Κριτήρια στη λήψη αποφάσεων για Ενεργειακό Σχεδιασμό Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕ Κριτήρια στη λήψη αποφάσεων για Ενεργειακό Σχεδιασμό

Εδαφολογικά - Τεχνολογικά Δημιουργία κριτηρίων Η δημιουργία κριτηρίων πρέπει να είναι εύστοχη και πλήρης προκειμένου να οδηγεί σε αποτελέσματα ικανοποιητικά και να αποτελεί βάση σύγκλισης των διαφορετικών απόψεων από τους αποφασίζοντες. Παράδειγμα: Χωροθέτηση περιοχών για ανάπτυξη εγκαταστάσεων ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Τα κριτήρια γενικά προσδιορίζονται στη βάση αξιολόγησης τους όπως: Χωροταξικά Περιβαλλοντικά Εδαφολογικά - Τεχνολογικά

Χωροταξικά κριτήρια Αποκλεισμού Περιοχών Τα κριτήρια αποκλεισμού περιοχών προσδιορίζονται σαν ένα σύνολο κριτηρίων που οριοθετούν περιοχές που διαθέτουν ενεργειακό δυναμικό (Αιολικό, Υδρο, Βιομάζα, κλπ) δυναμικό αλλά η ύπαρξη - αποδοχή και μόνο ενός των κριτηρίων αυτών αποκλείει την εγκατάσταση μονάδων. Τα κριτήρια αποκλεισμού δημιουργούν μία διχοτομία στο σύνολο της υπό εξέταση περιοχής και τη διαχωρίζουν σε δύο σύνολα: α) στο σύνολο των εκτάσεων προς αξιοποίηση για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από μετατροπή της π.χ αιολικής και β) στο σύνολο των εκτάσεων όπου δεν είναι δυνατή η προαναφερθείσα αξιοποίηση αιολικού δυναμικού, λόγω αποδοχής έστω και ενός των κριτηρίων αποκλεισμού.

Με τον όρο Χωροταξικά κριτήρια αποκλεισμού προσδιορίζουμε τα κριτήρια εκείνα που αποκλείουν ζώνες της εξεταζόμενης περιοχής εντός των οποίων απαγορεύεται η χωροθέτηση π.χ αιολικών μονάδων και έχουν να κάνουν με τις ασύμβατες χρήσεις και τις ελάχιστες αποστάσεις που πρέπει να τηρούν οι αιολικές εγκαταστάσεις από συγκεκριμένες δραστηριότητες και περιοχές. Περιβαλλοντικά κριτήρια αποκλεισμού προσδιορίζουμε τα κριτήρια εκείνα που αποκλείουν ζώνες της εξεταζόμενης περιοχής για εγκατάσταση αιολικών μονάδων για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος.

Πίνακας: Χωροταξικά κριτήρια Αποκλεισμού Περιοχών ΧΑ Θεσμικής ασυμβατότητας Χ.Β1.1 Γειτνίασης με αρχαιολογικούς χώρους ΧΒ.1.2 Γειτνίασης με δασικές περιοχές ΧΒ.1.3 Γειτνίασης με περιοχές παραγωγικής δραστηριότητας ΧΒ.1.4 Γειτνίασης με οικιστικές περιοχές ΧΒ.1.5 Εγκατάστασης σε αιγιαλό

Κριτήρια Θεσμικής ασυμβατότητας Στην κατηγορία περιλαμβάνονται τα κριτήρια που απαγορεύουν την εγκατάσταση εγκαταστάσεων εντός συγκεκριμένων και σαφώς προσδιορισμένων και οριοθετημένων περιοχών όπως: Αστικά κέντρα, οικιστικές δραστηριότητες, οδικοί Άξονες, σιδηροδρομικές γραμμές, αεροδρόμια, λιμένες Αρχαιολογικοί χώροι Τα κριτήρια αυτά υπαγορεύονται από κυρίως ένα θεσμικής ασυμβατότητας πλαίσιο αλλά αποτελούν πρακτικά και μία κοινώς αποδεκτή απαγόρευση για όλους τους εμπλεκομένους. Τα κριτήρια της ομάδας αυτής αποτελούν το πρώτο βήμα π.χ αλγορίθμου και καθορίζουν που δεν μπορεί να αναπτυχθεί τι. Είναι οι περιοχές, εκτός αστικών κέντρων και περιοχών υποδομών και καθορίζονται ως ειδικές στο πλαίσιο ειδικών νομικών καθεστώτων με σκοπό την προστασία τους ή στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της χώρας.

Κριτήρια Γειτνίασης Ο σχεδιασμός ανάπτυξης ενεργειακών εγκαταστάσεων σε περιοχή με αξιόλογο ενεργειακό δυναμικό σκοπό έχει τον εντοπισμό κατάλληλων περιοχών που θα επιτρέπουν ανάλογα με τις χωροταξικές ιδιαιτερότητές τους αφενός τη δημιουργία βιώσιμων εγκαταστάσεων ενέργειας και αφετέρου την αρμονική ένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον και στο τοπίο. Οι αποστάσεις των εγκαταστάσεων από συγκεκριμένες περιοχές ειδικού ενδιαφέροντος ή ειδικό καθεστώς χρήσεων γης αποτελεί συχνά αιτία σύγκρουσης απόψεων στους εμπλεκομένους. Η υιοθέτηση του κριτηρίου γειτνίασης με τις περιοχές αυτές αποτελεί βασική παράμετρο προσέγγισης στον ενεργειακό σχεδιασμό περιοχής που περιλαμβάνει εγκαταστάσεις ΑΠΕ.

Κριτήρια χωροθέτησης (Περιβαλλοντικά – Χωροταξικά) Τα περιβαλλοντικά κριτήρια είναι τα κριτήρια που καθορίζουν το βαθμό επιρροής της νέας εγκατάστασης στο φυσικό περιβάλλον του ανθρώπου. Η μεταβολή που επέρχεται στο περιβάλλον από την όποια αλλαγή των χαρακτηριστικών του λόγω της σημαντικής επέμβασης, επηρεάζει την αισθητική, την υγεία και της δραστηριότητες του ανθρώπου. Oι επιπτώσεις στο περιβάλλον από την υπό εξέταση δραστηριότητα είναι κάτι υποκειμενικό και δύσκολα μπορούν να τεθούν κοινά αποδεκτοί κανόνες για σύγκλιση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κλίμακα, το τοπίο, τη φύση και τον πολιτισμό της κάθε περιοχής. Η επιλογή των περιβαλλοντικών κριτήριων είναι, λόγω της φύσης τους, δύσκολη. Η υψηλή αβεβαιότητα σε συνδυασμό με την έντονα ποιοτική και υποκειμενική φύση τους, καθιστά δυσχερή τον προσδιορισμό τους. Είναι απαραίτητο να γίνει προσπάθεια για αποδόμηση του περιβαλλοντικού κριτηρίου σε περισσότερες συνιστώσες. Κάθε τέτοια συνιστώσα θα πρέπει να μπορεί άμεσα να αποτιμηθεί και χαρακτηριστεί με βάση συγκεκριμένους δείκτες.

Οπτική όχληση Ως βασικό περιβαλλοντικό κριτήριο είναι από τους περισσότερους μελετητές και πολλές φορές το κυρίαρχο για την απόρριψη μίας εγκατάστασης, λόγω αντίδρασης των τοπικών παραγόντων, η οπτική όχληση και η γενική προσβολή του φυσικού τοπίου. Η οπτική όχληση που μπορεί να προκαλεί π.χ ένα αιολικό πάρκο είναι κάτι υποκειμενικό και επηρεάζεται η όποια προσπάθεια για θεσμοθέτηση κανόνων αποδοχής από πολλούς παράγοντες. Από έρευνες προκύπτει ότι κάποιος που είναι ευνοϊκά διατεθειμένος απέναντι στην ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, αποδέχεται τις Α/Γ και οπτικά πολύ πιο εύκολα από κάποιον που είναι αρνητικός εξαρχής. Επίσης προκύπτει ότι τα αιολικά πάρκα είναι πιο αποδεκτά από αισθητικής άποψης σε ανθρώπους που είναι ενημερωμένοι για τα οφέλη που προέρχονται από τη χρήση τους. Από μία σύγκριση μεταξύ ενός θερμικού σταθμού παραγωγής και ενός αιολικού πάρκου είναι φανερό ότι η οπτική όχληση που προκύπτει από το πρώτο είναι εμφανώς και αντικειμενικά πολύ μεγαλύτερη. Δεδομένου βεβαίως ότι οι Α/Γ είναι κατ' ανάγκη ορατές από απόσταση, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε τόπου εγκατάστασης και να γίνεται προσπάθεια ενσωμάτωσης τους στο τοπίο.

Θόρυβος Ο θόρυβος που προέρχεται π.χ από τις Α/Γ αποτελεί ένα περιβαλλοντικό κριτήριο που καθορίζει σε κάποιο βαθμό την αποδοχή ή όχι αιολικών εγκαταστάσεων σε μία περιοχή. Το επίπεδο του αντιληπτού θορύβου από μία Α/Γ σύγχρονων προδιαγραφών σε απόσταση 200 μέτρων, είναι μικρότερο από αυτό που αντιστοιχεί στο επίπεδο θορύβου περιβάλλοντος μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Με δεδομένη τη νομοθετημένη απαίτηση να εγκαθίστανται οι Α/Γ σε ελάχιστη απόσταση 500 μέτρων από τους οικισμούς, το επίπεδο είναι ακόμη χαμηλότερο. Επιπλέον, στις ταχύτητες ανέμου που λειτουργούν οι Α/Γ ο φυσικός θόρυβος υπερκαλύπτει οποιονδήποτε θόρυβο που προέρχεται από τις ίδιες. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τη τελική θέση που συνήθως εγκαθίστανται τα αιολικά πάρκα για να έχουν καλύτερη απόδοση, μπορούμε να πούμε ότι τα αιολικά πάρκα δεν προκαλούν: αύξηση της υπάρχουσας στάθμης θορύβου εκτός των ορίων τους και ακόμη περισσότερο σε κατοικημένες περιοχές έκθεση ανθρώπων σε υψηλή στάθμη θορύβου.

Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία Kριτήριο που επηρεάζει το φυσικό περιβάλλον και σχετικό με την υγεία του ανθρώπου είναι εκπεμπόμενη ακτινοβολία από τις Α/Γ. Όπως γνωρίζουμε και από την περιγραφή των τμημάτων της Α/Γ, τα μόνα υποσυστήματα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι «εκπέμπουν» ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία χαμηλού επιπέδου, είναι η ηλεκτρογεννήτρια και ο μετασχηματιστής. Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της ηλεκτρογεννήτριας και του μετασχηματιστή είναι εξαιρετικά ασθενές και περιορίζεται σε μια πολύ μικρή απόσταση γύρω από το κέλυφος της Α/Γ που είναι τοποθετημένο τουλάχιστον 40-50 μέτρα πάνω από το έδαφος. Για το λόγο αυτό δεν υφίσταται πραγματικό θέμα έκθεσης στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ούτε καν στη βάση της Α/Γ. Δεν υπάρχει εκπομπή ραδιενέργειας η ακτινοβολιών άλλου τύπου από τις Α/Γ κατά τη λειτουργία τους.

Μικροκλίμα, χλωρίδα και πανίδα Η επιρροή της εγκατάστασης ενεργειακών μονάδων στο μικροκλίμα και στην πανίδα της περιοχής εξετάζεται με το κριτήριο αυτό. Από τη βιβλιογραφία προκύπτει ότι το οι εγκαταστάσεις π.χ αιολικών μονάδων σε περιοχή δεν επηρεάζουν το μικροκλίμα. Άλλες όμως όπως μεγάλα Υδρο, ή Θερμοηλεκτρικοί σταθμοί κ.α έχουν μεγάλη επιρροή Σχετικά με τις επιπτώσεις π.χ στην ορνιθοπανίδα από τις Α/Γ, προκύπτει από μελέτες που έχουν γίνει σε ευρωπαϊκές χώρες, ότι οι Α/Γ δεν προκαλούν ιδιαίτερο πρόβλημα. Ασφαλώς βέβαια, το θέμα της προστασίας του πληθυσμού των πουλιών σε ευαίσθητες οικολογικά και προστατευόμενες περιοχές έχει βαρύνουσα σημασία και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη φάση σχεδιασμού και χωροθέτησης του αιολικού πάρκου.

Εκπομπές ρυπογόνων αερίων Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα είναι αυτό του φαινομένου του θερμοκηπίου. Τα κυριότερα αέρια που ευθύνονται για το φαινόμενο αυτό είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο, οι χλωροφθοράνθρακες και το υποξείδιο του αζώτου. Τα αέρια αυτά εκλύονται στην ατμόσφαιρα, ως αποτέλεσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπου και συσσωρεύονται με αυξανόμενο ρυθμό. Στη συνέχεια απορροφούν την υπέρυθρη ακτινοβολία με αποτέλεσμα να σχηματίζεται ένα αέριο στρώμα που εμποδίζει τη θερμοκρασία να διαφύγει στο διάστημα. Υπολογίζεται ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλείται κατά το ήμισυ από το διοξείδιο του άνθρακα και κατά το άλλο ήμισυ από τα υπόλοιπα αέρια.

NOx: οξείδια του αζώτου, ΡΜ10: μικροσωματίδια Αποφυγή εκλυόμενων ρύπων(gr)/KWh συμβατικών πηγών & ΑΠΕ Υποκατάσταση Αποφυγή εκλυόμενων ρύπων gr/KWh από ηλιακή ενέργεια CO2 SO2 NOX ΡΜ10 Λιγνίτη 1.482 1-1,8 1,17-1,23 1,1 Πετρελαίου 830 3,5 1,5 0,34 Φυσικού αερίου 475 0,017 0,6 - Μέσου ενεργειακού μείγματος χώρας (2008) 1.017 CO2: διοξείδιο του άνθρακα, SO2: διοξείδιο του θείου NOx: οξείδια του αζώτου, ΡΜ10: μικροσωματίδια

Χρήση γης Οι εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας καταλαμβάνουν κάποιο έδαφος. Το έδαφος που απαιτείται για τα ενεργειακά συστήματα αποτελεί σημαντικό κριτήριο αξιολόγησης των επενδύσεων αυτών. Το περιβάλλον και η χρήση της γης επηρεάζεται άμεσα από το έδαφος που καταλαμβάνεται από τη δραστηριότητα για παραγωγή ενέργειας. Η χρήση γης μπορεί να συμπεριληφθεί στα κοινωνικά κριτήρια για αξιολόγηση ενεργειακών συστημάτων. H Ποιότητα ζωής των ανθρώπων επηρεάζεται από τα ενεργειακά συστήματα δεδομένου ότι θα μπορούσε η καταλαμβανόμενη έκταση για ενεργειακές επενδύσεις να έχει χρησιμοποιηθεί για δημιουργία άλλων δραστηριοτήτων. Οι επεμβάσεις στο τοπίο για δημιουργία υποδομών απαραίτητων για τη λειτουργία ενεργειακών συστημάτων αποσταθεροποιεί τη χλωρίδα, την πανίδα και το οικοσύστημα γενικά. Διαφορετικά ενεργειακά συστήματα καταλαμβάνουν διαφορετικές εκτάσεις ενώ το προϊόν είναι το ίδιο «ενέργεια». Παράδειγμα οι απαιτήσεις σε έκταση για παραγωγή ενέργειας από βιομάζα όπου οι απαιτήσεις σε έκταση είναι πολύ μεγάλες. Η χρήση γης είναι απαραίτητο κριτήριο στη λήψη αποφάσεων στον ενεργειακό σχεδιασμό, (Km2 / kWh)

Οικονομικά κριτήρια Κόστος επένδυσης. Το κόστος επένδυσης είναι από τα ισχυρότερα χρησιμοποιημένα οικονομικά κριτήρια για αξιολόγηση τα ενεργειακών συστημάτων. Περιλαμβάνει τις δαπάνες σχετικά με: αγορά του εξοπλισμού, εγκαταστάσεων, δημιουργία υποδομών(πρόσβαση, δίκτυα), μελέτες, συντήρηση εξοπλισμού. II. Κόστος λειτουργίας συντήρησης Οι δαπάνες λειτουργίας συντήρησης αποτελούνται από δύο μέρη. Πρώτο δαπάνες για αμοιβές υπαλλήλων και δαπάνες λειτουργίας ενεργειακών συστημάτων. Επίσης το κόστος συντήρησης που στοχεύει στην παράταση ζωής των ενεργειακών συστημάτων και αποφυγή βλαβών που μπορούν να οδηγήσουν στην αναστολή λειτουργίας των ενεργειακών μονάδων. Οι δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης διαιρούνται επίσης σε δύο υποκατηγορίες, σε σταθερές και μεταβλητές. III. Καθαρή παρούσα αξία (NPV) Η Καθαρά Παρούσα Αξία ορίζεται ως η παρούσα αξία των ετήσιων εσόδων μείον τη παρούσα αξία των ετήσιων εξόδων, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων. Είναι μια τυποποιημένη μέθοδος προσδιορισμού της χρονική αξίας του χρήματος για αξιολόγηση μακροπρόθεσμων ενεργειακών προγραμμάτων.

IV. Χρόνος ανάκτησης κεφαλαίου Ορίζεται ως το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να καλυφθεί η δαπάνη της αρχικής επένδυσης από τις ετήσιες ταμειακές ροές μετά φόρων. Το κριτήριο εφαρμόζεται ευρέως, καθώς κατά μία έννοια εκφράζει το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το επενδυμένο κεφάλαιο βρίσκεται «υπό κίνδυνο». Όσο μικρότερη είναι η περίοδος ανάκτησης του κεφαλαίου τόσο ασφαλέστερη θεωρείται η επένδυση. V. Κόστος καυσίμου Το κόστος καυσίμου αναφέρεται στο κεφάλαιο που ξοδεύεται για παροχή πρώτης ύλης (πετρέλαιο, αέριο, πυρηνικά καύσιμα) απαραίτητης για παραγωγής ενέργειας από τη λειτουργία συστημάτων ενεργειακού ανεφοδιασμού. Οι δαπάνες καυσίμων ποικίλουν αρκετά μεταβαλλόμενες στα διαφορετικά χρονικά διαστήματα και περιοχές ως αποτέλεσμα διάφορων αιτίων, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων ζήτησης, παραγωγής και πολιτικής.

VI. Αξία Ηλεκτρικής ενέργειας Αξία Ηλεκτρικής ενέργειας είναι η αξία του «προϊόντος», της παραγόμενης δηλαδή ενέργειας από τις ενεργειακές μονάδες. Θεωρείτε ως τα κριτήριο αξιολόγησης της οικονομικής τους απόδοσης από την άποψη των καταναλωτών. Κυβερνήσεις, επενδυτές, παραγωγοί και καταναλωτές έχουν διαφορετικές απόψεις, απαιτήσεις για την αξία της ηλεκτρικής ενέργειας VII. Συνεισφορά στην τοπική οικονομία Είναι ένα σημαντικό κριτήριο αξιολόγησης για την ανάπτυξη επενδύσεων σε περιφερικό επίπεδο και αφορά αποκλειστικά τις επενδύσεις στις ΑΠΕ, καθότι ποσοστό 3% των ακαθάριστων εσόδων από τις πωλήσεις της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας αποδίδεται στους ΟΤΑ στα γεωγραφικά όρια των οποίων ανήκει ο σταθμός παραγωγής. VIII. Εγχώρια τοπική προστιθέμενη αξία Τέλος ο δείκτης της τοπικής προστιθέμενης αξίας, δηλαδή το κόστος των τοπικών εισροών παραγωγής ή οποιουδήποτε παραγωγικού συστήματος προς το συνολικό κόστος παραγωγής και λειτουργίας, σε εκατοστιαία αναλογία, αποδίδει ως κριτήριο στην αξιολόγηση επενδύσεων ενεργειακού περιεχομένου σε περιφερειακό επίπεδο.

Κοινωνικά κριτήρια Αποτελούνται ουσιαστικά από όλες τις παραμέτρους που έχουν επιπτώσεις στις κοινωνικές δομές, σχέσεις και δράσεις της περιοχής ανάπτυξης ενεργειακών εγκαταστάσεων. Οι κοινωνικές πτυχές ήταν σίγουρα τα σημαντικότερα κριτήρια για αποδοχή των ενεργειακών συστημάτων κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών. Oι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ενεργειακών μονάδων, η αποδοχή της τοπικής κοινωνίας, οι συγκρούσεις με τον παραδοσιακό πρότυπο ζωής της περιοχής οι επιπτώσεις στην απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη αποτελούν παράγοντες κριτηρίων κοινωνικοί.

Κοινωνική αποδοχή Η κοινωνική αποδοχή εκφράζει τη σύνοψη των απόψεων του τοπικού πληθυσμού που αφορούν τα ενεργειακά συστήματα, σχετικά με την υποτιθέμενη πραγματοποίηση τους, από τη σκοπιά του καταναλωτή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το κριτήριο διότι οι απόψεις των κατοίκων και των ομάδων πίεσης μπορεί να επηρεάσουν ουσιαστικά το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την ολοκλήρωση ενός ενεργειακού προγράμματος. Η κοινωνική αποδοχή είναι κριτήριο μη μετρήσιμο αριθμητικά και αποτελεί ποιοτικό κριτήριο. Δημιουργία θέσεων εργασίας Τα συστήματα ενεργειακού ανεφοδιασμού απασχολούν εργαζομένους ανάλογα με την εκάστοτε τεχνολογία, κατά την κατασκευή τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, και τη λειτουργία μέχρι την αποδόμηση τους. Οι τοπικές κοινωνίες όπου υπάρχουν ενεργειακές μονάδες βασίζουν την ανάπτυξη και την ευημερία τους σε αυτές για πολλές δεκαετίες. Βιώσιμες ενεργειακές μονάδες που δημιουργούν περισσότερες θέσεις εργασίας βελτιώσουν την ποιότητα διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού. Στη διαδικασία λήψης αποφάσεων των τοπικών παραγόντων, η δημιουργία θέσεων εργασίας σε ενεργειακές επενδύσεις επιλέγεται αναπόφευκτα για την αξιολόγηση της συνεισφοράς τους.

Κοινωνικές παροχές Οι κοινωνικές παροχές αποτέλεσαν πολύ σημαντικά κριτήρια για τη ζωή των ανθρώπων κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών. Τα κριτήρια εκφράζουν την κοινωνική εξέλιξη στις τοπικές κοινωνίες κατά την εγκατάσταση μιας ενεργειακής επένδυσης, ειδικότερα σε λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές. Με την αξιοποίηση των ΑΠΕ για παραγωγή ενέργειας μεγάλα οικονομικά και κατ΄ επέκταση κοινωνικά οφέλη για τους τοπικούς πληθυσμούς είναι τα έσοδα των ΟΤΑ στα όρια των οποίων αναπτύσσονται οι επενδύσεις αυτές.

Τεχνικά - Τεχνολογικά κριτήρια Αποδοτικότητα Η αποδοτικότητα ενός ενεργειακού συστήματος αναφέρεται στην αξιοποιήσιμη ποσότητα ενέργειας που μπορούμε να πάρουμε από μια συγκεκριμένη πηγή(καύσιμο, ΑΠΕ). Ο συντελεστής αποδοτικότητας για αξιολόγηση ενός ενεργειακού συστήματος είναι η αναλογία της παραγόμενης ενέργειας από το σύστημα σε σχέση με την ενέργεια εισαγωγής. Έχει αποδειχθεί ότι η βελτίωση της αποδοτικότητας σε σχέση με την αξιοπιστία και το χαμηλό κόστος του παραγόμενου προϊόντος(ενέργεια) για αξιόλογες ενεργειακές μονάδες, είναι ο οικονομικά βέλτιστος συνδυασμός. Αξιοπιστία Η αξιοπιστία των ενεργειακών συστημάτων ορίζεται ως η ικανότητα του συστήματος να αποδίδει, στη βάση της σχεδίασης του, αξιόπιστη λειτουργία υπό καθορισμένες συνθήκες για συγκεκριμένο διάστημα και αντοχή κατά βλαβών και φθοράς. Η αξιοπιστία των συστημάτων έχει σημαντικό ρόλο στον τομέα της ενέργειας. Η ποιότητα του εξοπλισμού, η συντήρησή του, η πηγή ενέργειας, ο σχεδιασμός του ενεργειακού συστήματος και ό τρόπος χρήσης του έχουν μεγάλο ρόλο στην αξιοπιστία του.

Διαθεσιμότητα Σημαντικό κριτήριο αξιολόγησης ενεργειακών επενδύσεων είναι η διαθεσιμότητα του ενεργειακού πόρου που τροφοδοτεί το σύστημα, είτε πρόκειται για καύσιμο (στερεό υγρό, αέριο), είτε για ανανεώσιμη πηγή (άνεμος, ήλιος, υδροδυναμικό, βιομάζα). Στο κριτήριο αυτό μπορεί επίσης να ενταχθεί η δυνατότητα απόκρισης του συστήματος στο μέγιστο φορτίο και να αποτελέσει κριτήριο βέλτιστης διαθεσιμότητας μεταξύ διαφόρων σεναρίων. Ωριμότητα Η τεχνική ωριμότητα είναι κριτήριο αξιολόγησης της εφαρμοσμένη τεχνολογία των ενεργειακών συστημάτων. Ο βαθμός ωριμότητας της τεχνολογίας προσδιορίζει πόσο είναι διαδεδομένη η τεχνολογία σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και πόσο κοντά στα θεωρητικά όρια της αποδοτικότητας του.

Επιλογή των κριτήριων Υπάρχει μεγάλος αριθμός κριτήριων για αξιολόγηση ενεργειακών συστημάτων στη διεθνή βιβλιογραφία. Είναι επίσης σαφές ότι τα περισσότερα κριτήρια δεν αποτελούν πάντοτε τη βέλτιστη λύση στη λήψη αποφάσεων για βιώσιμη ενεργειακή πολιτική. Αντιθέτως, τα λιγότερα κριτήρια λειτουργούν ευεργετικά στην αξιολόγηση των ενεργειακών συστημάτων. Επανάληψη και σχετικότητα μεταξύ των κριτηρίων, παρατηρείται σε πολλές των περιπτώσεων που μπορεί να δημιουργεί ασάφειες και αντικρουόμενες απόψεις στους εμπλεκομένους.

Μεθοδολογία επιλογής κριτηρίων