ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΜΑΘΗΤΗΣ: ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΒΛΑΧΑΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙΛΗΨΙΑ

Η λέξη «επιληψία» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ιπποκράτη (460-357 π.Χ.) και σημαίνει την αιφνίδια κατάληψη. Όταν ανακαλύφθηκε η νόσος της επιληψίας υπήρχε μία φήμη ότι ο επιληπτικός καταλαμβάνεται από υπερφυσικές θεϊκές ή δαιμόνιες δυνάμεις. Σήμερα, όμως, γνωρίζουμε ότι επιληψία είναι η τάση που έχουν ορισμένα άτομα να παρουσιάζουν σπασμούς ή κρίσεις ή επεισόδια.

Η επιληψία διακρίνεται σε ιδιοπαθή, όταν δεν υπάρχει γνωστό και συγκεκριμένο αίτιο για την εμφάνισή της, και δευτεροπαθή, όταν παρουσιάζεται ως συνέπεια κάποιων δυνητικών αναστρέψιμων διαταραχών.

ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΛΗΨΙΑΣ

Τα αίτια της επιληψίας μπορεί να είναι ή εκ γενετής ή επίκτητα Τα αίτια της επιληψίας μπορεί να είναι ή εκ γενετής ή επίκτητα. Τα μέχρι τώρα γνωστά εκ γενετής αίτια είναι οι τοξικές ή τραυματικές βλάβες του εγκεφάλου του εμβρύου, ενώ στα επίκτητα αίτια περιλαμβάνονται οι διαταραχές τη ανατομικής συνοχής του εγκεφαλικού ιστού, καθώς επίσης και σε παράγοντες που επηρεάζουν την ηλεκτρική λειτουργία του εγκεφάλου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Το εύρος των κλινικών εκδηλώσεων περιλαμβάνει μυϊκούς σπασμούς και οπτικές, ακουστικές ή οσφρητικές ψευδαισθήσεις, ενώ, όταν η διαταραχή της ηλεκτροχημικής δραστηριότητας εκτείνεται σε όλον τον εγκέφαλο, ο ασθενής εμφανίζει γενικευμένους τονικοκλονικούς σπασμούς και συχνά απώλεια συνείδησης. Οι ασθενείς συνήθως δεν έχουν ανάμνηση του συμβάντος. Επίσης, στα μεσοδιαστήματα των κρίσεων ο ασθενής δεν παρουσιάζει συμπτώματα. Η συχνότητα και το είδος των κρίσεων διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση της επιληψίας γίνεται όταν καταγράφονται τουλάχιστον δύο κρίσεις στη διάρκεια ενός έτους και η διάγνωση γίνεται μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, ένα μηχάνημα που καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου και αναδεικνύει ανώμαλες εκφορτώσεις του εγκεφάλου.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπευτική αγωγή αφορά αφενός τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και αφετέρου την πρόληψη αυτών. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποιούνται υποστηρικτικά μέτρα των ζωτικών λειτουργιών καθώς και φαρμακευτική αγωγή για την καταστολή των τονικοκλονικών εκδηλώσεων. Στη δεύτερη περίπτωση, εστιάζουμε στην απομάκρυνση των «επιληπτογόνων» αιτίων και στη χορήγηση φαρμάκων που μειώνουν την διεγερσιμότητα των νευρώνων.

Υπάρχουν όμως και ορισμένες περιπτώσεις, και ανάλογα με τις ενδείξεις, εφαρμόζονται λεπτές νευροχειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου της επιληψίας. Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες εφαρμογής νέων εναλακτηκών τρόπων θεραπείας

ΕΠΙΛΟΓΟΣ Η επιληψία είναι μία ασθένεια που δεν θεραπεύεται αλλά με την σωστή μέθοδο θεραπείας οι επιληπτικοί μπορούν να έχουν μία φυσιολογική ζωή.