SUNČEV SUSTAV
SVA TIJELA SUNČEVA SUSTAVA Sunce svojom privlačnom silom drži na okupu Planete Satelite – pratioce planeta Komete Planetoide Meteroide Prostor oko Sunca sadrži veoma rijedak plin i prah – međuplanetarno sredstvo
Unutarnji i vanjski planeti Suncu je najbliži planet Merkur, a najudaljeniji Neptun (prije se smatralo da je to Pluton, no od 2006. ne smatra se planetom)
Udaljenosti planeta od Sunca ( a) pokoravaju se gotovo strogo po Titus-Bodeovom zakonu , izvedenom bez ikakve fizikalne osnove : Nesklad se uočava kod Neptuna . Na položaju a = 2,8 aj umjesto planeta se nalazi množina planetoida ( 1,1 – 5,8 aj ) . Planet n rn (aj) a (aj) Merkur - ∞ 0,4 0,39 Venera 0,7 0,72 Zemlja 1 Mars 2 1,6 1,52 - 3 2,8 Jupiter 4 5,2 Saturn 5 10 9,5 Uran 6 19,6 19,2 Neptun 7 38,8 30,1
Merkur, Venera, Zemlja i Mars su unutrašnji planeti Razmak od Marsa do Jupitera je neuobičajeno velik pa zato Jupiter, Saturn, Uran i Neptun svrstavamo u vanjske planete
Udaljenosti među tijelima Sunčeva sustava mjere se astronomskom jedinicom (aj) Ona je jednaka srednjoj udaljenosti Zemlje od Sunca: 149,6 milijuna km = 1,496·1011 m Neptun je 30 puta dalje od Sunca nego Zemlja Planetske staze nisu jako izdužene (osim Merkura) Ravnine u kojima se planeti gibaju su gotovo podudarne
Kometi Kometi se većinom gibaju izvan planetskih staza Kreću se do najbližih zvijezda Staze su im izdužene Kada stignu u Sunčevu blizinu razvija mu se rep pa se nazivaju i “zvijezdama repaticama”
Halleyev komet
Planetoidi Tijela nalik planetima, ali manja Njima je naseljen najviše pojas između Marsa i Jupitera Najveći je Ceres (na slici)
Meteoridi Sitnija tijela koje plutaju u svom prostoru Sunčevog sustava Sitni odlomci kometa i krhotine planetoida Kada ih privuče Zemlja zapažamo ih u letu kroz atmosferu kao meteore Ukoliko padnu na tlo zovemo ih meteoritima
Suze sv. Lovre ( Perzeidi)
Gibanje tijela Sunčeva sustava podliježe pravilnostima Svi planeti i planetoidi gibaju se oko Sunca kao vrtlog u smjeru suprotnom od kazaljke na satu
Kakvi su planeti Merkur, Venera, Zemlja i Mars neveliki su, imaju čvrstu površinu i atmosferu (osim Merkura) Nazivamo ih Zemljinom grupom planeta Zemlja ima jednog (Mjesec), a Mars dva pratioca (Phobos i Deimos)
Jupiter, Saturn, Uran i Neptun nazivamo Jupiterovom skupinom Imaju vrlo gustu i duboku atmosferu ispod koje se nalazi stjenovita jezgra, a površina im je smrznuta Svi imaju prstenove
Posebnosti Tlo Merkura ima najveće promjene temperature Venera ima najsporiju rotaciju Zemlja ima tekuću vodu Marsu su ljudi uvijek poklanjali pažnju Jupiter je najveći i najbrže se okreće Saturn ima najbogatiji prsten Os vrtnje Urana položena je u ravnini njegove staze Neptun je prvi planet pronađen nakon astronomskih proračuna
Planeti na nebu “Planet” je grčka riječ za lutalicu, jer se opažalo da se pomiču, za razliku od tzv. zvijezda “stajačica” Ne titraju poput zvijezda te se razlikuju po jakosti sjaja Dok se planet giba oko Sunca, mi se pokrećemo sa Zemljom te se planeti prividno gibaju po složenim stazama među zvijezdama Zemlja i planeti gibaju se različitim brzinama, pa se čini kao da ja jedan pretječe drugoga u obliku petlje (staze Zemlje i planeta nisu u istoj ravnini)
Promatrajući tijela Sunčeva sustava procjenjujemo njihov položaj u odnosu na Sunce Merkur i Venera su donji s obzirom na položaj Sunca - vide se nedugo nakon nakon zalaska ili nedugo prije izlaska Sunca Ostali planeti su gornji – vide se u svako doba noći
Aspekti planeta Položaji planeta u odnosu na Sunce, kako se vide sa Zemlje
PRIVIDNO GODIŠNJE GIBANJE PLANETA MEĐUSOBNI RAZMJEŠTAJ PLANETA
Donji planeti ne mogu se odmaknuti daleko od Sunca – najveća elongacija (kutni pomak uzduž ekliptike) je ograničena Kada planet vidimo navečer, istočno je od Sunca, a ako ga vidimo prije svitanja, zapadno je od Sunca Kada se Merkur i Venera nađu u istom nebeskom meridijanu sa Suncem, onda su u donjoj konjunkciji (bliže nama), ili gornjoj (s one strane Sunca) Gornji se planeti mogu vidjeti nasuprot Suncu (u opoziciji) ili u smjeru Sunca (u konjunkciji)
Faze planeta Venera prolazi sve faze u 584 dana kao i Mjesec u mjesec dana
Venera je malena kada je uštap, a najveća u fazi mlađaka Vidimo ju posve osvijetljenu kada je najdalje – s druge strane Sunca Kada je najbliže, vidimo najtanji srp, ali šet puta veći od uštapa Donji planeti prolaze sve faze, a sjaj im se mijenja drugačije nego kod Mjeseca U vanjskih planeta faze se vide djelomice jer je njihova staza položena izvan Zemlijne staze – može se vidjeti kod Marsa i jedva kod Jupitera
Kopernikov prema Ptolomejevu sustavu Prije nego što je znanost prihvatila heliocentrički ili Kopernikov sustav, koristio se Ptolomejev ili geocentrički sustav Smatralo se da se sva svemirska tijela gibaju oko Zemlje i da su sve zvijezde jednako udaljene od Zemlje te ju obiđu u jednom danu Prividno gibanje planeta se objašnjavalo tako da se planet oko Zemlje giba po maloj kružnici (epiciklu) čije se središte giba po velikoj kružnici (deferentu)
Takvo gibanje se opaža, ali se ipravno tumači pomoću Kopernikovog sustava
Geocentrički sustav ne može objasniti kako Sunce ne može obasjati cijelu Veneru, koja se ne odmiče od Sunca za kut veći od 47° Venerine faze potvrđuju Kopernikov sustav U geocentričkom sustavu bila su određena vremena koja proteknu između dva prolaska istim aspektom – to je sinodička godina planeta U heliocentričkom sustavu određeno je vrijeme potrebno da planet obiđe Sunce – siderička (zvjezdana) godina planeta
Planet se nalazi u donjoj konjunkciji u početnom položaju 1 i u konačnom položaju 3 Za vrijeme sideričke godine planet učini puni okret oko Sunca od položaja 1 do položaja 2 Za to je vrijeme Zemlja “pobjegla” iz početnog položaja Do sljedeće donje konjunkcije dolazi nakon nekog vremena kada planet i Zemlja stignu u svoje položaje 3 – proteklo je vrijeme sinodičke godine
Siderički period (T) vrijeme u kojem planet jedanput obiđe oko Sunca . radius vektor planeta prijeđe 3600 Sinodički period (S) vrijeme u kojem planet dođe u isti položaj u odnosu na Zemlju . vrijeme nakon kojeg vidimo isti aspekt planeta ( opozicija ,…). To se mjeri neposrednim opažanjem . Primjer : Jupiter jedanput obiđe oko Sunca za T = 11,86 godina , ali u opoziciju dolazi svakih S = 399 dana . Za vrijeme jedne godine Jupiter prijeđe tek dvadesetinu svog godišnjeg puta pa ga Zemlja lakše „dostigne“ .
Sinodička je godina donjeg planeta duža od sideričke S – sinodička godina planeta T – siderička godina planeta A – siderička godina Zemlje Za gornje planete vrijedi: Sinodičke godine planeta saznaju se dugogodišnjim astronomskim motrenjima, a sideričke se računaju ovim izrazima
Izračunavanje sideričkog perioda planeta ( T ) iz sideričkog perioda Zemlje ( A) i sinodičkog perioda planeta ( S ) za unutarnje ( donje) planete
Izračunavanje sideričkog perioda planeta ( T ) iz sideričkog perioda Zemlje ( A) i sinodičkog perioda planeta ( S ) za vanjske ( gornje ) planete
Sinodički i siderički dan planeta 1/Sd = 1/Pd – 1/Pg Sd – sinodički dan (sunčev dan) na planetu ; period rotacije planeta prema Suncu Pd –siderički dan(zvjezdani dan) na planetu ; period rotacije planeta prema zvijezdama Pg – siderička godina planeta Siderički dan planeta je negativan za retrogradnu rotaciju planeta ! Jednak odnos vrijedi u slučaju sinodičkog i sideričkog mjeseca tj. u gibanjima satelita bilo kojeg planeta : 1/Sm = 1/Pm – 1/Pg Kutna brzina sinodičke rotacije planeta tj. relativna brzina planeta prema Suncu je : ω = ωd – ωg 2·π/Sd = 2·π/Pd - 2·π/Pg |:2·π
Keplerovi zakoni i privlačna sila PRVI ZAKON: Planeti se oko Sunca gibaju po elipsama, a Sunce je u zajedničkom žarištu (fokusu) Elipsa ili oval je krivulja koja ima dva žarišta
Gibajući se, planet se Suncu približava pa udaljava . Najbliža točka je perihel, a najdalja afel . Kad se planet giba od afela prema perihelu smanjuje mu se udaljenost , a time i gravitacijska potencijalna energija , a povećava mu se brzina , a time i kinetička energija . Zemlja se u perihelu nađe početkom siječnja, a u afelu početkom srpnja
DRUGI ZAKON: Radijus-vektor planeta (spojnica Sunce-planet ) prođe u jednakim vremenima jednake površine Kada je Sunčev pratilac Suncu bliže, stazom se giba većom brzinom, a kada je dalje, manjom Kod Zemlje to znači da se u prosincu i siječnju giba brže i kraće zadržava u Sunčevoj blizini, a u lipnju i srpnju sporije Zato na sjevernoj polutki toplija godišnja doba traju nekoliko dana duže od hladnijih
Uz Drugi Keplerov zakon rp·vp = ra·va
TREĆI ZAKON: Kvadrati sideričkih ophodnih vremena (sideričkih godina) planeta odnose se kao kubusi njihovim srednjih udaljenosti od Sunca T – siderička godina a – srednja udaljenost planeta od Sunca Pri većim udaljenostima obilazak traje duže
Gravitacijska (privlačna) sila između dva tijela razmjerna je umnošku njihovih masa, a obrnuto razmjerna kvadratu udaljenosti G je gravitacijska konstanta Sila opada s kvadratom udaljenosti pa zbog toga neke zvijezde veće od Sunca ne privlače udaljena tijela Gibanje svemirskih tijela upravljano je tom silom, a njezino djelovanje ne da se zaustaviti nikakvim zaprekama
Planetary Orbit Simulator
Izračunaj podatak koji manjka u tablici !
Morske mijene Površina morske vode podiže se dva puta dnevno Kad je voda najviša kažemo da je plima, a kad je najniža – oseka Plime su jače kada su Zemlja, Mjesec i Sunce na istom pravcu, a manje kada su Mjesec i Sunce razmaknuti Za vrijeme Zemljina okretanja plimni val se kreće raznim geografskim područjima te se izmjenjuju plima i oseka Ovise o veličini i dubini mora i o visini Mjeseca nad horizontom
Morske mijene se javljaju istodobno sa suprotnih strana Zemlje To je zato što gravitacijska sila opada s udaljenosti – bližu morsku stranu Mjesec jače privlači nego onu obrnutu, pa se obje strane razmiču od Zemljina središta Plimni val čini otpor Zemljinoj vrtnji te se ona vrti sve sporije
Razmotri : 1. Imenuj sve vrste tijela u Sunčevu sustavu ! 2. Pomoću Tablice planeta istraži koja dva planeta imaju najkraći period vrtnje , a koja dva imaju najduži . 3. Po čemu razlikuješ planeta od zvijezda ? 4. Čime se odlikuju dvije skupine planeta – donji i gornji planeti ? 5. U kakvim se posebnim položajima prema Suncu mogu naći Zemlja i planet ? 6. U čemu je razlika sinodičke i sideričke (zvjezdane) godine ? 7. Kako to da se planet u afelu giba sporije nego u perihelu ? Izradila: Andrea Zlatić,
Dodatak
Udaljenost planeta od Zemlje dSZ - udaljenost Sunce – Zemlja dSP – udaljenost Sunce – planet I. Za „unutarnje“ planete a) u donjoj konjunkciji : d = dSP - dSZ b) u gornjoj konjunkciji : d = dSP + dSZ c) u maksimalnoj elongaciji : d2 = dSZ2 - dSP2 II. Za „vanjske“ planete a) u opoziciji : d = dSP - dSZ b) u konjunkciji : d = dSP + dSZ c) u kvadraturi: d2 = dSP2 - dSZ2 Vrijeme između opozicije i konjunkcije planeta je pola sinodičkog perioda planeta (S) !
Proteklo vrijeme među aspektima planeta (1) Proteklo vrijeme od gornje konjunkcije do maksimalne elongacije planeta : S- sinodički period planeta x = 900 - α β = 1800 – x = 1800 – ( 900 – α) = 900 + α Vrijedi : ∆t / β = S / 3600 ∆t = S ·(900 + α)/ 3600
Proteklo vrijeme među aspektima planeta (2) Proteklo vrijeme od donje konjunkcije do maksimalne elongacije planeta : Poznato : ωZ i ωP Relativna srednja brzina unutarnjeg planeta prema Zemlji : ω = ωP - ωZ . ω = ∆φ/∆t ∆φ = 3600 – x = 3600 – (900 - α) = = 2700 + α ∆t = 2700 + α / ωP - ωZ
Polumjer planeta Rp - polumjer planeta Planet u opoziciji : tg (α/2) = Rp / d – a Planet u kvadraturi: tg (β/2) = Rp / ( d2 – a2)1/2 x2 = d2 - a2
Određivanje udaljenosti Venere od Sunca (rv) U donjoj konjunkciji Venere : (α/2) = Rv / 2·( rz – rv) , /1/ U gornjoj konjunkciji Venere : (β/2) = Rv / 2·( rz + rv) , /2/ Dijeljenjem /1/ s /2/ slijedi : α/β = ( rz + rv)/ ( rz – rv) α/β = ( 1 + rv/rz) / ( 1 - rv/rz) Supstitucija : x = rv/rz α/β = ( 1 + x) / ( 1- x) Nakon sređivanja : x= (α/β - 1) / ( α/β+ 1)=… rv = x ·rz
Okultacija Jupiterova satelita Io Ole Rømer (1644-1740) – danski astronom. Mjerio brzinu svjetlosti. - Zapažanje: Vrijeme između uzastopnih okultacija Jupiterova satelita nije jednako ! - Kad je Jupiter u opoziciju trajanje okultacije je ∆t1 , a kad je Jupiter u kvadraturi okultacija traje ∆t2 : ∆t2 > ∆t1 . Mijenja se udaljenost između Zemlje i Jupitera . - Jupiter u opoziciji : do = k - Jupiter u kvadraturi : dk = k´ k´2 = ( a + k )2 – a2 - Svjetlost za vrijeme ∆t = ∆t2 - ∆t1 prijeđe put ∆s = k´ – k . - Brzina svjetlosti je : c = ∆s/∆t .