Efficient Of Markets

پیشگفتار ديدگاه بازارهاي كارا ناشي از يك كشف تصادفي است .در 1953 يك متخصص آمار بريتا نيايي به نام" موريس كندال"در مورد تغيير قيمت كالا و اوراق بهادار يك مقاله بحث بر انگيز به "جامعه سلطنتي آمار بريتانيا" ارائه كرد. "كندال" انتظار داشت كه شاهد چرخه هاي منظم قيمت باشد.ولي در نهايت شگفتي دريافت كه چنين چرخه اي وجود ندارد.هنگامي كه موريس كندال ابراز داشت كه قيمت سهام داراي يك مسير و تغييرات تصادفي است مقصود وي اين بود كه تغييرايت و قيمت هيچ وابستگي به يكديگر ندارند. درست همان گونه كه بردو باخت در بازي بالا انداختن سكه به يكديگر وابسته نيستند.

در این فصل درباره رابطه متقابل سرمایه گذار و بازار اوراق بهادار ( بورس ) بحث می نماییم. از مجرای تئوری بازارهای کارآی اوراق بهادار می توان این موضوع را پیش بینی کرد که قیمت اوراق بهادار ناشی از این رابطه متقابل به صورت یکی از ویژگی های عمده و چشمگیر درمی آید. در واقع، این قیمت ها مجموعه دانش، آگهی و توان پردازش اطلاعات سرمایه گذاران را به شیوه ای درست منعکس می نمایند. فرآیندی که قیمت ها می توانند این کار را انجام دهند بسیار پیچیده است و چیزی نیست که بتوان به صورت کامل درک کرد. با وجود این، می توان رئوس کلی این فرآیند را به راحتی مشاهده کرد و ما بر روی همین نکات تاکید می نماییم.)

در حسابداری مالی، بازار اوراق بهادار کاربردهای مهمی دارد در حسابداری مالی، بازار اوراق بهادار کاربردهای مهمی دارد. یکی از کاربردها این است که، آن را به صورت مستقیم مفهوم افشای کامل اطلاعات را مطرح می نماید. در تئوری بازارهای کارآ، حسابداری از این دیدگاه مورد توجه قرار می گیرد که با سایر منابع اطلاعاتی مانند رسانه های خبری، دیدگاه ها و اظهار نظرهای تحلیلگران مالی و حتی با قیمت بازار در رقابت است. حسابداری به عنوان محملی برای آگاه ساختن سرمایه گذاران تنها زمانی می تواند بقا یابد که نسبت به سایر منابع اطلاعاتی ارائه نماید که اثرگذار، قابل اتکا، به هنگام و مبتنی بر هزینه و سود باشد.

همچنین تئوری بازارهای کارآ، از دیدگاه نظری، بیانگر علت وجودی حسابداری ( یعنی ارائه اطلاعات متقارن ) است. از این رو، ما می توانیم حسابداری را از این دیدگاه مورد توجه قرار دهیم که نوعی سازوکار است و بدان وسیله افراد می توانند اطلاعات اثرگذار را از درون یا برون سازمان بگیرند و آنها را مبادله نمایند. حسابداری علاوه بر اینکه سرمایه گذاران را قادر می سازد تصمیمات بهتری را اتخاذ نمایند از مجرای بهبود بخشیدن به فعالیت بازارهای اوراق بهادار موجب افزایش منافع اجتماعی می شود.

1-4 بازارهای کارای اوراق بهادار 1-4 بازارهای کارای اوراق بهادار معنی کارایی ما توجه خود را معطوف ویژگی های قیمت بازار اوراق بهاداری می کنیم که در این بازار مورد معامله قرار می گیرند و می خواهیم ببینیم اطلاعات جدید چه اثری بر این قیمت ها می گذارند. اگر اطلاعات مجانی باشد، بدیهی است که سرمایه گذاران می خواهند از آن بهره مند شوند. برای مثال، در شرایط آرمانی سرمایه گذاران می خواهند بدانند چه رویدادی رخ خواهد داد، زیرا این رویداد می تواند بر جریان های نقدی آینده و سودهای تقسیمی شرکت اثر بگذارد. فرض بر این است که در شرایط آرمانی اطلاعات مجانی است، زیرا آنچه رخ می دهد برای همگان قابل مشاهده است

.ازاین رو همه سرمایه گذاران می خواهند از این اطلاعات استفاده کنند و فرآیند آربیتراژ این اطمینان را می دهد که در آن صورت ارزش بازار خود تعدیل می نماید تا بتواند انتظارات تجدید نظر شده درباره جریان های نقدی را منعکس نماید متاسفانه ، اگر شرایط آرمانی نباشد اطلاعات مجانی نخواهد بود. سرمایه گذاران ناگزیرند بر مبنای برآوردهای ذهنی خود سودآوری آینده شرکت ها، جریان های نقدی یا سودهای تقسیمی را محاسبه نمایند. گذشته از این، با دریافت اطلاعات جدید، آنها باید در این برآوردها تجدید نظر نمایند. از این رو، از دیدگاه مقدار اطلاعات مورد نیاز، هر سرمایه گذار باید هزینه ها و منافع مربوطه را با هم مقایسه کند.

در مورد اطلاعات اثرگذار منابع متعدد و زیادی وجود دارد ( مانند نشریه های مالی، اطلاعات خاصی را که دوستان و همکاران می دهند، تغییر در شرایط اقتصادی، اظهار نظرهای تحلیلگران و کارگذاران و غیره) دست کم، تعداد زیادی از سرمایه گذاران مقدار زیادی وقت و پول صرف می کنند تا با استفاده از این مبلغ اطلاعاتی تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری ها را اتخاذ کنند. این سرمایه گذاران را افراد آگاه می نامند. بدیهی است که سرمایه گذاران آگاه پس از دریافت اطلاعات جدید می خواهند به سرعت حرکت کنند. اگر بدین گونه عمل نکنند، سایر سرمایه گذاران زودتر به این مقصد خواهند رسید و ارزش بازار اوراق بهادار مورد بحث خود را تعدیل خواهند کرد تا مزایای حاصل از اطلاعات جدید کاهش یابد و یا به کلی از بین برود.

هنگامی که تعداد زیادی سرمایه گذار بدین گونه عمل کند، بازار کارآ می شود هنگامی که تعداد زیادی سرمایه گذار بدین گونه عمل کند، بازار کارآ می شود. بازارهای کارآی اوراق بهادار چندین تعریف ارائه شده است. تعریفی را که ما در اینجا به کار می بریم در مورد بازارهای نیمه قوی است.یک بازار کارآی اوراق بهادار مکانی است که قیمت اوراق بهادار مورد معامله در این بازار، در هر زمان می تواند همه اطلاعاتی که در مورد این اوراق بهادار به آگاهی همگان رسیده است به صورتی درست منعکس نماید.

سه نکته مهم وجود دارد که باید به آنها بپردازیم، نخست، اطلاعات بازار را از این دیدگاه کارآ می نامند که همگان از آنها آگاه هستند. از این رو، در این تعریف مسئله امکان وجود اطلاعات درون سازمانی منتفی نمی شود. واقعیت این است، کسانی که اطلاعات درون سازمانی دارند نسبت به بازار دارای آگاهی بیشتری هستند. اگر افراد درون سازمانی بخواهند از این اطلاعات خود استفاده نمایند

دومی نکته مهم این است که کارآیی بازار یک مفهوم یا عبارت نسبی است دومی نکته مهم این است که کارآیی بازار یک مفهوم یا عبارت نسبی است. می توان گفت که یک بازار نسبت به سهمی که اطلاعات مربوط به آن در اختیار همگان است کارآ می باشد. در این تعریف معنایی قرار ندارد تا موید این باشد که بازار آگاه مطلق است و اینکه قیمت های بازار همیشه می توانند ارزش واقعی شرکت را منعکس نمایند. تردیدی نیست که در صورت وجود اطلاعات درون سازمانی اطلاعات بازار می توانند نادرست باشند.

سوم، اگر بازار کارآ باشد سرمایه گذاری به صورت یک بازی جوانمردانه درمی آید. این بدان معنی است که اگر بازده مورد انتظار عادی مستلزم پذیرفتن ریسک باشد، سرمایه گذران نمی توانند انتظار داشته باشند که بازده سرمایه گذاری آنان در یک دسته از اوراق بهادار یا پرتفویی از اوراق بهادار به بیش از بازده مورد انتظار عادی از آن سهم یا پرتفویی شود. یکی از راه هایی که می توان شاخص بازده عادی را تعیین کرد این است که از الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای استفاده نمود.

2-4 سه شكل از بازارهاي كارا اغلب اقتصاددانان براي بازارهاي كارا سه سطح در نظر مي گيرند كه با توجه به اطلاعات منعكس شده در قيمت اوراق بهادار از يكديگر متمايز مي شوند.درسطح نخست قيمتها بازتابي از اطلاعات موجود در سطوح مربوط به گذشته اند.اين را شكل ضعيف كارايي)مي نامند.اگر از ديدگاه شكل ضعيف كارايي به بازارها توجه شود در آن صورت با مطالعه بازدهي هاي گذشته نمي توان به صورت مستمر به سودهاي بالاتر دست يافت. قيمت ها داراي الگو تصادفي خواهند بود .

دومين سطح كارآيي ايجاب مي كند كه قيمت ها نه تنها بازتابي از قيمت گذشته بلكه منعكس كننده همه ساير اطلاعات منتشر شده باشد. مانند اطلاعاتي كه مي توان با مطالعه نشريه هاي مال به دست آورد.اين حالت را شكل "نيمه قوي" بازار كارا مي نامند.اگر بازارها از اين ديدگاه داراي كارايي باشند در آن صورت قيمت ها در برابر اطلاعات همگاني مانند اعلام سود خالص سه ماهه گذشته انتشار سهام جديد.پيشنهاد براي ادغام دو شركت وغيره بي درنگ واكنش نشان خواهد داد و خود را تعديل خواهد كرد.

سر انجام ما با شكل "قوي"بازارهاي كارا رو به رو مي شويم سر انجام ما با شكل "قوي"بازارهاي كارا رو به رو مي شويم. بازارهايي كه در آنها قيمت ها بازتابي از همه اطلاعاتي هستند كه مي توان از طريق تجزيه و تحليل طاقت فرسا شركت و سيستم اقتصادي به دست آورد.در چنين بازاري ما سرمابه گذاران خوش شانس و بد شانس خوهيم ديد ولي نمي توانيم مديري را ببينيم كه به صورت دائم بر بازارچيره شود و سرمايه گذاريهاي بهتري انجام دهد .تحليل گران متخصص اوراق بهادار در مورد شكل قوي بازار آزمونهايي انجام داده اند و توصيه هايي نمودند

آنها در مورد سهام صندو ق هاي مشترك سرمايه گذاري و صندو ق هاي باز نشستگي اين آزمون ها را انجام داده اند. زيرا تصور بر اين بود كه مديران اين موسسات بتوانند عملكرد بهتر بازار را پيش بيني نمايند. نتيجه تحقيقاتي كه در باره شكل قوي بازار كارا انجام شد بيانگر اين است كه برخي از صندو ق هاي مشترك سرمايه گذاري كه داراي مديران متخصص و حر فه اي بودند به اين نتيجه رسيدند كه در صدد عملكرد برتر بر نيايند .

3-4 جنبه های کاربردی بازارهای کارا از نظر ارائه گزارشات مالی برای نخستین بار بررسی جنبه های کاربردی بازارهای کارآی اوراق بهادار در مقاله ( بلیو.اچ بی ور با عنوان هیئت استانداردهای خسابداری مالی باید دارای چه هدف هایی باشد، (1973) منتشر شد. در اینجا ما خلاصه ای از دیدگاه های بی ور را ارائه می نمائیم. از دیدگاه بی ور نخستین جنبه کاربردی مهم بازارهای کارآ این است که رویه های حسابداری را که شرکتی یه کار می برد، تا زمانی که شرایط زیر وجود داشته باشند بر قیمت اوراق بهادار این شرکت اثر نخواهد گذاشت:

تا زمانی که این رویه ها موجب ایجاد جریان های نقدی متفاوت نشوند، اطلاعات مربوط به رویه های خاص افشا گردند و اطلاعات به میزان کافی ارائه شوند، به گونه ای که خواننده صورت های مالی بتواند با توجه به رویه های متفاوت دیدگاه خود را تغییر دهد. از این رو، بی ور بحث های گوناگون درباره حسابداری مانند بحث های زیر را بی اهمیت می داند: روش استهلاک، شیوه منظور کردن بدهی های مالیاتی آینده، کاربرد روش های مبتنی بر کل هزینه ها یا تلاش های موفقیت آمیز در مورد شرکت های نفت و گاز. برای مثال، وجوه حاصل از فروش نفت خام و گاز یک شرکت نفتی و محصولات پالایشگاهی نمی تواند به صورت مستقیم، به این شیوه حسابداری بستگی داشته باشد.

بنابراین، بحث بازار کارآ بر این پایه قرار دارد؛ تا زمانی که شرکت ها اطلاعات مربوط به رویه های انتخاب شده را اعلام نمایند و هر نوع اطلاعات اضافی مورد نیاز سرمایه گذاران (از نظر به کارگیری روش های متفاوت حسابداری) افشا شود، سمایه گذاران می توانند محاسبات ضروری را انجام دهند و به علت متفاوت بودن سودهای خالص گزارش شده پی ببرند. یعنی، صرف نظر از اینکه شرکت برای ارائه گزارش از چه رویه حسابداری استفاده کند، بازار می تواند جنبه های کاربردی سود تقسیمی و جریان نقدی نهایی را مشاهده نماید.

دومین جنبه کاربردی از این قرار است: تمام اطلاعات مربوط به بازارهای کارآی اوراق بهادار، به صورت کامل، دست به دست می شوند. رگ مدیریت شرکت در مورد شرکت اطلاعات اثرگذار داشته باشد و اگر این اطلاعات بدون هیچ هزینه ای قابل افشا باشد، در آن صورت مدیریت باید در موعد مقرر(به هنگام) این اطلاعات را افشا نماید، مگر اینکه اطمینان داشته باشد که سرمایه گذاران اطلاعات مزبور را از منابع دیگری کسب کرده باشند

. به طور کلی، تا زمانی که منافع اطلاعات برای سرمایه گذاران به بیش از هزینه های آن برسد مدیریت باید اطلاعات مربوط به شرکت را ارائه و گزارش نماید. این کار به دو دلیل انجام می شود. نخست، معنی کارآیی بازار این است تا زمانی که اطلاعات اثرگذار و در دسترس به گونه ای باشند که موجب افزایش توان سرمایه گذاران در پیش بینی بازدهی های آینده شوند، از آنها استفاده خواهند کرد، به گونه ای که اطلاعات اضافی ضایع نخواهد شد. دوم، هر قدر شرکت در مورد فعالیت های خود اطلاعات بیشتری را اعلام و افشا نماید، مردم درباره آن شرکت آگاهی های بیشتری پیدا خواهند کرد.

در نتیجه، اعتماد سرمایه گذاران به بازار اوراق بهادار تقویت می شود در نتیجه، اعتماد سرمایه گذاران به بازار اوراق بهادار تقویت می شود. سوم، بازارهای کارا بدین معنی است که شرکت ها نباید بیش از حد نگران سرمایه گذاران ساده اندیش خود باشند (یعنی نباید اطلاعات صورت های مالی به روشی چنان ساده ارائه شود که هرکس بتواند آن را درک نماید).

آخرین کاربرد بازارهای کارآ این است که حسابداران با یکدیگر رقابت می کنند و همین امر موجب ارائه اطلاعات بیشتر می شود (مانند اظهار نظرهای تحلیلگران مالی، رسانه ها، ارائه اطلاعات به وسیله مقامات ارشد شرکت هاو از این قبیل). یعنی تجدید نظر در اعتقادات و باورها یک فرآیند مستمر است. از این رو، اگر حسابداران اطلاعات سودمند و مبتنی بر هزینه و سود ارائه نکنند می توان انتظار داشت که با گذشت زمان واحد حسابداری مقدار زیادی از سودمندی خود را از دست بدهد. زیرا سایر منابع اطلاعاتی تقویت می شوند در نهایت در بازاری که برای کسب اطلاعات رقابت وجود دارد حسابداران نمی توانند بقای خود را تضمین نمایند.

4-4 اطلاع رسانی و قیمت بی ثباتی در استدلال با توجه به تعریفی را که درباره کارآیی بازار می نمایند، تمام اطلاعات موجود و در دسترس همگان در قیمت بازار منعکس شده است. یعنی، قیمت دارای توان کامل برای اطلاع رسانی است. از آنجا که کسب اطلاعات دارای هزینه است و اگر قیمت بازار اطلاعاتی را منعکس می نماید که همگان از آنها آگاه هستند، نمی توان انتظار داشت که سرمایه گذاران بتوانند، به اصطلاح، بازار را شکست دهند [بازار را از میدان را به در کنند یا سر آن را کلاه بگذارند]، تنها کاری را که سرمایه گذاران انجام خواهند داد این است که کار جمع آوری اطلاعات را متوقف سازند و قیمت بازار را به عنوان بهترین شاخصی به حساب آورند که تعیین کننده بازده اوراق بهادار در آینده است.

ولی مسئله ناسازگاری در استدلال یک راه حل ساده دارد، یعنی باید به این واقعیت توجه کرد که علاوه بر تصمیماتی را که سرمایه گذاران آگاه به روشی بخردانه اتخاذ می نمایند و بر آن اساس اوراق بهادار را خرید و فروش می کنند، برای اوراق بهادار منابع دیگری هم (از نظر عرضه و تقاضا) وجود دارد. برای مثال، امکان دارد افراد به دلیل های غیر قابل پیش بینی اقدام به خرید یا فروش اوراق بهادار نمایند. (امکان دارد که افراد تصمیم بگیرند پیش از موعد مقرر بازنشست شوند، شاید یک نفر به سبب بدهی هایی را که در سایه قماربازی ایجاد کرده است نیاز به پول نقد داشته باشد و نیز امکان دارد یک نفر جایزه بزرگی را نصیب خود کرده باشد. این اشخاص را نقدباز یا آشوبگر بازار (غوغاسالار) می نامند.

برای ارائه مثالی درباره شیوه ای که اقدامات آشوبگران بازار بر قیمت سهام در بازار اثر می گذارد، فرض کنید یک سرمایه گذار که تصمیمات را به روش بخردانه اتخاذ نماید، مشاهده می کند که قیمت یک سهم از آنچه وی انتظار دارد (بر پایه همه اطلاعات موجود و آنچه وی از آنها آگاه است) بیشتر است. از سوی دیگر، این سرمایه گذار می داند سایر سرمایه گذارانی که تصمیمات خود را به روشی بخردانه اتخاذ می کنند نیز دارای همین اطلاعات درباره این سهم می باشند و اطلاعات مزبور نویدبخش آینده ای درخسان است (بسیار مطلوب می باشد).

در چنین حالتی سایر سرمایه گذاران اقدام به خرید این سهم خواهند کرد و در نتیجه قیمت سهم بالا خواهد رفت. در نتیجه، سرمایه گذار مورد نظر ما وسوسه می شود تا انتظاری را که در مورد ارزش این سهم دارد تقویت نماید. در حالی که سرمایه گذار مزبور نمی داند سایر سرمایه گذاران چه اطلاعاتی دارند، روش معقول و بخردانه این است که او اطلاعات موجود را مطلوب بداند و این همان عاملی است که موجب بالا رفتن قیمت سهم مورد بحث خواهد شد.

گذشته از این، باید توجه کرد که مدیریت دارای نوعی انگیزه است تا سرمایه گذاران را تشویق و ترغیب نماید که اطلاعات استخراج نمایند. او برای اصلاح این وضع دست به اقدامی می زند که آن را افشای اطلاعات اضافی می نامند، یعنی افشای اطلاعات در حدی بیش از مقررات اصول پذیرفته شده حسابداری و سایر استانداردهای مربوط به ارائه گزارشات مالی. این صورت های مالی حتی اگر حسابرسی هم نشده باشند باز هم می توانند اطلاعاتی را ارائه کنند که قابل قبول (پذیرفتنی، معتبر یا قابل اتکا) باشند.

5-4 الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای اینک در موضعی قرار گرفته ایم که می توانیم بین عوامل زیر یک رابطه رسمی برقرار کنیم: قیمت اوراق بهادار در بازار کارآ، ریسک آن و نرخ بازده مورد انتظار سهم مورد نظر. این کار را از مجرای الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، ارائه شده به وسیله شارپ – لینت نر انجام می دهیم نخست باید برخی کارهای مقدماتی را انجام دهیم: در مورد سهم شرکت j برای دوره زمانیt ، خالص نرخ بازده،Rjt را محاسبه نماییم. برای محاسبه این نرخ بازده از فرمول زیر استفاده می نماییم:

که در این رابطه: نشان دهنده قیمت بازار سهام شرکت j، در پایان دوره زمانیtاست. نشان دهنده سود تقسیمی است که شرکت j طی دورهt پرداخت کرده است. نشان دهنده قیمت بازار سهام شرکت j در آغاز دوره زمانی t است.

این یک اصل بازده است که نشان دهنده خالص نرخ بازده است با فرض اینکه قیمت بازار سهم را در اول دوره از عددی که در صورت قرار می گیرد کم نماییم. ما می توانیم آن را بدین گونه تعریف یا محاسبه نماییم: ناخالص نرخ بازده در این رابطه:

از آنجا که تفاوت فقط مربوط به دو نرخ بازده همان عدد 1 است از آنجا که تفاوت فقط مربوط به دو نرخ بازده همان عدد 1 است. بنابراین ما می توانیم آنها را به جای یکدیگر به کار ببریم، در واقع، برای این که آن را به شیوه ای درآوریم که متداول است، معمولا هر دوی خالص و ناخالص نرخ های بازده را، به سادگی، بازده می نامیم. می توانیم بازده را مربوط به گذشته یا آینده نماییم. مقصود از گذشته این است که ما در پایان دورهt قرار می گیریم و با نگاهی که به گذشته می نماییم بازدهی که طی این دوره، در واقع تحقق یافته است محاسبه می کنیم.

روش دیگر این است که ما در آغاز دوره t قرار می گیریم و به بازده آینده یا بازده مورد انتظار بیندیشیم که رابطه آن به صورت زیر است:

E(RJt) = Rf (1-βj) + βj E(Rmt)

که در این رابطه βj نشان دهنده بتای سهم j و Rmt نشان دهنده بازده پرتفوی بازار برای دوره t است . با توجه به هدف هایی که ما داریم، الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای دارای سه کاربرد اصلی است. نخست،آن به صورتی آشکار درباره شیوه ای بحث می کند که قیمت سهام به انتظارات سرمایه گذاران از قیمت آینده سهم و سودهای تقسیمی بستگی دارد. اگر این انتظارات در صورت کسر تغییر کند، قیمت جاری سهم (مخرج کسر) بلافاصله تغییر خواهد کرد تا این انتظارات جدید را منعکس سازد.

دوم ، الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای راهی را نشان می دهد که می توان بدان وسیله بازده تحقق یافته یک سهم را به دو بخش مورد انتظار و غیر منتظره تفکیک کرد و برای مشاهده چنین وضعی به نسخه دیگریر از این الگو که در زیر ارائه شده است توجه کنید . و در این فرمول ما در پایان دوره t قرار می گیریم و به گذشته نگاه می کنیم . Rjt = j +BjRmt + €jt

این نسخه از الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای را الگوی بازار می نامند. الگوی مزبور بیانگر این است که در یک دوره بازده تحقق یافته برابر است با مجموع بازده مورد انتظار اول دوره و بازده غیرعادی یا غیر منتظره. بازده مورد انتظار از الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای به دست می آید که نشان دهنده اثری است که همه رویدادها طی دوره t بر می گذارند. سوم، با استفاده از الگوی بازار می توان به راحتی بتای سهم را محاسبه کرد برای سرمایه گذاران این شاخص مهمی برای محاسبه ریسک است. توجه کنید که الگوی بازار به شکل یک معادله رگرسیون ارائه می شود

6-4 اطلاعات نامتقارن مفهوم نامتقارن بودن اطلاعات در این بخش درباره این موضوع بحث می کنیم که در تعریف بازارهای کارآی اوراق بهادار تصور بر این است که اطلاعات در دسترس همگان قرار می گیرند؛ به این موضوع نگاهی دقیق تر می اندازیم. بحث مزبور، به صورتی مستقیم، وارد بحثی می شود که بدون تردید، در تئوری حسابداری مالی مهم ترین موضوع به حساب می آید(یعنی نامتقارن بودن اطلاعات). یکی از اثرات اطلاعات نامتقارن این است که بر سر راه فعالیت درست بازار مانع ایجاد می نماید.

ایکرلاف (1970) درباره اثرات ناشی از این پدیده مطالعه کرد ایکرلاف (1970) درباره اثرات ناشی از این پدیده مطالعه کرد. نمونه ای از بازاری را که دارای اطلاعات نامتقارن است می توان در بازار خودروی دست دوم مشاهده کرد. مالک خودرو درباره وضع واقعی خودرو و در نتیجه جریان منافع آینده آن (در مقایسه با خریدار بالقوه) اطلاعات بیشتری دارد. امکان ارد یک نفر با عرضه یک خودروی قراضه به بازار بکوشد از این مزیت بهره برداری نماید بدان امید که از خریدار خوش باور مبلغی بیش از ارزش واقعی خودرو دریافت نماید. از سوی دیگر امکان دارد خریدار از این وسوسه آگاه باشد، و از آنجا که اطلاعات کافی ندارد تا بین یک خودروی قراضه و خودروی خوب فرق قائل شود، قیمتی را که آماده پرداخت برای یک خودروی دست دوم است، پایین می آورد. در نتیجه، بسیاری از خودروها (حتی خودروهای خوب و سالم) دارای یک ارزش بازار هستند که ارزش واقعی جریان منافع آینده آنها کمتر است.

یکی از دلیل هایی که در تئوری حسابداری مسئل هنامتقارن بودن اطلاعات دارای چنان اهمیتی است، این است که بازارهای اوراق بهادار دستخوش تهدیدات ناشی از مسئله نامتقارن بودن اطلاعات قرار می گیرند. این بدان سبب است که اطلاعات درون سازمانی وجود دارد و معامله های محرمانه انجام می شود. حتی اگر قیمت بازار اوراق بهادار بتواند، به طور کامل، همه اطلاعات موجود در بازار (در دسترس همگان) را منعکس سازد.یکی از مسائلی که حسابداران با آن مواجه می شوند گزینش نامناسب می باشد.ما می توانیم گزارشگری مالی را ابزاری بدانیم که بدان وسیله شدت مسئله گزینش نامناسب کاهش می یابد، در نتیجه فعالیت بازار اوراق بهادار بهبود خواهد یافت و مسئله ناقص بودن بازار هم تا حدی حل خواهد شد.

حسابداران برای حل مسئله گزینش نامناسب در صدد برآمده اند رویه هایی را مانند افشای کامل اطلاعات به اجرا درآورند و بدان وسیله دامنه مجموعه اطلاعاتی که در اختیار همگان قرار می گیرد، گسترش دهند. همچنین به هنگام بودن اطلاعات می تواند از توان آنان که اطلاعات درون سازمانی یا محرمانه دارند بکاهد و آنان نتوانند در سایه وجود یک مزیت اطلاعاتی به سودهایی دست یابند.

7-4 اهمیت اجتماعی کارکرد درست بازارهای اوراق بهادار در یک سیستم اقتصاد سرمایه داری، بازارهای اوراق بهادار نخستین محملی هستند که بدان وسیله سرمایه تامین (و برای نیازهای مختلف سرمایه گذاری پر رقابت) تخصیص می یابد. در نتیجه، از دیدگاه اجتماعی کمال مطلوب این است که این بازارها به درستی کار کنند (عملکرد درستی داشته باشند) بدین معنی که قیمت اوراق بهادار موید ارزش واقعی دارایی ها باشند، و بدی ن وسیله مسیر جریان وجوهی را که باید سرمایه گذاری نمود، مشخص نمایند. ما بازاری که بتواند چنین کاری را انجام دهد بازاری می نامیم که به شیوه ای درست کار می کند.

بدیهی است، سیستمهای اقتصادی پیشرفته سرمایه داری دارای سازوکارهای گوناگونی هستند تا بتوانند فعالیت های درست بازارهای اوراق بهادار را تقویت نمایند. یکی از راه ها این است که در بازار جریمه قایل شوند. از این رو، ما شاهد پیدایش کمیسیون های بورس و اوراق بهادار (نهادهای دولتی) هستیم، مانند کمیسیون بورس اونتاریو در کانادا و کمیسیون های بورس و اوراق بهادار در ایالات متحده آمریکا. این نهادها قوانینی را تصویب و آن ها را اعمال می کنند تا مانع انجام شدن معامله های محرمانه شوند و با تنبیه خلاف کاران شرکت ها را ناگزیر می سازند در مورد رویدادهای مهم اطلاعات را سریع افشا نمایند.

8-4 خلاصه و نتیجه ها تئوری بازارهای کارآی اوراق بهادار در مورد حسابداری مالی کاربردهای عمده دارد. افشای اطلاعات مکمل در یادداشت پیوست صورت های مالی یا جای دیگر یکی دیگر از این کاربردها است و می تواند همانند اطلاعات ارائه شده در صورت های مالی سودمند واقع شود. دلیل دیگر این است که واژه کارآیی را نسبت به مجموعه اطلاعات ارائه شده به مردم تعریف می کنند. بهبود اطلاعات مربوط به مقدار، زمان و صحت این مجموعه اطلاعات گزارشات مالی نقش عمده ای ایفا می کند. اگر، در واقع، سرمایه گذاران اطلاعات حسابداری را سودمند بدانند، این شیوه اندیشه در واکنشی را که در برابر قیمت اوراق بهادار نسبت به این اطلاعات نشان خواهد داد، منعکس می گردد.

Reference 1- حسابداری مالی پیشرفته از ویلیام اسکات 1- حسابداری مالی پیشرفته از ویلیام اسکات 2- مدیریت مالی پیشرفته از ریچارد بری لی ، استوارت مایرز ، فراکلین آلن