1) Όταν λέμε ότι κάποιος λέει ψέματα επειδή είναι ψεύτης: α) περιγράφουμε τις αιτίες της συμπεριφοράς β) ουσιαστικοποιούμε τη συμπεριφορά γ) αποδίδουμε τη συμπεριφορά σε άλλη συμπεριφορά δ) Το β και το γ  

2)Ο Darwin έδειξε ότι οι ιδιότητες των βιολογικών ειδών χαρακτηρίζονται : α) από σταθερότητα β) από μεταβλητότητα που παρατηρείται άμεσα γ) από μεταβλητότητα που παρατηρείται μακροπρόθεσμα δ) κανένα από τα προηγούμενα  

3) Η προσέγγιση της πειραματικής ανάλυσης της συμπεριφοράς προέρχεται από: α) τη φιλοσοφία β) τη φιλοσοφία της επιστήμης γ) τη φιλοσοφία της επιστήμης που ονομάζεται θεμελιώδης συμπεριφορισμός δ) την περιγραφή της προέλευσης χαρακτηριστικών της συμπεριφοράς στην στιγμιαία αλληλεπίδραση με φυσικά γεγονότα του περιβάλλοντος  

4) Ρεαλισμός είναι : α) η κατηγοριοποίηση της ουσίας του αληθινού κόσμου β)η περιγραφή της ουσίας του αληθινού κόσμου γ) και το α και το β δ) ούτε το α, ούτε το β

5) Ο πραγματισμός ανταποκρίνεται : 5) Ο πραγματισμός ανταποκρίνεται : α) στην ωφελιμότητα του να μεταφέρουμε πληροφορίες οικονομικά β) στην ωφελιμότητα του να μεταφέρουμε πληροφορίες αποτελεσματικά. γ) και το α και το β δ) ούτε το α, ούτε το β

6) Ο θεμελιώδης συμπεριφορισμός βασίζεται : α) στον πραγματισμό β) στο ρεαλισμό γ) στην ουσιαστικοποίηση δ) στην ψυχοθεραπεία

7) Σωστό είναι το ότι: α) οι νοητικές διεργασίες καθορίζουν τις δράσεις του ατόμου β) η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον καθορίζει τις νοητικές διεργασίες και τις δράσεις γ) οι δράσεις καθορίζουν τις νοητικές διεργασίες δ) κανένα από τα προηγούμενα

8) Η δραστηριότητα του νευρικού συστήματος : α) προσφέρει εξήγηση για τη συμπεριφορά β) απαιτεί εξήγηση γ) είναι μέρος της συμπεριφοράς δ) το β και γ

9)Σύμφωνα με το συμπεριφορισμό οι δράσεις δεν αποδίδονται στα συναισθήματα επειδή : α) τα συναισθήματα είναι μέρος της συμπεριφοράς β) τα συναισθήματα απαιτούν εξήγηση γ) τέτοιες εξηγήσεις δεν περιγράφουν τις συνθήκες οι οποίες πρέπει να αλλάξουν προκειμένου να αλλάξουν οι δράσεις δ) όλα τα προηγούμενα

10) Το πείραμα εξετάζει : α) την ύπαρξη σχέσεων β) την ύπαρξη αιτιωδών σχέσεων γ) την ουσία των πραγμάτων δ) τη μεταβλητότητα των συμπεριφορών

11) Σε ένα πείραμα : α) χειριζόμαστε το επίπεδο του ενός φαινομένου β) μετράμε το επίπεδο του άλλου φαινομένου γ) προσπαθούμε να περιορίσουμε την επίδραση άλλων συμβάντων που μπορεί να επηρεάσουν το επίπεδο του φαινομένου που μετράμε δ) όλα τα προηγούμενα

12) Η βασική φάση είναι : α) η μέτρηση των φαινομένων υπό διερεύνηση χωρίς τον χειρισμό του ενός φαινομένου β) η σπουδαιότερη φάση του πειράματος γ) η τελική φάση του πειράματος δ) η σταθεροποίηση του ενός φαινομένου μέσω χειρισμού του άλλου φαινομένου  

13) Ελέγχουμε τη δυνατότητα γενίκευσης των αποτελεσμάτων ενός πειράματος με κάποια αλλαγή : α) στα υποκείμενα β) στο χειρισμό γ) στη μορφή συμπεριφοράς που μετριέται δ) σε ένα από τα παραπάνω

14) Σύμφωνα με την υπόθεση ομοιομορφίας τα φυσικά φαινόμενα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο : α) μόνο όταν μπορούμε να τα παρατηρήσουμε πειραματικά β) μόνο όταν δεν μπορούμε να τα παρατηρήσουμε πειραματικά γ) όταν μπορούμε να τα παρατηρήσουμε πειραματικά και όταν δεν μπορούμε δ) δύο φυσικά φαινόμενα ποτέ δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο

α) αποτελεί ένα πείραμα β) αποτελεί μια επιστημονική παρατήρηση 15) Όταν μετρήσω την συχνότητα με την οποία τα άτομα πάνε για κολύμπι και την συχνότητα με την οποία τρώνε παγωτό, προκύπτει πως και η συχνότητα και των δύο συμπεριφορών αυξάνεται με την θερμοκρασία (δηλαδή το καλοκαίρι). Η μελέτη αυτή: α) αποτελεί ένα πείραμα β) αποτελεί μια επιστημονική παρατήρηση γ) αποτελεί τη βασική φάση ενός πειράματος δ) προσφέρει απόδειξη της δυνατότητας γενίκευσης πειραματικών ευρημάτων  

16) Εάν είμαι εκπαιδευτικός και ενδιαφέρομαι για τα αίτια της «υπερκινητικότητας» ενός μαθητή μου, είναι καλύτερα: α) να ρωτήσω τον ίδιο το μαθητή β) να ρωτήσω τους γονείς του γ) να εφαρμόσω τη μέθοδο της εκτεταμένης ατομικής ανάλυσης δ) να εφαρμόσω τη στατιστική μέθοδο στην περιοχή

17) Οι προκαλούμενες συμπεριφορές συνίστανται : α) στην αντανακλαστική ενεργοποίηση των λείων μυών β) στην ενεργοποίηση των αδένων γ) στην ενεργοποίηση των οργάνων που νευρώνονται από το αυτόνομο νευρικό σύστημα δ) όλα τα παραπάνω

18) Σύμφωνα με τον Descartes : α) η εκούσια συμπεριφορά προκαλείται από την ψυχή β) η εκούσια συμπεριφορά προκαλείται από το περιβάλλον γ) η ακούσια συμπεριφορά προκαλείται από την ψυχή δ) όλα τα παραπάνω

19) Σύμφωνα με τον Descartes : α) η ακούσια συμπεριφορά προκαλείται από το περιβάλλον β) η ακούσια συμπεριφορά προκαλείται από την ψυχή γ) η ακούσια συμπεριφορά προκαλείται χωρίς αφορμή δ) όλα τα παραπάνω

20) Τα μέτρα ισχύος του αντανακλαστικού είναι : α) η λανθάνουσα περίοδος β) το μέγεθος της αντίδρασης γ) η ισχύς του ερεθίσματος δ) όλα τα παραπάνω ε) μόνο το α και το β

21) Η αναγνώριση και ταξινόμηση των ιδιοτήτων ωφελούν : α) για την περιγραφή της συμπεριφοράς β) για την αιτιολόγηση της συμπεριφοράς γ) για τον πειραματικό έλεγχο δ) κανένα από τα παραπάνω

22) Η φυσική επιλογή : α) αφορά τις ατομικές παραλλαγές β) διαμορφώνει τις ιδιότητες ενός πληθυσμού γ) συμβαίνει βαθμιαία δ) όλα τα παραπάνω

23) Τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς ενός ατόμου μπορεί να μοιάζουν αμετάβλητα : α) επειδή είναι έμφυτα β) επειδή οι περιβαλλοντικές συνθήκες κατά την περίοδο που τα παρατηρούμε παραμένουν σταθερές γ) επειδή αλλάζουν μόνο μετά από πολλές γενεές δ) όλα τα παραπάνω  

24) Κάθε δράση του ατόμου: α) είναι πρωτότυπη β) αποτελεί παραλλαγή πρότερων δράσεων γ) μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματική από τις πρότερες δ) όλα τα παραπάνω

25) Ο θεμελιώδης συμπεριφορισμός περιγράφει : 25) Ο θεμελιώδης συμπεριφορισμός περιγράφει : α) τα μόνιμα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του ατόμου στο περιβάλλον β) την προέλευση των χαρακτηριστικών της συμπεριφοράς του ατόμου στην αλληλεπίδραση με φυσικά γεγονότα του περιβάλλοντος γ) το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναδεικνύονται τα μόνιμα χαρακτηριστικά του ατόμου δ) όλα τα παραπάνω

26) Η επιστημονική μελέτη ακολουθεί τις εξής φάσεις με την συγκεκριμένη σειρά : α) επιστημονική ερμηνεία, πειραματική απομόνωση, συστηματική παρατήρηση β) πειραματική απομόνωση, επιστημονική ερμηνεία, συστηματική παρατήρηση γ) συστηματική παρατήρηση, επιστημονική ερμηνεία, πειραματική απομόνωση δ) συστηματική παρατήρηση, πειραματική απομόνωση, επιστημονική ερμηνεία  

27) Ο σκοπός του ρεαλισμού είναι: α) να περιγράψουμε πολυάριθμα φαινόμενα που έχουν ένα κοινό στοιχείο β) να φανερωθεί η αληθινή φύση των φαινομένων γ) να αυξηθεί η ακρίβεια της παρατήρησης και η δυνατότητα ελέγχου της συμπεριφοράς δ) το α και το γ

28) Οι λεγόμενες νοητικές δραστηριότητες : α) προκαλούν τις συμπεριφορές β) είναι συμπεριφορές που σημειώνονται πριν από άλλες συμπεριφορές γ) σημειώνονται πριν από άλλες συμπεριφορές και είναι η αιτία τους δ) όλα τα παραπάνω

29) Η δραστηριότητα του νευρικού συστήματος : α) απαιτεί εξήγηση β) προσφέρει εξήγηση γ) δεν πρέπει να ερευνάται δ) έχει μεταφυσική προέλευση  

30) Ό,τι προηγείται κάποιας συμπεριφοράς: α) την προκαλεί πάντα β) δεν την προκαλεί ποτέ γ) δεν την προκαλεί απαραίτητα δ) την ενισχύει πάντα

31) Τα συναισθήματα και οι νοητικές διεργασίες είναι: α) βιολογικά φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα στον νου β) βιολογικά φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα στο σώμα γ) μεταφυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα στο σώμα δ) μεταφυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα στο μυαλό

32) Ιδιωτικά παρατηρήσιμες συμπεριφορές είναι : 32) Ιδιωτικά παρατηρήσιμες συμπεριφορές είναι : α) οι δημόσια παρατηρήσιμες συμπεριφορές που τις κρύβουμε από άλλους β) οι συμπεριφορές που μπορούν να παρατηρηθούν μόνο από το ίδιο το άτομο γ) οι συμπεριφορές που προκαλούνται από το νου δ) οι συμπεριφορές που δεν μπορούν να ερμηνευτούν επιστημονικά

33) Το πείραμα συνίσταται : α) στο χειρισμό στο επίπεδο ενός φαινομένου β) στην μέτρηση του επιπέδου ενός δεύτερου φαινομένου γ) στην προσπάθεια περιορισμού της επίδρασης άλλων συμβάντων τα οποία μπορεί να επηρεάσουν το επίπεδο του φαινομένου που μετράμε δ) όλα τα παραπάνω μαζί  

34) Εξαρτημένη μεταβλητή είναι : α) το φαινόμενο που εξαρτάται μόνο από εξωγενείς μεταβλητές β) το φαινόμενο που παραμένει πάντα σταθερό γ) το φαινόμενο που πάντα αλλάζει δ) το φαινόμενο που μετράμε  

35) Ανεξάρτητη μεταβλητή είναι το φαινόμενο που είναι : α) η μεταβλητή που υποτίθεται ότι διαθέτει αιτιώδη σχέση με ένα φαινόμενο συμπεριφοράς β) η μεταβλητή που χειρίζεται ο ερευνητής. γ) το α και το β δ) κανένα από τα παραπάνω

36) Εξωγενείς μεταβλητές είναι : 36) Εξωγενείς μεταβλητές είναι : α) τα φυσικά φαινόμενα β) οι διεργασίες του νου γ) οποιαδήποτε γεγονότα μπορεί να αλλάξουν το επίπεδο της εξαρτημένης μεταβλητής δ) γεγονότα εκτός από το επίπεδο της ανεξάρτητης μεταβλητής που μπορεί να αλλάξουν το επίπεδο της εξαρτημένης μεταβλητής  

37) Για να ελέγξουμε μια λειτουργική σχέση η μέθοδος που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι : α) η στατιστική – ομαδική μέθοδος β) η εκτεταμένη ατομική ανάλυση γ) η παρατηρητική μέθοδος δ) και το α και το β

38) Σε ένα πειραματικό χειρισμό εντός του υποκειμένου: α) το υποκείμενο βιώνει ένα διαφορετικό επίπεδο της ανεξάρτητης μεταβλητής από άλλα υποκείμενα β) το κάθε υποκείμενο βιώνει ένα διαφορετικό επίπεδο της εξαρτημένης μεταβλητής από άλλα υποκείμενα γ) το κάθε υποκείμενο βιώνει πολλαπλά επίπεδα της ανεξάρτητης μεταβλητής δ) το κάθε υποκείμενο βιώνει πολλαπλά επίπεδα της εξαρτημένης μεταβλητής

39) Σε ένα πειραματικό χειρισμό μεταξύ υποκειμένων: α) τα άτομα μιας ομάδας υποκειμένων βιώνουν το ίδιο επίπεδο της ανεξάρτητης μεταβλητής με τα υποκείμενα μιας άλλης ομάδας β) τα άτομα μιας ομάδας υποκειμένων βιώνουν ένα διαφορετικό επίπεδο της ανεξάρτητης μεταβλητής από τα υποκείμενα μιας άλλης ομάδας γ) δεν υπάρχει έλεγχος των εξωγενών μεταβλητών δ) όλα τα παραπάνω

40) Η αποτυχία γενίκευσης των αποτελεσμάτων ενός πειράματος οδηγεί : α) στην επανάληψη του πειράματος ακριβώς όπως την πρώτη φορά β) σε περαιτέρω έρευνα γ) σε παραίτηση από την προσπάθεια δ) όλα τα παραπάνω  

41) Τα αποτελέσματα ενός πειράματος γενικεύονται σε άλλο βιολογικό είδος : α) όποτε παρατηρείται μια αντίστοιχη σχέση συμπεριφοράς- περιβάλλοντος παρά κάποιες διαφορές στην μορφή συμπεριφοράς και ερεθισμάτων β) μόνο όταν παρατηρείται μια ολόιδια σχέση συμπεριφοράς- περιβάλλοντος με τις ίδιες μορφές συμπεριφοράς και ερεθισμάτων γ) μόνο όταν τα δύο βιολογικά είδη διαθέτουν στενή συγγένεια δ) τα αποτελέσματα ενός πειράματος δεν γενικεύονται σε άλλα βιολογικά είδη

42) Μη αναστρέψιμες πειραματικές επιδράσεις είναι αυτές που : 42) Μη αναστρέψιμες πειραματικές επιδράσεις είναι αυτές που : α) δεν αναστρέφονται β) δεν είναι ηθικό να τις αναστρέψουμε γ) το α και το β δ) ούτε το α , ούτε το β  

43)Στο πειραματικό σχέδιο πολλαπλού βασικού επιπέδου με διασταύρωση υποκειμένων έχουμε : α) διαφορετικά υποκείμενα β) ίδια συμπεριφορά γ) χειρισμό της ανεξάρτητης μεταβλητής σε διαφορετική χρονική στιγμή για το κάθε υποκείμενο δ) όλα τα παραπάνω  

44)Το Α συμβολίζει: α) τα στοιχεία της συμπεριφοράς που προκαλούνται από ερεθίσματα τα οποία προηγούνται β) την επίδραση του περιβάλλοντος γ) τη συντελεστική συμπεριφορά δ) όλα τα παραπάνω

45) Στο πειραματικό σχέδιο πολλαπλού βασικού επιπέδου με διασταύρωση συμπεριφορών έχουμε : α) το ίδιο υποκείμενο β) διαφορετικές συμπεριφορές γ) χειρισμό της ανεξάρτητης μεταβλητής για τη κάθε συμπεριφορά σε διαφορετική χρονική περίοδο δ) όλα τα παραπάνω μαζί

46) Όταν θέλουμε να περιγράψουμε ένα πολύπλοκο φαινόμενο είναι χρήσιμο να το διασπάσουμε μαζί με τις πιθανές του αιτίες σε μικρότερα μέρη επειδή έτσι : α) το κάνουμε απλό β) έχουμε περισσότερες πιθανότητες να παρατηρήσουμε συστηματικές σχέσεις μεταξύ των στοιχείων του γ) το ερευνούμε επιστημονικά δ) επειδή τα φαινόμενα συμπεριφοράς δεν είναι ιδιαίτερα πολύπλοκα  

47) Η βασική μονάδα του περιβάλλοντος : 47) Η βασική μονάδα του περιβάλλοντος : α) ονομάζεται ερέθισμα β) αποτελεί μέρος του περιβάλλοντος ή μια αλλαγή σε κάποιο μέρος του περιβάλλοντος γ) βρίσκεται εκτός του σώματος του ατόμου που συμπεριφέρεται δ) μόνο α και β

48) Η βασική μονάδα της συμπεριφοράς: α) ονομάζεται αντίδραση ή δράση αναλόγως με το είδος συμπεριφοράς β) ονομάζεται αντίληψη γ) παρατηρείται μόνο δημόσια δ) ονομάζεται αντανακλαστικό

49) Αντιδράσεις είναι οι συμπεριφορές που: α) είναι έντονες και αυτόματες β) προκαλούνται συστηματικά και αποκλειστικά από αμέσως προηγούμενες αλλαγές του περιβάλλοντος γ) προκαλούνται από αρνητικά ερεθίσματα και έχουν στόχο να τα εξουδετερώσουν δ) όλα τα παραπάνω

50) Το ΕΠ είναι: α) προκλητικό ερέθισμα β) προκαλούμενη επίδραση 50) Το ΕΠ είναι: α) προκλητικό ερέθισμα β) προκαλούμενη επίδραση γ) έντονη πρόκληση δ) ενισχυτικά προκαλούμενη συμπεριφορά

51) Το αντανακλαστικό αναφέρεται : 51) Το αντανακλαστικό αναφέρεται : α) στο ερέθισμα β) στην αντίδραση γ) σε σχέση ερεθίσματος και αντίδρασης δ) μόνο στο β

52) Το Α συμβολίζει : α) τα στοιχεία της συμπεριφοράς που εξαναγκάζονται από ερεθίσματα τα οποία προηγούνται β) την αντίδραση γ) μονάδα προκαλούμενης συμπεριφοράς δ) όλα τα παραπάνω  

53) Ο Robert Whytt ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με : α) τα μέτρα ισχύος αντανακλαστικού β) την αντίδραση στο ανθρώπινο είδος γ) την προκαλούμενη συμπεριφορά δ) την απευαισθητοποίηση

54) Ένα σχετικά ισχυρό αντανακλαστικό έχει: α) σύντομη λανθάνουσα περίοδο και μεγάλο μέγεθος αντίδρασης β) μεγάλη λανθάνουσα περίοδο και μικρό μέγεθος αντίδρασης γ) σύντομη λανθάνουσα περίοδο και μικρό μέγεθος αντίδρασης δ) μεγάλη λανθάνουσα περίοδο και μεγάλο μέγεθος αντίδρασης

55) Ο Charles Sherrington ήταν ο πρώτος που: α) διατύπωσε αρχές καθορισμού της προκαλούμενης συμπεριφοράς β) παρατήρησε την αναλογία μεγεθών ερεθίσματος - αντίδρασης γ) παρατήρησε το κατώφλι έντασης ερεθισμού δ) όλα τα παραπάνω

56) Η χρονική άθροιση αδύνατων ερεθισμάτων : α) έχει ίδιο αποτέλεσμα με μεγάλη ένταση ερεθίσματος β) έχει μικρότερο αποτέλεσμα από μεγάλη ένταση ερεθίσματος γ) δεν έχει κανένα αποτέλεσμα δ) έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα από μεγάλη ένταση ερεθίσματος

57) Το κατώφλι έντασης ερεθισμού είναι : α) η τιμή την οποία πρέπει να φτάσει ή να υπερβεί το ερέθισμα για να προκαλέσει αντίδραση β) ακριβώς η τιμή την οποία δεν πρέπει να φτάσει το ερέθισμα για να προκαλέσει αντίδραση γ) η τιμή του μεγαλύτερου ερεθίσματος δ) η τιμή του μικρότερου ερεθίσματος

58) Ανικανότητα ερεθίσματος κατά την ανερέθιστη περίοδο είναι το φαινόμενο κατά το οποίο: α) αν ένα ερέθισμα παρουσιαστεί ξανά πολύ σύντομα δεν προκαλεί αντίδραση β) αν ένα ερέθισμα παρουσιαστεί ξανά πολύ αργότερα δεν προκαλεί αντίδραση γ) αν ένα ερέθισμα παρουσιαστεί ξανά πολύ σύντομα προκαλεί αντίδραση δ) αν ένα ερέθισμα παρουσιαστεί ξανά πολύ αργότερα προκαλεί αντίδραση

59) Η εξοικείωση του ΕΠ με την επαναλαμβανόμενη παρουσίασή του είναι το φαινόμενο κατά το οποίο : α) το ερέθισμα χάνει βαθμιαία την ισχύ του αν επαναλαμβάνεται συχνά β) το ερέθισμα αποκτά βαθμιαία περισσότερη ισχύ αν επαναλαμβάνεται συχνά γ) το ερέθισμα παραμένει ισχυρό αν επαναλαμβάνεται συχνά δ) η αντίδραση παραμένει ισχυρή αν επαναλαμβάνεται συχνά

60) Τα ανεξάρτητα αντανακλαστικά : α) είναι ανεξάρτητα από τη μάθηση β) προκαλούνται από ανεξάρτητα προκαλούμενα ερεθίσματα γ) διαφέρουν ανά ηλικία και βιολογικό είδος δ) όλα τα παραπάνω

61) Ο Ivan Pavlov ήταν ο πρώτος που μελέτησε τα : α) εξαρτώμενα αντανακλαστικά β) τα εξαρτώμενα αντανακλαστικά στους ανθρώπους γ) την μεταφορά της προκλητικής επίδρασης ενός ερεθίσματος σε ένα άλλο δ) το α και το γ

62) Το εξαρτημένο αντανακλαστικό : α) εξαρτάται από το ατομικό ιστορικό μάθησης β) εξαρτάται από την αλληλεπίδραση σώματος και περιβάλλοντος που λέγεται εκμάθηση γ) το α και β δ) κανένα από τα προηγούμενα

63) Ο John Watson μελέτησε: α) το αντανακλαστικό του φόβου μόνο β) τη δημιουργία εξαρτημένων αντανακλαστικών στον άνθρωπο γ) τη δημιουργία ανεξάρτητων αντανακλαστικών στα ζώα δ) μόνο τα ανεξάρτητα αντανακλαστικά στον άνθρωπο

64) Ισχυρό εξαρτημένο αντανακλαστικό δημιουργείται : α) όταν ένα ουδέτερο ερέθισμα προηγείται ενός ανεξάρτητα προκλητικού ερεθίσματος β) όταν ένα ουδέτερο ερέθισμα ακολουθεί ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα γ) όταν ένα ουδέτερο ερέθισμα συμβαίνει ταυτόχρονα με ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα δ) κανένα από τα παραπάνω  

65) Όταν η προκλητική δύναμη ενός ερεθίσματος δεν εξαρτάται από τη συσχέτισή του με κάποιο άλλο προκλητικό ερέθισμα τότε το ερέθισμα είναι: α) ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα β) εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα γ) προκλητικό ερέθισμα δ) το α και το γ  

66) Γενίκευση εξαρτημένου αντανακλαστικού συμβαίνει όταν : α) άλλα ερεθίσματα όμοια με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα μπορούν να προκαλέσουν μια εξαρτημένη αντίδραση β) μόνο ακριβώς το ίδιο ερέθισμα με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα μπορεί να προκαλέσει μια εξαρτημένη αντίδραση γ) τα ίδια ερεθίσματα με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα μπορούν να προκαλέσουν μια ανεξάρτητη αντίδραση δ) όλα τα παραπάνω  

67) Η απόσβεση αντανακλαστικών μπορεί να συμβεί: α) όταν περνάει ο χρόνος β) όταν ερχόμαστε συστηματικά σε επαφή με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα χωρίς τη συσχέτισή του με άλλο προκλητικό ερέθισμα γ) όταν δεν έχουμε επαφή για αρκετό χρόνο με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα δ) όταν δεν έχουμε επαφή για αρκετό χρόνο με το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα  

68) Αν δεν έχουμε επαφή για εκτεταμένο χρονικό διάστημα με ένα εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα, την επόμενη φορά που θα το συναντήσουμε : α) δεν θα προκαλέσει καμία αντίδραση β) θα προκαλέσει εξαρτημένη αντίδραση γ) θα ενδυναμωθεί δ) θα εξασθενήσει

69) Αυθόρμητη ανάκτηση αντανακλαστικών μετά από απόσβεση είναι το φαινόμενο κατά το οποίο : α) μετά από διαχωρισμό ανεξάρτητα προκλητικού ερεθίσματος και εξαρτημένα προκλητικού ερεθίσματος όταν ξαναπαρουσιαστεί το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα ανακτάται αμέσως το αντανακλαστικό β) το αντανακλαστικό δημιουργείται με μια μόνο συσχέτιση του ουδέτερου ερεθίσματος και του ανεξάρτητα προκλητικού ερεθίσματος γ) ένα ουδέτερο ερέθισμα αποκτά προκλητική δύναμη λόγω συσχέτισής του με ένα ΕΕΠ δ) κανένα από τα παραπάνω  

70) Δημιουργούμε εξαρτημένα αντανακλαστικά δεύτερης τάξης όταν : 70) Δημιουργούμε εξαρτημένα αντανακλαστικά δεύτερης τάξης όταν : α) ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα ακολουθείται από ένα εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα β) ένα ουδέτερο ερέθισμα προηγείται στενά και επαναληπτικά ενός εξαρτημένα προκλητικού ερεθίσματος γ) ένα ουδέτερο ερέθισμα ακολουθεί ένα εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα δ) όταν ένα εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα ακολουθεί ένα άλλο εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα  

71) Όταν, κατά επανάληψη, πρώτα βλέπουμε το έμβλημα μιας εταιρίας και μετά κοιτάμε την αγαπημένη μας πίτσα: α) το έμβλημα θα αποκτήσει προκλητική δύναμη ως εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα δεύτερης τάξης β) το έμβλημα θα παραμείνει ουδέτερο ερέθισμα γ) το έμβλημα θα γίνει ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα δ) κανένα από τα παραπάνω

72) Αναστολή δημιουργίας ενός αντανακλαστικού συμβαίνει όταν : α) όταν το ουδέτερο ερέθισμα ακολουθείται λιγότερες φορές από το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα παρά διαχωρισμένο β) όταν το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα ακολουθείται περισσότερες φορές από το ουδέτερο ερέθισμα παρά διαχωρισμένο γ) όταν το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα ακολουθείται λιγότερες φορές από το ουδέτερο ερέθισμα παρά διαχωρισμένο δ) όταν το ουδέτερο ερέθισμα ακολουθείται περισσότερες φορές από το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα παρά διαχωρισμένο  

73) Η πορεία απόκτησης αντανακλαστικών εξαρτάται από : α) την ένταση των ερεθισμάτων β) το είδος της ενέργειας των ερεθισμάτων γ) το αν είναι ίδιου είδους ενέργεια δ) όλα τα παραπάνω

74) Επισκίαση είναι το φαινόμενο κατά το οποίο : α) σε δύο εξαρτημένα προκλητικά ερεθίσματα που παρουσιάζονται ταυτόχρονα, μόνο το ένα (συνήθως το πιο έντονο) αποκτά προκλητική δύναμη β) σε δυο ανεξάρτητα προκλητικά ερεθίσματα που παρουσιάζονται ταυτόχρονα, μόνο το ένα (συνήθως το πιο έντονο) αποκτά προκλητική δύναμη γ) σε δύο ουδέτερα ερεθίσματα που παρουσιάζονται ταυτόχρονα, μόνο το ένα (συνήθως το πιο έντονο) αποκτά προκλητική δύναμη δ) όλα τα παραπάνω

75) Επίδραση εμποδίου είναι το φαινόμενο κατά το οποίο: α) όταν ένα λιγότερο έντονο ερέθισμα προκαλεί ήδη την εξαρτημένη αντίδραση και στη συνέχεια συνοδεύεται από ένα πιο έντονο ερέθισμα, συνήθως αυτό το δεύτερο ερέθισμα δεν αποκτά καθόλου προκλητική δύναμη β) όταν ένα περισσότερο έντονο προκλητικό ερέθισμα προκαλεί ήδη την εξαρτημένη αντίδραση και στη συνέχεια συνοδεύεται από ένα λιγότερο έντονο ερέθισμα , συνήθως αυτό το πρώτο ερέθισμα δεν αποκτά καθόλου προκλητική δύναμη γ) Όταν ένα λιγότερο έντονο ερέθισμα προκαλεί ήδη την ανεξάρτητη αντίδραση και στη συνέχεια συνοδεύεται από ένα πιο έντονο ερέθισμα, συνήθως αυτό το δεύτερο ερέθισμα δεν αποκτά καθόλου προκλητική δύναμη δ) Όταν ένα λιγότερο έντονο ερέθισμα προκαλεί ήδη την εξαρτημένη αντίδραση και στη συνέχεια συνοδεύεται από ένα πιο έντονο ερέθισμα, συνήθως αυτό το δεύτερο ερέθισμα αποκτά μεγάλη προκλητική δύναμη

76) Η πρόκληση αύξησης στο ρυθμό της καρδιάς, της αρτηριακής πίεσης, της αναπνοής κ. ά. ονομάζεται: α) συμπαθητική διέγερση β) παρασυμπαθητική διέγερση γ) συστηματική απευαισθητοποίηση δ) κανένα από τα παραπάνω

77) ) Η πρόκληση μείωσης στο ρυθμό της καρδιάς, της αρτηριακής πίεσης, της αναπνοής κ. ά. ονομάζεται: : α) συμπαθητική διέγερση β) παρασυμπαθητική διέγερση γ) συστηματική απευαισθητοποίηση δ) κανένα από τα παραπάνω

78) Η Mary Cover Jones μελέτησε : α) τις παρεμβάσεις βαθμιαίας έκθεσης στο ΕΕΠ β) τις παρεμβάσεις αυθόρμητης έκθεσης γ) τις παρεμβάσεις συνεχούς έκθεσης δ) τις παρεμβάσεις βαθμιαίας έκθεσης στο ΕΑΠ

79) Ο Joseph Wolpe μελέτησε : α) συστηματική ευαισθητοποίηση β) αυθόρμητη ευαισθητοποίηση γ) συστηματική απευαισθητοποίηση δ) αυθόρμητη απευαισθητοποίηση

80) Η μέθοδος του Joseph Wolpe περιλαμβάνει: α) την εκπαίδευση στην τεχνική της προοδευτικής χαλάρωσης β) την κατασκευή της ιεραρχίας φοβικών καταστάσεων γ) τη βαθμιαία έκθεση σε φοβικές καταστάσεις χωρίς ανεξάρτητα προκλητικά ερεθίσματα για φοβικές καταστάσεις δ) όλα τα παραπάνω

81) Με τις αντισταθμιστικές αντιδράσεις : α) προκαλείται συμπεριφορά στην αντίθετη κατεύθυνση προς την ψυχοδραστική επίδραση της ουσίας β) προκαλείται συμπεριφορά στην ίδια κατεύθυνση προς την ψυχοδραστική επίδραση της ουσίας γ) το α και β δ) κανένα από τα παραπάνω

82) Όσο αφορά τη συντελεστική συμπεριφορά, ποια είναι η άποψη του θεμελιώδους συμπεριφορισμού: α) η συμπεριφορά του ατόμου επιδρά στο περιβάλλον και το αλλάζει β) οι αλλαγές στο περιβάλλον αλλάζουν τη συμπεριφορά του ατόμου γ) κανένα από τα παραπάνω δ) το α και το β

83) Οι συμπεριφορές : α) δεν προκαλούνται ποτέ από ένα προηγούμενο ερέθισμα β) προκαλούνται πάντα από ένα προηγούμενο ερέθισμα γ) δεν προκαλούνται πάντα από ένα προηγούμενο ερέθισμα δ) κανένα από τα παραπάνω

84) Οι δράσεις : α) είναι συντελεστική συμπεριφορά β) επηρεάζονται συχνά από προηγούμενα ερεθίσματα γ) μπορεί να συμβαίνουν χωρίς μια αμέσως προηγούμενη αλλαγή στο περιβάλλον δ) όλα τα προηγούμενα

85) Οι δράσεις : α) δεν προκαλούνται από κάποιο προηγούμενο συμβάν β) συχνά επηρεάζονται από προηγούμενα ερεθίσματα γ) το α και το β δ) κανένα από τα προηγούμενα

86) Η τρέχουσα συχνότητα μιας δράσης εξαρτάται από : α) τις συνέπειες ολόιδιων δράσεων στο παρελθόν β) τις συνέπειες παρόμοιων δράσεων στο παρελθόν γ) τις συνέπειες της ίδιας της δράσης δ) τις συνέπειες των δράσεων που ακολουθούν

87) Λειτουργικά ισότιμες είναι μόνο οι δράσεις : α) που έχουν την ίδια μορφή β) που έχουν την ίδια δομή γ) που έχουν την ίδια συνέπεια στο παρελθόν δ) κανένα από τα παραπάνω  

88) Αν έχει τις ίδιες συνέπειες μια δράση : α) ανήκει πάντα στην ίδια μορφολογική τάξη β) ανήκει στην ίδια συντελεστική τάξη γ) ανήκει στην ίδια λειτουργική τάξη δ) το β και το γ

89) Η διαμόρφωση των συμπεριφορών βασίζεται: α) στην παραλλαγή β) στη ενίσχυση γ) στην εξάλειψη ενίσχυσης δ) σε όλα τα παραπάνω

90) Η εξέλιξη ενός βιολογικού είδους βασίζεται: α) στην παραλλαγή β) στη διαφορική επιτυχία της αναπαραγωγής γ) στη μεταβίβαση δ) όλα τα παραπάνω μαζί

91) Μπορώ να κάθομαι σε μια καρέκλα λόγω ιστορικού ξεκούρασης ή λόγω ιστορικού διευκόλυνσης ενός έργου. Οι δύο συμπεριφορές αυτές ανήκουν: α) στην ίδια μορφολογική τάξη αλλά σε διαφορετική λειτουργική (συντελεστική) τάξη β) στην ίδια λειτουργική (συντελεστική) τάξη αλλά σε διαφορετική μορφολογική τάξη γ) στην ίδια μορφολογική και λειτουργική (συντελεστική) τάξη δ) ούτε στην ίδια λειτουργική (συντελεστική) τάξη ούτε στην ίδια μορφολογική τάξη

92) Μπορώ να απολαμβάνω την αγαπημένη μου εκπομπή κάθοντας σε μια καρέκλα ή ξαπλώνοντας στο πάτωμα, αλλά όχι κάθοντας στην τουαλέτα. Οι πρώτες αυτές δύο συμπεριφορές ανήκουν: α) στην ίδια μορφολογική τάξη αλλά σε διαφορετική λειτουργική (συντελεστική) τάξη β) στην ίδια λειτουργική (συντελεστική) τάξη αλλά σε διαφορετική μορφολογική τάξη γ) στην ίδια μορφολογική και λειτουργική (συντελεστική) τάξη δ) ούτε στην ίδια λειτουργική (συντελεστική) τάξη ούτε στην ίδια μορφολογική τάξη

94) Όταν θυμώνω γιατί είδα άπλυτα τα πιάτα , αυτή η συμπεριφορά : α) είναι αντίδραση β) είναι δράση γ) είναι και τα δυο δ) δεν είναι κανένα από τα δύο

95) Ποιος είναι ο λόγος που κάποιες δράσεις μας φαίνεται ότι εκδηλώνονται χωρίς αιτία : α) διότι η αιτία «βρίσκεται» στο νου, οπότε δεν παρατηρούνται β) διότι οι αιτίες βρίσκονται στο απώτερο παρελθόν, οπότε δεν είναι άμεσα παρατηρήσιμες γ) διότι εκδηλώνονται χωρίς αιτία δ) διότι η αιτία « βρίσκεται» στο DNA του ατόμου  

96) Αλλάζοντας τις συνέπειες μιας μορφής δράσης μπορούμε : α) να αλλάξουμε τη ίδια τη δράση β) να αλλάξουμε την πιθανότητα να εκδηλωθούν παρόμοιες δράσεις στο μέλλον γ) να αλλάξουμε την ισχύ της δ) δεν την επηρεάζουμε

97) Όταν η συνέπεια μιας δράσης αυξάνει την συχνότητα εμφάνισής της , θα αυξήσει και τη συχνότητα εμφάνισης : α) της ίδιας της δράσης β) άλλων μορφών δράσεων που επέφεραν την ίδια συνέπεια στο παρελθόν γ) το α και το β δ) κανένα από τα παραπάνω

98) Ενισχυτικό ερέθισμα είναι : α) αυτό που παράγεται από μια δράση β) αυτό που παράγεται από μια δράση και αυξάνει τη μετέπειτα συχνότητά εκδήλωσής της γ) αυτό που θεωρείται ότι είναι καλό για το άτομο δ) αυτό που έχει τη μεγαλύτερη δημοτικότητα  

99) Επαγωγή δράσεων συμβαίνει : α) στην αρχική ενίσχυση μιας μορφής δράσης β) στην εξάλειψη της ενίσχυσης μιας μορφής δράσης γ) καθ’ όλη τη διάρκεια της ενίσχυσης δ) το α και το β  

100) Οι μορφές δράσης που έχουν ενισχυθεί πιο συχνά αναμένεται να : 100) Οι μορφές δράσης που έχουν ενισχυθεί πιο συχνά αναμένεται να : α) να μην εξαλειφθούν ποτέ β) να εκδηλώνονται για περισσότερο καιρό όταν η ενίσχυση διακόπτεται γ) να ενισχύσουν άλλες δράσεις δ) να παράγουν άλλες συνέπειες

101) Έκρηξη δράσεων αναμένεται όταν : α) υπάρχει πολύ ενίσχυση β) παύει η ενίσχυση γ) αρχίζει η εξάλειψη δ) το β και το γ  

102) Αναβίωση δράσεων είναι τα φαινόμενα κατά τα οποία : α) αναβιώνουμε την παιδική μας ηλικία β) αναβιώνουμε επώδυνες καταστάσεις του παρελθόντος γ) λόγω εξάλειψης εμφανίζονται μορφές δράσης που είχαν ενισχυθεί στο παρελθόν δ) κανένα από τα παραπάνω

103) Η εξάλειψη πιθανόν να επιφέρει: α) έκρηξη δράσεων β) επαγωγή δράσεων γ) μεταβλητότητα της μορφής δράσεων δ) όλα τα παραπάνω

104) Αυθόρμητη ανάκτηση δράσεων είναι το φαινόμενο κατά το οποίο: α) μια μορφή δράσης Α ενισχυόταν σε ένα περιβάλλον Χ και μετά εξαφανίστηκε λόγω εξάλειψης ενώ μια μορφή δράσης Β ενισχύθηκε. Εάν το άτομο δεν έχει επαφή με το περιβάλλον Χ για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά επανέλθει, μπορεί να εκδηλώσει την μορφή Α αντί για τη Β παρά την εξάλειψη της ενίσχυσης της Α και την ενίσχυση της Β β) μια μορφή δράσης Α ενισχυόταν σε ένα περιβάλλον Χ και μετά εξαφανίστηκε λόγω διαχωρισμού ενώ μια μορφή δράσης Β ενισχύθηκε. Εάν το άτομο δεν έχει επαφή με το περιβάλλον Χ για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά επανέλθει, μπορεί να εκδηλώσει την μορφή Α αντί για τη Β παρά το διαχωρισμό της Α και την ενίσχυση της Β

γ) μια μορφή δράσης Α ενισχυόταν σε ένα περιβάλλον Χ και μετά εξαφανίστηκε λόγω διαχωρισμού ενώ μια μορφή δράσης Β ενισχύθηκε . Εάν το άτομο έχει συχνή επαφή με το περιβάλλον Χ για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά επανέλθει, μπορεί να εκδηλώσει την μορφή Α αντί για τη Β παρά το διαχωρισμό της Α και την ενίσχυση της Β δ) μια μορφή δράσης Α προκλήθηκε σε ένα περιβάλλον Χ και μετά εξαφανίστηκε λόγω διαχωρισμού ενώ μια μορφή δράσης Β ενισχύθηκε . Εάν το άτομο δεν έχει επαφή με το περιβάλλον Χ για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά επανέλθει, μπορεί να εκδηλώσει την μορφή Α αντί για τη Β παρά το διαχωρισμό της Α και την ενίσχυση της Β.

105) Αυθόρμητη ανάκτηση αντανακλαστικών είναι το φαινόμενο κατά το οποίο : α) ένα ουδέτερο ερέθισμα συσχετίσθηκε με ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα και δημιουργήθηκε ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό . Μετά λόγω εξάλειψης των προκλητικών ερεθισμάτων το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα έχασε την προκλητική του δύναμη. Εάν το άτομο δεν έχει επαφή με το εξαρτημένο ερέθισμα για κάποιο διάστημα όταν θα το συναντήσει μπορεί να του προκαλέσει μια εξαρτημένη αντίδραση παρόλο το διαχωρισμό β) ένα ουδέτερο ερέθισμα συσχετίσθηκε με ένα προκλητικό ερέθισμα και δημιουργήθηκε ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό. Μετά λόγω διαχωρισμού των προκλητικών ερεθισμάτων το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα έχασε την προκλητική του δύναμη. Εάν το άτομο δεν έχει επαφή με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα για κάποιο διάστημα όταν θα το συναντήσει ξανά μπορεί να του προκαλέσει μια εξαρτημένη αντίδραση παρόλο το διαχωρισμό

γ) ένα ουδέτερο ερέθισμα συσχετίσθηκε με ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα και δημιουργήθηκε ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό . Μετά λόγω διαχωρισμού των εξαρτημένα προκλητικών ερεθισμάτων το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα έχασε την προκλητική του δύναμη. Εάν το άτομο δεν έχει επαφή με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα για κάποιο διάστημα όταν θα το συναντήσει μπορεί να του προκαλέσει μια εξαρτημένη αντίδραση παρόλο το διαχωρισμό δ) ένα ουδέτερο ερέθισμα συσχετίσθηκε με ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα και δημιουργήθηκε ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό . Μετά λόγω διαχωρισμού των προκλητικών ερεθισμάτων το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα έχασε την προκλητική του δύναμη. Εάν το άτομο έχει συχνή επαφή με το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα για κάποιο διάστημα όταν θα το συναντήσει μπορεί να του προκαλέσει μια εξαρτημένη αντίδραση παρόλο το διαχωρισμό

106) Στη διαφορική ενίσχυση : α) ενισχύονται όλες οι μορφές συμπεριφοράς β) ενισχύονται μόνο οι καλές μορφές συμπεριφοράς και όχι οι άλλες γ) ενισχύονται μόνο ορισμένες μορφές συμπεριφοράς και όχι οι άλλες δ) δεν ενισχύεται καμιά μορφή συμπεριφοράς

107) Όταν επιλέγουμε να διαμορφώσουμε τη συμπεριφορά: α) παρατηρούμε το υπαρκτό ρεπερτόριο συμπεριφοράς β) διαλέγουμε την εγγύτατη προσέγγιση και εφαρμόζουμε διαφορική ενίσχυση γ) σταδιακά αλλάζουμε το κριτήριο ενίσχυσης δ) όλα τα παραπάνω

108) Συμπτωματική ενίσχυση είναι πιο πιθανόν να συμβεί : α) όταν υπάρχει καθυστέρηση στην ενίσχυση β) όταν ενισχύονται όλες τις μορφές συμπεριφοράς γ) όταν δεν ενισχύεται καμιά μορφή συμπεριφοράς δ) όλα τα παραπάνω  

109) Συντελεστική γενίκευση ερεθισμάτων λέμε ότι συμβαίνει όταν: α) μορφές δράσης που δεν εμφανίζονται συχνά σε ένα περιβαλλοντικό πλαίσιο λόγω μη ενίσχυσης σε αυτό, εμφανίζονται πιο συχνά σε ένα δεύτερο περιβαλλοντικό πλαίσιο που μοιάζει να έχει κοινά στοιχεία με το πρώτο β) μορφές δράσης που εμφανίζονται πιο συχνά σε ένα περιβαλλοντικό πλαίσιο λόγω ενίσχυσης σε αυτό, εξαφανίζονται σε ένα δεύτερο περιβαλλοντικό πλαίσιο που μοιάζει να έχει κοινά στοιχεία με το πρώτο

γ) μορφές δράσης που εμφανίζονται πιο συχνά σε ένα περιβαλλοντικό πλαίσιο λόγω ενίσχυσης σε αυτό, εμφανίζονται επίσης πιο συχνά σε ένα δεύτερο περιβαλλοντικό πλαίσιο που μοιάζει να έχει κοινά στοιχεία με το πρώτο δ) μορφές δράσης που εμφανίζονται πιο συχνά σε ένα περιβαλλοντικό πλαίσιο λόγω ενίσχυσης σε αυτό, εμφανίζονται επίσης πιο συχνά σε ένα δεύτερο περιβαλλοντικό πλαίσιο που δεν έχει κοινά στοιχεία με το πρώτο

110) Τα ενισχυτικά ερεθίσματα : α) προκαλούν τη συμπεριφορά β) αυξάνουν τη συχνότητα εμφάνισης παρόμοιων μορφών δράσης γ) προκαλούν ενισχυτική ισχύ δ) αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της ενίσχυσης

111) Το διακριτικό ερέθισμα ΕD: α) προξενεί την εκδήλωση ορισμένων μορφών συμπεριφοράς β) αλλάζει την τρέχουσα πιθανότητα εμφάνισης μιας μορφής δράσης λόγω συνεπειών της στην παρουσία του κατά το παρελθόν γ) το α και το β δ) Προκαλεί την συμπεριφορά σε ένα περιβάλλον Χ

112) Η συνάρτηση τριών όρων είναι : α) δράση: διακριτικό ερέθισμαενισχυτικό ερέθισμα β) ενισχυτικό ερέθισμα : διακριτικό ερέθισμα  δράση γ) διακριτικό ερέθισμα : δράση  ενισχυτικό ερέθισμα δ) διακριτικό ερέθισμα : ενισχυτικό ερέθισμα  δράση

113) Το ΕD : α) δείχνει ότι η ενίσχυση είναι διαθέσιμη για μια συγκεκριμένη μορφή δράσης β) δείχνει ότι η ενίσχυση δεν είναι διαθέσιμη για μια συγκεκριμένη μορφή δράσης γ) δείχνει ότι σε άλλο πλαίσιο η ενίσχυση είναι διαθέσιμη για μια συγκεκριμένη μορφή δράσης δ) δείχνει ότι όλες οι μορφές δράσης ενισχύονται στο συγκεκριμένο πλαίσιο

114) Το ΕΔ : α) δείχνει ότι η ενίσχυση είναι διαθέσιμη για μια συγκεκριμένη μορφή δράσης β) δείχνει ότι η ενίσχυση δεν είναι διαθέσιμη για μια συγκεκριμένη μορφή δράσης γ) δείχνει ότι σε άλλο πλαίσιο η ενίσχυση είναι διαθέσιμη για μια συγκεκριμένη μορφή δράσης δ) δείχνει ότι όλες οι μορφές δράσης ενισχύονται στο συγκεκριμένο πλαίσιο  

115) Το βασικό στοιχείο της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής πιθανόν να είναι: α) έλλειψη συντελεστικών διακρίσεων β) υπερβολικές συντελεστικές διακρίσεις γ) επιλεκτική προσοχή δ) έλλειψη προσοχής

116) Συντελεστική διάκριση χωρίς λάθη συμβαίνει όταν: α) αρχίζουμε με εύκολες διακρίσεις β) εξαλείφουμε λάθη που εμφανίζονται με την παρουσία του ΕΔ όταν τοποθετήσουμε πάνω του ένα ήδη αποτελεσματικό ΕΔ γ) αξιοποιούμε λάθη που έχουν γίνει σε προηγούμενη διάκριση δ) το β και γ

117) Η βαθμιαία εξαφάνιση διακριτικών ερεθισμάτων είναι όταν: α) τα αρχικά ΕD και ΕΔ βαθμιαία εξαφανίζονται β) μόνο τα αρχικά ΕΔ βαθμιαία εξαφανίζονται γ) μόνο τα αρχικά ΕD βαθμιαία εξαφανίζονται δ) τα αρχικά ΕΕΠ και ΕΑΠ βαθμιαία εξαφανίζονται

118)Βαθμιαία εμφάνιση διακριτικών ερεθισμάτων έχουμε όταν: α) τα καινούρια ΕD και ΕΔ βαθμιαία εμφανίζονται β) μόνο τα καινούρια ΕΔ βαθμιαία εμφανίζονται γ) μόνο τα καινούρια ΕD βαθμιαία εμφανίζονται δ) τα καινούρια ΕΕΠ και ΕΑΠ βαθμιαία εμφανίζονται  

119)Ποιος διατύπωσε πρώτος τα μέτρα ισχύος του αντανακλαστικού: α) Ο Β.F. Skinner β) Ο Robert Whytt γ) O Charles Sherrington δ) Ο Ivan Pavlov ε) Ο John B. Watson

120)Ποιος διατύπωσε πρώτος τα μέτρα ισχύος της συντελεστικής συμπεριφοράς: α) Ο Β.F. Skinner β) Ο Robert Whytt γ) O Charles Sherrington δ) Ο Ivan Pavlov ε) Ο John B. Watson

121) Κλίση γενίκευσης ερεθισμάτων είναι : α) το ποσό των δράσεων που προξενούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕD β) το ποσό των δράσεων που προκαλούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕD γ) το ποσό των δράσεων που προξενούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕΔ δ) το ποσό των δράσεων που προκαλούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕΔ

122) Κλίση αναστολής ερεθισμάτων είναι : α) το ποσό των δράσεων που προξενούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕΔ β) το ποσό των δράσεων που προκαλούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕD γ) το ποσό των δράσεων που προκαλούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕΔ δ) το ποσό των δράσεων που προξενούνται από ερεθίσματα σε διαβαθμιζόμενες αποστάσεις από το ΕD

123) Ποιο από τα ακόλουθα δεν ισχύει για την εξάλειψη της ενίσχυσης: 123) Ποιο από τα ακόλουθα δεν ισχύει για την εξάλειψη της ενίσχυσης: α) είναι απαραίτητη για τη διαμόρφωση δράσεων β) μπορεί να αυξάνει τη μεταβλητότητα στη μορφή δράσεων γ) συνήθως αυξάνει προσωρινά τη συχνότητα εμφάνισης της μέχρι προσφάτως ενισχυμένης μορφής δράσης δ) καθορίζεται από τη λήθη ε) δεν οδηγεί απαραίτητα στην αλλαγή της συχνότητας εκδήλωσης δράσεων.

124) Στην άποψη του συμπεριφορισμού, η «έννοια του εαυτού» είναι: α) ένα «συγκεκριμένο» εξαρτημένο αντανακλαστικό β) απλώς μια φαντασία γ) μια συντελεστική διάκριση ερεθισμάτων δ) ένας από τους βασικότερους καθοριστικούς παράγοντες της συμπεριφοράς μας ε) μια εναλλακτική ονομασία της διαμόρφωσης δράσεων.

124) Στο αντανακλαστικό: α) το ΕΟ προκαλείται από το ΕΠ 124) Στο αντανακλαστικό: α) το ΕΟ προκαλείται από το ΕΠ β) Η Α προκαλείται από το ΕΠ γ) Η Α προξενείται από το ΕΠ δ) το ΕD προξενεί την εκδήλωση της Δ ε) Η A εμφανίζεται αμέσως πριν από το ΕΠ

α) ενισχύουν τη λήψη της ουσίας 126) Στη συμπεριφοριστική ερμηνεία του φαινομένου της ανοχής, τα «εργαλεία» της ουσίας (π.χ., σύριγγες, μπουκάλια): α) ενισχύουν τη λήψη της ουσίας β) αποκτούν τη δυνατότητα να προκαλούν ψυχοδραστικές αντιδράσεις γ) αποκτούν τη δυνατότητα να προκαλούν αντισταθμιστικές αντιδράσεις δ) αποκτούν τη δυνατότητα να αναστέλλουν την πρόκληση των αντισταθμιστικών αντιδράσεων ε) υπενθυμίζουν στον χρήστη ότι είναι εθισμένος στη συγκεκριμένη ουσία

127) Ποιο από τα ακόλουθα δεν ισχύει για τα ΕΠ : α) βρίσκονται πάντοτε έξω από το σώμα μας β) χάνουν προκλητική δύναμη με την επανάληψη της παροχής τους γ) αποκτούν προκλητική δύναμη κατά την απουσία τους δ) μπορεί να λειτουργούν ταυτόχρονα και ως ΕΕ ε) μπορεί να λειτουργούν ταυτόχρονα και ως ΕD

128) Ο John B. Watson πίστευε ότι: α) η σκέψη του ανθρώπου δεν είναι ένα σημαντικό φαινόμενο β) όλες οι συμπεριφορές προκαλούνται από πρότερα ερεθίσματα γ) η συμπεριφορά του ατόμου δεν έχει σχέση με το DNA του δ) τα συναισθήματα του ανθρώπου δε μπορούν να διερευνηθούν επιστημονικά ε) ο Watson πίστευε όλα τα παραπάνω

129) Ποιο από τα ακόλουθα δεν ισχύει για τη συσσωρευτική αναφορά: α) με την εκδήλωση δράσεων η γραμμή κινείται προς τα πάνω β) με το πέρασμα του χρόνου η γραμμή κινείται προς τα δεξιά γ) παρέχει μια άμεση και συνεχή αναφορά της συχνότητας εμφάνισης δράσεων δ) ήταν ανάμεσα στις πιο σημαντικές εφευρέσεις στην κατανόηση του καθορισμού της προκαλούμενης συμπεριφοράς ε) ήταν εφεύρεση του B. F. Skinner

130) Όταν η πιθανότητα παρουσίασης του ΕΑΠ είναι μικρή όταν παρουσιάζεται το ΕΟ, αλλά μεγάλη όταν το ΕΟ δεν παρουσιάζεται, οι συνθήκες είναι κατάλληλες: α) για τη δημιουργία ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού β) για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου αντανακλαστικού γ) για την αναστολή της απόκτησης εξαρτημένου αντανακλαστικού δ) για την εμφάνιση της «επίδρασης επισκίασης» ε) για την εμφάνιση της «επίδρασης εμποδίου»

131) Η συντελεστική συμπεριφορά καθορίζεται από:   α) τη μνήμη β) την προσωπικότητα γ) το νευρικό σύστημα δ) όλα τα παραπάνω ε) κανένα από τα παραπάνω

132)Ποια από τις εξής συμπεριφορές δεν είναι παράδειγμα της συντελεστικής συμπεριφοράς: α) η σκέψη ή φαντασία β) η αντίληψη γ) η ομιλία δ) η σεξουαλική διέγερση ε) το τσιφτετέλι

α) ο ήχος θα χάσει προκλητική δύναμη β) ο ήχος θα γίνει ΕΑΠ 133) Ένας αδύνατος ήχος (ΕΟ) συσχετίζεται με τροφή (ΕΑΠ) μέχρι να αποκτήσει προκλητική δύναμη. Στη συνέχεια προσθέτουμε ένα δεύτερο, πιο έντονο ΕΟ σε συνδυασμό με τον ήχο, και συνεχίζουμε να συσχετίζουμε αυτό το σύνθετο ερέθισμα (ήχος + φώς) με την τροφή. Κατά πάσα πιθανότητα: α) ο ήχος θα χάσει προκλητική δύναμη β) ο ήχος θα γίνει ΕΑΠ γ) το φώς δεν θα γίνει ΕΕΠ δ) θα υπάρξει μια «έκρηξη» δράσεων ε) το φώς θα γίνει ΕΕΠ της 2ης τάξης

134)Στο φαινόμενο της «επιλεκτικής προσοχής»: α) η προσοχή του ατόμου καθορίζει την αντίληψή του β) ορισμένα στοιχεία σύνθετων διακριτικών ερεθισμάτων προξενούν και αναστέλλουν την εκδήλωση δράσεων γ) το άτομο διακρίνει τους πίνακες του Picasso από αυτούς του Monet δ) τα ενδιαφέροντα του ατόμου καθορίζουν την προσοχή του ε) η προσοχή του ατόμου καθορίζεται από την βαθμιαία εξαφάνιση του ΕD και του ΕΔ

γ) με τη συνεισφορά της στην πρόβλεψη και στον έλεγχο του φαινομένου 135) Σύμφωνα με τη φιλοσοφική βάση του θεμελιώδους συμπεριφορισμού του B. F. Skinner, η αξία μιας πρότασης για τη σχέση μεταξύ συμπεριφοράς και άλλων γεγονότων ταυτίζεται: α) με την αντικειμενική αλήθεια η οποία δείχνει τις διαστάσεις του φαινομένου β) με το βαθμό με τον οποίο η πλειονότητα των επιστημόνων συμφωνούν με αυτήν γ) με τη συνεισφορά της στην πρόβλεψη και στον έλεγχο του φαινομένου δ) με την περιγραφή των βιολογικών αιτιών του φαινομένου ε) με όλα τα παραπάνω.

136) Από τις ακόλουθες προτάσεις, ποια δεν αποτελεί παράδειγμα της ουσιαστικοποίησης: α) Ο Γιώργος φώναξε και φαίνεται εκνευρισμένος β) Ο Γιώργος φώναξε επειδή είναι εκνευρισμένος γ) Ο Γιώργος φώναξε από επιθετικότητα δ) Ο Γιώργος φώναξε επειδή έχει υψηλό επίπεδο τεστοστερόνης ε) όλα τα παραπάνω είναι παραδείγματα της ουσιαστικοποίησης.

137)Σύμφωνα με την προσέγγιση του θεμελιώδους συμπεριφορισμού: α) ο άνθρωπος θεωρείται ως «μαύρο κουτί» β) μόνο τα ερεθίσματα έξω από το σώμα του ατόμου έχουν σημασία γ) η φαντασία και η σκέψη δεν έχουν θέση στην επιστήμη δ) ισχύουν όλα τα παραπάνω ε) δεν ισχύει κανένα από τα παραπάνω.

138)Η νατουραλιστική επιστημονική παρατήρηση: α) συμβαίνει μόνο στις ελεγχόμενες συνθήκες ενός εργαστηρίου β) εκδηλώνεται μόνο από επιστήμονες γ) αναφέρεται στην τάξη μεταξύ επιπέδων δύο φαινομένων τα οποία διαθέτουν ανεξάρτητη ύπαρξη δ) προσφέρει θετική απόδειξη για αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ επιπέδων δύο φαινομένων ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

α) ανεξάρτητη μεταβλητή β) εξαρτημένη μεταβλητή γ) εξωγενής μεταβλητή 140) Σε μια επιστημονική μελέτη πανεπιστημίου, βρέθηκε ότι η συχνότητα επιθετικών πράξεων από τα υποκείμενα αυξήθηκε ανάλογα με την πυκνότητα των κατοίκων στις περιοχής στις οποίες διέμεναν. Στη μελέτη αυτή, η συχνότητα επιθετικών πράξεων ήταν: α) ανεξάρτητη μεταβλητή β) εξαρτημένη μεταβλητή γ) εξωγενής μεταβλητή δ) μεταβλητή υποκειμένου ε) κανένα από τα παραπάνω.

141) Με τη στατιστική-ομαδική μέθοδο, οι επιδράσεις άγνωστων εξωγενών μεταβλητών: α) ελέγχονται με το χειρισμό μεταξύ υποκειμένων β) ελέγχονται με το χειρισμό εντός υποκειμένων γ) μοιράζονται παθητικά στις πειραματικές ομάδες δ) ελέγχονται με τη μέθοδο της ανατροπής ε) μοιράζονται σε διάφορες χρονολογικές περιόδους.

142) Τι έχουν από κοινού το σχέδιο ΑΒΑΒ με το σχέδιο πολλαπλού βασικού επιπέδου: α) και οι δύο είναι τεχνικές αξιολόγησης της αξιοπιστίας μη ανατρέψιμων πειραματικών επιδράσεων β) ο έλεγχος των επιδράσεων εξωγενών μεταβλητών βασίζεται στη χωροχρονική σχέση μεταξύ των αλλαγών στα επίπεδα της ανεξάρτητης και της εξαρτημένης μεταβλητής γ) και οι δύο περιέχουν τουλάχιστον δύο πειραματικές ομάδες δ) και οι δύο απαιτούν λιγότερο κόστος και προσπάθεια από τη στατιστική-ομαδική μέθοδο ε) και το γ και το δ ισχύουν.

143)Ποιο από τα ακόλουθα δεν χαρακτηρίζει την επιστημονική ερμηνεία: α) είναι δυνατόν να δοκιμαστεί πειραματικά σε ανάλογες συνθήκες β) κάνει αναφορά σε γεγονότα μόνο εάν δύο τουλάχιστον άνθρωποι μπορούν να τα παρατηρήσουν άμεσα γ) βασίζεται στην υπόθεση της ομοιομορφίας δ) είναι συνεπής με τις γνωστές επιδράσεις των φυσικών γεγονότων ε) όλα τα παραπάνω χαρακτηρίζουν την επιστημονική ερμηνεία.

143)Το αντανακλαστικό: α) είναι μια αντίδραση β) είναι μια δράση γ) είναι μια σχέση μεταξύ ερεθίσματος και δράσης δ) είναι μια σχέση μεταξύ ερεθίσματος και αντίδρασης ε) είναι οποιαδήποτε πολύ γρήγορη συμπεριφορά.

144)Σύμφωνα με την άποψη του Descartes: α) όλες οι συμπεριφορές προκαλούνται από κάποιο αμέσως προηγούμενο γεγονός β) μερικές συμπεριφορές προκαλούνται από ψυχικά γεγονότα γ) μερικές συμπεριφορές προκαλούνται από φυσικά γεγονότα δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) κανένα από τα παραπάνω δεν ισχύει  

145) Ένα ιδιαίτερα ισχυρό αντανακλαστικό: α) έχει μικρή λανθάνουσα περίοδο και μεγάλο μέγεθος αντίδρασης β) έχει μεγάλη λανθάνουσα περίοδο και μικρό μέγεθος αντίδρασης γ) έχει τουλάχιστον δύο προκλητικά ερεθίσματα δ) έχει υψηλό κατώφλι έντασης ερεθισμού ε) ονομάζεται εξαρτημένο αντανακλαστικό.

146)Ποιος επιστήμονας ανακάλυψε (με την εφαρμογή της εκτεταμένης ατομικής ανάλυσης) ότι η παρατεταμένη παρουσίαση ενός ερεθίσματος το οποίο είναι κάτω από το κατώφλι έντασης μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα με την αύξηση της έντασής του: α) Ο Descartes β) Ο Robert Whytt γ) O Charles Sherrington δ) Ο Ivan Pavlov ε) Ο John B. Watson.

147)Την ώρα που η μικρή Λεμονιά παρατηρεί με χαρά και για πρώτη φορά ένα ζωντανό φίδι σε ένα διάφανο κιβώτιο στο ζωολογικό κήπο, ο αδελφός της τρύπωσε πίσω της και έκανε έναν έντονο θόρυβο, που της προκάλεσε φόβο. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο φίδι, η Λεμονιά νιώθει κάποιο φόβο. Στο παράδειγμα της Λεμονιάς:   α) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του φιδιού έγινε εξαρτημένο προκλητικό ερέθισμα για φόβο β) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του φιδιού έγινε ανεξάρτητο προκλητικό ερέθισμα για φόβο γ) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του φιδιού έγινε εξαρτημένο ενισχυτικό ερέθισμα για φόβο δ) η οπτική εμφάνιση του φιδιού απέκτησε τη δυνατότητα να προκαλεί μια ανεξάρτητη αντίδραση φόβου ε) από ανεξάρτητο προκλητικό ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του φιδιού έγινε εξαρτημένο ενισχυτικό ερέθισμα για φόβο.

α) επειδή έχει αποκτήσει φοβία για τα φίδια 148) Την ώρα που η μικρή Λεμονιά παρατηρεί με χαρά και για πρώτη φορά ένα ζωντανό φίδι σε ένα διάφανο κιβώτιο στο ζωολογικό κήπο, ο αδελφός της τρύπωσε πίσω της και έκανε έναν έντονο θόρυβο, που της προκάλεσε φόβο. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο φίδι, η Λεμονιά νιώθει κάποιο φόβο. Η Λεμονιά φοβήθηκε όταν είδε το δεύτερο φίδι: α) επειδή έχει αποκτήσει φοβία για τα φίδια β) επειδή είχε συνδέσει το φίδι με το φόβο γ) επειδή το φίδι συσχετίστηκε με το θόρυβο δ) επειδή είχε συνδέσει το φίδι με το θόρυβο ε) επειδή όταν βλέπει φίδια, θυμάται το θόρυβο.

α) της χρονικής άθροισης αδύναμων ερεθισμάτων 149) Την ώρα που η μικρή Λεμονιά παρατηρεί με χαρά και για πρώτη φορά ένα ζωντανό φίδι σε ένα διάφανο κιβώτιο στο ζωολογικό κήπο, ο αδελφός της τρύπωσε πίσω της και έκανε έναν έντονο θόρυβο, που της προκάλεσε φόβο. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο φίδι, η Λεμονιά νιώθει κάποιο φόβο.   Το δεύτερο φίδι είχε μια διαφορετική εμφάνιση από την πρώτη. Άρα, ο φόβος της Λεμονιάς όταν είδε το δεύτερο φίδι είναι παράδειγμα: α) της χρονικής άθροισης αδύναμων ερεθισμάτων β) της γενίκευσης ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού γ) της συντελεστικής διάκρισης ερεθισμάτων δ) της επισκίασης ερεθισμάτων ε) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικών.

α) επειδή έχει ξεχάσει ότι κάποτε φοβήθηκε όταν είδε ένα φίδι 150) Την ώρα που η μικρή Λεμονιά παρατηρεί με χαρά και για πρώτη φορά ένα ζωντανό φίδι σε ένα διάφανο κιβώτιο στο ζωολογικό κήπο, ο αδελφός της τρύπωσε πίσω της και έκανε έναν έντονο θόρυβο, που της προκάλεσε φόβο. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο φίδι, η Λεμονιά νιώθει κάποιο φόβο.   Παρά το φόβο της, η Λεμονιά πλησίασε πολλά άλλα μικρά και μεγάλα κιβώτια στο ζωολογικό κήπο, χωρίς ο αδελφός της να τη φοβίσει ξανά. Αρκετά από αυτά περιείχαν φίδια. Τελικά, δε νιώθει καθόλου φόβο όταν βλέπει φίδια:   α) επειδή έχει ξεχάσει ότι κάποτε φοβήθηκε όταν είδε ένα φίδι β) λόγω της διαδικασίας διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων γ) λόγω της αλλαγής του κατωφλιού έντασης ερεθισμάτων δ) λόγω της κλασικής (ή παβλοβιανής) διαδικασίας απόκτησης αντανακλαστικών ε) και το α και το δ ισχύουν.

α) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικών 151) Την ώρα που η μικρή Λεμονιά παρατηρεί με χαρά και για πρώτη φορά ένα ζωντανό φίδι σε ένα διάφανο κιβώτιο στο ζωολογικό κήπο, ο αδελφός της τρύπωσε πίσω της και έκανε έναν έντονο θόρυβο, που της προκάλεσε φόβο. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο φίδι, η Λεμονιά νιώθει κάποιο φόβο.  Στη συνέχεια, η Λεμονιά δε βλέπει κανένα φίδι για κάποιες εβδομάδες. Ξαφνικά την ώρα που αλλάζει κανάλια στην τηλεόραση βλέπει την εικόνα ενός φιδιού και νιώθει ξανά φόβο. Αυτό είναι παράδειγμα:   α) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικών β) της γενίκευσης ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού γ) της αναβίωσης δράσεων δ) της δύναμης της μνήμης ε) της συσχέτισης ερεθισμάτων με καθυστέρηση.

γ) την επίδραση επισκίασης δ) την επίδραση εμποδίου 152) Την ώρα που η μικρή Λεμονιά παρατηρεί με χαρά και για πρώτη φορά ένα ζωντανό φίδι σε ένα διάφανο κιβώτιο στο ζωολογικό κήπο, ο αδελφός της τρύπωσε πίσω της και έκανε έναν έντονο θόρυβο, που της προκάλεσε φόβο. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο φίδι, η Λεμονιά νιώθει κάποιο φόβο.  Ας πούμε ότι πριν να πάει στο ζωολογικό κήπο, η Λεμονιά είχε δει πολλά ζωντανά φίδια. Επομένως, όταν ο αδελφός της την τρόμαξε τη στιγμή που πλησίαζε το πρώτο φίδι, το δεύτερο φίδι δεν της προκάλεσε φόβο. Αυτό το παράδειγμα δείχνει: α) την αναστολή δημιουργίας ενός αντανακλαστικού από την παρουσίαση του ΕΑΠ όταν δεν παρουσιάζεται το ΕΟ-ΕΠ β) την αναστολή δημιουργίας ενός αντανακλαστικού από την παρουσίαση του ΕΟ-ΕΠ όταν δεν παρουσιάζεται το ΕΑΠ γ) την επίδραση επισκίασης δ) την επίδραση εμποδίου ε) την έλλειψη γενίκευσης ενός αντανακλαστικού.

153) Στην απόκτηση ενός αντανακλαστικού της δεύτερης τάξης:   α) το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα από το αντανακλαστικό της πρώτης τάξης συσχετίζεται με ένα ουδέτερο ερέθισμα β) δύο ουδέτερα ερεθίσματα συσχετίζονται γ) το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα από το αντανακλαστικό της πρώτης τάξης συσχετίζεται με ένα ουδέτερο ερέθισμα δ) διαχωρίζονται το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα και το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα από το αντανακλαστικό της πρώτης τάξης ε) το αντανακλαστικό της δεύτερης τάξης είναι συνήθως πιο ισχυρό από αυτό της πρώτης τάξης.

154) Ο B. F. Skinner συμφώνησε με την άποψη των ψυχολόγων της θεωρίας ερεθίσματος-αντίδρασης ότι: α) η ψυχολογία πρέπει να αναφέρεται στην εξήγηση της συμπεριφοράς μόνο από φυσικά γεγονότα β) η ψυχολογία πρέπει να αναφέρεται στην εξήγηση της συμπεριφοράς μόνο από τα δημόσια παρατηρούμενα γεγονότα γ) όλη η συμπεριφορά προκαλείται αντανακλαστικά από ερεθίσματα δ) οι συμπεριφορές που δε φαίνονται να προκαλούνται από ερεθίσματα, προκαλούνται από μικρά, λεπτά ερεθίσματα ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

155) Για το Skinner, ποιος ήταν ο τρόπος μέτρησης ισχύος των δράσεων: α) η λανθάνουσα περίοδος ερεθίσματος δράσης β) το μέγεθος της δράσης γ) η συχνότητα εμφάνισης της δράσης δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) μόνο το β και το γ ισχύουν.

α) από τις προσδοκίες επιτυχίας του υποκειμένου 156) Με τη χρήση του συσσωρευτικού καταγραφέα, ο Skinner ανακάλυψε ότι η πιθανότητα εκδήλωσης μιας μορφής δράσης εξαρτάται: α) από τις προσδοκίες επιτυχίας του υποκειμένου β) από τη συσχέτιση ουδέτερων και προκλητικών ερεθισμάτων γ) από τις συνέπειες παρόμοιων δράσεων στο παρελθόν δ) από τη συνέπεια που θα επιφέρει η επόμενη δράση ε) από τη συσσωρεμένη γνώση του υποκειμένου.

157) Ένα ενισχυτικό ερέθισμα: α) ακολουθεί την εκδήλωση μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με παρόμοια μορφή β) ακολουθεί την εκδήλωση μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με ακριβώς την ίδια μορφή γ) προηγείται της εκδήλωσης μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με παρόμοια μορφή δ) προηγείται της εκδήλωσης μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με ακριβώς την ίδια μορφή ε) δε μπορεί ταυτόχρονα να λειτουργεί και ως προκλητικό ερέθισμα.

158) Η εξάλειψη της ενίσχυσης: α) είναι η διαδικασία κατά την οποία παύει η ενίσχυση μιας τάξης συντελεστικής συμπεριφοράς β) μπορεί να μην οδηγεί σε μείωση της συχνότητας εμφάνισης δράσεων γ) μπορεί να οδηγεί σε μια προσωρινή αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης δράσεων δ) αυξάνει τη μεταβλητότητα της μορφής δράσεων ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

159)Η διαμόρφωση της συντελεστικής συμπεριφοράς βασίζεται: α) στην ενίσχυση μορφών δράσης β) στην επαγωγή μορφών δράσης γ) στην εξάλειψη της ενίσχυσης μορφών δράσης δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) μόνο α και β ισχύουν.

160) Η συμπωματική ενίσχυση: α) είναι η μη πραγματική ενίσχυση β) είναι η συμβολική ενίσχυση γ) είναι μια επίδραση της καθυστέρησης στην ενίσχυση δ) είναι η ενίσχυση συμπτωμάτων ε) παρατηρείται μόνο στη συμπεριφορά ανθρώπων.

161) Σε μια συντελεστική διάκριση ερεθισμάτων:   α) το ED είναι το πλαίσιο εξάλειψης της ενίσχυσης β) το EΕ είναι το πλαίσιο εξάλειψης της ενίσχυσης γ) το ED προκαλεί την εκδήλωση δράσεων δ) το EΔ αναστέλλει την εκδήλωση δράσεων ε) το EΕ προηγείται της εμφάνισης δράσεων

162) Ο θεμελιώδης συμπεριφορισμός βασίζεται σε ποια φιλοσοφική προσέγγιση: α) πραγματισμός β) γνωστικοσυμπεριφορισμός γ) ευγονισμός δ) ρεαλισμός ε) καμία από τις παραπάνω προσεγγίσεις.

163)Σύμφωνα με τη φιλοσοφική βάση του συμπεριφορισμού, η καλύτερη από δύο προτάσεις για την αιτιολογία ενός φαινομένου συμπεριφοράς είναι: α) αυτή που είναι πιο αληθινή β) αυτή που είναι πιο ωφέλιμη πρακτικά γ) αυτή που περιγράφει καλύτερα το περιεχόμενο του ανθρώπινου νου δ) αυτή που περιέχει τις περισσότερες εξηγητικές έννοιες ε) αυτή που είναι πιο αντικειμενική.

164) Από τις ακόλουθες προτάσεις, ποια δεν αποτελεί παράδειγμα της ουσιαστικοποίησης: α) Τον χτύπησε και, μάλλον, θα το ξανακάνει. β) Τον χτύπησε από θυμό γ) Τον χτύπησε λόγω της δραστηριότητας του συμπαθητικού τομέα του αυτόματου νευρικού συστήματος δ) Τον χτύπησε διότι είναι επιθετικός ε) όλα τα παραπάνω είναι παραδείγματα της ουσιαστικοποίησης.

165)Σύμφωνα με την προσέγγιση του θεμελιώδους συμπεριφορισμού: α) μόνο τα ερεθίσματα έξω από το σώμα του ατόμου έχουν σημασία β) η φαντασία και η σκέψη δεν έχουν θέση στην επιστήμη γ) όλα τα παραπάνω ισχύουν δ) ο άνθρωπος θεωρείται σαν «μαύρο κουτί» ε) δεν ισχύει κανένα από τα παραπάνω.

166) Η νατουραλιστική επιστημονική παρατήρηση: α) εκδηλώνεται μόνο από επιστήμονες β) αναφέρεται στην τάξη μεταξύ επιπέδων δύο φαινόμενων τα οποία διαθέτουν ανεξάρτητη ύπαρξη γ) περιγράφει αιτιώδες σχέσεις μεταξύ επιπέδων δύο φαινομένων δ)συμβαίνει μόνο στις ελεγχόμενες συνθήκες ενός εργαστηρίου ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

167) Με τη στατιστική-ομαδική μέθοδο, οι άγνωστες εξωγενείς μεταβλητές: α) ελέγχονται με τον χειρισμό εντός υποκειμένων β) μοιράζονται παθητικά στις πειραματικές ομάδες γ) ελέγχονται με την μέθοδο της ανατροπής δ) μοιράζονται σε διάφορες χρονολογικές περιόδους ε) ελέγχονται με τον χειρισμό μεταξύ υποκειμένων.

168) Η βασική επίδοση είναι: α) η μέτρηση της συμπεριφοράς της ομάδας ελέγχου β) η μέτρηση της συμπεριφοράς της πειραματικής ομάδας γ) η μέτρηση της συμπεριφοράς πριν από τον χειρισμό της ανεξάρτητης μεταβλητής δ) ο μέσος όρος επίδοσης όλων των υποκειμένων ε) η ανεξάρτητη μεταβλητή.

169)Η φάση ανατροπής: α) ακολουθεί τη βασική φάση β) είναι τρόπος ελέγχου της αξιοπιστίας της επίδρασης της ανεξάρτητης μεταβλητής γ) επαναλαμβάνει τις περιβαλλοντικές συνθήκες της φάσης χειρισμού δ) συνήθως εφαρμόζεται μεταξύ υποκειμένων ε) εφαρμόζεται μόνο στην ομάδα ελέγχου.

170) Το πειραματικό σχέδιο ΑΒΑΒ:   α) έχει δύο φάσεις χειρισμού β) έχει τουλάχιστον δύο πειραματικές ομάδες γ) είναι ένας τρόπος αξιολόγησης της αξιοπιστίας των μη αναστρέψιμων πειραματικών επιδράσεων δ) απαιτεί περισσότερα υποκείμενα από ό,τι το πειραματικό σχέδιο ΑΒΑ ε) προσφέρει λιγότερες πληροφορίες από το σχέδιο ανατροπής.

171)Το πειραματικό σχέδιο πολλαπλού βασικού επιπέδου με διασταύρωση συμπεριφορών: α) ελέγχει τις συμπεριφορές δύο τουλάχιστον υποκείμενων β) ελέγχει την επίδραση ενός χειρισμού σε δύο τουλάχιστον συμπεριφορές γ) δεν εμπεριέχει μια βασική φάση δ) δεν εμπεριέχει μια φάση χειρισμού ε) ελέγχει τις συμπεριφορές δύο τουλάχιστον ομάδων υποκειμένων.

172) Το αντανακλαστικό: α) είναι μια δράση β) είναι η σχέση μεταξύ ερεθίσματος και δράσης γ) είναι η σχέση μεταξύ ερεθίσματος και αντίδρασης δ) είναι οποιαδήποτε πολύ γρήγορη συμπεριφορά ε) είναι μια αντίδραση

173)Στην άποψη του Descartes:   α) μερικές συμπεριφορές προκαλούνται από ψυχικά γεγονότα β) μερικές συμπεριφορές προκαλούνται από φυσικά γεγονότα γ) όλες οι συμπεριφορές προκαλούνται από κάποιο αμέσως προηγούμενο γεγονός δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) κανένα από τα παραπάνω δεν ισχύει.

174)Ένα ιδιαίτερα ισχυρό αντανακλαστικό: α) έχει μεγάλη λανθάνουσα περίοδο και μικρό μέγεθος αντίδρασης β) έχει τουλάχιστον δύο προκλητικά ερεθίσματα γ) έχει υψηλό κατώφλι έντασης ερεθισμού δ) ονομάζεται εξαρτημένο αντανακλαστικό ε) έχει μικρή λανθάνουσα περίοδο και μεγάλο μέγεθος αντίδρασης.

175)Την ώρα που κατεβαίνει ένα σκαλοπάτι, η μικρή Μαρκέλλα γλιστρά και πέφτει κάτω. Δεν έχει χτυπήσει, αλλά έχει φοβηθεί. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο σκαλοπάτι, νιώθει κάποιο φόβο. Στο παράδειγμα της Μαρκέλλας: α) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του σκαλοπατιού έγινε ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα για φόβο β) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του σκαλοπατιού έγινε εξαρτημένα ενισχυτικό ερέθισμα για φόβο γ) η οπτική εμφάνιση του σκαλοπατιού απέκτησε την δυνατότητα να προκαλεί μια ανεξάρτητη αντίδραση φόβου δ) από ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του σκαλοπατιού έγινε εξαρτημένα ενισχυτικό ερέθισμα για φόβο ε) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του σκαλοπατιού έγινε εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα για φόβο.

  176) Την ώρα που κατεβαίνει ένα σκαλοπάτι, η μικρή Μαρκέλλα γλιστρά και πέφτει κάτω. Δεν έχει χτυπήσει, αλλά έχει φοβηθεί. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο σκαλοπάτι, νιώθει κάποιο φόβο. Η Μαρκέλλα φοβήθηκε όταν είδε το δεύτερο σκαλοπάτι: α) επειδή είχε συνδέσει το σκαλοπάτι με το πέσιμο β) επειδή το σκαλοπάτι συσχετίστηκε με τα ερεθίσματα της πτώσης γ) επειδή σκέφτηκε ότι ίσως θα πέσει ξανά δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) και το α και το β ισχύουν.

177) Την ώρα που κατεβαίνει ένα σκαλοπάτι, η μικρή Μαρκέλλα γλιστρά και πέφτει κάτω. Δεν έχει χτυπήσει, αλλά έχει φοβηθεί. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο σκαλοπάτι, νιώθει κάποιο φόβο. Το δεύτερο σκαλοπάτι είχε μια διαφορετική εμφάνιση από την πρώτη. Άρα, ο φόβος της Μαρκέλλα όταν είδε το δεύτερο σκαλοπάτι είναι παράδειγμα:   α) της γενίκευσης ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού β) της συντελεστικής διάκρισης ερεθισμάτων γ) της επισκίασης ερεθισμάτων δ) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικού ε) της χρονικής άθροισης αδύναμων ερεθισμάτων.

178) Την ώρα που κατεβαίνει ένα σκαλοπάτι, η μικρή Μαρκέλλα γλιστρά και πέφτει κάτω. Δεν έχει χτυπήσει, αλλά έχει φοβηθεί. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο σκαλοπάτι, νιώθει κάποιο φόβο. Παρά το φόβο της, η Μαρκέλλα κατεβαίνει το δεύτερο σκαλοπάτι χωρίς να πέσει, και στην συνέχεια κατεβαίνει πολλά άλλα σκαλοπάτια. Τελικά, δεν νιώθει καθόλου φόβο στα σκαλοπάτια:   α) λόγω της διαδικασίας διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων β) λόγω της αλλαγής του κατωφλιού έντασης ερεθισμάτων γ) λόγω της κλασικής (ή παβλοβιανής) διαδικασίας απόκτησης αντανακλαστικών δ) επειδή έχει ξεχάσει ότι κάποτε έπεισε σε σκαλοπάτι ε) και το α και το δ ισχύουν.

179) Την ώρα που κατεβαίνει ένα σκαλοπάτι, η μικρή Μαρκέλλα γλιστρά και πέφτει κάτω. Δεν έχει χτυπήσει, αλλά έχει φοβηθεί. Λίγο αργότερα, την ώρα που πλησιάζει ένα άλλο σκαλοπάτι, νιώθει κάποιο φόβο. Στην συνέχεια, η Μαρκέλλα πάει κατασκήνωση για δύο εβδομάδες, όπου δεν υπάρχουν σκαλοπάτια. Όταν επιστρέφει σπίτι της και πλησιάζει ένα σκαλοπάτι, νιώθει ξανά φόβο. Αυτό είναι παράδειγμα:   α) της γενίκευσης ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού β) της αναβίωσης δράσεων γ) της δύναμης της μνήμης δ) της συσχέτισης ερεθισμάτων με καθυστέρηση ε) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικού.

180) Ποια είναι η πιο αξιόπιστη χρονολογική σχέση για την απόκτηση εξαρτημένων αντανακλαστικών: α) η συσχέτιση ερεθισμάτων με καθυστέρηση β) η ταυτόχρονη συσχέτιση ερεθισμάτων γ) η ανάστροφη συσχέτιση ερεθισμάτων δ) η κανονική συσχέτιση ερεθισμάτων ε) και οι τέσσερεις είναι εξίσου αξιόπιστες

181) Η δημιουργία ενός συγκεκριμένου αντανακλαστικού (π. χ 181) Η δημιουργία ενός συγκεκριμένου αντανακλαστικού (π.χ., η αντίδραση προκαλείται από έναν ήχο 697,5 Hz, και όχι από έναν ήχο 1062,5 Hz): α) βασίζεται στην διαδικασία διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων β) βασίζεται στην αλλαγή των προσδοκιών του υποκειμένου στις δύο συνθήκες γ) βασίζεται στην συσχέτιση ουδέτερων και προκλητικών ερεθισμάτων δ) β και γ ισχύουν ε) α και γ ισχύουν

182)Στην απόκτηση ενός αντανακλαστικού της δεύτερης τάξης: α) δύο ουδέτερα ερεθίσματα συσχετίζονται β) το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα από το αντανακλαστικό της πρώτης τάξης συσχετίζεται με ένα ουδέτερο ερέθισμα γ) διαχωρίζονται το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα και το ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα από το αντανακλαστικό της πρώτης τάξης δ) το αντανακλαστικό της δεύτερης τάξης είναι συνήθως πιο ισχυρό από αυτό της πρώτης τάξης ε) το εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα από το αντανακλαστικό της πρώτης τάξης συσχετίζεται με ένα ουδέτερο ερέθισμα.

α) θα επιταχύνουν τη δημιουργία του εξαρτημένου αντανακλαστικού 183)Συσχετίζονται ένα ουδέτερο ερέθισμα με ένα ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα. Όμως, το ΕΑΠ επίσης παρουσιάζεται χωρίς να ακολουθεί το ουδέτερο ερέθισμα. Αυτές οι μεμονωμένες παρουσιάσεις του ΕΑΠ: α) θα επιταχύνουν τη δημιουργία του εξαρτημένου αντανακλαστικού β) θα αναστέλλουν την απόκτηση του εξαρτημένου αντανακλαστικού γ) θα προκαλούν μια επίδραση σκίασης δ) θα προκαλούν μια επίδραση εμποδίου ε) δεν θα έχουν καμία επίδραση.

184) Ο B. F. Skinner συμφώνησε με την άποψη των ψυχολόγων της θεωρίας ερεθίσματος-αντίδρασης ότι:   α) η ψυχολογία πρέπει να αναφέρεται στην εξήγηση της συμπεριφοράς μόνο από δημόσια παρατηρούμενα γεγονότα β) όλη η συμπεριφορά προκαλείται αντανακλαστικά από ερεθίσματα γ) οι συμπεριφορές που δε φαίνονται να προκαλούνται από ερεθίσματα, προκαλούνται από μικρά, λεπτά ερεθίσματα δ) η ψυχολογία πρέπει να αναφέρεται στην εξήγηση της συμπεριφοράς μόνο από φυσικά γεγονότα ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

185) Για το Skinner, ποιο ήταν το μέτρο ισχύος των δράσεων: α) το μέγεθος της δράσης β) η συχνότητα εμφάνισης της δράσης γ) η λανθάνουσα περίοδος ερεθίσματος-δράσης δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) μόνο το α και το β ισχύουν.

α) από τη συσχέτιση ουδέτερων και προκλητικών ερεθισμάτων 186)Με την χρήση του συσσωρευτικού καταγραφέα, ο Skinner ανακάλυψε ότι η πιθανότητα εκδήλωσης μιας μορφής δράσης εξαρτάται: α) από τη συσχέτιση ουδέτερων και προκλητικών ερεθισμάτων β) από τις συνέπειες παρόμοιων δράσεων στο παρελθόν γ) από τη συνέπεια που θα επιφέρει η επόμενη δράση δ) από το επίπεδο μόρφωσης του υποκειμένου ε) από τις προσδοκίες επιτυχίας του υποκειμένου.

187) Ένα ενισχυτικό ερέθισμα: α) ακολουθεί την εκδήλωση μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με ακριβώς την ίδια μορφή β) προηγείται της εκδήλωσης μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με παρόμοια μορφή γ) προηγείται της εκδήλωσης μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με ακριβώς την ίδια μορφή δ) δεν μπορεί ταυτόχρονα να λειτουργεί και ως προκλητικό ερέθισμα ε) ακολουθεί την εκδήλωση μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με παρόμοια μορφή.

188)Η εξάλειψη της ενίσχυσης: α) μπορεί να μην οδηγεί σε μείωση της συχνότητας εμφάνισης δράσεων β) μπορεί να οδηγεί σε μια προσωρινή αύξηση στην συχνότητα εμφάνισης δράσεων γ) αυξάνει τη μεταβλητότητα της μορφής δράσεων δ) είναι η διαδικασία κατά την οποία παύει η ενίσχυση μιας τάξης συντελεστικής συμπεριφοράς ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

189) Η αναβίωση δράσεων:   α) είναι η εκ νέου εμφάνιση δράσεων που είχαν εξαφανιστεί λόγω εξάλειψης της ενίσχυσης β) είναι η εκ νέου εμφάνιση δράσεων που είχαν εξαφανιστεί λόγω διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων γ) οφείλεται στη βραχυπρόθεσμη μνήμη δ) οφείλεται στη μακροπρόθεσμη μνήμη ε) είναι η προσωρινή αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης δράσεων που οφείλεται στην εξάλειψη της ενίσχυσης.

190) Η διαμόρφωση της συντελεστικής συμπεριφοράς βασίζεται: α) στην επαγωγή μορφών δράσης β) στην εξάλειψη της ενίσχυσης μορφών δράσης γ) στην ενίσχυση μορφών δράσης δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) μόνο β και γ ισχύουν.

191)Η συμπτωματική ενίσχυση: α) είναι η συμβολική ενίσχυση β) είναι μια επίδραση της καθυστέρησης στην ενίσχυση γ) είναι η ενίσχυση συμπτωμάτων δ) παρατηρείται μόνο στη συμπεριφορά ανθρώπων ε) είναι η μη πραγματική ενίσχυση.

192)Ο θεμελιώδης συμπεριφορισμός: α) θεωρεί τον άνθρωπο «μαύρο κουτί» β) ταυτίζεται με την λέξη «αντικειμενικότητα» στην περιγραφή της ουσίας του αληθινού κόσμου γ) βασίζεται στον πραγματισμό δ) απορρίπτει την σημασία της σκέψης και των συναισθημάτων ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν

α) αυτή που είναι πιο αντικειμενική β) αυτή που είναι πιο αληθινή 193)Σύμφωνα με τη φιλοσοφική βάση του συμπεριφορισμού, η καλύτερη πρόταση για την αιτιολογία ενός φαινομένου συμπεριφοράς είναι: α) αυτή που είναι πιο αντικειμενική β) αυτή που είναι πιο αληθινή γ) αυτή που είναι πιο ωφέλιμη πρακτικά δ) αυτή που περιγράφει καλύτερα το περιεχόμενο του ανθρώπινου νου ε) αυτή που περιέχει τις περισσότερες εξηγητικές έννοιες

194)Από τις ακόλουθες προτάσεις, ποια δεν αποτελεί παράδειγμα της ουσιαστικοποίησης:   α) Τον χτύπησε διότι είναι επιθετικός β) Χτυπά τους άλλους συχνά γ) Τον χτύπησε από θυμό δ) Τον χτύπησε λόγω της δραστηριότητας του συμπαθητικού τομέα του αυτόματου νευρικού συστήματος ε) όλα τα παραπάνω είναι παραδείγματα της ουσιαστικοποίησης

195)Η νατουραλιστική επιστημονική παρατήρηση: α) συμβαίνει μόνο στις ελεγχόμενες συνθήκες ενός εργαστηρίου β) εκδηλώνεται μόνο από επιστήμονες γ) αναφέρεται στη συστηματική σχέση μεταξύ επιπέδων δύο φαινόμενων τα οποία διαθέτουν ανεξάρτητη ύπαρξη δ) περιγράφει οπωσδήποτε αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ επιπέδων δύο φαινομένων ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

196)Με τη στατιστική-ομαδική πειραματική μέθοδο, οι άγνωστες εξωγενείς μεταβλητές: α) ελέγχονται με τον χειρισμό μεταξύ των υποκειμένων β) ελέγχονται με τον χειρισμό εντός των υποκειμένων γ) μοιράζονται παθητικά στις πειραματικές ομάδες δ) ελέγχονται με την μέθοδο της ανατροπής ε) μοιράζονται σε διάφορες χρονολογικές περιόδους.

197)Στην μέθοδο της εκτεταμένης ατομικής ανάλυσης, η βασική επίδοση είναι: α) η ανεξάρτητη μεταβλητή β) η μέτρηση της συμπεριφοράς της ομάδας ελέγχου γ) η μέτρηση της συμπεριφοράς της πειραματικής ομάδας δ) η μέτρηση της συμπεριφοράς πριν από τον χειρισμό της ανεξάρτητης μεταβλητής ε) ο μέσος όρος επίδοσης όλων των υποκειμένων.

198) Με την μέθοδο της εκτεταμένης ατομικής ανάλυσης, πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε την αξιοπιστία των επιδράσεων χειρισμών οι οποίες δεν ανατρέπονται: α) με την δημιουργία δύο ομάδων με τυχαία επιλογή β) δεν μπορούμε γ) με το πειραματικό σχέδιο ΑΒΑΒ δ) με κάποιο πειραματικό σχέδιο πολλαπλού βασικού επιπέδου ε) με την πρόθεση δεύτερης ανεξάρτητης μεταβλητής

199)Η επιστημονική ερμηνεία ψυχολογικών φαινομένων: α) βασίζεται στην υπόθεση της ομοιομορφίας β) περιορίζεται σε δημόσια παρατηρήσιμα γεγονότα γ) είναι συνώνυμη με την πειραματική ανάλυση δ) είναι αλάνθαστη ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν

200)Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ 200)Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ. συναντά ένα (για αυτόν) περίεργο φαγητό που ονομάζεται «γάδο-γάδο». Αρχικά, η εμφάνιση αυτού του φαγητού δεν του προκαλεί καμία πεπτική αντίδραση, αλλά το δοκιμάζει και την δεύτερη φορά που το συναντά του προκαλεί όρεξη.  Στο παραπάνω παράδειγμα: α) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του γάδο-γάδο έγινε εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα για πεπτικές αντιδράσεις β) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του γάδο-γάδο έγινε ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα για πεπτικές αντιδράσεις γ) από ουδέτερο ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του γάδο-γάδο έγινε εξαρτημένα ενισχυτικό ερέθισμα για πεπτικές αντιδράσεις δ) η οπτική εμφάνιση του γάδο-γάδο απέκτησε την δυνατότητα να προκαλεί ανεξάρτητες πεπτικές αντιδράσεις ε) από ανεξάρτητα προκλητικό ερέθισμα, η οπτική εμφάνιση του γάδο-γάδο έγινε εξαρτημένα ενισχυτικό ερέθισμα για πεπτικές αντιδράσεις.

α) επειδή κατάλαβε ότι το γάδο-γάδο είναι νόστιμο 201) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ. συναντά ένα (για αυτόν) περίεργο φαγητό που ονομάζεται «γάδο-γάδο». Αρχικά, η εμφάνιση αυτού του φαγητού δεν του προκαλεί καμία πεπτική αντίδραση, αλλά το δοκιμάζει και την δεύτερη φορά που το συναντά του προκαλεί όρεξη. Την δεύτερη φορά που βρήκε το ‘περίεργο’ φαγητό, η οπτική εμφάνιση του γάδο-γαδο προκάλεσε πεπτικές αντιδράσεις στον κο. Ρ: α) επειδή κατάλαβε ότι το γάδο-γάδο είναι νόστιμο β) επειδή είχε συνδέσει την εμφάνιση του γάδο-γάδο με τις χημικές ουσίες του φαγητού στο στόμα του γ) επειδή η εμφάνιση του γάδο-γάδο συσχετίστηκε με τις χημικές ουσίες του φαγητού στο στόμα του δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) και το β και το γ ισχύουν.

α) της χρονικής άθροισης αδύναμων ερεθισμάτων 202) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ. συναντά ένα (για αυτόν) περίεργο φαγητό που ονομάζεται «γάδο-γάδο». Αρχικά, η εμφάνιση αυτού του φαγητού δεν του προκαλεί καμία πεπτική αντίδραση, αλλά το δοκιμάζει και την δεύτερη φορά που το συναντά του προκαλεί όρεξη. Την δεύτερη φορά που βρήκε το ‘περίεργο’ φαγητό, το γάδο-γάδο είχε μια διαφορετική εμφάνιση από την πρώτη. Άρα, η πεπτική αντίδραση όταν ο κος Ρ. είδε το δεύτερο γάδο-γάδο είναι παράδειγμα: α) της χρονικής άθροισης αδύναμων ερεθισμάτων β) της γενίκευσης ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού γ) της συντελεστικής διάκρισης ερεθισμάτων δ) της επισκίασης ερεθισμάτων ε) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικού

203) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ   203) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ. συναντά ένα (για αυτόν) περίεργο φαγητό που ονομάζεται «γάδο-γάδο». Αρχικά, η εμφάνιση αυτού του φαγητού δεν του προκαλεί καμία πεπτική αντίδραση, αλλά το δοκιμάζει και την δεύτερη φορά που το συναντά του προκαλεί όρεξη. Λάτρης πλέον του γάδο-γάδο, ο κος. Ρ. βλέπει μια διαφήμιση στην τηλεόραση η οποία εστιάζει στην εικόνα μιας μεγάλης μερίδας γάδο-γάδο, η οποία του προκαλεί μια πεπτική αντίδραση. Αυτό το φαινόμενο είναι παράδειγμα: α) ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού της 2ης τάξης β) της γενίκευσης ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού γ) της συντελεστικής διάκρισης ερεθισμάτων δ) της επισκίασης ερεθισμάτων ε) της αυθόρμητης ανάκτησης αντανακλαστικού

α) ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού της 2ης τάξης 204) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ. συναντά ένα (για αυτόν) περίεργο φαγητό που ονομάζεται «γάδο-γάδο». Αρχικά, η εμφάνιση αυτού του φαγητού δεν του προκαλεί καμία πεπτική αντίδραση, αλλά το δοκιμάζει και την δεύτερη φορά που το συναντά του προκαλεί όρεξη. Στην προαναφερθείσα διαφήμιση, η εικόνα του γάδο-γάδο παρουσιάζεται μαζί με ένα λογότυπο για μια νέα εταιρεία, η «Gado-gado Fan». Την επόμενη φορά που το συναντάει, το λογότυπο αυτό προκαλεί κάποια πεπτική αντίδραση στον κο. Ρ. Αυτό το φαινόμενο είναι παράδειγμα:   α) ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού της 2ης τάξης β) της επισκίασης ερεθισμάτων γ) της συσχέτισης ερεθισμάτων με καθυστέρηση δ) ταυτόχρονης συσχέτιση ερεθισμάτων ε) συντελεστικής διάκρισης ερεθισμάτων

205) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ 205) Σε ένα ταξίδι στην Ινδονησία, ο κος. Ρ. συναντά ένα (για αυτόν) περίεργο φαγητό που ονομάζεται «γάδο-γάδο». Αρχικά, η εμφάνιση αυτού του φαγητού δεν του προκαλεί καμία πεπτική αντίδραση, αλλά το δοκιμάζει και την δεύτερη φορά που το συναντά του προκαλεί όρεξη. Η κα. Κ. μένει στην Ινδονησία για χρόνια και συχνά συναντά το γάδο-γάδο χωρίς να το δοκιμάσει. Τελικά το δοκιμάζει και το βρίσκει ευχάριστο, αλλά την επόμενη φορά που το βλέπει η οπτική εμφάνισή του δεν της προκαλεί πεπτικές αντιδράσεις. Αυτή η αναστολή στην δημιουργία ενός εξαρτημένου αντανακλαστικού μάλλον οφείλεται: α) στην επαναλαμβανόμενη παρουσίαση του ΕΟ όταν δεν παρουσιάζεται το ΕΑΠ β) στην διαδικασία διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων γ) στην επαναλαμβανόμενη παρουσίαση του ΕΟ όταν παρουσιάζεται το ΕΑΠ δ) στην πεποίθησή της ότι το γάδο-γάδο δεν είναι πραγματικά ωραίο ε) στην αυθόρμητη ανάκτηση ενός αντανακλαστικού.

206) Η δημιουργία ενός συγκεκριμένου αντανακλαστικού (π. χ 206) Η δημιουργία ενός συγκεκριμένου αντανακλαστικού (π.χ., κάποια αντίδραση προκαλείται από έναν ήχο 697,5 Hz, και όχι από έναν ήχο 1062,5 Hz): α) βασίζεται στην συσχέτιση ουδέτερων και προκλητικών ερεθισμάτων β) βασίζεται στην διαδικασία διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων γ) βασίζεται στην αλλαγή των προσδοκιών του υποκειμένου στις δύο συνθήκες δ) α και β ισχύουν ε) β και γ ισχύουν

207) Ο B. F. Skinner συμφώνησε με την άποψη των ψυχολόγων της θεωρίας ερεθίσματος-αντίδρασης ότι: α) η ψυχολογία πρέπει να αναφέρεται στην εξήγηση της συμπεριφοράς μόνο από φυσικά γεγονότα β) η ψυχολογία πρέπει να αναφέρεται στην εξήγηση της συμπεριφοράς μόνο από δημόσια παρατηρούμενα γεγονότα γ) όλη η συμπεριφορά προκαλείται αντανακλαστικά από ερεθίσματα δ) οι συμπεριφορές που δεν φαίνονται να προκαλούνται από ερεθίσματα, προκαλούνται από μικρά, λεπτά ερεθίσματα ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

208) Για το Skinner, ποιο ήταν το μέτρο ισχύος των δράσεων: α) η λανθάνουσα περίοδος ερεθίσματος-δράσης β) το μέγεθος της δράσης γ) η συχνότητα εμφάνισης της δράσης δ) όλα τα παραπάνω ισχύουν ε) μόνο το β και το γ ισχύουν.

209)Με την χρήση του συσσωρευτικού καταγραφέα, ο Skinner ανακάλυψε ότι η πιθανότητα εκδήλωσης μιας μορφής δράσης εξαρτάται: α) από τις προσδοκίες επιτυχίας του υποκειμένου β) από τη συσχέτιση ουδέτερων και προκλητικών ερεθισμάτων γ) από τις συνέπειες παρόμοιων δράσεων στο παρελθόν δ) από τη συνέπεια που θα επιφέρει η επόμενη δράση ε) από το επίπεδο μόρφωσης του υποκειμένου.

210) Ένα ενισχυτικό ερέθισμα:   α) ακολουθεί την εκδήλωση μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με παρόμοια μορφή β) ακολουθεί την εκδήλωση μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων ακριβώς με την ίδια μορφή γ) προηγείται της εκδήλωσης μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με παρόμοια μορφή δ) προηγείται της εκδήλωσης μιας μορφής δράσης και αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης δράσεων με ακριβώς την ίδια μορφή ε) δεν μπορεί ταυτόχρονα να λειτουργεί και ως προκλητικό ερέθισμα.

211) Η εξάλειψη της ενίσχυσης: α) είναι η διαδικασία κατά την οποία παύει η ενίσχυση μιας τάξης συντελεστικής συμπεριφοράς β) μπορεί να μην οδηγεί σε μείωση της συχνότητας εμφάνισης δράσεων γ) μπορεί να οδηγεί σε μια προσωρινή αύξηση στην συχνότητα εμφάνισης δράσεων δ) αυξάνει τη μεταβλητότητα της μορφής δράσεων ε) όλα τα παραπάνω ισχύουν.

212) Ένα περιστέρι ραμφίζει ένα πλήκτρο συχνά κατά την παρουσία ενός πίνακα του Picasso και σπάνια κατά την παρουσία ενός πίνακα του Monet. Η διάκριση αυτή οφείλεται στην: α) ενίσχυση δράσεων β) συσχέτιση προκλητικών ερεθισμάτων γ) γνώση του περιστεριού δ) εξάλειψη ενίσχυσης δράσεων ε) α και δ ισχύουν

213) Ένα περιστέρι ραμφίζει ένα πλήκτρο συχνά κατά την παρουσία ενός πίνακα του Picasso και σπάνια κατά την παρουσία ενός πίνακα του Monet. Στο παραπάνω παράδειγμα, ο πίνακας του Monet:   α) λειτουργεί ως εξαρτημένα προκλητικό ερέθισμα ΕΕΠ β) λειτουργεί ως διακριτικό ερέθισμα ΕΔ γ) λειτουργεί ως διακριτικό ερέθισμα ΕD δ) λειτουργεί ως ενισχυτικό ερέθισμα ΕΕ ε) δεν έχει καμία λειτουργία

  214) Η αναβίωση δράσεων: α) είναι η προσωρινή αύξηση της συχνότητας εμφάνισης δράσεων που οφείλεται στην εξάλειψη της ενίσχυσης β) είναι η εκ νέου εμφάνιση δράσεων που είχαν εξαφανιστεί λόγω εξάλειψης της ενίσχυσης γ) είναι η εκ νέου εμφάνιση δράσεων που είχαν εξαφανιστεί λόγω διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων δ) οφείλεται στη βραχυπρόθεσμη μνήμη ε) οφείλεται στη μακροπρόθεσμη μνήμη.

215) Η συμπτωματική ενίσχυση: α) είναι η μη πραγματική ενίσχυση β) είναι η συμβολική ενίσχυση γ) είναι μια επίδραση της καθυστέρησης στην ενίσχυση δ) είναι η ενίσχυση συμπτωμάτων ε) παρατηρείται μόνο στη συμπεριφορά ανθρώπων

216)Ποια από τις εξής συμπεριφορές δεν είναι παράδειγμα της συντελεστικής συμπεριφοράς: α) η σκέψη β) η αντίληψη γ) η ομιλία δ) η θλίψη ε) η φαντασία.

217)Ποιο (ή ποια) από τα ακόλουθα δεν ισχύει για την εξάλειψη της ενίσχυσης: α) είναι απαραίτητη για τη διαμόρφωση δράσεων β) μπορεί να αυξάνει τη μεταβλητότητα στη μορφή δράσεων γ) συνήθως αυξάνει προσωρινά τη συχνότητα εμφάνισης της μέχρι προσφάτως ενισχυμένης μορφής δράσης δ) καθορίζεται από τη λήθη ε) δεν οδηγεί απαραίτητα στην αλλαγή της συχνότητας εκδήλωσης δράσεων

218)Ποια (ή ποιες) από τις ακόλουθες διαδικασίες είναι πηγές νέων μορφών συμπεριφοράς, δηλαδή της επαγωγής δράσεων:   α) η αρχική ενίσχυση μιας μορφής δράσης β) η συσχέτιση προκλητικών και μη ερεθισμάτων γ) η εξάλειψη της ενίσχυσης μιας μορφής δράσης δ) η διαδικασία διαχωρισμού προκλητικών ερεθισμάτων ε) η χρονική άθροιση αδύναμων ερεθισμάτων

219)Ποιο (ή ποια) από τα ακόλουθα δεν έχει άμεση σχέση με την διαμόρφωση συμπεριφοράς: α) η εγγύτατη προσέγγιση της επιδιωκόμενης συμπεριφοράς β) τα προγράμματα ενίσχυσης εκατοστιαίας αναλογίας γ) η εξάλειψη της ενίσχυσης δ) η ενίσχυση ε) το μέγεθος της αντίδρασης στ) η επαγωγή δράσεων

220)Στο φαινόμενο της «επιλεκτικής προσοχής»: α) η προσοχή του ατόμου καθορίζει την αντίληψή του β) ορισμένα στοιχεία σύνθετων διακριτικών ερεθισμάτων προξενούν και αναστέλλουν την εκδήλωση δράσεων γ) το άτομο διακρίνει τους πίνακες του Picasso από αυτούς του Monet δ) τα ενδιαφέροντα του ατόμου καθορίζουν την προσοχή του ε) η προσοχή του ατόμου καθορίζεται από την βαθμιαία εξαφάνιση του ΕD και του ΕΔ

221)Στο αντανακλαστικό: α) το ΕΟ προκαλείται από το ΕΠ   221)Στο αντανακλαστικό: α) το ΕΟ προκαλείται από το ΕΠ β) Η Α προκαλείται από το ΕΠ γ) Η Α προξενείται από το ΕΠ δ) το ΕD προξενεί την εκδήλωση της Δ ε) Η A εμφανίζεται αμέσως πριν από το ΕΠ

222)Ο Watson πίστευε ότι: α) η σκέψη του ανθρώπου δεν είναι ένα σημαντικό φαινόμενο β) όλες οι συμπεριφορές προκαλούνται από πρότερα ερεθίσματα γ) η συμπεριφορά του ατόμου δεν έχει σχέση με το DNA του δ) τα συναισθήματα του ανθρώπου δεν μπορούν να διερευνηθούν επιστημονικά ε) ο Watson πίστευε όλα τα παραπάνω

223)Ποιο (ή ποια) από τα ακόλουθα δεν είναι παράδειγμα της ουσιαστικοποίησης: Ο Γιώργος δεν παει καλά στο σχολείο επειδή: α) έχει οριακή νοημοσύνη β) η δασκάλα του είναι αυστηρή μαζί του γ) είναι τεμπέλης δ) δεν έχει αρκετή αυτοεκτίμηση ε) είναι κακός μαθητής στ) έχει την διαταραχή ελλειματικής προσοχής-υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ)

224)Σύμφωνα με την συμπεριφοριστική προσέγγιση, ποιο (ή ποια) από τα ακόλουθα μπορεί να αποτελούν αιτία της συμπεριφοράς ενός ατόμου: α) ο νους του β) ο εγκέφαλός του γ) οι φίλοι του δ) η προσωπικότητά του ε) τα συναισθήματά του στ) οι σκέψεις του

225)Ποιο (ή ποια) από τα ακόλουθα δεν είναι ένα απαραίτητο στοιχείο μιας επιστημονικής παρατήρησης: α) αναφέρεται σε στοιχεία συμπεριφοράς που επαναλαμβάνονται β) αναφέρεται σε πράγματα που έχουν μια ύπαρξη ανεξάρτητα από την συμπεριφορά γ) συμβαίνουν στις αυστηρά ελεγχόμενες συνθήκες ενός εργαστηρίου δ) εμπεριέχουν τουλάχιστον μια ανεξάρτητη και μια εξαρτημένη μεταβλητή ε) αναφέρονται σε κάποια τάξη (ή συστηματική σχέση) μεταξύ μεταβλητών στ) οι συμπεριφορές παρατηρούνται δημόσια

226)Στην εκτεταμένη ατομική ανάλυση, χρησιμοποιούμε τα πειραματικά σχέδια πολλαπλού επιπέδου: α) αμέσως πριν από την φάση ανατροπής β) αμέσως μετά από την βασική φάση γ) όταν οι επιδράσεις της ανεξάρτητης μεταβλητής δεν ανατρέπονται δ) όταν οι επιδράσεις της ανεξάρτητης μεταβλητής δεν γενικεύονται μεταξύ ατόμων του ιδίου βιολογικού είδους ε) όταν οι επιδράσεις της ανεξάρτητης μεταβλητής δεν γενικεύονται μεταξύ ατόμων του ίδιου βιολογικού είδους στ) όταν οι επιδράσεις της εξαρτημένης μεταβλητής δεν γενικεύονται μεταξύ ατόμων διαφόρων βιολογικών ειδών