διεθνησ ευθυνη-εννοια, καταλογισμοσ δημοσιο διεθνεσ δικαιο, 2.4.2019 διεθνησ ευθυνη-εννοια, καταλογισμοσ

η εννοια της ευθυνης ευθύνη, η: 1. η υποχρέωση κάποιου να ανταποκριθεί σε ορισμένη εντολή, υπόσχεση, καθήκον κτλ. και να λογοδοτήσει, να απολογηθεί για τις σχετικές ενέργειες (π.χ. Αίσθημα ευθύνης) 2α. υπαιτιότητα (π.χ. Επιρρίπτω την ευθύνη) β. αρμοδιότητα (π.χ. Ευθύνη του Κράτους η λειτουργία νοσοκομείων.)

η εννοια τησ ευθυνησ στο δικαιο 914 ΑΚ: Όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει προϋποθέσεις: α) ανθρώπινη συμπεριφορά, β) παράνομη, γ) υπαίτια, δ) επέλευση ζημίας και ε) αιτιώδης σύνδεσμος 14 παρ. 1 ΠΚ: Έγκλημα είναι μια πράξη άδικη και καταλογιστή που τιμωρείται από το νόμο. προϋποθέσεις: α) πράξη-ανθρώπινη συμπεριφορά β) ενοχή/καταλογισμός γ) άδικο δ) πρόβλεψη από νόμο

φυση των κανονων ευθυνησ Ποιές οι έννομες συνέπειες που απορρέουν από μια ενέργεια που αντιτίθεται σε κανόνες του διεθνούς δικαίου; πρωτογενείς vs. δευτερογενείς κανόνες

λειτουργια και σκοποσ των κανονων ευθυνησ Προστασία θύματος Κατοχύρωση ακεραιότητας κανόνων έννομης τάξης A. Pellet: ‘No responsibility, no law’

επιτροπη διεθνουσ δικαιου επικουρικό όργανο της ΓΣ ΟΗΕ, δημιουργία 1947-1η συνεδριάση 1949 34 μέλη ‘κωδικοποίηση και προοδευτική ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου’ νομική ισχύς εκθέσεων: 31(1)(δ) ‘διδάγματα δημοσιολόγων’

αρθρα ευθυνησ κρατων στην 1η συνεδρίαση (1949) εγγράφηκε στην ατζέντα ολοκληρώθηκε το 2001 (52 έτη, 5 ειδικοί εισηγητές) Άρθρα για την Διεθνή Ευθύνη των Κρατών από Διεθνώς Άδικες Ενέργειες αντανακλούν έθιμο 2011: Άρθρα για την Διεθνή Ευθύνη των Δ.Ο.

γενικεσ αρχεσ διεθνουσ ευθυνησ Άρθρο 1’ Ευθύνη Κράτους από τις διεθνώς άδικες ενέργειές του’: Κάθε διεθνώς άδικη ενέργεια (ΔΑΕ) Κράτους επιφέρει τη διεθνή του ευθύνη (ΔΕ). Κεντρική έννοια: Δ.Α.Ε. Ενιαίος μηχανισμός ευθύνης στο διεθνές δίκαιο Η ΔΕ συνίσταται στις νέες έννομες σχέσεις που γεννώνται από την τέλεση μιας ΔΑΕ Αυτές οι έννομες σχέσεις γεννώνται αυτόματα Ευθύνη ΔΕΝ στοιχειοθετείται για επιτρεπόμενες πράξεις που επιφέρουν ζημία, π.χ.

γενικεσ αρχεσ διεθνουσ ευθυνησ(2) Άρθρο 2 ‘Στοιχεία της διεθνώς άδικης ενέργειας Κράτους’: Διεθνώς άδικη ενέργεια Κράτους υφίσταται όταν η συμπεριφορά που συνίσταται σε πράξη ή παράλειψη: (α) είναι καταλογιστή στο Κράτος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και (β) συνιστά παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης του Κράτους. προϋποθέσεις: α. πράξη ή παράλειψη β. καταλογισμός γ. παραβίαση

γενικεσ αρχεσ διεθνουσ ευθυνησ(3) Καταλογισμός (υποκειμενικό στοιχείο) νομικός δεσμός μιας ανθρώπινης συμπεριφοράς με ένα Κράτος Παραβίαση (αντικειμενικό στοιχείο) η ενέργεια του Κράτους δε συνάδει με ό,τι απαιτείται από το Κράτος βάσει της υποχρέωσής του Ενέργεια Καταλογισμός + Παραβίαση= ΔΑΕ = ΔΕ

γενικεσ αρχεσ διεθνουσ ευθυνησ(4) Άρθρο 3 ‘Χαρακτηρισμός της ενέργειας Κράτους ως διεθνώς άδικης’: Ο χαρακτηρισμός της ενέργειας Κράτους ως διεθνώς άδικης διέπεται από το διεθνές δίκαιο. Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν επηρεάζεται από το χαρακτηρισμό της ίδιας πράξης ως νόμιμης σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο. Η συμμόρφωση με το εσωτερικό δίκαιο δεν αποτελεί λόγο αποχαρακτηρισμού μιας ενέργειας ως διεθνώς άδικης.

Κανονεσ καταλογισμου Σκοπός κανόνων καταλογισμού: να εξακριβώσουν εάν μια ενέργεια, αποτελεί ενέργεια ενός Κράτους ώστε να θελεμιωθεί η ΔΕ του. Δεν είναι σκοπός τους να ορίσουν τι είναι Κράτος. Περιοριστικός αριθμός κανόνων. Δεν υπάρχουν κανόνες καταλογισμού πέραν αυτών που προβλέπονται στα Άρθρα.

Κανονεσ καταλογισμου (2) Ο νομικός δεσμός της ανθρώπινης συμπεριφοράς με το Κράτος βασίζεται είτε: α) σε τυπικό κριτήριο/στο νόμο, Άρθρα 4,5,6 β) σε ουσιαστικό κριτήριο/σε πραγματική κατάσταση, Άρθρα 8,9,10,11

Κανονεσ καταλογισμου- Άρθρο 4 ‘Συμπεριφορά οργάνων του Κράτους’: 1. Η συμπεριφορά οποιουδήποτε κρατικού οργάνου θα θεωρείται ως ενέργεια του Κράτους αυτού σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, είτε το όργανο αυτό ασκεί νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική είτε οποιαδήποτε άλλη λειτουργία, οποιαδήποτε θέση κι αν κατέχει στην οργάνωση του Κράτους και οποιοσδήποτε κι αν είναι ο χαρακτήρας του, ως όργανο της κεντρικής κυβέρνησης ή μιας εδαφικής μονάδας του Κράτους. 2. Το όργανο μπορεί να συντίθεται από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στο οποίο έχει αποδοθεί αυτό καθεστώς σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο του Κράτους.

Κανονεσ καταλογισμου- Άρθρο 4 γενική αρχή: οι κανόνες των οργάνων του Κράτους είναι καταλογιστές στο Κράτος παραπομπή στο οργανόγραμμα του Κράτους τέλεση ενέργειας με την Κρατική ιδιότητα αρχή της ενιαίας υπόστασης του Κράτους ομόσπονδα Κράτη;

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 5 ‘Συμπεριφορά φυσικών ή νομικών προσώπων που ασκούν στοιχεία κυβερνητικής εξουσίας’: Η συμπεριφορά φυσικού ή νομικού προσώπου, το οποίο δεν αποτελεί όργανο του Κράτους σύμφωνα με το άρθρο 4, αλλά είναι εξουσιοδοτημένο από το δίκαιο του Κράτους αυτού να ασκεί στοιχεία κυβερνητικής εξουσίας, θα θεωρείται ενέργεια του Κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, υπό την προϋπόθεση ότι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στη συγκεκριμένη περίσταση δρα υπό την ιδιότητά του αυτή.

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 5 π.χ. ιδιωτικές εταιρείες που ασκούν κρατικές λειτουργίες ‘κυβερνητική εξουσία’ εξαρτάται από την κάθε κοινωνία, την ιστορία και τις παραδόσεις της

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 6 ‘Συμπεριφορά οργάνων που έχουν τεθεί στη διάθεση Κράτους από άλλο Κράτος’: Η συμπεριφορά ενός οργάνου, το οποίο έχει τεθεί στη διάθεση Κράτους από άλλο Κράτος, θα θεωρείται ενέργεια του πρώτου Κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αν το όργανο κατά την δράση του ασκεί στοιχεία κυβερνητικής εξουσίας του Κράτους στη διάθεση του οποίου έχει τεθεί. ‘στη διάθεση’: με τη συναίνεση, υπό την εξουσία και για τους σκοπούς του άλλου Κράτους

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 7 ‘Υπέρβαση εξουσίας ή παράβαση εντολών’: Η συμπεριφορά οργάνου του Κράτους ή φυσικού ή νομικού προσώπου εξουσιοδοτημένου να ασκεί στοιχεία κυβερνητικής εξουσίας θα θεωρείται ενέργεια του Κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αν το όργανο, ή το φυσικό ή νομικό πρόσωπο δρα με αυτή την ιδιότητα, ακόμη και στην περίπτωση που δρα καθ’ υπέρβαση εξουσίας ή κατά παράβαση εντολών.

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 7 πράξεις ultra vires ειδικότερος κανόνας προερχόμενος από τη γενική αρχή του Άρθρου 3 αναφέρεται στις περιπτώσεις των Άρθρων 4,5,6 (ενέργειες με την Κρατική ιδιότητα, π.χ. Mallen) εξαίρεση: ένοπλες δυνάμεις σε ένοπλη σύρραξη

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 8 ‘Συμπεριφορά κατευθυνόμενη ή ελεγχόμενη από Κράτος’: Η συμπεριφορά ατόμου ή ομάδας ατόμων θα θεωρείται ενέργεια του Κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αν το άτομο ή η ομάδα ατόμων δρα στην πραγματικότητα σύμφωνα με τις εντολές ή τις κατευθύνσεις ή υπό τον έλεγχο του Κράτους αυτού, κατά την πραγμάτωση της συμπεριφοράς.

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 8 γενική αρχή: οι ενέργειες ιδιωτών δεν είναι καταλογιστές στο Κράτος α. ‘οδηγίες/κατευθύνσεις’: ιδιώτες εκτός επίσημης κρατικής δομής στους οποίους δίνεται εξουσιοδότηση να τελέσουν ορισμένες πράξεις (π.χ. εμπορικά πλοία σε βοήθεια στρατιωτικών) β. ‘υπό τον έλεγχο’: αποτελεσματικός έλεγχος των ενεργειών επί του πεδίου (ΔΔΧ, Νικαράγουα) Κατάσταση γενικής εξάρτησης και υποστήριξης δεν δικαιολογεί καταλογισμό

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 9 ‘Συμπεριφορά που πραγματώνεται σε περίπτωση απουσίας ή ανεπαρκούς λειτουργίας των επισήμων αρχών’: Η συμπεριφορά ατόμου ή ομάδας ατόμων θα θεωρείται ενέργεια του Κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, εάν το άτομο ή η ομάδα ατόμων ασκεί στην πραγματικότητα στοιχεία κυβερνητικής εξουσίας σε περίπτωση απουσίας ή ανεπαρκούς λειτουργίας των επισήμων αρχών και υπό περιστάσεις τέτοιες, οι οποίες απαιτούν την άσκηση αυτών των στοιχείων εξουσίας.

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 9 προϋποθέσεις: η ενέργεια (α) πρέπει να συνέχεται με την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας, (β) πρέπει να τελείται εν απουσία ή ανεπαρκή λειτουργία των επισήμων αρχών και (γ) οι συνθήκες πρέπει να απαιτούν την άσκηση τέτοιων ενεργειών. πχ μετάβαση σε ομαλότητα κατόπιν ξένης κατοχής ή

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 10 ‘Συμπεριφορά επαναστατικού ή άλλου κινήματος’: 1. Η συμπεριφορά επαναστατικού κινήματος, το οποίο εγκαθίσταται ως νέα κυβέρνηση ενός Κράτους, θα θεωρείται ενέργεια του Κράτους αυτού σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. 2. Η συμπεριφορά επαναστατικού ή άλλου κινήματος, το οποίο επιτυγχάνει να εγκαθιδρύσει ένα νέο Κράτος σε τμήμα του εδάφους προϋπάρχοντος Κράτους ή σε έδαφος υπό τη διοίκησή του, θα θεωρείται ενέργεια του νέου Κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. 3. Το παρόν άρθρο τελεί υπό την επιφύλαξη του καταλογισμού σε Κράτος οποιασδήποτε συμπεριφοράς και σε οποιοδήποτε βαθμό κι αν σχετίζεται με εκείνη του εν λόγω κινήματος, η οποία θα θεωρείται ενέργεια αυτού του Κράτους δυνάμει των άρθρων 4 έως 9.

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 10 ‘επαναστατικό κίνημα’: οργανωμένες ένοπλες ομάδες που, κάτω από υπεύθυνη διοίκηση, ασκούν τέτοιας μορ­φής έλεγχο σε τμήμα του εδάφους του Κράτους, που να δίνει τη δυνατότητα διενέργειας συνε­χών και συνδυασμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων οι ενέργειες ανεπιτυχών επαναστατικών κινημάτων δεν είναι καταλογιστές στο Κράτος οι ενέργειες επιτυχών επαναστατικών κινημάτων είναι καταλογιστές στο Κράτος αναδρομικά δικαιολογητική βάση: αρχή της συνέχειας του Κράτους

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 11 ‘Συμπεριφορά που αναγνωρίζεται και υιοθετείται από Κράτος ως δική του’: Συμπεριφορά, η οποία δεν καταλογίζεται σε ένα Κράτος σύμφωνα με τα προηγούμενα άρθρα, θα θεωρείται ωστόσο πράξη του Κράτους αυτού σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, εάν και στο βαθμό που το Κράτος αυτό αναγνωρίζει και υιοθετεί την υπό κρίση συμπεριφορά ως δική του.

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 11 απλή αναγνώριση μιας κατάστασης ή έγκρισή της δεν αρκεί αναγνώριση και υιοθέτηση σωρευτικά αναδρομική ισχύ Υπόθεση Eichmann (1960)

Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 11 ΔΔΧ, Υπόθεση Ομήρων Τεχεράνης (1980), παρ. 74: Η πολιτική που ανακοινώθηκε από τον Α. Χομεϊνί -της διατήρησης της κατοχής της Πρεσβείας και της κράτησης των διπλωματών ως ομήρων- με σκοπό την άσκη πίεσης στην Κυβέρνηση των ΗΠΑ ακολουθήθηκε από άλλες Ιρανικές αρχές και υιοθετήθηκε επανειλλημένα από αυτές σε πολλές περιστάσεις. Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής ήταν να αλλάξει θεμελιωδώς η νομική φύση της κατάστασης που δημιουργήθηκε από την κατοχή της Πρεσβείας και την κράτηση του προσωπικού ως ομήρων. Η έγκριση που δόθηκε στα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με την απόφαση διαιώνισή τους, μετέτρεψε την συνεχιζόμενη κατοχή της Πρεσβείας και την κράτηση των ομήρων σε Κρατικές πράξεις.