ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΛΩΡΟΥ ΚΙΝΝΗΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ζ’ ΕΞΑΜΗΝΟ 29805

ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟ ΠΥΛΩΡΟΥ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, που παλαιότερα ονομαζόταν Campylobacter pyloridis είναι ένα Gramm- αρνητικό, μικροαερόφιλο βακτήριο που βρέθηκε στο στομάχι Ταυτοποιήθηκε το 1982 από τους Barry Marshall και Robin Warren, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι το βακτήριο ήταν παρόν σε ασθενείς με χρόνια γαστρίτιδα και γαστρικό έλκος, καταστάσεις για τις οποίες παλαιότερα δεν πίστευαν ότι έχουν κάποια μικροβιακή αιτία

ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟ ΠΥΛΩΡΟΥ Επίσης συνδέεται με την ανάπτυξη του δωδεκαδακτυλικού έλκους και του καρκίνου του στομάχου Περισσότερο από το 50% του πληθυσμού φιλοξενεί το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού στον ανώτερο γαστρεντερικό σωλήνα του. Η μόλυνση είναι πιο διαδεδομένη στις αναπτυσσόμενες χώρες, και η επίπτωση μειώνεται στις δυτικές χώρες

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Οι περισσότεροι άνθρωποι ( πάνω από το 80% ) που έχουν μολυνθεί με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού δεν παρουσιάζουν συμπτώματα Η οξεία λοίμωξη μπορεί να εμφανιστεί ως μια οξεία γαστρίτιδα με κοιλιακό άλγος (πόνο στο στομάχι) ή ναυτία. Σε περίπτωση που αυτή εξελιχθεί σε χρόνια γαστρίτις τα συμπτώματα, αν υπάρχουν, είναι συχνά αυτά της μη- ελκωτικής δυσπεψίας: πόνοι στο στομάχι, ναυτία, μετεωρισμός, ερυγές και κάποιες φορές έμετοι.

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Τα άτομα που έχουν μολυνθεί με ελικοβακτηρίδιο πυλωρού παρουσιάζουν 10 με 20% δια βίου κίνδυνο ανάπτυξης πεπτικών ελκών και 1 με 2% κίνδυνο να αποκτήσουν καρκίνο του στομάχου Η φλεγμονή του πυλωρικού άντρου είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε έλκος του δωδεκαδακτύλου, ενώ η φλεγμονή του σώματος του στομάχου είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε γαστρικά έλκη και καρκίνωμα στομάχου

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι ένα ελικοειδούς σχήματος (που ταξινομείται ως μια κυρτή ράβδο και όχι σπειροχαίτη), Gramm- αρνητικό βακτήριο, περίπου 3 μικρόμετρα μακρύ με διάμετρο περίπου 0.5 μικρόμετρα.

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού Ηλεκτρονική φωτογραφία H. pylori

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Περιέχει μια υδρογονάση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας μέσω οξείδωσης του μοριακού οξυγόνου (Η2) που παράγεται από τα βακτήρια του εντέρου. Παράγει οξειδάση, καταλάση και ουρεάση

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΔΟΜΗ: Έχει στην εξωτερική μεμβράνη πέντε μεγάλες οικογένειες πρωτεϊνών. Η μεγαλύτερη οικογένεια περιλαμβάνει τις γνωστές θεωρούμενες προσκολλητίνες. Οι άλλες τέσσερις οικογένειες περιλαμβάνουν πορίνες, αντλίες σιδήρου, σχετιζόμενες με το μαστίγιο πρωτεΐνες κ πρωτεΐνες άγνωστης λειτουργίας. Όπως και σε άλλα τυπικά Gramm-αρνητικά βακτήρια, η εξωτερική μεμβράνη του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού αποτελείται από φωσφολιπίδια και λιποπολυσακχαρίτη (LPS). Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού έχει έξι παρά τέσσερα μαστίγια μορφής λοφιότριχων. Χαρακτηριστικά είναι τα επενδυμένα νηματοειδή μαστίγια του ελικοβακτηρίδιου από δύο πολυμερισμένες φλαγελίνες, FlaA και FlaB.

ΓΟΝΙΔΙΩΜΑ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αποτελείται από μια μεγάλη ποικιλία στελεχών και τα γονιδιώματα τριών εξ’ αυτών έχουν πλήρως αλληλουχηθεί. Το γονιδίωμα του στελέχους «26695» αποτελείται από περίπου 1.7 εκατομμύρια ζεύγη βάσεων, με 1550 γονίδια. Τα δύο αλληλουχημένα στελέχη παρουσιάζουν μεγάλες γενετικές διαφορές με έως και 6% των νουκλεοτιδίων να διαφέρουν. Δύο από τα αλληλουχημένα στελέχη έχουν ένα περίπου 40kb μήκους νησί παθογένειας Cag ( μια κοινή γονιδιακή αλληλουχία που πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνη για παθογένεια),το οποίο περιέχει πάνω από 40 γονίδια. Αυτό το νησί παθογένειας συνήθως απουσιάζει από στελέχη του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού που έχουν απομονωθεί από ανθρώπους-φορείς, αλλά παραμένουν ασυμπτωματικοί.

ΓΟΝΙΔΙΩΜΑ Το cagA γονίδιο κωδικοποιεί μία από τις σημαντικότερες πρωτεΐνες παθογένειας του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού. Τα βακτηριακά στελέχη που έχουν το γονίδιο cagA σχετίζονται με την ικανότητα να προκαλέσει έλκη. Το cagA γονίδιο κωδικοποιεί μια σχετικά μεγάλη (1186 αμινοξέα) πρωτεΐνη. Το cag νησί παθογένειας (PAI) έχει περίπου 30 γονίδια, μέρος του οποίου κωδικοποιεί ένα πολύπλοκο εκκριτικό σύστημα τύπου IV. Το χαμηλό GC-περιεχόμενο του cag PAI σχετιζόμενο με το υπόλοιπο γονιδίωμα του ελικοβακτηρίδιου υποδεικνύει ότι το νησί αποκτήθηκε με οριζόντια μεταφορά από άλλα βακτηριακά είδη.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Για να αποικήσει το στόμαχο το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού πρέπει να επιβιώσει στο όξινο pH και να χρησιμοποιήσει το μαστίγιο του για να φωλιάσει στη βλέννα ώστε να φθάσει στον τόπο εγκατάστασης του κοντά στο επιθήλιο του στομάχου. Πολλά βακτήρια μπορούν να εντοπιστούν στη βλέννα, η οποία εκκρίνεται συνεχώς από τα βλεννοεκκριτικά κύτταρα και απομακρύνεται προς την αυλική πλευρά του στομάχου. Για να αποφύγει τη μεταφορά του στον αυλό, το ελικοβακτηρίδιο διαισθάνεται τη βαθμίδωση του pH εντός του στρώματος της βλέννας με χημειοταξία και κολυμπά μακριά από το όξινο περιεχόμενο του αυλού προς το πιο ουδέτερο σε pH περιβάλλον της επιφάνειας των επιθηλιακών κυττάρων

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Μοριακή δομή του ενζύμου ουρεάση που παράγεται από το ελικοβακτηρίδιο Αποικισμός βλεννογόνου από H.pylori

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Παράγει πρωτεΐνες προσκόλλησης οι οποίες δεσμεύονται σε λιπίδια και υδατάνθρακες συνδεόμενους στη μεμβράνη που το βοηθούν να παραμείνει συνδεδεμένο στα επιθηλιακά κύτταρα. Επίσης, παράγει μεγάλες ποσότητες του ενζύμου ουρεάση μόρια της οποίας εντοπίζονται τόσο εντός όσο και εκτός του βακτηρίου. Η ουρεάση διασπά την ουρία (η οποία φυσιολογικά εκκρίνεται στο στόμαχο) σε διοξείδιο του άνθρακα και αμμωνία. Η αμμωνία μετατρέπεται σε αμμώνιο δεχόμενη ένα πρωτόνιο (H+) το οποίο ουδετεροποιεί το γαστρικό οξύ. Η επιβίωση του ελικοβακτηρίου στο όξινο περιβάλλον του στομάχου εξαρτάται από την ουρεάση. Η παραγόμενη αμμωνία είναι τοξική για τα επιθηλιακά κύτταρα και μαζί με τα άλλα παράγωγα του ελικοβακτηρίου – που περιλαμβάνουν πρωτεάσες, τη Vac A κυτοκίνη και κάποιες φωσφολιπάσες – προκαλούν ζημιά σε αυτά τα κύτταρα.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ο αποικισμός του στομάχου από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού έχει ως αποτέλεσμα χρόνια γαστρίτιδα, μια φλεγμονή της εσωτερικής επιφάνειας του στομάχου. Η ένταση της φλεγμονής πιθανόν αποτελεί τη βάση των σχετιζόμενων με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού ασθενειών. Έλκος δωδεκαδακτύλου και στομάχου συμβαίνει, όταν λόγω των συνεπειών της φλεγμονής, επιτρέπεται στο οξύ και την πεψίνη του αυλού του στομάχου, να υπερνικήσουν τους προστατευτικούς από αυτές τις καυστικές ουσίες μηχανισμούς του βλεννογόνου του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου. Ο τύπος του έλκους που αναπτύσσεται εξαρτάται από το σημείο εντόπισης της χρόνια γαστρίτιδας, η οποία εμφανίζεται στο σημείο αποικισμού του ελικοβακτηρίου του πυλωρού.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Η οξύτητα εντός του αυλού του στομάχου επηρεάζει τον αποικισμό του ελικοβακτηρίου του πυλωρού και γι' αυτό καθορίζει την εμφάνιση ενός δωδεκαδακτυλικού ή γαστρικού έλκους. Στα άτομα που παράγουν μεγάλες ποσότητες οξέως, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αποικεί το άντρο του στομάχου για να αποφύγει τα τοιχωματικά κύτταρα του σώματος του στομάχου που εκκρίνουν οξύ. Η φλεγμονώδης απόκριση λόγω των βακτηρίων, παρακινεί τα G κύτταρα του άντρου να εκκρίνουν την ορμόνη γαστρίνη η οποία ταξιδεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στο σώμα του στομάχου. Η γαστρίνη διεγείρει τα τοιχωματικά κύτταρα του σώματος στο να εκκρίνουν ακόμα περισσότερο οξύ στον αυλό του στομάχου.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Χρονίως αυξανόμενα επίπεδα γαστρίνης τελικά προκαλούν αύξηση στον αριθμό των τοιχωματικών κυττάρων κλιμακώνοντας την ποσότητα του εκκρινόμενου οξέος. Το αυξημένο φορτίο οξέος προκαλεί βλάβη στο δωδεκαδάκτυλο και η εξέλκωση μπορεί να ακολουθήσει Περίπου το 50 – 70 % των στελεχών ελικοβακτηρίου του πυλωρού στις δυτικές χώρες φέρουν το παθογόνο “νησί” cag (cag PAI). Ασθενείς στις δυτικές χώρες που έχουν μολυνθεί με στελέχη που φέρουν το cag PAI έχουν πιο ισχυρή φλεγμονώδη απόκριση στο στόμαχο και έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν πεπτικό έλκος και καρκίνο του στομάχου από ασθενείς που μολύνθηκαν με στελέχη στα οποία απουσίαζε το cag PAI.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Παθογόνα στελέχη του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού έχει δειχθεί οτι ενεργοποιούν τον υποδοχέα επιδερμικού αυξητικού παράγοντα EGFR, μια μεμβρανική πρωτείνη με ιδιότητα τυροσινικής κινάσης. Η ενεργοποίηση του EGFR από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού συνδέεται με μεταλλαγμένη μεταγωγή σήματος και γονιδιακή έκφραση σε επιθηλιακά κύτταρα ξενιστές τα οποία μπορεί να συμβάλουν στην παθογένεια

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Υπάρχουν δύο μηχανισμοί μέσω των οποίων το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού θα μπορούσε να προκαλέσει καρκίνο, και είναι υπό διερεύνηση. Ο ένας μηχανισμός περιλαμβάνει την αυξημένη παραγωγή ελεύθερων ριζών κοντά στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και ένα αυξημένο βαθμό μεταβολής των χαρακτηριστικών του κυττάρου ξενιστή..

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ο άλλος προτεινόμενος μηχανισμός έχει αποκαλεστεί ένας “περιγεννητικός δρόμος” και περιλαμβάνει αυξημένη μετατροπή του φαινοτύπου του ξενιστή με τη βοήθεια μετατροπών σε κυτταρικές πρωτεΐνες όπως τις πρωτεΐνες προσκόλλησης. Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού έχει εισηγηθεί ότι επάγει τη φλεγμονή και τοπικά αυξημένα επίπεδα TNF-a και/ή ιντερλευκίνης 6. Σύμφωνα με τον προτεινόμενο περιγεννητικό μηχανισμό μόρια σηματοδότησης σχετιζόμενα με τη φλεγμονή όπως ο TNF-a μπορούν να τροποποιήσουν την προσκόλληση στα επιθηλιακά κύτταρα του στομάχου και να οδηγήσει στη διασπορά και μετανάστευση μεταλλαγμένων επιθηλιακών κυττάρων χωρίς τη βοήθεια επιπλέον μεταλλάξεων σε ογκοκατασταλτικά γονίδια όπως τα γονίδια που κωδικοποιούνται για τις πρωτεΐνες προσκόλλησης κυττάρων

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Η διάγνωση της μόλυνσης γίνεται συνήθως με τον έλεγχο συμπτωμάτων δυσπεψίας και με δοκιμασίες που υποδεικνύουν τη μόλυνση με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Μπορεί κανείς μη επεμβατικά να ελέγξει για μόλυνση με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού με έλεγχο για ειδικά αντισώματα στο αίμα και τα κόπρανα του ασθενούς ή με τη δοκιμασία απόπνοιας ουρίας με σημασμένο άνθρακα (στην οποία ο ασθενής πίνει 14C ή 13C σημασμένη ουρία την οποία μεταβολίζει το βακτήριο παράγοντας σημασμένο διοξείδιο του άνθρακα το οποίο ανιχνεύεται στην αναπνοή).

ΔΙΑΓΝΩΣΗ http://www.youtube.com/watch?v=2__YbVOpZ0s Δοκιμασία απόπνοιας ουρίας για η διαγνωση ελικοβακτηριδίου του πυλωρού

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ανοσοιστοχημική απεικόνιση του H. pylori από γαστρική βιοψία

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Η πιο αξιόπιστη μέθοδος ανίχνευσης ελικοβακτηρίου του πυλωρού είναι η λήψη βιοψίας κατά την ενδοσκόπηση με ταχεία δοκιμασία ουρεάσης, ιστολογικός έλεγχος και καλλιέργεια μικροβίου. Υπάρχει επίσης μια ουρική δοκιμασία ELISA με 96% ευαισθησία και 79% εξειδίκευση. Ακόμα και η βιοψία εξαρτάται από την τοποθεσία λήψης της βιοψίας. Εικόνα ενδοσκόπησης στομάχου

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ο έλεγχος αντισωμάτων στο αίμα, παραδείγματος χάριν, έχει 76 – 84% ευαισθησία. Κάποια φάρμακα επηρεάζουν τη δραστηριότητα ουρεάσης του ελικοβακτηρίου του πυλωρού και δίνουν ψευδώς αρνητικές τις βασιζόμενες στην ουρία δοκιμασίες.

ΠΡΟΛΗΨΗ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αποτελεί την κύρια αιτία παθήσεων του ανώτερου γαστρεντερικού σωλήνα Πλήρης εξάλειψη της μόλυνσης βελτιώνει τα συμπτώματα που περιλαμβάνουν δυσπεψία, γαστρίτιδα και πεπτικά έλκη και ίσως αποτρέπει το καρκίνο του στομάχου

ΠΡΟΛΗΨΗ Ερευνητές μελετούν διάφορα ανοσοενισχυτικά αντιγόνα, και οδούς ανοσίας για να επιβεβαιώσουν το πιο κατάλληλο σύστημα ανοσιακής προστασίας, με το πλείστο των ερευνών να μεταφέρονται μόλις πρόσφατα από τα ζώα σε δοκιμές με ανθρώπους. Ένας αριθμός τροφών ίσως είναι χρήσιμος για την αποτροπή της ανάπτυξης αποικιών ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού που περιλαμβάνει το πράσινο τσάι, κόκκινο κρασί, τους βλαστούς μπρόκολων, σκόρδα, προβιοτικά και φλαβονοειδή.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Όταν το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού εντοπιστεί στον ασθενή με γαστρικό έλκος, η φυσιολογική διαδικασία είναι η εξολόθρευση του και να αφεθεί το έλκος να ιαθεί. Η σταθερή θεραπεία πρώτου επιπέδου είναι μία εβδομάδα της λεγόμενης τριπλής θεραπείας που αποτελείται από αναστολέα αντλίας πρωτονίων όπως την ομεπραζόλη, λανσοπραζόλη και τα αντιβιοτικά κλαριθρομυκίνη και αμοξυκιλίνη.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Διαφοροποιήσεις της τριπλής θεραπείας έχουν γίνει με τα χρόνια όπως η χρήση διαφορετικών αναστολέων της αντλίας πρωτονίων όπως την παντοπραζόλη ή τη ραμπεπραζόλη, ή αντικαθιστώντας την αμοξυκιλίνη με μετρονιδαζόλη για άτομα που είναι αλλεργικά στην πενικιλίνη. Τέτοιες θεραπείες έχουν εξελίξει την θεραπεία των γαστρικών ελκών και έχει κάνει πιθανή μία θεραπεία της ασθένειας, καθώς παλαιότερα η μόνη επιλογή ήταν ο περιορισμός των συμπτωμάτων χρησιμοποιώντας παυσίπονα, Η2-αγωνιστές ή μόνο αναστολείς αντλίας πρωτονίων.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ένα άρθρο στο American Journal of Clinical Nutrition βρήκε αποδείξεις ότι “βακτήρια που καταναλώνουν λακτόζη προκαλούν κατασταλτική δράση στην μόλυνση από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού σε ανθρώπους και ζώα’’ σημειώνοντας ότι ‘’συμπληρώνοντας με λακτοβάκιλους και bifidobacterium συμπεριλαμβανομένου γιαουρτιού έδειξε ότι βελτιώνει τα επίπεδα εξολόθρευσης του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στον άνθρωπο’’

ΠΡΟΓΝΩΣΗ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού σχηματίζει αποικίες στο στομάχι και προκαλεί χρόνια γαστρίτιδα, μία χρόνια φλεγμονή του στομάχου. Το βακτήριο συνεχίζει να υπάρχει για δεκαετίες στα περισσότερα άτομα. Τα περισσότερα άτομα που προσβάλλονται από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού δεν θα βιώσουν ποτέ κλινικά συμπτώματα παρά το ότι έχουν χρόνια γαστρίτιδα. Περίπου το 10-20% των προσβεβλημένων από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού θα αναπτύξουν γαστρικό έλκος και έλκος του δωδεκαδακτύλου. Η μόλυνση από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού σχετίζεται επίσης με 1-2% δια βίου κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του στομάχου και μικρότερο από 1% κίνδυνο ανάπτυξης λεμφώματος στο λεμφαδενοειδή ιστό που σχετίζεται με τους βλεννογόνους (MALT)

ΠΡΟΓΝΩΣΗ Στην απουσία θεραπείας η μόλυνση από ελικοβακτηρίδιο- αφού εδραιωθεί στη γαστρική γωνία- πιστεύεται ευρέως ότι παραμένει για ολόκληρη τη ζωή. Παρόλ’ αυτά στους ηλικιωμένους είναι πιθανή η εξαφάνιση της λοίμωξης από το βλεννογόνο του στομάχου καθώς αυτός προοδευτικά γίνεται ατροφικός και κατ’ επέκταση αφιλόξενος για ανάπτυξη αποικιών. Το ποσοστό οξείων λοιμώξεων που επιμένουν δεν είναι γνωστό, αλλά αρκετές μελέτες που ακολούθησαν τη φυσική ιστορία των πληθυσμών ανέφεραν πρωτοφανή αιφνίδια εξάλειψη.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ Ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει πολύ υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης από τη Δύση (Δυτική Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Ωκεανία), όπου τα ποσοστά υπολογίζεται ότι είναι περίπου 25%. Οι λοιμώξεις συνήθως αποκτώνται στην πρώιμη παιδική ηλικία σε όλες τις χώρες. Ωστόσο, ο ρυθμός μόλυνσης των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι υψηλότερος από ό, τι στις βιομηχανικές χώρες, κατά πάσα πιθανότητα λόγω των κακών συνθηκών υγιεινής. Στις ανεπτυγμένες χώρες είναι σήμερα ασυνήθιστο να βρει κανείς παιδιά που έχουν μολυνθεί, αλλά το ποσοστό των μολυσμένων ανθρώπων αυξάνεται με την ηλικία, με περίπου 50% μόλυνσης για όσους είναι άνω των 60 ετών σε σύγκριση με περίπου 10% μεταξύ 18 και 30 ετών

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ Η υψηλότερη συχνότητα στους ηλικιωμένους αντικατοπτρίζει τα υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης όταν ήταν παιδιά και όχι μόλυνση σε μεταγενέστερη ηλικία. Η συχνότητα φαίνεται να είναι υψηλότερη στους πληθυσμούς της Αφρικής, της Αμερικής και της Ισπανίας, κατά πάσα πιθανότητα λόγω κοινωνικοοικονομικών παραγόντων. Το χαμηλότερο ποσοστό μόλυνσης στη Δύση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις υψηλότερες προδιαγραφές υγιεινής και στην ευρεία χρήση των αντιβιοτικών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Η παρουσίαση αποτελεί μετάφραση του αγγλικού άρθρου στη wikipedia για το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού http://en.wikipedia.org/wiki/Helicobacter_pylori Επιπλέον βιβλιογραφία: http://i.rosaceans.com/archives/497 http://www.health-healths.com/helicobacter-pylori-infection http://www.tumblr.com/tagged/helicobacter-pylori http://abouthealt-h.com/helicobacter-pylori http://www.mdpi.com/2072-6694/3/3/3018/

ΕΠΙΛΟΓΟΣ Η εργασία απευθύνεται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές ιατρικής, ειδικευόμενους και ειδικούς γιατρούς και σε οποιονδήποτε άλλο επιθυμεί να ενημερωθεί για το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού Εκπαιδευτικός σκοπός-στόχος: Να γίνει μια ολοκληρωμένη παρουσίαση του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού περιλαμβάνοντας τη μικροβιολογία, τη διάγνωση, τα κλινικά σημεία, τη διάγνωση, την πρόληψη, την επιδημιολογία, την πρόγνωση και την αντιμετώπιση της νόσου που προκαλεί