Περιβαλλοντικό πρόγραμμα 2012 Κεφαλονίτικα παιχνίδια-Τα μήλα Έλλη Κουνάδη

Φέτος,στο περιβαλλοντικό πρόγραμμα αναβιώσαμε διάφορα παλιά κεφαλονίτικα παιχνιδια.Ενα από αυτά τα παιχνίδια είναι και ''τα μήλα'‘. Πρόκειται για ενα παιχνίδι που αναφέρεται στις εποχές που η πλειονότητα του πληθυσμού της Κεφαλονιάς-αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας γενικότερα- ζούσε μέσα στη φτώχεια και οι άνθρωποι δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράζουν παιχνίδια στα παιδιά τους.Γι'αυτό το λόγο,τα παιδιά,επιστρατεύοντας την φαντασία τους,δημιουργούσαν μόνα τους παιχνίδια,χρησιμοποιώντας πράγματα που είχαν σε αφθονία. Φέτος,στο περιβαλλοντικό πρόγραμμα αναβιώσαμε διάφορα παλιά κεφαλονίτικα παιχνιδια.Ενα από αυτά τα παιχνίδια είναι και ''τα μήλα'‘. Πρόκειται για ενα παιχνίδι που αναφέρεται στις εποχές που η πλειονότητα του πληθυσμού της Κεφαλονιάς-αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας γενικότερα- ζούσε μέσα στη φτώχεια και οι άνθρωποι δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράζουν παιχνίδια στα παιδιά τους.Γι'αυτό το λόγο,τα παιδιά,επιστρατεύοντας την φαντασία τους,δημιουργούσαν μόνα τους παιχνίδια,χρησιμοποιώντας πράγματα που είχαν σε αφθονία.

Τα παιδιά χαράζουν 2 γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 15 με 20 μέτρα, ανάλογα με τον αριθμό των παιχτών. Δύο παιδιά θα στέκουν στις γραμμές αυτές, ένα σε κάθε γραμμή, τα υπόλοιπα θα κινούνται στο χώρο ανάμεσα στις γραμμές. Τα παιδιά που θα βρίσκονται «έξω», δηλαδή θα στέκουν στις 2 γραμμές, θα προσπαθούν να χτυπήσουν τα υπόλοιπα παιδιά, ρίχνοντας πάνω τους την μπάλα. Αν ένα παιδί χτυπηθεί από την μπάλα, φεύγει από το παιχνίδι. Τα παιδιά χαράζουν 2 γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 15 με 20 μέτρα, ανάλογα με τον αριθμό των παιχτών. Δύο παιδιά θα στέκουν στις γραμμές αυτές, ένα σε κάθε γραμμή, τα υπόλοιπα θα κινούνται στο χώρο ανάμεσα στις γραμμές. Τα παιδιά που θα βρίσκονται «έξω», δηλαδή θα στέκουν στις 2 γραμμές, θα προσπαθούν να χτυπήσουν τα υπόλοιπα παιδιά, ρίχνοντας πάνω τους την μπάλα. Αν ένα παιδί χτυπηθεί από την μπάλα, φεύγει από το παιχνίδι.

Τα παιδιά που βρίσκονται «έξω»,εκτός από το να ρίχνουν την μπάλα στα παιδιά που είναι «μέσα»,μπορούν και να την πετούν ο ένας στον άλλο.

Όποιο παιδί πιάσει την μπάλα πριν πέσει κάτω κερδίζει ένα «μήλο», που ισοδυναμεί με μία ζωή. Αν ένα παιδί που έχει ένα μήλο χτυπηθεί από την μπάλα, παραμένει στο παιχνίδι, χάνοντας όμως το μήλο του. Επίσης, αν ένα παιδί έχει περισσότερα από ένα μήλα, μπορεί να «δώσει» ένα από τα μήλα του σε κάποιον άλλο.

Το παιδί που απομένει μέσα τελευταίο θα πρέπει να αποφύγει άλλες 10 φορές την μπάλα για να νικήσει, γιατί αλλιώς νικούν τα 2 παιδιά που είναι έξω. Το παιδί που απομένει μέσα τελευταίο θα πρέπει να αποφύγει άλλες 10 φορές την μπάλα για να νικήσει, γιατί αλλιώς νικούν τα 2 παιδιά που είναι έξω.

Μέσα από αυτή την αναβίωση μάθαμε τον τρόπο με τον οποίο διασκέδαζαν τα παιδιά παλιότερα,χωρίς ιδιαιτέρες πολυτέλειες και πολλά παιχνίδια.Τέλος, καταλάβαμε τη σημασία του παιχνιδιού, δηλαδή το ότι δεν έχει σημασία η ποιότητα ή η μάρκα του παιχνιδιού με το οποίο παίζεις, αλλά το αν διασκεδαζεις. Πιστεύω ότι αυτό θα πρέπει να θυμόμαστε και σήμερα. Μέσα από αυτή την αναβίωση μάθαμε τον τρόπο με τον οποίο διασκέδαζαν τα παιδιά παλιότερα,χωρίς ιδιαιτέρες πολυτέλειες και πολλά παιχνίδια.Τέλος, καταλάβαμε τη σημασία του παιχνιδιού, δηλαδή το ότι δεν έχει σημασία η ποιότητα ή η μάρκα του παιχνιδιού με το οποίο παίζεις, αλλά το αν διασκεδαζεις. Πιστεύω ότι αυτό θα πρέπει να θυμόμαστε και σήμερα.

Ελπίζουμε να το ξαναπαίξουμε.