Αφού μελετήσαμε τις παραγράφους 11-16, του τρίτου κεφαλαίου,του δεύτερου βιβλίου του Ξενοφώντα και τα ερμηνευτικά σχόλια του βιβλίου και αφού διενεργήσαμε διαδικτυακή έρευνα,συνθέσαμε το παρακάτω κείμενο στο οποίο καταγράφονται ανάλογες μεθοδεύσεις άλλων τυραννικών καθεστώτων από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Μάχη του Μαραθώνα (6ος αι.πΧ.) Η μάχη του Μαραθώνα υπήρξε μια απο τις κορυφαίες στιγμέσ της Αθηναικής ιστορίας.Βασικός συντελεστής σε αυτή την επιτυχία ήταν το πολίτευμα της Αθήνας, το οποίο είχε εγκαθιδρυθεί απο τον Κλεισθένη λιγότερο απο δυο δεκαετίες πριν απο την Περσική εισβολή του 490 π.χ.Οι πολιτικές εξελίξεις που συνδέθηκαν με την εμφάνιση του νέου Αθηναικού Πολιτεύματος αξίζουν ιδιαίτερης αναφοράς, όχι μόνο για την κατανόηση της στρατιωτικής οργάνωσης των Αθηναίων εκείνη την εποχή , αλλά και γιατί το πολίτευμα αυτό συνετέλεσε στην υλοποίηση του μεγαλύτερου επιτεύγματος της Αρχαίας Ελλάδας , τη δημιουργία ελεύθερων ανθρώπων όπως οι οπλίτες του Μαραθώνα . Η Αθήνα, την εποχή της μάχης του Μαραθώνα, ζούσε ακόμα στον απόηχο σημαντικών πολιτικών αλλαγών, οι οποίες είχαν επηρεάσει την κοινωνική και στρατιωτική της οργάνωση και είχαν θέσει τις βάσεις για τη μελλοντική αθηναϊκή κυριαρχία στην Ελλάδα. Κατά το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ. στην πολιτική ζωή της Αθήνας κυριάρχησε ο τύραννος Πεισίστρατος. Μετά τον θάνατο του, το 528 π.Χ., τον διαδέχθηκαν οι γιοι του Ιππίας και Ιππαρχος. Ηδη όμως από τα πρώτα χρόνια της εξουσίας τους το τυραννικό καθεστώς μεταβλήθηκε.Ενώ ο Πεισίστρατος ζούσε ως απλός πολίτης, προσπαθώντας να μη θίγει τις ευαισθησίες των Αθηναίων με προκλητική συμπεριφορά, οι γιοι του περιστοιχίστηκαν από πλήθος προσώπων, κυρίως καλλιτέχνες και ποιητές. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν δημιούργησε αρνητικό κλίμα, αφού ο καλλιτεχνικός κύκλος που περιέβαλλε τους Πεισιστρατίδες συνέβαλε στην προβολή της Αθήνας ως κέντρου του ελληνικού πολιτισμού. Παράλληλα, δόθηκε η δυνατότητα σε όσα μέλη παλαιών αριστοκρατικών οικογενειών της Αθήνας είχαν αναγκαστεί, με την επικράτηση του τυραννικού καθεστώτος του Πεισίστρατου, να εγκαταλείψουν την πόλη, να επιστρέψουν. Οι αριστοκράτες αυτοί αισθάνονταν πλέον ασφαλείς στην Αθήνα, ορισμένοι μάλιστα διεκδίκησαν διάφορα δημόσια αξιώματα, με τη συναίνεση ασφαλώς των τυράννων, ωστόσο δεν απέκτησαν πραγματική εξουσία.

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΛΙΒΥΗΣ 1969-2011 Ο Μουαμάρ αλ Καντάφι (7 ιουνίου 1942 - 20 Οκτωβρίου 2011), ήταν Λίβυος στρατιωτικός πραξικοπηματίας και επαναστάτης που κατέστη στη συνέχεια ντε φάκτο ηγέτης της Τζαμαχιρίας της Λιβύης από το 1969 ως το 2011.Μαζικές διαδήλωσες ενάντια στο καθεστώς Μουαμάρ Καντάφι άρχισαν από 1974. Για χρόνια, οι Λίβυοι είχαν υποφέρει από ένα κατασταλτικό στρατιωτικό καθεστώς. Στερημένοι από τον ογκώδη πλούτο πετρελαίου της Λιβύης, οι κοινωνικοί και οικονομικοί πόροι επιδεινώθηκαν γρήγορα, και το εκπαιδευτικό σύστημα συνετρίβη από την πίεση του στρατιωτικού ελέγχου. Στις 7 Απριλίου 1976, πανεπιστημιακοί φοιτητές από τη Βεγγάζη και την Τρίπολη οργάνωσαν τις μαζικές διαδήλωσες ενάντια στο καθεστώς Μουαμάρ Καντάφι. Το καθεστώς του Καντάφι αντέδρασε με τη βία, τα κυβερνητικά στρατεύματα στάλθηκαν στα σχολεία, όπου επιτέθηκαν και συνέλαβαν διάφορους σπουδαστές. Άλλοι πυροβολήθηκαν και αρκετοί σκοτώθηκαν, άλλοι κρεμάστηκαν δημόσια. Και αυτό που συνέβη θα αποτυπωνόταν οδυνηρά στα μυαλά των Λίβυων για πάντα. . Εκείνη την ημέρα, πολίτες και σπουδαστές από το πανεπιστήμιο Al-Fateh κρεμάστηκαν δημόσια στην κεντρική πλατεία της Βεγγάζης. Το καθεστώς μετέδωσε τις εκτελέσεις στη λιβυκή κρατική τηλεόραση περισσότερο για να εκβιάσει και να εκφοβίσει το λαό ώστε να μη ξανά τολμήσει να διαμαρτύρεται. Το καθεστώς θα άρχιζε να χαρακτηρίζει την επέτειο της εξέγερσης του 1976 με καινούργιες εκτελέσεις. Ημέρες αργότερα, οι διαφωνούντες ανώτεροι στρατιωτικοί κρεμάστηκαν επίσης. Κάθε χρόνο μετά από αυτό, και στη διάρκεια της δεκαετίας του '80, ο μήνας Απρίλιος έφερνε έναν καινούργιο κύκλο εκτελέσεων. Ο Καντάφι εξελέγη πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης στις 2 Φεβρουαρίου του 2009 . Σε δήλωσή του, κατά τη διάσκεψη κορυφής του διεθνούς οργανισμού στην Αιθιοπία , ο Καντάφι επανέλαβε ότι οι ανεξάρτητες χώρες της Αφρικής μπορούν να εργαστούν για να πετύχουν μια ένωση, που θα ονομαστεί Ηνωμένες Πολιτείες της Αφρικής .Στις 29 Μαρτίου του 2009 , χαρακτήρισε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ως "μια νέα μορφή διεθνούς τρομοκρατίας". Στις 31 Ιανουαρίου του 2010 τον διαδέχθηκε στην προεδρία της Αφρικανικής Ένωσης ο Μπίνγκου γουά Μουταρίκα . Στις 17 Φεβρουαρίου 2011 ξέσπασαν πολιτικές ταραχές στη Λιβύη εναντίον της κυβέρνησης του Καντάφι. Οι διαδηλώσεις κορυφώθηκαν στα τέλη Φεβρουαρίου, με τον αριθμό των νεκρών να ξεπερνά τους 1.000.Ετσι στις 27 Ιουνίου 2011 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εναντίον του Καντάφι, κατηγορώντας τον για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας πουελέστηκαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο. Στις 20 Οκτωμβρίου του 2011, σύμφωνα με το κανάλι Αλ Τζαζίρα ο Μουαμάρ Καντάφι βρέθηκε τραυματισμένος και στα δυο του πόδια. Σύμφωνα με πηγές, ο Καντάφι σκοτώθηκε το πρωί της 20ης Οκτωβρίου απο αντάρτες ενώ μετέβαινε στη γενέτειρά του, την Σύρτη.

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ (1967-1974) Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών, ή απλά Χούντα αναφέρεται στην περίοδο πολιτεύματος στην Ελλάδα που ακολούθησε το πραξικόπηματων συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967. Η περίοδος αυτή κράτησε για επτά χρόνια (οι οκτώ τελευταίοι μήνες της οποίας είναι γνωστοί και ως Χούντα του Ιωαννίδη ). Στις 24 Ιουλίου 1974 όταν, αδυνατώντας να χειριστεί τα εξ υπαιτιότητάς της γεγονότα της Κύπρου, προσκάλεσε τους πολιτικούς και παρέδωσε σε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Η ημερομηνία πτώσης της Χούντας έχει καθιερωθεί ως ημέρα επίσημου εορτασμού της Δημοκρατίας των Ελλήνων. Η ελληνική δικτατορία 1967-1974 θεωρείται διεθνώς ένα ακόμα επεισόδιο του Ψυχρού Πολέμου, στην μάχη μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και των Αμερικανών που ήταν επικεφαλής του δυτικού συνασπισμού. Στο εσωτερικό των χωρών, στις πιο βίαιες περιπτώσεις, αυτή η μάχη κατέληγε είτε σε πλήρη επικράτηση των κομμουνιστών όπως στο Βιετνάμ/Καμπότζη ή σε στρατιωτική δικτατορία των πιο ακραίων δυτικόφιλων εθνικιστών (Χιλή, Αργεντινή). Στην περίπτωση της Ελλάδας, όπως και στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, οι στρατιωτικοί ανέλαβαν να αντιμετωπίσουν αυτό που εκλάμβαναν ως κομμουνιστικό κίνδυνο με περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών και εγκαθίδρυση δικτατοριών. Σε αυτήν την δράση τους είχαν συχνά την σιωπηρή ανοχή έως και σε μερικές περιπτώσεις ανοιχτή συμπαράσταση της Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ. Κατά τον Σάμιουελ Χάντιγκτον η ελληνική δικτατορία δεν πρέπει να αναλύεται ως ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά ως μέρος ενός παγκόσμιου παιχνιδιού, μέρος ενός κύματος δικτατοριών. Εως το 1961, με ευθύνη και πρωτοβουλία της τότε κυβέρνησης, δημιουργήθηκε μηχανισμός ελέγχου του Τύπου και της πληροφόρησης, με σκοπό τη στήριξη ενός ουσιαστικά αυταρχικού καθεστώτος. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και η αποκατάσταση της δημοκρατίας Την χρονική περίοδο 1967-1972 η Χούντα με συντονισμένα χτυπήματα είχε καταφέρει να καταστήσει ανίκανους τους φοιτητές να αντιδράσουν μπροστά στις αυθαιρεσίες του κράτους. Στις αρχές όμως του 1973, το χάσμα μεταξύ κράτους και φοιτητών μεγάλωνε. Η Χούντα των Συνταγματαρχών, στην προσπάθειά της να περιορίσει τους φοιτητές, έβαλε σε εφαρμογή το διάταγμα 1347 για τις επιστρατεύσεις. Η φοιτητική ανησυχία άρχισε να μεγαλώνει με αποτέλεσμα το Φεβρουάριο του 1973 να γίνει η πρώτη κατάληψη της Νομικής ενώ στις 14 Μαρτίου ακολούθησε και δεύτερη.

14 Νοεμβρίου 1973 Χιλιάδες φοιτητές είχαν συγκεντρωθεί από το πρωί στο κτήριο της Νομικής Σχολής και ετοιμάζονταν να κάνουν συνέλευση. Στο τέλος της συνέλευσης πραγματοποίησαν πορεία στην οδό Σόλωνος και Πατησίων. Το απόγευμα και ενώ οι φοιτητές είχαν παραμείνει στο Πολυτεχνείο, ο αστυνομικός διευθυντής Δασκαλόπουλος και ο εισαγγελέας Σαμήτας διέταξαν τους φοιτητές να διαλυθούν. Οι φοιτητές βρέθηκαν σε δίλημμα. Δημιουργήθηκε συντονιστική επιτροπή η οποία και αποφάσισε, στις 8:30 μ.μ., την κατάληψη του Πολυτεχνείου. 15 Νοεμβρίου 1973 Από τις πρώτες πρωινές ώρες φάνηκε η στήριξη των πολιτών προς τους φοιτητές, με τρόφιμα, γραφική ύλη και φάρμακα.. Το βράδυ μπήκε σε λειτουργία για πρώτη φορά ο σταθμός των "Ελεύθερων Πολιορκημένων". 16 Νοεμβρίου 1973 Ο κόσμος παρέμεινε στο πλευρό των φοιτητών ενώ οδοφράγματα άρχισαν να στήνονται στους δρόμους. Οι αστυνομικοί και τα τανκ (τεθωρακισμένα) άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Οι πρώτες συγκρούσεις με την αστυνομία δεν άργησαν να γίνουν ενώ στις 7 μ.μ. ανακοινώθηκε και ο πρώτος νεκρός των συγκρούσεων. 17 Νοεμβρίου 1973 Τα μεσάνυχτα και ενώ οι φοιτητές επέμεναν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα τανκ. Ο κόσμος είχε διαλυθεί βίαια ενώ ο καπνός από τα δακρυγόνα έκανε την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Στη 1:30 μ.μ. ο επικεφαλής του τάγματος του στρατού έδωσε διορία να εγκαταλείψουν το κτήριο. Οι φοιτητές αρνήθηκαν και παρέμειναν φωνάζοντας συνθήματα όπως "Κάτω η Χούντα και οι Αμερικάνοι". Στις 2:50 π.μ. ο επικεφαλής διέταξε το τανκ να γκρεμίσει την πύλη του Πολυτεχνείου. Ταυτόχρονα εισέβαλλαν άντρες των ΛΟΚ στο χώρο του Πολυτεχνείου χτυπώντας όποιον έβρισκαν. Ο στρατός υποσχέθηκε ελεύθερη δίοδο και άφησε πραγματικά τον κόσμο να φύγει τουλάχιστον από την πύλη της Στουρνάρη με κατεύθυνση πλατεία Εξαρχείων, αν και η αστυνομία περίμενε πιο πάνω στα στενά για να δείρει ή/και να συλλάβει όσους μπορούσε. Μέσα σε λίγη ώρα το κτήριο είχε αδειάσει.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι γεγονός ότι δεν έριξε την Δικτατορία Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι γεγονός ότι δεν έριξε την Δικτατορία. Πράγματι ανέβασε το ηθικό του δοκιμαζόμενου λαού. Όμως η μεγάλη της συμβολή είναι ότι περιέσωσε την δημοκρατική αξιοπρέπεια των Ελλήνων, καθιστώντας γεγονός την καθολική αντίδραση. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ Η Χούντα τελικά κατέρρευσε στις 24 Ιουλίου του 1974 κάτω από το βάρος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Η εισβολή στην Κύπρο πραγματοποιήθηκε 4 ημέρες νωρίτερα (στις 20 Ιουλίου 1974) και η Χούντα, που είχε την ευθύνη για την προάσπιση του νησιού, δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε, παραπλανημένη από τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών και έχασε τον πόλεμο, που οδήγησε στη διχοτόμηση του νησιού.

ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΙΝΟΣΕΤ ΣΤΗ ΧΙΛΗ Τον Σεπτέμβριο του 1973, ενώ ο πληθωρισμός ήταν πλέον ανεξέλεγκτος και η οικονομία επιβαρύνονταν με απεργίες διαρκείας η Χιλή συγκλονίστηκε από το αιματηρό πραξικόπημα του στρατηγού Αουγκούστο Πινοσέτ που κατέληξε στην θανάτωση του Αλιέντε, την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος και την επιβολή δικτατορίας. Το νέο καθεστώς κατέστειλε με ωμή βία κάθε αντίσταση και είναι ανεξακρίβωτος ο αριθμός των θυμάτων κατά την πρώτη περίοδο της επιβολής του όχι μόνο γιατί αντιστάθηκαν αλλά και γιατί απλά υπήρξαν οπαδοί της Λαϊκής Ένωσης του Αλιέντε. Τον Οκτώβριο του 1973, τουλάχιστον 72 άνθρωποι δολοφονήθηκαν από το λεγόμενο Καραβάνι του Θανάτου. Τους πρώτους έξι μήνες της κυβέρνησης Πινοσέτ εκτελέστηκαν τουλάχιστον χίλια άτομα, και ακόμα τουλάχιστον δύο χιλιάδες τα επόμενα δεκαέξι χρόνια, σύμφωνα με την έκθεση Ρέτιγκ. Περίπου 30.000 υποχρεώθηκαν να φύγουν από τη χώρα, ενώ δεκάδες χιλιάδες συνελήφθησαν και βασανίστηκαν, σύμφωνα με τις έρευνες τις επιτροπής Βάλεχ το2004. Ένα νέο σύνταγμα εγκρίθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1980 από μία αντικανονική και μη δημοκρατική διαδικασία, που χαρακτηρίστηκε από απουσία εκλογικών καταλόγων, και ο στρατηγός Πινοσέτ έγινε πρόεδρος του κράτους για μία οκταετή θητεία..Το τέλος της δικτακτορίας ήρθε το 1988 όταν σε ένα δημοψήφισμα στις 5 Οκτωβρίου του 1988, ο στρατηγός Πινοσέτ καταψηφίστηκε ως υποψήφιος πρόεδρος για μία δεύτερη οκταετή θητεία (56% κατά - 44% υπέρ).Η σκληρότητα του καθεστώτος του Πινοσέτ φαίνεται απόλυτα από τα παρακάτω γεγονότα Λίγες ώρες μετά την δολοφονία του προέδρου της Χιλής, ο διάσημος Χιλιάνος συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα, τότε σωματοφύλακας του Αλλιέντε, ακούει την θανατική του καταδίκη από το ραδιόφωνο: αν δεν παραδοθεί αμέσως, ο στρατός έχει διαταγή να τον εκτελέσει, όπου τον βρεί. Μετά από πολλές περιπέτειες ο Σεπούλβεδα συλλαμβάνεται και βασανίζεται φρικτά από τις χιλιανές μυστικές υπηρεσίες στις ίδιες φυλακές όπου βασανίζουν και την Βερόνικα Νέγκρι: το μοναδικό αμάρτημα της τελευταίας είναι ότι ο σύζυγος της και ο πατέρας της είναι υποστηρικτές του Αλλιέντε. Σε μία συγκλονιστική συνέντευξη η Νέγκρι περιγράφει τα βασανιστηρια (συνεχείς βιασμοί με ποντίκια, ηλεκτροσόκ κλπ) που υπέστη. Χρόνια αργότερα η Νέγκρι καταφεύγει ως πολιτικός πρόσφυγας στις ΗΠΑ με τα δύο παιδιά της. Ο ένας απ αυτούς γίνεται φωτογράφος και πηγαίνει στην Χιλή για να καλύψει τις διαδηλώσεις εναντίον του Πινοσέτ την δεκαετία του 80. Θα συλληφθεί από την χιλιανή αστυνομία που θα τον κάψει ζωντανό… Η τρίτη η ιστορία αφορά τον Τσάρλς Χόρμαν, έναν νεαρό αμερικανό δημοσιογράφο που ζεί την εποχή του πραξικοπήματος στο Σαντιάγκο. Ο Χόρμαν μαθαίνει από σύμπτωση την συμμετοχή των αμερικανών στο πραξικόπημα και προσπαθεί να φύγει από την χώρα επειδή φοβάται για την ζωή του. Θα συλληφθεί από την χιλιανή μυστική αστυνομία , προφανώς με αμερικανική υπόδειξη και θα δολοφονηθεί.

Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ Ενώ η Σοβιετική Ένωση και η υπόλοιπη Ανατολική Ευρώπη διέλυσαν τα τυραννικά κομμουνιστικά τους καθεστώτα τη δεκαετία μετά το 1989, το έτος όταν έπεσε συμβολικά και κυριολεκτικά το Τείχος του Βερολίνου και άρχισε η αλυσιδωτή κατάρρευση του κομμουνισμού, η Βόρεια Κορέα παραμένει ακόμα και τώρα με τον θάνατο του Κιμ Τζονγκ Ιλ που ανακοινώθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2011, του «αγαπητού ηγέτη» όπως τον αποκαλούσαν, το αθλιότερο προπύργιο του Σιδηρούν Παραπετάσματος και του Ψυχρού Πολέμου. Η φτώχια, η δυστυχία και ο φόβος ήταν ολοφάνερα στον εξουθενωμένο λαό της πρωτεύουσας ενώ οι αφίσες και τα σύμβολα της ηγετικής οικογένειας, του Κιμ Τζονγ Ιλ αλλά και του τότε νεκρού πατέρα του, τον «μεγάλο ηγέτη» και «πατέρα» της Βόρειας Κορέας, τον Κιμ Ιλ Σουνγκ, ήταν μεγαλοπρεπή και επιβλητικά. Δεν έβλεπες κανέναν στο δρόμο να χαμογελά. Το αναστήματά τους μικρά και καχεκτικά, αποτέλεσμα χρόνιου υποσιτισμού. Εξίσου απίστευτο ήταν και το πρωινό εγερτήριο με σειρήνες από μεγάφωνα στις ερημωμένες σκοτεινές οδούς και το βραδινό «νανούρισμα» με εμβατήρια. Η προπαγάνδα στην κρατική τηλεόραση ασταμάτητη. Εικόνες και ήχοι που παρομοιάζουν περισσότερο με το «1984» του Όργουελ παρά με αληθινή εμπειρία. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής στην πόλη από το διεθνές αεροδρόμιο του Σουνάν, βλέπει κανείς κακοντυμένους, μέσα στο τσουχτερό κρύο, πεζούς φορτωμένους με αγροτικά εργαλεία να περπατούν χιλιόμετρα για να φτάσουν στα χωράφια. Μέσα στην πόλη η εικόνα δεν ήταν καλύτερη. Παρότι η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν πολύ αραιή, σχεδόν ερημική -οι ιδιώτες αυτοκινήτων ήταν ελάχιστοι και μάλλον μόνο οι ευνοούμενοι του κομμουνιστικού κόμματος- ο συνωστισμός επιβατών ήταν μεγάλος στα παμπάλαια λεωφορεία τύπου δεκαετίας του ’50 ή ’60, και στα τραίνα του κεντρικού σταθμού που ήταν μαυρισμένα από τη σκόνη και τη σκουριά. Η κρατική παράνοια και καχυποψία δεν είχαν όρια. Η κινητή τηλεφωνία απαγορευόταν.Και όμως, σήμα κινητής τηλεφωνίας υπήρχε στο κέντρο της πόλης, όπως ανακαλύψαμε όταν ο ένας συνάδελφος είχε δεύτερη συσκευή στις αποσκευές του και δοκιμάσαμε ένα βράδυ στο ξενοδοχείο. Προφανώς, το σήμα αυτό προοριζόταν μόνο για την «ελίτ» του κόμματος. Η οικονομική και κοινωνική καταπίεση της Β. Κορέας παραμένουν μέχρι σήμερα βυθισμένες στην απόλυτη αθλιότητα. Όποιος πιστεύει ότι σήμερα η Ευρώπη περνά κρίση δεν έχει επισκεφτεί τη Β. Κορέα.

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΣΑΝΤ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ Ο Μπασάρ αλ Άσαντ ανέλαβε την διακυβέρνηση της Συρίας το 2000, ύστερα από το θάνατο του πατέρα του, Χαφέζ αλ Άσαντ. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του, έχει κατηγορηθεί για απάνθρωπες πράξεις. Υπάρχουν μάλιστα στοιχεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να διωχθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρωπινα Δικαιώματα, Νάβι Πιλάι, η οποία κατηγόρησε το καθεστώς για φρικτές πράξεις, όπως ότι συνηθίζουν να πυροβολούν παιδιά στα γόνατα και να τα αφήνουν αβοήθητα. Επίσης,η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ, δήλωσε πως «υπό το καθεστώς Άσαντ, η πολιτική εξουσία στη Συρία δεν ανήκει ούτε στο κοινοβούλιο ούτε σε υπουργικό συμβούλιο, είναι συγκεντρωμένη στα χέρια ενός είδους οικογένειας της μαφίας» και συνέστησε σε όσους το υποστηρίζουν ακόμη να «σκεφτούν δυο φορές» πριν υπακούσουν «στις εντολές να σκοτώσουν αθώους». Οι αυθαιρεσίες του καθεστώτος σε συνδιασμό με άλλες παράλληλες εξεγέρσεις στην περιοχή (Αραβική Άνοιξη), οδήγησαν στη Συριακή εξέγερση, η οποία ξεκίνησε υπό τη μορφή διαδηλώσεων στις 26/1/2011. Αιτίες των διαδηλώσεων αποτέλεσαν η έλλειψη αποτελεσματικού συντάγματος και η κυβερνητική διαφθορά. Στόχοι των διαδηλώσεων αποτελούν η άρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, η αλλαγή του καθεστώτος με την παραίτηση του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ , να επιτραπεί η λειτουργία άλλων κομμάτων εκτός του κυβερνώντος Μπάαθ, ίσα δικαιώματα στους Κούρδους, και πολιτικές ελευθερίες όπως ελευθερία του λόγου, του Τύπου και των συγκεντρώσεων. Δεκάδες διαδηλωτών έχουν σκοτωθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας κατά την διάρκεια των μεγαλύτερων διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα εδώ και δεκαετίες. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-μουν έχει καταδικάσει τη χρήση της ωμής βίας ενάντια στους διαδηλωτές ως "απαράδεκτη". Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων είχαν τραυματιστεί. Σύμφωνα με την αντιπολίτευση, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων σκοτώθηκαν 250 άνθρωποι, ενώ σύμφωνα με την Αραβική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, 270-460 άνθρωποι σκοτώθηκαν, καθώς άλλοι 180-220 αγνοούνται(αναφορές έως τις 15 Απριλίου 2011)Η Συρία, που βρίσκεται σε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης από το 1962, έχει καταστείλει αποτελεσματικά τα περισσότερα συνταγματικά δικαιώματα και εγγυήσεις των πολιτών της. Ο Χαφέζ αλ Άσαντ ήταν στην εξουσία για 30 χρόνια, ενώ ο γιός του Μπασάρ αλ Άσαντ βρίσκεται ήδη για 10 χρόνια στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας.

ΠΗΓΕΣ http://www.hellinon.net/NeesSelides/AthensOrganosi.htp http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE %BD_%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF %81%CF%87%CF%8E%CE%BD#.CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.B9.CE.BA.CE.AE_.CE.91.CE.BD.CE. B1.CE.B4.CF.81.CE.BF.CE.BC.CE.AE http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B9%CE%BB%CE%AE#.CE.94.CE.B9.CE.BA.CF.84.CE.B1.CF.84.C E.BF.CF.81.CE.AF.CE.B1_.CE.A0.CE.B9.CE.BD.CE.BF.CF.83.CE.AD.CF.84 http://www.rwf.gr/936/%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%82/%CE%BA %CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/%CF%84%CE%B1- %CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1- %CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%AD%CF%84/ 1)http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CE%B5% CE%BE%CE%AD%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B7_2011 2)http://www.iefimerida.gr/node/43672 3)http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/119900/ipa-mafia-to-kathestos-asant Εικόνα http://bloglines.gr/articles/301848/Biaia-katastoli-epeisodion-me-dekades-nekrous-sti-Suria#.T5B-R6s5LDg http://neoskosmos.com/news/el/node/1876