαβαν τι πρέπει να κάνουν.

Εμπλοκή των γονέων στη μελέτη στο σπίτι Η εμπλοκή των γονέων επηρεάζει θετικά το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μελέτη, αυξάνει την πιθανότητα ολοκλήρωσης των εργασιών και βελτιώνει την ποιότητά τους (Hoover- Dempsey, et al., 2001). Ο τύπος της υποστήριξης που παρέχουν οι γονείς αλλάζει καθώς μεγαλώνει το παιδί, αλλά η παρουσία του γονέα είναι σημαντική σε όλες τις ηλικίες. Βοήθεια που αναπτύσσει την αυτο-ρύθμιση Η εμπλοκή των γονέων είναι κρίσιμη για τους μαθητές με Μ.Δ., κυρίως επειδή έχουν λιγότερο αναπτυγμένες τις δεξιότητες μελέτης και αυτοδιαχείρισης (Cooper & Nye, 1994).

Πρακτικές για την ενίσχυση της εμπλοκής των γονέων Ενημέρωση των γονέων για τη φιλοσοφία των κατ’ οίκον εργασιών, τους στόχους που εξυπηρετούν, το είδος και την έκταση της υποστήριξης που θα θέλαμε να προσφέρουν οι γονείς. Παρέχουμε οδηγίες για το πώς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους (ανατροφοδότηση, θετική ενίσχυση, οργάνωση χρόνου, εξασφάλιση ενός κατάλληλου και ελεύθερου από διασπάσεις περιβάλλοντος). Είναι σημαντικό να υπάρχει άμεση επικοινωνία όταν εκδηλωθούν προβλήματα και να επιδιώκουμε την από κοινού επίλυσή τους.

Είναι σημαντικό επίσης το που αποδίδουν οι γονείς την επιτυχία στο σχολείο. Αν την αποδίδουν στην προσπάθεια και λιγότερο στην ικανότητα ή την τύχη, τότε θα εμπλακούν περισσότερο στην εκπαίδευση των παιδιών τους. Οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν στα παιδιά τους πόσο πολύ εκτιμούν την προσπάθεια που κάνουν και να παρέχουν θετικά μηνύματα όταν τελειώνουν την εργασία τους. Θα πρέπει να αποφεύγουν το συνεχή έλεγχο της εργασίας των παιδιών τους και τη μη αναγκαία διόρθωση λαθών.

Ανάπτυξη «συμμαχίας» με το παιδί Βοήθεια την οποία τα παιδιά αντιλαμβάνονται ως εξαναγκασμό ή πίεση έχει αρνητικά αποτελέσματα στα κίνητρα και τη σχέση τους με τους γονείς. Προγραμματισμός της μελέτης. Βοηθάμε τα παιδιά να οργανώνουν, να σχεδιάζουν, να θέτουν προτεραιότητες Εξασφαλίζουμε χρόνο που θα αφιερώνεται στην επικοινωνία με τα παιδιά πέρα από το τη βοήθεια στα μαθήματα. Εξασφαλίζουμε χρόνο στα παιδιά για αθλητισμό και ψυχαγωγία, ανεξάρτητα από την απόδοσή τους στη μελέτη.

Ανάπτυξη συμμαχίας με το παιδί Παρέχουμε την κατάλληλη υποστήριξη, ανάλογα με τις ανάγκες του μαθητή. Δεν κάνουμε τις εργασίες για το παιδί μας! Μαθαίνουμε καλύτερα όταν διδάξουμε αυτό που μάθαμε σε κάποιον άλλο. Αποφεύγουμε τις υπερβολικές διορθώσεις, γιατί μειώνουν τα κίνητρα και την αυτοεκτίμηση. Έμφαση στην επιτυχία και στην καλή προσπάθεια. Ένας καλός κανόνας είναι να παρέχουμε τουλάχιστον 3 επιβραβεύσεις για κάθε διόρθωση – παρατήρηση. Ενθαρρύνουμε τη σύγκριση με την προηγούμενη δουλειά του παιδιού και όχι με την δουλειά των άλλων.

Ακούμε τα παράπονα και τις απογοητεύσεις του παιδιού Ακούμε τα παράπονα και τις απογοητεύσεις του παιδιού. Εάν θυμώσουμε και νευριάσουμε αυτό θα αυξήσει τη ματαίωση του παιδιού και το δικό σας άγχος. Αποφυγή αντιπαραγωγικών σχολίων. Βοηθάμε το παιδί μας να αναπτύξει ανεξαρτησία. Αν κρίνουμε ότι δε μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας ή η εμπλοκή με τη μελέτη διαταράσσει τη σχέση μας μαζί του η βοήθεια από άλλο πρόσωπο μπορεί να είναι η λύση.

Το παιδί δεν κάνει εργασίες χωρίς εσάς Τα παιδιά που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να εργαστούν αυτόνομα χρειάζονται υποστήριξη: «Δίαιτα» επιτυχημένων εμπειριών. Όταν ελέγχουμε τις εργασίες δίνουμε έμφαση σ’ αυτές που έγιναν σωστά. Αν ανατίθενται στο παιδί εργασίες πιο δύσκολες ή περισ- σότερες απ’ όσες μπορεί να κάνει συζητάμε με τον εκπαιδευτικό το πρόβλημα.

Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη. Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη. Θα πρέπει να διαπιστώσουμε την αιτία της αποφυγής. Κάνουμε μια συμφωνία με το παιδί για τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε σχέση με τη μελέτη. Το παιδί να αναλάβει την ευθύνη για τη διεκπεραίωση των εργασιών του. Βοηθάμε το παιδί να θέτει μικρούς βραχυπρόθεσμους στόχους οι οποίοι σταδιακά θα επεκτείνονται. Διάλειμμα και ενθάρρυνση μετά την επίτευξη του στόχου. Ενισχύουμε και επιβραβεύουμε την κατάλληλη συμπεριφορά κατά τη μελέτη και αποφεύγουμε την εμπλοκή σε συγκρούσεις, γκρίνιες και απειλές.

Όταν το παιδί δεν καταλαβαίνει τις εργασίες Αναγκαία η ανάπτυξη ενός συστήματος επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς και τον εκπαιδευτικό. Εάν το παιδί συναντά δυσκολίες στην κατανόηση της γραπτής έκφρασης, προσπαθήστε άλλο τρόπο επικοινωνίας (π.χ. γραφικό ή ακουστικό). Μειώνουμε τις πληροφορίες υπογραμμίζοντας τα σημαντικά σημεία. Ζητάμε από το παιδί να διαβάσει δυνατά τις οδηγίες ή να μας τις εξηγήσει πριν προχωρήσει.

Το παιδί αναβάλλει μέχρι την τελευταία στιγμή να ξεκινήσει τη μελέτη του Επιλέγουμε μαζί με το παιδί ένα ευχάριστο μέρος για μελέτη. Συμφωνούμε ένα πρόγραμμα για τη μελέτη. Ζητάμε από το παιδί να κάνει μια λίστα με τα καθήκοντα που έχει να κάνει. Θέτει προτεραιότητες. Παρέχουμε την κατάλληλη επίβλεψη. Μπορούμε να περιορίσουμε τον αριθμό των ευχάριστων για το παιδί δραστηριοτήτων μέχρι ένας μέρος ή όλες οι εργασίες να ολοκληρωθούν. Το ενδιαφέρον του παιδιού μπορεί να αυξηθεί αν θέσουμε στόχους για ολοκλήρωση μιας εργασίας σε συγκεκριμένο χρόνο.

Οργάνωση της μελέτης μου ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΈΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1η εργασία  15΄   2η εργασία  25΄ 3η εργασία  10΄ 4η εργασία ΣΥΝΟΛΟ  50΄

Λίστα αυτοαξιολόγησης της μελέτης ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ   Έκανα τα παρακάτω; ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΡΟΝΟΣ 1 Είδα προσεκτικά τι έχω να κάνω; 2 Έκανα πρόγραμμα για τη μελέτη μου; 3 Υπολόγισα το χρόνο που θα χρειαστώ; 4 Έκανα όλες τις εργασίες με προσοχή & επιμέλεια; 5 Έκανα καλά γράμματα και απέφυγα τις μουντζούρες; 6 Προσπάθησα να τελειώσω γρήγορα, χωρίς να χαζεύω; 7 Τελείωσα στο χρόνο που υπολόγισα; 8 Έκανα έλεγχο και διόρθωσα τα λάθη μου; 9 Είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα; 10 Tακτοποίησα τα πράγματα και ετοίμασα την τσάντα μου; ΣΥΝΟΛΟ

Όταν το παιδί χρειάζεται πολύ χρόνο για να ολοκληρώσει τη μελέτη του Μπορεί να οφείλεται στη διάσπαση προσοχής, στη δυσκολία ή μη κατανόηση της εργασίας, στην ανία. Σ’ αυτή την περίπτωση οι γονείς συνήθως καταφεύγουν στο στενό έλεγχο του παιδιού. Αποφεύγουμε να μπούμε σε μια διαδικασία γκρίνιας και προστριβών. Ενισχύουμε το παιδί με επιδοκιμασία και αμοιβές όταν εκδηλώνει την κατάλληλη συμπεριφορά. Ενθαρρύνουμε το παιδί να δουλέψει για μεγαλύτερα διαστήματα μόνο του θέτοντας στόχους (χρόνου ή παραγωγής έργου). Αμοιβή μετά την επίτευξη του στόχου. Βαθμιαία αύξηση της ανεξάρτητης εργασίας.

Όταν το παιδί βιάζεται και κάνει λάθη απροσεξίας Ζητάμε από το παιδί να υπογραμμίζει σημαντικές λέξεις ή φράσεις στις οδηγίες. Τονίζουμε ότι πρέπει να κάνει τις εργασίες του όσο καλύτερα μπορεί και όχι όσο πιο γρήγορα μπορεί. Εκπαιδεύουμε το παιδί να ελέγχει μόνο του τις εργασίες του ελέγχοντας για λάθη στην ακρίβεια, την τάξη, την ορθογραφία, τους υπολογισμούς, κτλ. Παρέχουμε προνόμια όταν έχει κάνει ικανοποιητική δουλειά. Ελέγχουμε τις εργασίες για την πληρότητα και την ακρίβειά τους. Όταν τα λάθη οφείλονται σε ανεπαρκή κατανόηση ή ικανότητα προσφέρουμε την κατάλληλη βοήθεια.

Συμπερασματικά… Στη χώρα μας ανατίθενται πολλές εργασίες επιβαρύνοντας τα παιδιά και τις οικογένειές τους, με αμφίβολα αποτελέσματα. Χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Πολλοί μαθητές και ιδιαίτερα οι μαθητές με Μ.Δ. και άλλες ήπιες διαταραχές αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στη διεκπεραίωση των κατ’ οίκον εργασιών. Οι δυσκολίες αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν σε σημαντικό βαθμό με τις κατάλληλες παρεμβάσεις. Η προσαρμογή των εργασιών, η διδασκαλία δεξιοτήτων οργάνωσης και μελέτης και η ενίσχυση των κινήτρων των μαθητών είναι σημαντικά στοιχεία αυτών των παρεμβάσεων. Το σχολείο θα πρέπει να έχει μια ενιαία και καλά συγκροτημένη πολιτική για τις κατ’ οίκον εργασίες. Η τακτική επικοινωνία και συνεργασία των εκπαιδευτικών με τους γονείς ιδιαίτερα των μαθητών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες είναι ιδιαίτερα χρήσιμη.

Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας