Εργασία θρησκευτικών

Μάθημα εργασίας 21. Η θεραπεία ενός παράλυτου στην Καπερναούμ: Ο Χριστός ελευθερώνει από την ασθένεια και από τις απάνθρωπες αντιλήψεις γι' αυτήν

Κατάκοιτος ένας παράλυτος στην Καπερναούμ υποφέρει σωματικά και ψυχικά: και για την αναπηρία του αλλά και για την τότε αντίληψη ότι κατάντησε έτσι, γιατί τον τιμώρησε ο Θεός για τα σφάλματά του. Άνθρωποι με θάρρος και εμπιστοσύνη τον πηγαίνουν με φορείο στον Ιησού. Εκεί γίνεται μια πνευματική μάχη με πολύ σημαντικές συνέπειες. Λεπτομέρειες παρακολουθούμε στο παρακάτω ευαγγελικό κείμενο.Κατάκοιτος

μκ2 1 Ύστερα από μερικές μέρες μπήκε πάλι ο Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι 1. 2 Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δεν υπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του. 3 Έρχονται τότε προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τον βάσταζαν τέσσερα άτομα. 4 Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντά στον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. 5 Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: "Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες 2 ". 6 Κάθονταν όμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους: 7 "Πώς μιλάει αυτός έτσι, προσβάλλοντας τον Θεό 3 ; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες; Μόνον ένας, ο Θεός". 8 Αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται και τους λέει: "Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; 9 Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: 'Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες' ή να του πω: 'Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα'; 10 Για να μάθετε λοιπόν ότι έχω την εξουσία να συγχωρώ πάνω στη γη αμαρτίες" - λέει στον παράλυτο: 11 "Σ' εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου". 12 Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σε όλους βγήκε έξω, έτσι που θαύμαζαν όλοι και δόξαζαν τον Θεό λέγοντας: "Τέτοια πράγματα ποτέ ως τώρα δεν είδαμε!"

Βασικά στοιχεία μαθήματος Ο Ιησούς προσέφερε στον παράλυτο τριπλή γιατρειά: ▫τον απελευθέρωσε από την αντίληψη ότι οι αμαρτίες του έφταιγαν για την αναπηρία του ▫του ξανάδωσε ένα γερό σώμα τον απάλλαξε από τις όσες και όποιες αμαρτίες του ▫Με αυτό το θαύμα άνοιξαν τότε και για πάντα νέοι ορίζοντες ζωής: Αρρώστιες και αναπηρίες δεν είναι τιμωρίες από τον Θεό. ▫Παρά τον πόνο και τις ταλαιπωρίες οι άνθρωποι μπορούν να ελπίζουν στην αγάπη του Θεού. ▫Πολλοί γίνονται ευαίσθητοι προς όσους υποφέρουν και συμπαραστέκονται ανθρωπινότερα.

Εικόνες μαθήματος

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ 1)Ο Λεπρός 2)Η Θεραπεία της Πεθεράς του Πέτρου 3)Παραλυτικός 4)Αιμορροούσα 5)Οι δύο τυφλοί 6)Ο Κουφός δαιμονιζόμενος 7)Ο Άνθρωπος με το ξερό χέρι 8)Ο Τυφλός, κουφός και δαιμονιζόμενος 9)Ο Βαρτίμαιος, κι ένας άλλος τυφλός 10)Ο Κουφός μογιλάλος 11)Ο Δαιμονιζόμενος στη συναγωγή 12)Ο Τυφλός στη Βηθσαϊδά 13)Οι Δέκα λεπροί 14)Το αυτί του Μάλχου 15)Ο άρρωστος, στην κολυμβήθρα Βηθεσδά 16)Ο εκ γενετής τυφλός

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ Εκείνον τον καιρό, καθώς έμπαινε ο Ιησούς σ’ ένα χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί στάθηκαν λοιπόν από μακριά και του φώναζαν δυνατά: «Ιησού, αφέντη, ελέησέ μας!» Βλέποντας τους εκείνος τους είπε: «Πηγαίνετε να σας εξετάσουν οι ιερείς». Και καθώς πήγαιναν, καθαρίστηκαν από τη λέπρα. Ένας απ’ αυτούς, όταν είδε ότι θεραπεύτηκε, γύρισε δοξάζοντας με δυνατή φωνή το Θεό, έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια του Ιησού και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης. Τότε ο Ιησούς είπε: «Δε θεραπεύτηκαν και οι δέκα; Οι άλλοι εννιά πού είναι; Κανένας τους δε βρέθηκε να γυρίσει να δοξάσει το Θεό παρά μόνο τούτος εδώ ο αλλοεθνής;» Και σ’ αυτόν είπε: «Σήκω και πήγαινε στο καλό η πίστη σου σε έσωσε».

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ Μκ 2,1 Ύστερα από μερικές μέρες μπήκε πάλι ο Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι1 2 Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δεν υπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του. 3 Έρχονται τότε προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τον βάσταζαν τέσσερα άτομα. 4 Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντά στον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. 5 Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: "Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες2 ". 6 Κάθονταν όμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους: 7 "Πώς μιλάει αυτός έτσι, προσβάλλοντας τον Θεό3 ; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες; Μόνον ένας, ο Θεός". 8 Αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται και τους λέει: "Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; 9 Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: 'Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες' ή να του πω: 'Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα'; 10 Για να μάθετε λοιπόν ότι έχω την εξουσία να συγχωρώ πάνω στη γη αμαρτίες" - λέει στον παράλυτο: 11 "Σ' εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου". 12 Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σε όλους βγήκε έξω, έτσι που θαύμαζαν όλοι και δόξαζαν τον Θεό λέγοντας: "Τέτοια πράγματα ποτέ ως τώρα δεν είδαμε!"

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ Ο διάβολος τον Αδάμ που ήταν ντυμένος με τη χάρη του Θεού, τον έντυσε με τα ρούχα της αισχύνης κι αυτούς που ήταν ντυμένοι με ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τους γύμνωσε.Μάλιστα στον ένα ρώτησε ο Κύριος ποιο είναι το όνομα του κι αυτός απάντησε «λεγεών όνομα μοι, ότι πολλοί έσμεν». Η ρωμαϊκή λεγεώνα ήταν επίλεκτο σώμα στρατιωτών. Το ίδιο ήταν και οι δαίμονες που κρυβόντουσαν μέσα στον δαιμονόπληκτο άνδρα. Ήταν οι απηνέστεροι των πονηρών πνευμάτων και πολλοί πονηροί.. Μέσα λοιπόν στους ανθρώπους αυτούς υπήρχε τεράστια δαιμονική δύναμη που τους ταλαιπωρούσε πολύ.. Οι δαίμονες πρώτα ομολόγησαν την έχθρα τους εναντίον του Χριστού, « τι εμοί και σοι, υιέ του Θεού; Ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;». Ο λόγος αυτός δείχνει την απροσμέτρητη διαφορά μεταξύ των δαιμόνων και του Κυρίου. Ακόμη είναι μία διακήρυξη της θείας εξουσίας του Ιησού και ταυτόχρονα το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ Αυτού και ων δαιμόνων. Η παράκληση να μην τους βασανίσει, προέρχεται από τρόμο ενός πανίσχυρου αντιπάλου, του οποίου δεν αγνοούν την τιμωρό δικαιοδοσία. Η πανίσχυρη χάρη του Κυρίου τους έκανε να φλογίζονται και να μην αντέχουν την παρουσία Του. Μετά οι δαίμονες ζήτησαν να μπουν μέσα στο κοπάδι των χοίρων. Ο Κύριος άκουσε το αίτημα τους και το επέτρεψε, με αποτέλεσμα να κρημνιστούν στη λίμνη και να πνιγούν οι χοίροι σε λίγο χρονικό διάστημα.. Οι πατέρες λένε πως επέτρεψε στους δαίμονες ο Κύριος να εισέλθουν στους χοίρους για πολλούς λόγους: για να διδάξει τους ανθρώπους πόσο κακοποιά ήταν τα πνεύματα που είχαν μέσα τους οι δύο αυτοί άνθρωποι. Για να πληροφορηθούμε πως παρ’ όλη την κακουργία του ο πονηρός δεν έχει δικαιώματα ούτε στους χοίρους, εάν δεν το επιτρέψει ο Θεός. Ακόμη να μάθουμε πως, εάν δεν συγκρατούσε τους δαίμονες η δύναμη του Χριστού, θα μας έκαναν χειρότερα απ’ ό,τι μας κάνουν. Τέλος, ο θάνατος των χοίρων φανερώνει πως εξήλθαν οι δαίμονες από τους ανθρώπους και ότι θεραπεύτηκαν.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Η μοναστική προσευχή τους έσωσε από το ναυάγιο! "Πρόσφατα, μια γυναίκα εξέφρασε τις ευχαριστίες της σε μένα," αναφέρει η ηγουμένη Θεοδοσία. "Η κυρία μου είπε ότι πριν από λίγο καιρό, τον Οκτώβριο, λίγο πριν τα παιδιά της πανε διακοπές, ζήτησε μια ανάγνωση των ονομάτων τους υπερ υγείας, και ζήτησε επίσης από τις μοναχές του μοναστηριού να προσεύχονται για τα παιδιά της καθημερινά. Τα παιδιά της και τα εγγόνια της-τέσσερα άτομα συνολικά- βρέθηκαν σε πλοίο που ναυάγησε κοντά στην ινδική ακτή, αλλά από θαύμα επέζησαν και δεν τραυματίστηκε κανένα. Η γυναίκα έχει βιώσει έτσι την επίδραση της μοναστικής προσευχής και τη δύναμη της αέναης ανάγνωσης του Ψαλτηρίου". Στις 28 Οκτωβρίου, όντως, ένα τουριστικό πλοίο ναυάγησε κοντά στις ακτές της Ινδίας, Τρεις από τα δέκα Ρώσους που ναύλωσαν το σκάφος είναι νεκροί. Μεταξύ αυτών που ναυάγησαν, αλλά ως εκ θαύματος επέζησαν ήταν τα ενήλικα παιδιά και τα εγγόνια (όλοι τους σώοι και αβλαβείς!) της ενορίτισσας.

Θαύμα Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς σε νεαρή κοπέλα Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, προστάτης των ορφανών, των θλιμμένων, των αδυνάτων, των φτωχών των αδικημένων. Ο άγιος δεν με αφήνει ποτέ μόνη αλλά είναι πάντα κοντά μου και παρουσιάζεται πολλές φορές στα όνειρα μου για να με στηρίξει,να με παρηγορήσει και να με συμβουλεύσει στις δύσκολες στιγμές.

Πριν από 6 χρόνια όταν ήμουν 15 χρονών και όντας ορφανή από πατέρα, οι προσευχές μου κάθε βράδυ έκρυβαν παράπονο γιατί ο Θεός μου πήρε πολύ νωρίς τον πατέρα μου και παρότι τον παρακάλαγα να τον δω έστω και στα όνειρα μου, η επιθυμία αυτή δεν εκπληρωνόταν. H απάντηση του θεού στα παράπονα μου δεν άργησε να έρθει. Η απάντηση ήρθε μέσα από ένα όνειρο. Είδα στον ύπνο μου ότι βρισκόμουν σε μία παράξενη εκκλησία και περίμενα σε μία προσκυνηματική ουρά. Μπροστά μου υπήρχαν παιδιά διάφορων εθνικοτήτων. Καθώς περίμενα στο τέλος αυτής της προσκυνηματικής ουράς κάποιοι άνθρωποι από τον γυναικωνίτη υπέδειξαν να πάω μπροστά και στην εντολή αυτών των ανθρώπων τα παιδιά υπάκουσαν και έκαναν στην άκρη για να περάσω εγώ. Βρέθηκα μπροστά από την εικόνα που απεικόνιζε έναν Άγιο που δεν τον είχα ξαναδεί. Ήταν παππούλης και είχε γκρίζα γένια. Καθώς την κοίταζα, ο παππούλης αυτός σαν φάσμα βγήκε από την εικόνα και μου είπε να πάω δεξιά. Όταν γύρισα προς την μεριά που μου υπέδειξε υπήρχε μία λάρνακα από την οποία βγήκε ο ίδιος παππούλης που είχα δει πριν στην εικόνα. Όχι όμως σαν το φάσμα της εικόνας με χρώματα που χρησιμοποιεί ο αγιογράφος αλλά με σάρκα και οστά. Τον πλησίασα και καθίσαμε και οι δύο πάνω στην λάρνακα.Δεν με φόβιζε, είχα την αίσθηση ότι καθόμουν με κάποιον δικό μου σε ένα παγκάκι και όχι με έναν άγιο πάνω σε μία λάρνακα. Με κοίταζε στα μάτια. Τα μάτια του εξέπεμπαν αγάπη και στοργικότητα. Με αγκάλιασε πατρικά και μου μίλησε σε μια άλλη γλώσσα, όχι στα ελληνικά ή στις άλλες γλώσσες που μιλούν οι άνθρωποι.

Γέροντας Αμβρόσιος: Ο καρκινοπαθής και τα δύο χειρουργεία

Τον Αύγουστο του 1996 ο Γιάννης Β. μπήκε στο νοσοκομείο «Μεταξά» με καρκίνο των γεννητικών οργάνων και πολλαπλές μεταστάσεις στους πνεύμονες. Σαν περιστατικό θεωρήθηκε από τα πλέον σοβαρά που είχαν εισαχθεί ποτέ στο νοσοκομείο. Τα περιθώρια ίασης ήταν ελάχιστα. Άρχισε χημειοθεραπείες βαριές, που όταν τελείωσαν θα έπρεπε, είπαν οι γιατροί, να κάνει δύο χειρουργικές επεμβάσεις στους πνεύμονες, σε διάστημα 20 ημερών η μια από την άλλη και με διάρκεια χειρουργείου πάνω από 7 ώρες η καθεμιά, κατά τις οποίες θα του αφαιρούσαν περίπου τον μισό από κάθε πνεύμονα. Προτού χειρουργηθεί, μέσω ενός γνωστού του ιερέα επισκέφθηκε τον Γέροντα Αμβρόσιο, ο οποίος εκείνη την περίοδο βρισκόταν στην Αθήνα. Μόλις τον είδε ο Γέροντας, του είπε ότι ο συγκεκριμένος καρκίνος είχε αιτία μια συγκεκριμένη αμαρτία που διέπραξε και τον προέτρεψε να μη χειρουργηθεί, γιατί τα φάρμακα είχαν κάνει τη δουλειά τους. Ο άνθρωπος αποφάσισε να τον ακούσει, παρότι οι γιατροί επέμεναν ότι πρέπει να χειρουργηθεί, γιατί αλλιώς η νόσος θα είχε συνέχεια. Και πήγε στον νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Οι εκεί γιατροί, μετά από εξετάσεις δυο εβδομάδων, του ανακοίνωσαν ότι είναι απολύτως υγιής και ότι δεν χρειαζόταν κάτι επιπλέον. Από τότε έχουν περάσει 12 χρόνια και δεν έχει αντιμετωπίσει πάλι το παραμικρό πρόβλημα υγείας. Και όχι μόνο αυτό. Στις τελευταίες αξονικές εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι οι μεγάλοι όγκοι στον πνεύμονα, που είχαν καεί από τα φάρμακα και είχαν γίνει νεκρές μάζες, έχουν εξαφανιστεί και στον χώρο αυτό υπάρχει πάλι αιμάτωση και τριχοειδή αγγεία. Έγινε δηλαδή πάλι πνεύμονας, κάτι που δεν είναι φυσιολογικό να συμβεί.

Θαύμα του γέροντα Παϊσίου από τον τάφο του στην Σουρωτή "Από τα δώδεκα μου χρόνια υπέφερα από δαιμόνιο. Η ζωή μου είχε γίνει μαρτύριο. Μετά τους εξορκισμούς που μου διαβάζανε αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει. Το Α' Σάββατο των νηστειών, το έτος 1995, ο πνευματικός μου προγραμμάτισε να κάνουμε αγρυπνία στην Σουρωτή. Πριν ξεκινήσουμε, αισθάνθηκα άγριο πόλεμο. Σε όλη την αγρυπνία δεν αισθάνθηκα καθόλου νύστα. Ήμουν στο κέντρο της Εκκλησίας κάτω και γύρω-γύρω μοναχές. Τελείωσε η αγρυπνία και άρχισαν να διαβάζουν αγιασμό. Αγρίεψα πολύ. Με πήγαν να φιλήσω τα λέιψανα του Αγίου Αρσενίου...Ήταν η πρώτη φορά, το λέω και ανατριχιάζω, που αισθάνθηκα και σωματικά κάψιμο. Στο τέλος γύρισα και είπα "Παΐ., Παΐ.". Με ρώτησε η Ηγουμένη : "Παΐσιος;" και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. Τότε αγρίεψα πάρα πολύ, άρχισα να τσιρίζω, με πήγαν στον τάφο, και εκεί φώναξα τρεις φορές "Άγιος".

Ενώ ήθελα και προσπαθούσα να φύγω με πιάσανε και με το ζόρι με ξαπλώσανε στον τάφο του Γέροντα ανάσκελα. Είδα τότε το γέροντα να ανασηκώνεται από τη μέση και πάνω σαν να ξυπνά από ύπνο, όχι σαν νεκρός. Ήταν ακριβώς ο ίδιος με τα γένια και τα ράσα του. Ήταν θέμα δευτερολέπτου. Με ακούμπησε με το χέρι του στο μέτωπο και την ίδια στιγμή είδα να βγαίνει μαύρος καπνός από το στόμα μου. Ηρέμησα παντελώς, αλλά ο σωματικός πόνος δεν έφυγε αμέσως. Κοιμήθηκα και από τον πόνο ξυπνούσα λέγοντας "Πονάω πολύ". Επί σαράντα μέρες όμως ένοιωθα μια τέτοια χαρά, που από την χαρά μου έκλαιγα. Ίσως να ήταν παράτολμο αυτό που είπα : "Θεέ μου, έστω και μια ολόκληρη ζωή να βασανίζομαι όπως πρώτα, φθάνει να αισθανθώ πάλι, έστω και για ένα λεπτό αυτή την χαρά"

Ετυμολογία της λέξης θαύμα Ως θαύμα χαρακτηρίζεται κάθε συμβάν, που στη βάση μιας ειδικής αντίληψης (κοινωνικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής κ.λπ.) για τη φύση και τους φυσικούς νόμους, είναι δυνατόν να θεωρηθεί "ανεξήγητο", με τα καθιερωμένα, επιστημονικά αποδεκτά, κριτήρια. Το θαύμα κατατάσσεται σε ορισμένη κατηγορία γεγονότων που θεωρούνται ασυνήθιστα ή "απίστευτα", και οι θρησκευόμενοι ισχυρίζονται πως γίνονται αντιληπτά από τις αισθήσεις τους, ως εκδηλώσεις υπερφυσικής ή θείας προέλευσης.κοινωνικήςθρησκευτικήςφιλοσοφικήςφύσηφυσικούς νόμουςαισθήσειςυπερφυσικήςθείας

ΤΕΛΟΣ.