… μέχρι που να με ξαναπάρει ο ύπνος… Music: Jason Tyrello - When the sun is gone Κείμενα: Άκης Λεωνίδου

Με ενοχλεί το γεγονός που με θέλει να ακολουθώ τα βήματα που χαράσσουν άλλοι… στον οικονομικό, στον κοινωνικό, πολιτικό, στον αθλητικό, καλλιτεχνικό ή και επιστημονικό τομέα… Με κάνει να αισθάνομαι ότι είμαι σκλάβος …

Μου φαντάζει ασύλληπτο όνειρο να προηγηθώ, ή ακόμη και να συμπλεύσω με τους αναπτυγμένους… Με θλίβει δε που… χαίρομαι για την κάπου, την κάποτε, την κάποια, συμμετοχή μου… Την φτωχική, τη μίζερη, τη φτιαχτή…

Έμαθα όμως να δικαιολογούμαι… Και ότι όσο πιο καλή είναι η δικαιολογία που εφευρίσκω τόσο πιο έξυπνος νομίζω ότι είμαι…

Έμαθα επίσης να αντιγράφω. Όσο δε πιο καλά αντιγράφω τόσο πιο σπουδαίος αισθάνομαι… Με σώζουν οι άλλοι αλλά εγώ είμαι αυτός που κομπάζω ηρωικά… Πάντα παραπονιέμαι, πάντα με πνίγει το δίκαιο, πάντοτε αδικούμαι…

Δεν χρωστάω σε κανένα τίποτε. Όλοι μου χρωστάνε… Διεκδικώ αυτά που οι άλλοι κέρδισαν με το σπαθί τους να μου τα προσφέρουν έτοιμα στο πιάτο…

Έμαθα να συγκρίνομαι μόνο με το χειρότερο μου εαυτό και να ικανοποιούμαι με το μη χείρον…

Καμιά φορά που δε με αντέχω άλλο.. και μπαίνω στο πειρασμό, ονειρεύομαι…

…Ονειρεύομαι πως θα μπορούσαμε να είχαμε την καλύτερη παιδεία στο κόσμο, το καλύτερο σχέδιο υγείας στον κόσμο, τις καλύτερες δημόσιες συγκοινωνίες, δημόσιες υπηρεσίες, τις καλύτερες συντάξεις τη καλύτερη φροντίδα στους ηλικιωμένους και τους ασθενέστερους, το πιο αποδοτικό και το πιο δημοκρατικό οικονομικοπολιτικό σύστημα, την κοινωνία με την μεγαλύτερη δυνατή συνοχή, το πιο ανθρώπινο περιβάλλον…

…Ονειρεύομαι πως θα μπορούσαμε να υπηρετούσαμε την πραγματική αθλητική ιδέα, να είχαμε ανεξάντλητες καλλιτεχνικές εμπνεύσεις και δημιουργίες, και ότι οι επιστημονικές μας έρευνες στους τομείς που μας επιτρέπει ο τόπος μας θα ήταν μοναδικές…

… Τότε ονειρεύομαι, πως είμαι και εγώ ελεύθερος, όσο και αυτοί που προηγούνται…

Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα με ξυπνά… …Ο κος Παπαδόπουλος με τις πονηριές του, ο κος Αναστασιάδης με τις υπερβάσεις του, ο κος Χριστόφιας με τις αυτοκριτικές του, ο κος Ομήρου με τις σφήνες του, και ο κύριος Αρχιεπίσκοπος με τις «άγιες» τράπεζες του…

…Με ξυπνά ο «καθαρός» τους λόγος, η «κρυστάλλινες» θέσεις τους, το «ατόφιο» ενδιαφέρον τους το «όραμα» τους για το μέλλον τους… …Με ξυπνά ο «ποιμαντορικός» τους λόγος…

Έτσι αρχίζω και πάλι να ενοχλούμαι, να θλίβομαι, να αποθαρρύνομαι, μέχρι που να με ξαναπάρει ο ύπνος…

… μέχρι που να με ξαναπάρει ο ύπνος… Κείμενα: Άκης Λεωνίδου Music: Jason Tyrello - When the sun is gone