Το αξίωμα του πολίτη είναι:  τίτλος τιμής  η ουσία της Δημοκρατίας  αξίωμα με απεριόριστη διάρκεια  ύψιστη αρετή που περιέχει την ικανότητα του άρχειν και άρχεσται  δημοκρατικό περιεχόμενο που ισορροπεί το ατομικό με το κοινό συμφέρον  δημοκρατική δραστηριότητα που υποστηρίζει την αξία της διαφο- ράς και όχι της ομοιομορφίας  προσπάθεια ενάντια στην πολιτική αποχή και απάθεια  συνεχής ενημέρωση, προβληματισμός για το πολιτικό γίγνεσθαι  ελευθερία προβληματισμού, έκφρασης, σκέψης και άποψης  καλλιέργεια κοινωνικών και πολιτικών δημοκρατικών αξιών  ισορροπία σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο

Φόρος ονομάζεται το ποσό που κάθε πολίτης αποδίδει στο κράτος χωρίς υποχρέωση ανταπόδοσης του κράτους προς αυτόν. Οι φόροι διακρίνονται:  άμεσους: είναι οι φόροι που επιβάλλονται στο εισόδημα, στην ακίνητη περιουσία καθώς και ο φόρος κληρονομιάς (πληρώνονται απευθείας από τους φορολογούμενους).  έμμεσοι: επιβάλλονται με αφορμή την αγορά κάποιων αγαθών (κατανάλωση) π.χ. ΦΠΑ Φορολογική συνείδηση είναι η συνειδητή υποχρέωση του πολίτη για πληρωμή φόρων. Στην Ελλάδα υπάρχει απουσία φορολογικής συνείδησης με αποτέλεσμα τη φοροδιαφυγή. Η φοροδιαφυγή μπορεί να γίνει  Με απόκρυψη εισοδημάτων  Με εμφάνιση πλαστών δαπανών  Με ίδρυση πλασματικών εταιριών σε φορολογικούς παράδεισους (offshore).

Αποτελέσματα φοροδιαφυγής:  Η φοροδιαφυγή αφαιρεί πολύτιμους πόρους από το κράτος.  Στερεί τη δυνατότητα της δυναμικής παρουσίας ενός κοινω- νικού κράτους.  Ευνοεί όσους έχουν εισοδήματα από ελεύθερα επαγγέλμα- τα.  Ρίχνει το βάρος της κάλυψης των εσόδων του κράτους στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους.  Ενισχύει την αίσθηση των πολιτών για την ύπαρξη σε έντο- νο βαθμό του φαινομένου της διαφθοράς.

Φορολογική συνείδηση που βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα στη χώρα μας, εξαιτίας, μεταξύ άλλων, της πολυπλοκότητας του φορολογικού συστήματος, της υψηλής και διαρκώς διογκούμενης φορολογίας, της διάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας, της γενικότερης πεποίθησης των πολιτών ως προς τη συνέπεια και την ανταποδοτικότητα του κράτους, της ίδιας της κουλ- τούρας της κοινωνίας.

Η αντιμετώπιση του διαχρονικού και διατοπικού προβλήματος της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της παραοικο- νομίας απαιτεί τη διαμόρφωση ενός φορολογικού συστήματος που θα διέπεται από τις αρχές της διαφάνειας, της ουδετε- ρότητας, της απλότητας, της σταθερότητας, της λειτουρ- γικότητας, της ισορροπίας και της ισότητας. Με την υλοποίηση πολιτικών που θα στοχεύουν στη σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών και των ασφαλιστικών εισφορών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στη δημιουργία ενός απλο- ποιημένου και σταθερού –τουλάχιστον για μία πενταετία–φο- ρολογικού συστήματος, στην εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων με κριτήρια ανάλυσης κινδύνου, στην εκπαίδευση των ελεγκτών με πραγματικά δεδομένα και στην καθολική χρήση ηλεκτρονικών συναλλαγών. Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφα- τη μελέτη του ΙΟΒΕ, εάν η Ελλάδα έφτανε, το 2017, το μέσο επίπεδο χρήσης καρτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα ετήσια έσοδα από ΦΠΑ θα ήταν υψηλότερα κατά 21%.