Η εξέγερση της νεολαίας Πολυτεχνείο 1973 Η εξέγερση της νεολαίας

Το μνημείο στο χώρο του Πολυτεχνείου Το μνημείο στο χώρο του Πολυτεχνείου

Το Πολυτεχνείο ζει………… ΚΑΘΕ ΝΟΕΜΒΡΗ... Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, στην ηρωική εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού το Νοέμβριο του 1973 κατά της τυραννίας, κατά της στρατιωτικής δικτατορίας. Γιατί η δικτατορία και η αυταρχική διακυβέρνησή της πλήγωσαν το πνεύμα, την ψυχή και την καρδιά του ελληνικού λαού.

Ένα γαρύφαλλο για σένα αγωνιστή του Πολυτεχνείου

Ψωμί , Παιδεία, Ελευθερία   Το Πολυτεχνείο συμβολίζει, όχι μόνο τον ηρωικό αγώνα για ελευθερία αλλά και την ενότητα και τη συνεργασία όλων των Ελλήνων που πιστεύουν στη Δημοκρατία, στα ίσα δικαιώματα των ανθρώπων και στην ειρηνική συνύπαρξη όλων των λαών.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα η Χούντα Το στρατιωτικό πραξικόπημα η Χούντα Στις 21 Απριλίου του 1967 και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, αξιωματικοί του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, και συμμετοχή του ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος

Οι συνταγματάρχες πραξικοπηματίες

Με τη δύναμη των όπλων κατάργησαν το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας, απαγόρευσαν τη λειτουργία των κομμάτων, εμπόδισαν κάθε είδους δημοκρατική δράση, στέρησαν από τους πολίτες το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, φίμωσαν τον τύπο και επέβαλλαν με τη βία και την τρομοκρατία την αυταρχική εξουσία τους.

Τα τανκς των συνταγματαρχών στους δρόμους της Αθήνας

Η Βουλή των Ελλήνων περικυκλωμένη από τα τανκς της δικτατορίας

Η άμυνα μιας χώρας χρειάζεται στρατό, ο λαός χρειάζεται Δημοκρατία Μία χώρα όμως χρειάζεται τη δύναμη των όπλων για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους εξωτερικούς της εχθρούς, αυτούς που απειλούν να την κατακτήσουν και να την εξουσιάσουν. Η δύναμη των όπλων δεν επιτρέπεται να γίνεται μοχλός στα χέρια κάποιων αδίστακτων στρατιωτικών που μισούν τη δημοκρατία και την ελευθερία και μέσον για να υποτάξουν έναν ολόκληρο λαό στη φασιστική εξουσία τους.

Ο αντιδικτατορικός αγώνας Ο αγώνας των φοιτητών το Νοέμβριο του 1973 αποτελεί για την ιστορία της Ελλάδας το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης. Πολλοί Έλληνες που πίστευαν στη Δημοκρατία προσπάθησαν κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας να αντισταθούν και να αγωνιστούν για να επανέλθει η δημοκρατία στην Ελλάδα. Για να είναι οι Έλληνες ελεύθεροι, να εκλέγουν την κυβέρνηση που θέλει η πλειοψηφία του κόσμου, να εκφράζουν χωρίς φόβο τις πολιτικές τους ιδέες, να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, χωρίς να απειλούνται με φυλάκιση, βασανιστήρια, εξορίες, αποκλεισμούς από την εργασία τους, ταπεινώσεις και εξευτελισμούς.

Η χούντα φυλακίζει, εξορίζει, καταπιέζει Η Γυάρος ήταν ένα ακατοίκητο νησί όπου η χούντα έστελνε εξορία τους πολιτικούς κρατούμενους.

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης (2 Ιουλίου 1939 – 1 Μαΐου 1976) υπήρξε πολιτικός και ποιητής. Δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα κατά της Δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Παγκόσμια γνωστός, ιδιαίτερα για την θαρραλέα του πράξη, την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968

Η νεολαία στην πρώτη γραμμή Ο αγώνας όμως της νεολαίας ήταν η φλόγα που αγκάλιασε την επιθυμία του κόσμου για ελευθερία και δημοκρατία και τη δυνάμωσε. Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο, Υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί, είστε το Ποίημα Απλώνοντας το χέρι μου δε φτάνει ως εκεί Που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνα τις μορφές σας Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω Παιδιά μου, Μπροστά σ’ αυτό το Ποίημα μετράει μόνο η σιωπή. Νικηφόρος Βρεττάκος

Φοιτητές και φοιτήτριες στον αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία Την πανάρχαιη αρχή της δημοκρατίας και την πανανθρώπινη αρχή της ελευθερίας θέλησαν να υπηρετήσουν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες το μελαγχολικό εκείνο φθινόπωρο του 1973. Σε συνελεύσεις στις σχολές τους αποφασίζουν να αντιδράσουν άμεσα στις προσπάθειες της χούντας να καταπνίξει το φοιτητικό κίνημα.

Ελευθερία στα πανεπιστήμια Μελαγχολικό ήταν εκείνο το φθινόπωρο για τον φοιτητικό κόσμο γιατί η ζωή των φοιτητών στα πανεπιστήμια δεν ήταν δημιουργική, δεν ήταν ευχάριστη με τις συνεχείς παρεμβάσεις της στρατιωτικής κυβέρνησης που περιόριζε τις ελευθερίες τους, τη δυνατότητα να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους, να διαβάζουν τα βιβλία που ήθελαν, να λένε τα τραγούδια που ήθελαν, να ψηφίζουν και να εκλέγουν ελεύθερα τους εκπροσώπους τους στα φοιτητικά συμβούλια.

Η χούντα τιμωρεί όσους φοιτητές αντιστέκονται Ήταν θλιμμένοι και θυμωμένοι γιατί έβλεπαν κάθε μέρα να συλλαμβάνει η αστυνομία φίλους και συμφοιτητές τους, να τους κρατά στα κρατητήρια, να τους βασανίζει σωματικά και ψυχικά, να τους βάζει φυλακή, να τους εξορίζει μακριά από το σπίτι, τους φίλους και τις οικογένειές τους.

Η φοιτητική εξέγερση Κι ήρθε η μέρα που η αδικία, η αγανάκτηση, η αγωνία για το μέλλον του τόπου τους, η επιθυμία για ελευθερία, αξιοπρέπεια και δημοκρατία γέμισε την ψυχή των φοιτητών κι αψηφώντας τους κινδύνους, ύψωσαν τη φωνή τους, ύψωσαν το ανάστημά τους, ύψωσαν την ελληνική σημαία και εξεγέρθηκαν κατά της στρατιωτικής χούντας.

Συνθήματα, τραγούδια, σημαίες για την Ελευθερία, για τη Δημοκρατία

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ Από τις αρχές του 1973, είχε αρχίσει να εκφράζεται η αγανάκτηση των φοιτητών και των φοιτητριών κατά της χούντας. Σημαντικές πρωτοβουλίες όπως η κατάληψη της Νομικής, το Φεβρουάριο του 1973, η διαδήλωση στις 4 Νοεμβρίου 1973, με αφορμή το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου έγιναν και συλλήψεις αλλά και η διαδήλωση 3.000 φοιτητών στις 8 Νοεμβρίου για συμπαράσταση στους συλληφθέντες στο μνημόσυνο, είχαν δυναμώσει την ελπίδα για αλλαγή και την επιθυμία και δύναμη για αντίσταση και εξέγερση κατά της χούντας.

Τα γεγονότα της Νομικής

Το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου

Ο φοιτητόκοσμος συγκεντρώνεται στο Πολυτεχνείο Οι αντιχουντικές συγκεντρώσεις όλο και μεγάλωναν στις διάφορες πανεπιστημιακές σχολές. Στις 14 Νοεμβρίου η εξέγερση της νεολαίας συνεχίστηκε με την κατάληψη του Πολυτεχνείου, όπου συγκεντρώθηκαν φοιτητές και φοιτήτριες από όλες σχεδόν τις ανώτατες και ανώτερες σχολές της Αθήνας.

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς

Οι φοιτητές ζητούν ελεύθερες εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους Απαρχή των γεγονότων θεωρούνται οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκαν το πρωί της Τετάρτης, 14 Νοεμβρίου , και κατέληξαν στην απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων για τις φοιτητικές εκλογές, μέτρα που σκόπευαν στον πλήρη έλεγχο του φοιτητικού κινήματος και των φοιτητικών συλλόγων.

«Αγωνιζόμαστε, διεκδικούμε, συζητάμε, τραγουδάμε»

Κάτω η χούντα Ζήτω η δημοκρατία Κάτω η χούντα Ζήτω η δημοκρατία Το απόγευμα της ίδιας μέρας αποφασίστηκε από τους φοιτητές, που στο μεταξύ είχαν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, η κατάληψη του ιδρύματος, κάτω από τον έλεγχο της Συντονιστικής Επιτροπής. Τις βραδινές ώρες τα συνθήματα των συγκεντρωμένων είχαν πάρει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα.

Οι φοιτητές φωνάζουν «συμπαράσταση λαέ» Οι φοιτητές φωνάζουν «συμπαράσταση λαέ» Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες δεν διεκδικούσαν πια μόνο ελεύθερες φοιτητικές εκλογές, απαιτούσαν να πέσει η χούντα και καλούσαν όλο τον ελληνικό λαό να ξεσηκωθεί και να αγωνιστεί για να επανέλθει η δημοκρατία στην Ελλάδα.

Το χρονικό των τριών ημερών της εξέγερσης Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973, ώρα 9 π.μ. Εκατοντάδες φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Ιδρύματος. Αγωνιούν, φοβούνται αλλά πάνω από όλα ελπίζουν, είναι γεμάτοι χαρά γιατί η πολυπόθητη στιγμή της πτώσης της χούντας διακρίνεται πια καθαρά στον ορίζοντα.

Όλοι στο Πολυτεχνείο

Φοιτητικές συνελεύσεις Οι συγκεντρωμένοι στο χώρο του Πολυτεχνείου φοιτητές αρχίζουν συνελεύσεις για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το νέο σχέδιο της χούντας για την υποταγή του φοιτητικού κινήματος. Συγκέντρωση γίνεται και στη Νομική Σχολή όπου οι φοιτητές αποφασίζουν να κατευθυνθούν στο Πολυτεχνείο.

Οι δρόμοι της Αθήνας στον παλμό των φοιτητών

Κόσμος συγκεντρώνεται στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο Στις 2.00 μ.μ., 5.000 περίπου φοιτητές έχουν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, ενώ αρχίζει να συγκεντρώνεται και άλλος κόσμος. Η Πατησίων δονείται από τα συνθήματα κατά της χούντας. Η Ασφάλεια κινητοποιείται και καλεί τους συγκεντρωμένους να αποχωρήσουν.

Κάθε στιγμή, κάθε ώρα μεγαλώνει η συμπαράσταση των Αθηναίων στους φοιτητές

Οι φοιτητές μένουν τη νύχτα στο Πολυτεχνείο Οι συγκεντρωμένοι φοιτητές στο Πολυτεχνείο συγκροτούν μια συντονιστική επιτροπή κατάληψης. Κλείνουν οι πόρτες και στις 8.30 το βράδυ γίνεται η πρώτη συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής. Αμέσως οι πρώτες προκηρύξεις σκορπίζονται στην Πατησίων που είχε κλείσει από το συγκεντρωμένο κόσμο.

Ενθουσιασμός, ελπίδα, όνειρα κρατάνε τα νεανικά μάτια ξάγρυπνα

Τα κάγκελα που ενώνουν και δε χωρίζουν

Η εξέγερση εξαπλώνεται

Ο κόσμος συμπαραστέκεται στους φοιτητές Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 1973. Η κατάληψη αποτελεί πόλο έλξης του λαού της Αθήνας που αρχίζει να συρρέει στο Πολυτεχνείο. Ως τις 9.30 το βράδυ η κατάληψη έχει πυκνώσει ενώ ο λαός στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους, φωνάζει αντιαμερικανικά και αντιχουντικά συνθήματα. Οι συγκεντρωμένοι παραμένουν όλη τη νύχτα για συμπαράσταση στους φοιτητές της κατάληψης του Πολυτεχνείου.

Οι δρόμοι γεμίζουν κόσμο

Καταλήψεις πανεπιστημίων και σε άλλες πόλεις   Την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο αποτελεί ουσιαστικά μια ελεύθερη περιοχή, ενώ η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου δηλώνει πως "αποκλείει επέμβασιν των αρχών". Ταυτόχρονα αναγγέλλονται και οι καταλήψεις των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Πατρών, ενώ οι πολιτικοί κάνουν δηλώσεις υπέρ των φοιτητών.

Κόσμος παντού, κόσμος που ελπίζει ότι οι μέρες της χούντας είναι μετρημένες

Ο φοιτητικός ραδιοσταθμός η φωνή των φοιτητών Ο φοιτητικός ραδιοσταθμός η φωνή των φοιτητών Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973. Μπαίνουν σε λειτουργία οι πομποί του ραδιοφωνικού σταθμού, οι οποίοι μεταφέρουν το μήνυμα του αγώνα σε όλη την Αθήνα που παρακολουθεί τα γεγονότα.

«Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών»

Μεγάλες διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας Στις 9 το πρωί στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα και σχηματίζονται δύο μεγάλες διαδηλώσεις στην Πανεπιστημίου και στη Σταδίου.

Ο λαός απαιτεί αποκατάσταση της Δημοκρατίας Ο λαός απαιτεί αποκατάσταση της Δημοκρατίας Το μεσημέρι επιτροπή των αγροτών από τα Μέγαρα επισκέπτονται τη Συντονιστική Επιτροπή και ο σταθμός μεταδίδει: «Ο λαός των Μεγάρων στέκεται και υπόσχεται να αγωνιστεί στο πλευρό του φοιτητικού και εργαζόμενου λαού... Ο αγώνας είναι κοινός... Δεν είναι μόνο για την πόλη των Μεγάρων ή το Πολυτεχνείο... Είναι για την Ελλάδα. Για το λαό της που θέλει να καθορίσει τη ζωή του. Να πορευτεί στο δρόμο της προκοπής. Βασική προϋπόθεση, η ανατροπή της δικτατορίας και η αποκατάσταση της δημοκρατίας». Οι συγκεντρωμένοι έξω από το Πολυτεχνείο τραγουδάνε τραγούδια απαγορευμένα από τη χούντα μαζί με τον εθνικό ύμνο.

Ο κόσμος γράφει «κάτω η χούντα» παντού, φωνάζει «κάτω η χούντα» δυνατά Ο κόσμος γράφει «κάτω η χούντα» παντού, φωνάζει «κάτω η χούντα» δυνατά

Η Αστυνομία παρεμβαίνει Το απόγευμα οι διαδηλωτές στο χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο γίνονται χιλιάδες με συμμετοχή και εργαζομένων. Στις 6 το απόγευμα αρχίζουν οι συγκρούσεις διαδηλωτών και Αστυνομίας με πολλούς τραυματίες.

Συλλήψεις και τραυματισμοί Συλλήψεις και τραυματισμοί Στις 7 το απόγευμα μεγάλη διαδήλωση κατευθύνεται στο Πολυτεχνείο και η Αστυνομία χτυπάει. Εμφανίζονται τεθωρακισμένα της Αστυνομίας και πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στη Σόλωνος, στην Κάνιγγος, στη Βάθη, στην Αριστοτέλους, στην Αλεξάνδρας, στην πλατεία Αμερικής γίνονται μάχες σώμα με σώμα.

Ο κόσμος δε φοβάται ούτε τις συλλήψεις ούτε τους τραυματισμούς

Απαγόρευση κυκλοφορίας Στις 9.30 το βράδυ η Αστυνομία απαγορεύει την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας μέχρι νεοτέρας διαταγής. Στις 11 το βράδυ ο ραδιοσταθμός και τα μεγάφωνα καλούν τον κόσμο να μη φύγει. Οι αύρες έχουν κυκλώσει το χώρο του Πολυτεχνείου και τα δακρυγόνα έχουν πνίξει την περιοχή.

Η αστυνομία πανταχού παρούσα

Σάββατο 17 Νοεμβρίου. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες.

Τα τανκς στους δρόμους

Είμαστε αδέρφια Στις 1.30 τα τανκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς. Οι φοιτητές τοποθετούν μια «Μερσεντές» πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς. Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: «Είμαστε αδέρφια».

Το τελευταίο όπλο της χούντας: τα τανκς στους δρόμους Το τελευταίο όπλο της χούντας: τα τανκς στους δρόμους

Το μόνο όπλο των φοιτητών η κραυγή τους «Είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι…»

Τα τελευταία λεπτά Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.

«Στρατιώτες είμαστε αδέλφια σας» φωνάζουν οι φοιτητές στους φαντάρους

Το τανκ ρίχνει την πύλη του Πολυτεχνείου ΄Ωρα 2.50, ξημερώματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ. Η πόρτα πέφτει και το τανκ συνεχίζει την πορεία του φτάνοντας μέχρι τις σκάλες του κτιρίου «Αβέρωφ». Μαζί του μπαίνουν άνδρες της Ασφάλειας και άντρες των ΛΟΚ.

Πληγωμένη άλλη μια φορά η Δημοκρατία στο πεδίο μιας άνισης μάχης

Ξημερώματα Σαββάτου Μετά τις 4 το πρωί του Σαββάτου δεν υπάρχει πια κανένας φοιτητής και καμία φοιτήτρια μέσα στο Πολυτεχνείο. Πολλοί έχουν κτυπηθεί βίαια από στρατιώτες και αστυνομικούς στην προσπάθειά τους να φύγουν, είτε μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου, είτε στους γύρω δρόμους. Πολλοί άλλοι έχουν συλληφθεί.

Μια νύχτα αγωνίας για πολλούς Αθηναίους, για πολλούς Έλληνες Μια νύχτα αγωνίας για πολλούς Αθηναίους, για πολλούς Έλληνες Η Αθήνα ξάγρυπνη και βουβή βλέπει τα παιδιά της να ματώνουν επειδή θέλησαν να αγωνιστούν για ελευθερία. Η Ελλάδα μουδιασμένη προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί. Οι Έλληνες κι όλος ο δημοκρατικός κόσμος ελπίζουν ο αγώνας των νέων να δικαιωθεί, η δημοκρατία να επιστρέψει στον τόπο που τη γέννησε.

Κι όμως το αίμα δεν ξεπλένεται εύκολα

Μια πεσμένη πύλη από ένα άρμα μάχης, μια πληγωμένη χώρα από ένα στρατιωτικό καθεστώς, μια ηρωική άοπλη νεολαία που τόλμησε

Τα ερείπια που άφησαν ο στρατός και τα τανκς δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό, συνέχισε να ελπίζει ότι η δημοκρατία θα ξαναέρθει σύντομα στη χώρα

Η χούντα έπεσε λίγους μήνες αργότερα

Ο τύπος της επόμενης μέρας

Χαίρε ω χαίρε ελευθεριά