Συμπεριφορισμός Inserire, solo in questa slide, un’immagine di sfondo che sarà utilizzata per tutte le lezioni del corso. Possibilmente scegliere un’immagine che richiami i colori del titolo o si armonizzi con essi. La lezione inizia sempre con il docente in piedi. Il PPT deve essere accompagnato da una “scaletta di regia” (vedi file di esempio: SEC_OAZ_Regia_L02) che deve essere compilata nel dettaglio e consegnata alla Produzione alcuni giorni PRIMA di arrivare in sala di registrazione.

Συμπεριφορισμός Θεμελιώδες αξίωμα αυτής της θεωρίας είναι ότι η μάθηση και η απόκτηση της γνώσης είναι αποτέλεσμα συνεξαρτήσεων ανάμεσα στα ερεθίσματα που δέχεται το άτομο από το περιβάλλον του και τις αντιδράσεις του στα ερεθίσματα αυτά. Δηλαδή η συμπεριφορά του ατόμου ελέγχεται και διαμορφώνεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες Le slide devono essere redatte con sobrietà, senza uso di troppi colori (lo stretto necessario) e con frasi brevi. Interlinea 1-1,5 Possono essere inseriti collegamenti a filmati, pdf, pagine web e quant’altro. Tutti i collegamenti ipertestuali devono essere attivabili dal ppt e devono essere accompagnati dall’icona adeguata (vedi file Icone_Allegati) inserita nella slide. Nel caso in cui nella slide siano presenti collegamenti ipertestuali, è opportuno indicare, sempre nel campo note, quando sarà commentato il contenuto del collegamento: prima, dopo o contestualmente al clic del mouse che apre il collegamento ipertestuale. È necessario che la Produzione acquisisca preventivamente tutti i video scaricati dal Web (ad esempio da YouTube) per inviarli al CPM per l’attribuzione del formato necessario. Ogni cambio di posizione del docente deve essere effettuato a inizio slide. Sono disponibili due telecamere: una fissa e una mobile. La telecamera attiva è riconoscibile da una luce rossa accesa. Tale luce deve essere tenuta dal docente come punto di riferimento durante la registrazione della lezione. In questo modo dovrebbe essere meno difficoltoso capire, di volta in volta, quale delle due telecamere è attiva.

Συμπεριφορισμός Γενικές Αρχές Η μάθηση συνίσταται στην τροποποίηση της συμπεριφοράς του μαθητή/τριας. Η διδασκαλία θα πρέπει να περιλαμβάνει μικρά καλοσχεδιασμένα βήματα Η ύλη δομείται σε μικρές ενότητες. Ο ρόλος του δασκάλου είναι καθοριστικός και περιλαμβάνει τη διατύπωση των διδακτικών στόχων

Συμπεριφορισμός Γενικές Αρχές προσβλέπει στην αλλαγή της συμπεριφοράς του ανθρώπου ενισχύοντας την επιθυμητή συμπεριφορά μέσω των αμοιβών και αποσβαίνοντας την ανεπιθύμητη συμπεριφορά μέσω της τιμωρίας. τονίζει την ανάγκη της αντικειμενικότητας στη μάθηση η οποία οδηγεί στην ανάπτυξη της στατιστικής και μαθηματικής ανάλυσης.

Συμπεριφορισμός Το φαινόμενο της συμπεριφοριστικής μάθησης χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω: Η προσχεδιασμένη γνώση μεταδίδεται στους μαθητές σύμφωνα με ένα προσχεδιασμένο πρόγραμμα. Πραγματοποιούνται συγκεκριμένες δραστηριότητες για να επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοι.

Συμπεριφορισμός Η μάθηση διαμορφώνεται από την επανάληψη και την ενίσχυση καθώς ο μαθητής ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα. Ο μαθητής δεν έχει ούτε τον έλεγχο της μάθησης ούτε του χρόνου που χρειάζεται για να επιτευχθεί η μάθηση. Continuare a titolare nello stesso modo tutte le slide che fanno capo allo stesso argomento. Il titolo cambierà quando si passerà all’argomento successivo.

Συμπεριφορισμός Ο δάσκαλος είναι ο δημιουργός και το κέντρο του γεγονότος της μάθησης. Η αξιολόγηση γίνεται ατομικά στο τέλος της μαθησιακής διαδικασίας για να εξακριβώσει αν έχει αποχτηθεί η γνώση των αντικειμένων της μάθησης. Η αποτυχία σημαίνει ότι το περιεχόμενο της υπό μάθηση έννοιας πρέπει να επαναλαμβάνεται μέχρι να κατακτηθεί από τον μαθητή.

Συμπεριφορισμός Ο συμπεριφορισμός έχει τις ρίζες του στις εργασίες των Edward Thorndike (1913) και Ivan Pavlov (1927). Οι δυο αυτοί ερευνητές εκτός από θεμελιωτές είναι και οι εκπρόσωποι των δυο κυριότερων μορφών ή τάσεων του συμπεριφορισμού: Της κλασσικής υποκατάστασης- διασύνδεσης (γνωστής ως S-R θεωρία), που παρουσίασε ο Ivan Pavlov και προώθησε ο John Watson Της συντελεστικής υποκατάστασης που παρουσίασε ο Edward Thorndike και  προώθησε ο B.F. Skinner.

Εξαρτημένη Ανακλαστική Μάθηση, του Pavlov

Εξαρτημένη Ανακλαστική Μάθηση, του Pavlov Μια ανθρώπινη συμπεριφορά μαθαίνεται ή απομαθαίνεται μηχανιστικά, ανακλαστικά με τη σύνδεση η αποσύνδεση της από το ερέθισμα που την προκαλεί Οι αλλαγές που συμβαίνουν στον άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά της μάθησης. Η μάθηση είναι μια αυτόματη σύζευξη (σύνδεση, συσχέτιση) παλιών αντιδράσεων του οργανισμού με νέα ερεθίσματα.

Εξαρτημένη Ανακλαστική Μάθηση, του Pavlov Εισήγαγε την πειραματική μέθοδο στην επιστήμη της φυσιολογίας Υποστήριξε ότι το Νευρικό Σύστημα επιδρά στην πέψη, που εκφράζει τις στενές σχέσεις μεταξύ των ζωντανών οργανισμών και του περιβάλλοντος

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Η θεωρία μάθησης του Thorndike βασίζεται στο πλαίσιο SR (ερέθισμα-αντίδραση) της συμπεριφοριστικής ψυχολογίας. Η μάθηση κατά τον Thorndike είναι το αποτέλεσμα των συνδέσεων που διαμορφώνονται μεταξύ των ερεθισμάτων και των αντιδράσεων. Τέτοιες συνδέσεις ή «συνήθειες» ενισχύονται ή αποδυναμώνονται από τη φύση και τη συχνότητα των ενώσεων SR. Η μάθηση επιτυγχάνεται με τη διαδικασία της δοκιμής και πλάνης

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike ο νόμος του αποτελέσματος: Η αντίδραση που ανταμείβεται ενισχύεται και καθιερώνεται

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike ο νόμος της ετοιμότητας (προθυμίας) – μια σειρά απαντήσεων μπορεί να συνδεθεί σε ενιαίο σύνολο για να ικανοποιήσει κάποιο στόχο που αν δεν πραγματοποιηθεί μπορεί να επιφέρει την ενόχληση και τη στενοχώρια. ο νόμος της άσκησης – οι συνδέσεις ενισχύονται με την πρακτική άσκηση και αποδυναμώνονται όταν διακόπτεται η πρακτική άσκηση.

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Η σύναψη ερεθίσματος-αντίδρασης ενισχύεται όταν το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο και οδηγεί στην επανάληψη (νόμος του αποτελέσματος). Η σύναψη διατηρείται με την επανάληψη (νόμος άσκησης και αχρηστίας). (Στην πορεία αναθεώρησε αυτόν το νόμο και ισχυρίστηκε πως χρειάζονται και άλλοι παράγοντες όπως η ακρίβεια και το κίνητρο).

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Μετά από πολλές δοκιμές και πλάνες επιλέγεται εκείνη που οδηγεί στην επιτυχία (νόμος πολλαπλής αντίδρασης). Ο οργανισμός αντιδρά στα νέα ερεθίσματα με ίδιο ή ανάλογο τρόπο, γνωστό από παρόμοιες περιπτώσεις (νόμος αναλογίας ή ομοιότητας). 

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Πειράματα με γάτες

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Με τα πειράματα ο Thorndike  συνειδητοποιεί ότι η μάθηση είναι μία αργή διαδικασία δοκιμών και λαθών μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και διατυπώνει την Θεωρεία της Συνάφειας, σύμφωνα με την οποία υπάρχει μία σχέση – συνάφεια ανάμεσα σε συγκεκριμένα ερεθίσματα (stimuli – S.) και συγκεκριμένες αντιδράσεις (responces – R.).

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Ο Thorndike  διατύπωσε την θεωρία της συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης (instrumental conditioning). Σύμφωνα με αυτήν, η μάθηση είναι μία αντίδραση που εξαρτάται από συγκεκριμένα ερεθίσματα και συντελείται μόνο όταν υπάρχει θετική ενίσχυση προς αυτή. Έτσι λοιπόν, το σχήμα «ερέθισμα –> αντίδραση» ενισχύεται όταν λειτουργεί προς την παραγωγή κάποιας αμοιβής

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike Η θεωρία του Thorndike  μοιάζει με αυτή του Pavlov, διαφοροποιείται στο ότι ο πρώτος θέλησε να μάθει με ποιους άλλους τρόπους θα μπορούσε να μάθει η γάτα την απελευθέρωση της, δηλαδή με ποια άλλα ερεθίσματα θα μπορούσαμε να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα αλλά και πως οι συνάφειες αυτές γίνονται αντιληπτές. Αυτό το «πως» ονομάστηκε από τον Thorndike  ως «ενίσχυση».

Η Θεωρία Ερέθισμα – Αντίδραση, του Edward Thorndike H θεωρία του Thorndike και η σχολική τάξη Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Thorndike , αν οι μαθητές επαινούνται για μια συμπεριφορά τους μέσα στην τάξη θα την επαναλάβουν, στην αντίθετη περίπτωση, θα την σταματήσουν. Είναι στο χέρι του δασκάλου ο τρόπος με τον οποίο θα χειριστεί τον έπαινο και την τιμωρία

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Εκεί έλεγχε ποντίκια και περιστέρια. Το αποτέλεσμά του ήταν να αντιστρέψει τον νόμο του αποτελέσματος του Thorndike  και να πει ότι μια συγκεκριμένη συμπεριφορά δεν εξαρτάται από τις συνέπειες που πρόκειται να ακολουθήσουν, αλλά από τις συνέπειες που ακολούθησαν ήδη μετά από μια τέτοια συμπεριφορά στο παρελθόν.

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Τα είδη των ενισχυτών της κάθε αντίδρασης είναι: υλικοί ενισχυτές κοινωνικοί ενισχυτές ενισχυτές δραστηριότητας ενισχυτές πληροφόρησης αρνητικοί ή αποστροφικοί ενισχυτές

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Η συντελεστική μάθηση διακρίνεται σε: θετική ενίσχυση αρνητική ενίσχυση μάθηση διαφυγής τιμωρία έμμεση τιμωρία, (κοινωνική απομόνωση, διακοπή προνομίων) απόσβεση

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Προγραμματισμένη Διδασκαλία Ενεργός συμμετοχή του μαθητή Δόμηση της διδακτέας ύλης σε σύντομες διδακτικές ενότητες Παρουσίαση της ύλης σύμφωνα με τους ρυθμούς του μαθητή Ενίσχυση των προσπαθειών του μαθητή και άμεση επαλήθευση της απάντησής του Επιβράβευση της σωστής απάντησης

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Εφαρμογή του Συμπεριφορισμού – Γραμμική Οργάνωση Η  μάθηση  προχωρά γραμμικά χωρίς διακλαδώσεις (μηχανές Skinner). H αλληλουχία της ύλης είναι με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένη ώστε να μπορούν να την ακολουθήσουν όλοι οι μαθητές.

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Κάθε διδακτικό βήμα αποτελείται από τέσσερα στοιχεία: μία πληροφορία μία ερώτηση ένα κενό για να δοθεί η απάντηση από το μαθητή τη σωστή απάντηση  

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Διδακτικές Μηχανές

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Η αλληλουχία της ύλης είναι με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένη ώστε να μπορούν να την ακολουθήσουν όλοι οι μαθητές. Σε κάθε μαθητή δίνεται μια ορισμένη ύλη πολύ μικρής έκτασης. Ο μαθητής καλείται να απαντήσει σωστά σε μια ερώτηση ή να λύσει ένα πρόβλημα, δηλαδή να αντιδράσει ενεργητικά. Κάθε μαθητής πρέπει να λάβει αμέσως μετά την απάντησή του πληροφορίες για την ορθότητα της λύσης που έδωσε.

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Μορφές συντελεστικής μάθησης Θετική ενίσχυση: αυξάνει την πιθανότητα να εμφανιστεί μία συμπεριφορά (ο μαθητής απαντά σωστά, επικροτείται από τον εκπαιδευτικό). Αρνητική ενίσχυση: αυξάνει την πιθανότητα να εμφανιστεί μία συμπεριφορά (ο μαθητής δεν κάνει τις εργασίες του, η δασκάλα τον απειλεί με μικρό βαθμό, ο μαθητής βάζει τα κλάματα, η δασκάλα τον παρηγορεί και αποσύρει την ποινή. Ο μαθητής θα χρησιμοποιεί τα δάκρυα για να αποφύγει ενοχλητικές καταστάσεις).

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Άμεση τιμωρία·, προσθήκη δυσάρεστου συναισθήματος, μειώνει την πιθανότητα μιας αντίδρασης, (ο μαθητής λέει μια «άσχημη» λέξη, ο δάσκαλος τον τιμωρεί, οπότε δεν το επαναλαμβάνει). Έμμεση τιμωρία·, ο μαθητής λέει μια «άσχημη» λέξη, ο δάσκαλος του στερεί το διάλειμμα, (διακοπή ευχάριστης κατάστασης), οπότε δεν το επαναλαμβάνει. Απόσβεση: έλλειψη ενίσχυσης ή και τιμωρίας (η μαθήτρια συμμετέχει, η δασκάλα ούτε την επιβραβεύει, ούτε την τιμωρεί. Η μαθήτρια αποθαρρύνεται και δε συμμετέχει ξανά).

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner Πρόκειται για μια μέθοδο που στηρίζεται στις αρχές της συντελεστικής μάθησης, και κυρίως στην θετική και αρνητική ενίσχυση.

Συντελεστική Μάθηση, του B.F. Skinner απαιτούν την ενεργό συμμετοχή του παιδιού, τη δόμηση της διδακτέας ύλης σε σύντομες διδακτικές ενότητες τη σταδιακή πρόοδο της διδασκόμενης ύλης σύμφωνα με τους ρυθμούς του μαθητή την άμεση επαλήθευση της απάντησης του μαθητή την ενίσχυση της σωστής απάντησης στην ερώτηση

Εξαρτημένα Ανακλαστικά, του Watson

Εξαρτημένα Ανακλαστικά, του Watson Δεν δεχόταν την ύπαρξη των ενστίκτων και ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με έμφυτες δυνατότητες, γνωρίσματα ή προδιαθέσεις.

Εξαρτημένα Ανακλαστικά, του Watson Η αρχή της συχνότητας σημαίνει ότι όσο συχνότερα εμφανίζεται μια αντίδραση σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα, τόσο πιο πιθανό είναι να επανεμφανιστεί η ίδια αντίδραση στο ερέθισμα. Η αρχή της αμεσότητας σημαίνει ότι όσο πιο άμεσα εμφανίζεται μια αντίδραση σε ένα ερέθισμα τόσο πιο πιθανό είναι να επαναληφθεί η αντίδραση αυτή στο ίδιο ερέθισμα

Εξαρτημένα Ανακλαστικά, του Watson Πίστευε στην αξία της συνάφειας στη διαδικασία της μάθησης. Υποστήριζε ότι μαθαίνουμε απλά και μόνο επειδή συμβαίνει να εμφανίζονται μαζί ένα ερέθισμα και μια συναφής αντίδραση προς το ερέθισμα αυτό.

Διδακτικός Σχεδιασμός, του Robert Gagne H θεωρία του Gagne ορίζει ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ή διάφορα επίπεδα μάθησης: λεκτικές πληροφορίες διανοητικές δεξιότητες γνωστικές στρατηγικές κινητικές δεξιότητες στάσεις-συμπεριφορές

Διδακτικός Σχεδιασμός, του Robert Gagne επικέντρωση της προσοχής (υποδοχή) πληροφόρηση των μαθητών/τριών για το στόχο μάθησης (προσδοκία) παρακίνηση για την ανάκληση της προγενέστερης μάθησης (ανάκτηση) παρουσίαση του ερεθίσματος (εκλεκτική αντίληψη)

Διδακτικός Σχεδιασμός, του Robert Gagne παροχή κατάλληλων οδηγιών μάθησης (σημασιολογική κωδικοποίηση) εκτέλεση του έργου (απάντηση) παροχή ανατροφοδότησης (ενίσχυση) αξιολόγηση του έργου που εκτελέστηκε (ανάκτηση) ενίσχυση της διατήρησης και της μεταφοράς (γενίκευση).

Διδακτικός Σχεδιασμός, του Robert Gagne Νέες Τεχνολογίες και Διδακτικός Σχεδιασμός (9 Βήματα) Επικέντρωση προσοχής – παρουσιάστε ποικιλία τριγώνων κατασκευασμένων με τον υπολογιστή Προσδιορίστε το στόχο – θέστε την ερώτηση: «Τι είναι ένα ισόπλευρο τρίγωνο;» Ανακαλέστε-υπενθυμίστε την προγενέστερη μάθηση – ξαναθυμηθείτε τις ιδιότητες των τριγώνων. Παρουσίαση του ερεθίσματος – δώστε τον ορισμό του ισόπλευρου τριγώνου

Διδακτικός Σχεδιασμός, του Robert Gagne 5. Καθοδηγούμενη μάθηση – παρουσιάστε ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα ισόπλευρο τρίγωνο. 6. Εκτέλεση του έργου – ζητήστε από τους μαθητές/τριες να δημιουργήσουν πέντε διαφορετικά παραδείγματα 7. Παροχή ανατροφοδότησης – ελέγξτε την ορθότητα των παραδειγμάτων

Διδακτικός Σχεδιασμός, του Robert Gagne 8. Αξιολόγηση του έργου – Δείξτε τα αποτελέσματα και κάνετε επανορθωτικές παρεμβάσεις όπου το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. 9. Ενίσχυση της μεταφοράς και διατήρησης στη μνήμη – παρουσιάστε εικόνες διαφόρων τριγώνων και ζητήστε από τους μαθητές/τριες να αναγνωρίσουν τα ισόπλευρα σχήματα

Θετικές όψεις του συμπεριφορισμού Εγγυάται συγκεκριμένη μάθηση. Οι μαθησιακοί στόχοι προκαθορίζονται από τον εκπαιδευτικό. Αυτοί οι στόχοι προσδιορίζουν ξεκάθαρα την τελική συμπεριφορά που θα πρέπει να εμφανίσει ο μαθητής, τα κριτήρια ή τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους θα βελτιωθεί η συμπεριφορά αυτή, και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα εμφανιστεί η συμπεριφορά αυτή. Θέτει συγκεκριμένους και αντικειμενικούς στόχους μάθησης. Ο μαθητής/τρια γνωρίζει τι αναμένεται από αυτόν/η. Ο μαθητής /τρια εστιάζεται σε ένα καθαρό στόχο και μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα στα ερεθίσματα του στόχου

Θετικές όψεις του συμπεριφορισμού Θεωρία του συνδυασμού: ερέθισμα-αντίδραση. Η μάθηση προκύπτει όταν ο μαθητής αντιδρά σωστά σε ένα ερέθισμα. Η σωστή αντίδραση στο ερέθισμα προκαθορίζεται από τον εκπαιδευτικό καθώς διαμορφώνει τους στόχους και τα αποτελέσματα. Χρησιμοποιεί πιο αποτελεσματικά το χρόνο. Η επίτευξη των στόχων είναι εύκολα μετρήσιμη.

Θετικές όψεις του συμπεριφορισμού Είναι εύκολα εφαρμόσιμη και αυτοματοποιημένη θεωρία. Προγραμματίζει τη μάθηση: Το μαθησιακό υλικό χωρίζεται σε μικρότερα βήματα ή πεδία. Κάθε βήμα ακολουθείται από μια ερώτηση στην οποία ο μαθητής μπορεί σχεδόν πάντα να απαντήσει σωστά. Σχετίζεται με το περιβαλλοντικούς λόγους. Σύμφωνα με το συμπεριφορισμό το περιβάλλον θα πρέπει να ρυθμίζεται ώστε να βοηθά τον μαθητή να συγκεντρώνεται στη μάθηση.

Θετικές όψεις του συμπεριφορισμού Επιτελεί πλήρη μάθηση. Ο Bloom εισήγαγε την ιδέα ότι ο μαθητής θα μπορέσει να επιτύχει ένα στόχο αν του δοθεί η ακριβής ποσότητα του χρόνου που χρειάζεται για να μάθει το στόχο. Πρότεινε πολλές στρατηγικές μάθησης για την πραγματοποίηση της πλήρους μάθησης, όπως χωρισμός σε μικρές ομάδες, ισότιμη μάθηση, προγραμματισμένη διδασκαλία, προγράμματα εικόνας και ήχου, παιχνίδια.

Κριτική στο συμπεριφορισμό Ο συμπεριφορισμός υπεραπλουστεύει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Βλέπει τον άνθρωπο σαν ένα ρομπότ κι όχι σαν πλάσμα με ανάγκες και σκοπούς. Εφαρμόζει μηχανική επανάληψη της μάθησης. Επιβάλλει περιορισμένο ρυθμό μεταφοράς της γνώσης.

Κριτική στο συμπεριφορισμό Παρουσιάζει περιορισμένη διατήρηση της γνώσης χωρίς ενίσχυση. Η συμπεριφορά ή οι αντιδράσεις ενισχύονται από την επανάληψη με θετικούς και αρνητικούς ενισχυτές. Όμως είναι πολύ δύσκολο για ένα εκπαιδευτικό να ενισχύσει κατάλληλα και ατομικά τριάντα περίπου μαθητές την ίδια στιγμή. Είναι προβληματική στην συνεργατική μάθηση. Οι μαθητές αδυνατούν να ενώσουν από μόνοι τους τα κομμάτια και να τα εφαρμόσουν σε άλλες καταστάσεις.

Κριτική στο συμπεριφορισμό Δεν αναπτύσσει δεξιότητες επίλυσης προβλήματος. Ο μαθητής μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση όπου δεν του προκύπτει ερέθισμα για να μπορέσει να ανταποκριθεί σωστά. Ο μαθητής βλέπει ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών που μαθαίνει είναι άχρηστα και άσχετα με την καθημερινή ζωή. Το ερέθισμα παρέχεται από τον εκπαιδευτικό. Επομένως η παρουσία του εκπαιδευτικού είναι καθοριστική για την επιτυχία των δραστηριοτήτων

Κριτική στο συμπεριφορισμό Υπάρχει πολύ μικρή συνεργασία ανάμεσα στους μαθητές. Υποθέτει ότι ο μαθητής θα υιοθετήσει την αποδεκτή έννοια και τις προκαθορισμένες ερμηνείες που επιδιώκονται από τον εκπαιδευτικό. Το πρόγραμμα σπουδών στηρίζεται στην αξιολόγηση.

Κριτική στο συμπεριφορισμό Ο μαθητής συνήθως παρακινείται εξωτερικά. Το κίνητρο για τη σωστή αντίδραση σε ένα ερέθισμα εξαρτάται άμεσα από το χρόνο που διανύεται ανάμεσα στην αντίδραση και στην ενίσχυση. Η μάθηση δεν αντιμετωπίζεται σαν εξαρτώμενη από το κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο. Με αυτόν τον τρόπο καταργείται η μάθηση σαν κοινωνική διαδικασία.

Συμπεράσματα Οι δασκαλοκεντρικές - συμπεριφοριστικές θεωρίες και αντιλήψεις καθιέρωσαν τις διδακτικές πρακτικές του 20ου αιώνα Ο Συμπεριφορισμός υποστηρίζει ότι η μάθηση διαμορφώνεται από την επανάληψη και την ενίσχυση καθώς ο μαθητής ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα. Υποστηρίζει ότι ο μαθητής δεν έχει ούτε τον έλεγχο της μάθησης ούτε του χρόνου που χρειάζεται για να επιτευχθεί η μάθηση. Θεωρεί ότι ο δάσκαλος είναι ο δημιουργός και το κέντρο του γεγονότος της μάθησης. È opportuno che il docente al termine di ogni lezione proceda con un riepilogo degli argomenti trattati e si congedi utilizzando la formula “Grazie per l’attenzione”.

Συμπεράσματα Απορρίπτει τη μάθηση σαν κοινωνική διαδικασία Στηρίζει την αποτίμηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων σε μηχανιστικές διαδικασίες αξιολόγησης Προάγει την ατομοκεντρική μάθηση και όχι την ομαδοσυνεργατική Ο συμπεριφορισμός υπεραπλουστεύει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Εφαρμόζει μηχανική επανάληψη της μάθησης