ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Αναγνώριση της διαφορετικότητας Ισότητα ευκαιριών Κοινωνική ένταξη Λέμε ΟΧΙ στον εκφοβισμό

Αναγνωριςη τηΣ διαφορετικοτηταΣ Ορισμός : Ως διαφορετικότητα, ορίζουμε συνήθως τα προσωπικά στοιχεία ενός ατόμου που ξεχωρίζουν και καθιστούν δύσκολη την δραστηριοποίηση τους μέσα σε μια ομάδα (κοινωνική η μαθητική) Την διαφορετικότητα την συναντάμε κυρίως : Στο χρώμα Στη φυλή Στη σεξουαλικότητα Στα ήθη / έθιμα Στη Γλώσσα Στη συμπεριφορά/στάση απέναντι στα παιδιά με κινητικά προβλήματα

Διαφορετικοτητα ςτιΣ ςχολικεΣ αιθουςες Υπάρχουν μαθητές που οι γονείς τους δεν γνωρίζουν ελληνικά, που ζουν σε φτωχές γειτονιές, μαθητές που ανήκουν σε δίγλωσσες οικογένειες ή η γλώσσα που μιλούν στο σπίτι διαφέρει από εκείνη που διδάσκεται στο σχολείο. Μαθητές οι οποίοι δεν έχουν κίνητρα για μάθηση, αφού αρκετά από αυτά που διδάσκονται δεν έχουν άμεση χρησιμότητα στην καθημερινή τους ζωή ή δεν προσδιορίζουν ένα μέρος της προσωπικότητάς τους. Συχνά, το σχολείο δεν αποτελεί συναρπαστική εμπειρία και οι ίδιοι δε νιώθουν ούτε ευπρόσδεκτοι ούτε σημαντικοί. Αυτές είναι μερικές από τις περιπτώσεις που συναντώνται στις σχολικές αίθουσες.

Όμως η διαφορετικότητα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στη σχολική τάξη είναι εκείνη που τους πληγώνει περισσότερο και τους εξασθενεί. Το άγχος της περιθωριοποίησης φοβίζει και οδηγεί σε απογοήτευση των μαθητών που συχνά πραγματοποιείται μέσα από την οδυνηρή διαδικασία της αμφισβήτησης ή της απόρριψης. Είναι δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι το σχολείο απευθύνεται στους μαθητές ως προσωπικότητες που μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα, όταν η πολιτική που ακολουθεί είναι να αφήνουν οι μαθητές τη γλώσσα και την κουλτούρα τους έξω από την πόρτα του σχολείου. 

ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ Η σύγχρονη κοινωνία περικλείει μέσα της μια τεράστια παράνοια. Αντιμετωπίζει τα μέλη της με έναν παράλογο ρατσισμό, αφού κάθε μέρα απαιτεί από αυτά και περισσότερα. Από την άλλη μεριά όμως οι πόρτες κλείνουν. Ο κοινωνικός ρατσισμός ορθώνει τείχη σε νέους που προέρχονται από φτωχές οικογένειες, και μετανάστες. Για πολλούς απ’ αυτούς η ουσιαστική εκπ/ση είναι «άπιαστο όνειρο». Το πέρασμα από τη μια βαθμίδα στην άλλη είναι δύσκολο και πολλές φορές αδύνατο. Ιδιαίτερα τα πανεπιστήμια σπάνια ανοίγουν τις πύλες τους και αυτό μόνο για να επιβεβαιώσουν το γεγονός πως ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά υπάρχουν πολλά ικανά να προχωρήσουν που όμως εμποδίζονται, για χίλιους δυο λόγους και τελικά παραιτούνται από τον άνισο αγώνα πριν καν μπουν στην τελική ευθεία.

Η παιδεία είναι η μόνη η οποία μπορεί να πάει τον άνθρωπο μπροστά, να τον κάνει να σέβεται την διαφορετικότητα, και μέσω της διαφοράς να προωθεί την ισότητα. Πολλά παιδιά όμως υποφέρουν εξαιτίας της διαφοράς τους. Αιτίες που τα παιδιά στερούνται την μόρφωση, απομονώνονται από το κοινωνικό σύνολο είναι ο ρατσισμός (Φυλετικός, Θρησκευτικός η ιδιότυπος), η αδιαφορία, η άγνοια ακόμη και η μικροψυχία των ανθρώπων. Η παιδεία είναι μεγάλο αγαθό, αλλά δεν το απολαμβάνουν όλοι την συναντάμε σε περιοχές με ανεργία, εγκληματικότητα. Λόγω της διγλωσσίας η των θρησκευτικών αντιλήψεων κυρίως όμως απέναντι στους αλλοδαπούς μαθητές. Φορείς που μπορεί να βοηθήσουν για να αποκτήσουν όλοι ισότητα στην εκπαίδευση είναι: Οικογένεια ΜΜΕ Εκπαιδευτικοί φορείς

Κοινωνικη ενταξη Τα άτομα και κυρίως τα παιδιά που δέχονται τον ρατσισμό είτε για το χρώμα τους είτε για τα κινητικά προβλήματα , χρειάζονται ειδική μέριμνα για την σωστή τους ένταξη στην κοινωνία Αυτό μπορεί να εμπιστευτεί με πολλούς τρόπους και μόνο από άτομα η φορείς που γνωρίζουν. Αναφέρουμε κάποιους επιγραμματικά : Κοινωνικοί φορείς Οικογένεια Ψυχολόγοι/παιδοψυχολόγοι Κοινωνικοί λειτουργοί Εκπαιδευτικοί

Λεμε οχι ςτον εκφοβιςμο Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, σεξουαλικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο.

ΜορφεΣ ΕκφοβιςτικηΣ ΣυμπεριφοραΣ Εκφοβιστική συμπεριφορά σωματικού τύπου: Κλωτσιές, τσιμπήματα, τράβηγμα μαλλιών, γροθιές, δαγκώματα, σπρωξίματα, χτυπήματα, κλείδωμα μέσα στο δωμάτιο κτλ., καταστροφή ή βλάβη στα προσωπικά αντικείμενα του θύματος. Εκφοβιστική συμπεριφορά λεκτικού και ψυχολογικού τύπου: Βρισιές, πειράγματα, κοροϊδίες, υπονοούμενα, απειλητικά τηλεφωνήματα, σκληρά, ή ρατσιστικά σχόλια, διάδοση ψεύτικων φημών κτλ. Αποκλεισμός: Ενέργειες και πράξεις ώστε το παιδί-στόχος να απομονώνεται από τους συμμαθητές και φίλους, αποκλείοντάς το από δραστηριότητες ή αγνοώντας το.

Εκφοβιστική συμπεριφορά σεξουαλικού τύπου: Χειρονομίες ή σεξουαλικά σχόλια. Εκφοβιστική συμπεριφορά μέσω κινητού τηλεφώνου ή διαδικτύου: Η μορφή αυτή τα τελευταία χρόνια έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις διότι τα παιδιά- στόχος εκτίθενται πλέον σε πλήθος ανθρώπων ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια του σχολικού πληθυσμού

Γιατι καποια παιδια εκφοβιζουν τα αλλα Κερδίζουν κάτι είτε αυτό είναι το χαρτζιλίκι είτε άλλα αντικείμενα των συμμαθητών και συμμαθητριών τους Γίνονται συχνά πιο δημοφιλής Αποκτούν μεγαλύτερη δύναμη Νιώθουν πολλές φορές την ευχαρίστηση από τον πανικό που δημιουργούν Πολλές φορές, ακόμα, κάποια παιδιά εκφοβίζουν, γιατί δεν αποδέχονται τα παιδιά που είναι με κάποιο τρόπο διαφορετικά. Συχνά, τα ακούμε να λένε: «Φυσικά τον κοροϊδεύουμε. Δεν είναι φυσιολογικός!

Τροποι αντιμετωπιςηΣ του κοινωνικου αυτου προβληματοΣ. Μέσω της παιδείας μπορούμε, τουλάχιστον στους νέους να καλλιεργούμε το σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας και να τους μαθαίνουμε να αποδέχονται τη διαφορετικότητα. Να οργανωθούν κινήματα πολιτών που αγωνίζονται κατά του ρατσισμού. Για να καταπολεμηθεί η απήχηση των ρατσιστικών ιδεών θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η φτώχεια και η ανεργία που μαστίζει ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού των Ευρωπαϊκών χωρών.

Μπορει να εχουμε ερθει με διαφορετικα καραβια,αλλα ειμαςτε ολοι ςτην ιδια βαρκα

ελενη ρεντζου δημητρα ςαμουρκαςιδου ςτελλα γαλατςη κωνςταντινα κωνςταντινου μαρια γκιζαρη τραγουδι :amelie soundtrack 1 –j’y suis jamais alle υπευθυνοι καθηγητες : ζαφειριαδου ΚορνΗλια, παρχαριδου εμμελεια ευχαριςτουμε το διευθυντη του ςχολειου μας: χαραλαμπιδη κωνςταντινο

ΤΕΛΟΣ