Η φροντίδα του άρρωστου παιδιού ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ Η φροντίδα του άρρωστου παιδιού Αμοιρίδης Δαμιανός Παππάς Παυσανίας Δασκαλάκη Μαρία Γούναρη Μαρίνα

Βασικά χαρακτηρίστηκα του παιδιατρικού νοσηλευτή (1) Να γνωρίζει καλά το ιστορικό Ένα παιδί έχει διαφορετικές ανάγκες από έναν ενήλικα. Βασικώς στόχος του νοσηλευτή είναι να βρίσκει τις ιδιαιτερότητες κάθε περιστατικού και να εστιάζει στις ανάγκες του παιδιού. Πρέπει να έχει υπόψη του κάθε παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει θετικά η αρνητικά τη νοσηλεία του παιδιού π.χ. την εθνικότητα, τις παραδόσεις, την μορφή της οικογενείας του (πυρηνική, εκτεταμένη ή και τη μη ύπαρξη οικογενείας). Να είναι σε θέση να προσεγγίσει το παιδί Το παιδί έχει συνηθίσει στο ασφαλές οικογενειακό του περιβάλλον που θεώρει ως αυθεντία, κυρίως στις πιο μικρές ηλικίες. Ένας νοσηλευτής έρχεται να καταρρίψει αυτή την αυθεντία, έρχεται να πάρει τη θέση του γονέα και να παρέχει αφέλεια μέσω της ειλικρίνειας,της ευγένειας,της στοργής και της σωστής συμπεριφοράς. Δηλαδή απώτερος στόχος είναι να δοθεί η ευκαιρία στο παιδί να νιώσει άνετα, ώστε ο νοσηλευτής να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα τους φόβους και τα προβλήματά του.

Βασικά χαρακτηρίστηκα του παιδιατρικού νοσηλευτή (2) Να μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη Πολύ σημαντικό είναι ο νοσηλευτής να είναι ο άνθρωπος νοσηλευτής. Πρέπει λοιπόν  ο νοσηλευτής να συνεργάζεται με το παιδί και την οικογένεια, για να εκτιμήσει τις ανάγκες τους και  να σχεδιάζει παρεμβάσεις, ώστε το τελικό πλάνο φροντίδας να είναι αυτό που πραγματικά ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παιδιού.Το νοσηλευτικό προσωπικό μπορεί να χρησιμοποιήσει τις ζωγραφιές των παιδιών, ιστορίες, ποίηση και άλλα μέσα δημιουργικής έκφρασης, ώστε να ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με τις σκέψεις, τους φόβους και την κατανόηση των γεγονότων μεγιστοποιώντας τα οφέλη της νοσηλείας. Να διαθέτει χαρακτήρα Ο νοσηλευτής επειδή είναι ο πρώτος επαγγελματίας υγείας που έρχεται σε επαφή με το παιδί πρέπει να έχει: αυτογνωσία άριστη επαγγελματική ικανότητα ισχυρή προσωπικότητα συναισθηματική ωριμότητα, καλή επικοινωνία, πρωτοβουλία ικανότητα να αναγνωρίζει και να ερμηνεύει τη στάση και τη συμπεριφορά των άρρωστων παιδιών 

Βασικά χαρακτηρίστηκα του παιδιατρικού νοσηλευτή (3) Να σχεδιάζει πρόγραμμα υγείας Ανεξάρτητα από το αναγνωρισμένο πρόβλημα, ο ρόλος του νοσηλευτή είναι να σχεδιάζει ένα πρόγραμμα υγείας που θα αφορά κάθε πλευρά της ανάπτυξης και της εξέλιξης του παιδιού και θα έχει σχέση με τη διατροφή, την ανοσοποίηση, την ασφάλεια, τη φροντίδα των δοντιών, την ανάπτυξη, την κοινωνικοποίηση, την πειθαρχεία ή το σχολείο και να παραπέμπει την οικογένεια και σε άλλες υπηρεσίες παροχής φροντίδας υγείας.

Αντιμετώπιση προς τον ειδικό Ορθή ενημέρωση Σοβαρές ασθένειες απαιτούν συχνή παρακολούθηση από ειδικούς ΌΧΙ ΙΝΤΕΡΝΕΤ , ΌΧΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΟΙΚΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Αντιμετώπιση προς το παιδί Πρέπει να : Είναι απόλυτα ειλικρινής Αντιμετωπίζουν με ισότητα τα μέλη Να αφήνουν τα παιδιά να παίρνουν πρωτοβουλίες

Πρέπει να μην : Αντιμετωπίζουν το παιδί σαν “κατά φαντασία ασθενή” Είναι αυταρχικοί Είναι υπερπροστατευτικοί

Βιβλιογραφία Hockenberry, J.M. & Wilson, D. (2011). Παιδιατρική Νοσηλευτική: θεμελιώδεις γνώσεις για τη φροντίδα του παιδιού σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης. 8η έκδοση. Αθήνα: Εκδόσεις ΒΗΤΑ. McEwen, M., & Wills, M.E. (2004). Νοσηλευτικές θεωρίες. 1η έκδοση. Αθήνα: Εκδόσεις ΒΗΤΑ. Mikkelsen, G., & Frederiksen, K. (2011). Family-centred care of children in hospital-a concept analysis. Journal of Advanced Nursing, 67(5), 1152-1162. Ζυγά Σοφία και συνεργάτες, 2013, Εισαγωγή στη Νοσηλευτική Επιστήμη, Εκδόσεις ΒΗΤΑ medical arts. Μαγγείρη Ε. Σταυρούλα, Γκινή Δ. Ιωάννα, 2012, Ο ρόλος του νοσηλευτή κατά τη διάρκεια νοσηλείας του παιδιού στο νοσοκομείο και η σχέση του με την οικογένεια, Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ιδρυμα Θεσσαλονικης Σχολη Επιστημων Υγειας Και Προνοιας Τμημα Νοσηλευτικης Παπάζογλου, Θ. και συν. (2004). Επίδραση ειδικού ενημερωτικού εντύπου στη συμπεριφορά νοσηλευόμενων παιδιών και στάθμιση υπηρεσιών υγείας σε παιδιατρικό τμήμα. Παιδιατρική, 67(5), 336-342.