Σ.Κ.Α.Β.Ε.

Έπαθα Σ.Κ.Α.Β.Ε.; Πολύ φοβάμαι ότι, αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας στα παρακάτω, όπως εγώ, τότε είτε χρειάζεστε διακοπές, είτε μια σύνταξη δεν θα σας κακόπεφτε! Πρόσφατα, ο γιατρός μου διέγνωσε ότι πάσχω από ΣΚΑΒΕ: Σύνδρομο Kουρασμένης Αντίληψης λόγω Βεβαρυμένης Εργασίας Ιδού τα συμπτώματα:

Είναι ένα ήσυχο Σάββατο πρωί. Αποφασίζω να πλύνω το αυτοκίνητό μου. Ενώ πηγαίνω προς το γκαράζ, παρατηρώ ότι έχει ξεμείνει η αλληλογραφία στο τραπεζάκι της εισόδου. Αποφασίζω να κοιτάξω την αλληλογραφία πριν πλύνω το αυτοκίνητο. Αφήνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο τραπεζάκι, ξεχωρίζω κάτι συνδρομές που πρέπει να πληρώσω, πετάω στο καλάθι των αχρήστων τα διαφημιστικά φυλλάδια και διαπιστώνω ότι το καλάθι είναι γεμάτο!!! Αφήνω λοιπόν τις συνδρομές που πρέπει να πληρωθούν στο τραπεζάκι, κι αποφασίζω ν’αδειάσω πρώτα το καλάθι. Αλλά, σκέφτομαι, ότι αφού όταν βγω να πετάξω τα σκουπίδια, θα είναι εκεί κοντά και το κουτί των ΕΛΤΑ, ας ετοιμάσω τις πληρωμές συνδρομών για να τις στείλω.

Πιάνω το καρνέ επιταγών μου από το τραπέζι, αλλά διαπιστώνω ότι μου έχει μείνει μόνο μία επιταγή. Το καινούργιο μου καρνέ μου είναι στο γραφείο. Πάω λοιπόν στο γραφείο και βρίσκω πάνω στο γραφείο το κουτάκι κόκα κόλας που είχα αρχίσει να πίνω. Πριν πάρω το καρνέ επιταγών μου, πρέπει οπωσδήποτε να ξεφορτωθώ αυτό το κουτάκι πριν το χύσω κατά λάθος και γίνουμε χάλια. Βλέπω ότι είναι χλιαρό, αποφασίζω λοιπόν να το βάλω στο ψυγείο να παγώσει. Ενώ πάω προς την κουζίνα με την κόκα κόλα στο χέρι, βλέπω το βάζο στο τραπέζι της κουζίνας να έχει ξεμείνει από νερό. Πάνε τα λουλούδια μου! Να βάλω νερό αμέσως... Ακουμπάω την κόκα κόλα στον πάγκο και ανακαλύπτω τα γυαλιά μου του ηλίου (που τα ψάχνω από το πρωί!!!)

Σκέφτομαι, ας τα ακουμπήσω στο γραφείο μου... αλλά πρώτα να βάλω νερό στο ανθοδοχείο. Ξαναφήνω τα γυαλιά πάνω στον πάγκο, γεμίζω ένα ποτήρι νερό, και ξαφνικά παίρνω χαμπάρι το τηλεκοντρόλ... Κάποιος το άφησε πάνω στο τραπέζι της κουζίνας! Ναι, και το βράδυ που θα θέλουμε να δούμε «Παρά 5», θα το ψάχνουμε παντού και σιγά μη θυμάμαι ότι ήταν στο τραπέζι της κουζίνας. Αποφασίζω λοιπόν να το ξαναβάλω στο σαλόνι στη θέση του – αλλά πρώτα να βάλω νεράκι στα λουλούδια. Βάζω νεράκι στα λουλούδια με το τηλεκοντρόλ στο χέρι, και χύνω το μισό στο πάτωμα.

Οπότε, ξαναφήνω το τηλεκοντρόλ στο τραπέζι της κουζίνας, πάω να φέρω μια πατσαβούρα και καθαρίζω τη ζημιά. Έπειτα ξαναπάω στο χωλ της εισόδου - μα τι στο καλό ήθελα να κάνω πριν και δεν το έκανα; Δε μπορώ να θυμηθώ... Στο τέλος της ημέρας : -Το αυτοκίνητο εξακολουθεί να είναι σε μαύρο χάλι, -Τις συνδρομές δεν τις έστειλα, -Υπάρχει μια χλιαρή κόκα κόλα πάνω στον πάγκο της κουζίνας -Τα λουλούδια εξακολουθούν να μην έχουν νεράκι

- Δεν έχω εντοπίσει το καινούριο μου καρνέ επιταγών, - Δε βρίσκω πουθενά το ρημάδι το τηλεκοντρόλ, - Και πού στο καλό πήγαν εκείνα τα άτιμα τα γυαλιά μου του ηλίου; - Δε μπορώ να θυμηθώ, επίσης, τι έκανα τα κλειδιά του αυτοκινήτου... Και τελικά πάλι τίποτα δεν έκανα σήμερα, αλλά πώς γίνεται αυτό ενώ όλη μέρα έτρεχα σαν Βέγγος και είμαι πτώμα! Ξαφνικά καταλαβαίνω ότι έχω τεράστιο πρόβλημα κι ότι πρέπει να πάω να κοιταχτώ... Αλλά πρώτα ας ασχοληθώ με τα μου! Αχ βοηθήστε με να χαρείτε!

Στείλτε αυτό το μήνυμα σε όσους ξέρετε, γιατί δεν θυμάμαι πια σε ποιους το έχω προωθήσει! Μη γελάτε! Εκεί που είστε ήμουνα, κι εκεί που είμαι θα έρθετε! ΤΟ ΓΗΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ (Η ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ) ΑΛΛΑ ΛΙΓΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΛΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ!