Η Κωνσταντινα και οι αραχνεσ τησ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΣυγγραφέαΣ : η ζωΉ και το Έργο τησ Η Συγγραφέας Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη Σάμο. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δραματική Τέχνη στο Ωδείο Αθηνών, Κινηματογράφο στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Πρωτοεμφανίστηκε με διηγήματα στο περιοδικό Νεανική φωνή, αλλά η λογοτεχνική της πορεία διακόπηκε λόγω των γεγονότων του Εμφύλιου. Στην Ελλάδα το πρώτο μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε μόλις το 1963. Έχει πλούσια συγγραφική δραστηριότητα, κυρίως στο χώρο της εφηβικής λογοτεχνίας αλλά και με σημαντικά έργα για μεγάλες ηλικίες. Ορισμένα έργα της είναι το καπλάνι της βιτρίνας, ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, ο θείος Πλάτων, Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων κ.α.

ΥΠΟΘΕΣΗ Στο μυθιστόρημα «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της» η συγγραφέας Άλκη Ζέη αφηγείται τις περιπέτειες μιας έφηβης που αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα επειδή οι γονείς της αποφασίζουν να χωρίσουν και να ζήσει προσωρινά με την γιαγιά της, ύστερα από την επτάχρονη παραμονή της στην Γερμανία. Στο βιβλίο αρχικά η ηρωίδα θυμάται με νοσταλγία την ζωή της στο Άαχεν της Γερμανίας, όπου ζούσε ευτυχισμένη με τους γονείς της. Τώρα στο νέο της περιβάλλον, στην Ελλάδα η ηρωίδα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί καθώς βρίσκεται μακριά από το σπίτι της και τους φίλους της. Για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα καταφεύγει στη χρήση ναρκωτικών από τα οποία όμως προσπαθεί να διαφύγει χάρη στη θέληση της για ζωή και με τη βοήθεια της γιαγιάς και των καινούριων της φίλων.

Πρόσωπα – ήρωες Η Κωνσταντίνα, ο φίλος της ο Λουμίνης, η γιαγιά της η Φάρμουρ, οι γονείς της, ένας καθηγητής της ο κύριος Μπένος, η Λαίδη Ντι ο καπετάν Παγίδας, ο χερ Χάινερ η φίλη της η Σίγκριτ και ο φίλος της Διαγόρας

Παρουσίαση ενός κεντρικού προσώπου Πρωταγωνιστικό πρόσωπο στο βιβλίο, όπως διαπιστώνουμε και από τον τίτλο, είναι η Κωνσταντίνα. Πρόκειται για μία δεκατετράχρονη έφηβη η οποία αναγκάζεται να αποχωριστεί τους γονείς της, γιατί αυτοί χωρίζουν, και να μείνει με την γιαγιά της στην Ελλάδα. Παρουσιάζεται ιδιαίτερα επίμονη και πεισματάρα στις απόψεις της με αποτέλεσμα να έρχεται συχνά σε σύγκρουση με την γιαγιά της με την οποία διαρκώς διαφωνούν σχετικά με διάφορα θέματα. Στο νέο της περιβάλλον νιώθει μοναξιά, απόρριψη και απομονώνεται στον εαυτό της με αποτέλεσμα να καταφεύγει στη χρήση ναρκωτικών. Σημαντικό γεγονός που επηρέασε την απόφαση της Κωνσταντίνας να σταματήσει τα ναρκωτικά ήταν ο θάνατος του φίλου της Λουμίνη από υπερβολική δόση ναρκωτικών.

Παρουσίαση ενός άλλου ήρωα Ένα άλλο σημαντικό πρόσωπο που παρουσιάζεται στο βιβλίο είναι η γιαγιά της Κωνσταντίνας την οποία αποκαλούσε ειρωνικά Φάρμουρ που στα σουηδικά σημαίνει γιαγιά. Η Φάρμουρ παρουσιάζεται ιδιαίτερα αυστηρή, αυταρχική και απόλυτη στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στην Κωνσταντίνα. Στην πραγματικότητα όμως νοιάζεται για αυτήν και αυτό φαίνεται κυρίως στο τέλος όπου όταν μαθαίνει ότι παίρνει ναρκωτικά, αλλάζει τελείως η συμπεριφορά της απέναντί της. Της δείχνει αγάπη, στοργή και ενδιαφέρον καθώς και την βοηθάει να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά.

Κύριο μήνυμα του βιβλίου Το κύριο μήνυμα του βιβλίου είναι οι ολέθριες συνέπιες που προκαλεί στον άνθρωπο η χρήση των ναρκωτικών τα οποία πολλές φορές μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο.

Η σχέση του τίτλου με το κείμενο Ο τίτλος του βιβλίο μας δίνει το όνομα της ηρωίδας, της Κωνσταντίνας, η οποία είναι παγιδευμένη στις αράχνες της δηλαδή στα προβλήματά της και κυρίως τα ναρκωτικά.

Γλώσσα και ύφος Η γλώσσα του βιβλίου είναι απλή δημοτική και κατανοητή. Το ύφος είναι κυρίως συναισθηματικό και νοσταλγικό στα σημεία όπου η ηρωίδα αναπολεί την ευτυχισμένη ζωή της στα Άαχεν της Γερμανίας αλλά και ειρωνικό στα σημεία όπου απευθύνεται στη γιαγιά της.

Αφηγηματική τεχνική Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο (πρωτοπρόσωπη αφήγηση). Ο αφηγητής συμμετέχει κι ο ίδιος στα γεγονότα και στην εξέλιξη της ιστορίας. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο αφηγητής είναι και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας.

Αφηγηματικοί τρόποι Οι αφηγηματικοί τρόποι που χρησιμοποιούνται στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι: Αφήγηση. Για παράδειγμα «Λένε πως δεν γίνεται να θυμάσαι από τη στιγμή που γεννιέσαι. Λένε πως οι πρώτες εικόνες της ζωής σού έρχονται στον νου πολύ αργότερα , μα κι αυτές είναι σκόρπιες και θαμπές. Ας λένε.» Διάλογος. Για παράδειγμα: Μόνη σου; Πού είναι ο Λουμίνης; Δεν είναι εδώ; Ρώτησα Όχι από χτες το βράδυ δεν τον ξανάδα Άρχισα να τρέμω -Τι έχεις, πέρνα μέσα μια στιγμή. Πέρασα και της ζήτησα νερό. Ρούφηξα μια γουλιά, μα δεν μπορούσα να το καταπιώ.

Τον περίμενα από το πρωί. Είχαμε δώσει ραντεβού ψέλλισα. Λέγε γρήγορα τι τον θέλεις, γιατί φεύγω, με πρόλαβες στην πόρτα Θα φεύγαμε. Στις δώδεκα παρά τέταρτο. Το αεροπλάνο για τη Φραγκφούρτη. Ύστερα τρένο… για Κολωνία και Άαχεν. Είχαμε λεφτά. Του έδωσα πολλά γραμματόσημα. Τα πήγε σε εκείνον που του σύστησες. Η λαίδι Ντι με κοίταξε για λίγο απορημένη κι ύστερα έβαλε τα γέλια: Γι αυτό μου ήρθες χτες κουβαλώντας θησαυρούς; Κι εσύ χαζοπούλι, περίμενες ταξίδια. Τι είπες; Λες ψέματα. Την έπιασα από τους ώμους και την τράνταξα. Φώναζα, φαίνεται, στρίγκλιζα. Προσπαθούσε να μου κλείσει το στόμα, της δάγκωσα το χέρι. Με έσπρωξε, έπεσα κάτω. Τρανταζόμουν ολόκληρη. - Σταμάτα να τρέμεις. Πρέπει να φύγω σου λέω.

Περιγραφή. Για παράδειγμα: «Δεν μπορούσα να σταματήσω, έτρεμα όλο και πιο πολύ. Η λαίδη Ντι στριφογύριζε σαν μαύρο πουλί στο δωμάτιο. Για μια στιγμή την έχασα. Σε λίγο ξαναγύρισε κοντά μου. Με πολύ κόπο κατάφερε να μου πιάσει το μπράτσο και μου ακινητοποίησε το χέρι, που τρανταζόταν, πατώντας το με το πόδι. Μου έδεσε το λαστιχάκι, το τσίμπημα σχεδόν δεν το ένιωσα, φαίνεται οι φλέβες μου δεν ήταν βαθιές».

Τι συναισθήματα γεννήθηκαν μέσα μου διαβάζοντας το βιβλίο; Τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας το βιβλίο είναι διάφορα. Το κυρίαρχο συναίσθημα που με διακατείχε ήταν αγωνία και ανησυχία ταυτόχρονα για την συνέχεια την εξέλιξη και την τελική έκβαση της ιστορίας. Ακόμη μου προκάλεσε θλίψη και λύπη για κάποια δυσάρεστα γεγονότα όπως για παράδειγμα ο θάνατος του Λουμίνη. Επιπλέον ένιωσα συμπόνια για την Κωνσταντίνα η οποία βρίσκεται εγκλωβισμένη στο κόσμο τον ναρκωτικών από τον όποιο δύσκολα μπορεί να διαφύγει. Στο τέλος όμως με πλημμύρησε απέραντη χαρά, ικανοποίηση και ανακούφιση αφού η ηρωίδα τελικά αποφασίζει να απεξαρτηθεί από αυτά με την βοήθεια της γιαγιάς και των φίλων της.

Ποια σκηνή μου άρεσε περισσότερο και γιατί; Η σκηνή που μου άρεσε περισσότερο ήταν όταν τα δύο παιδιά, η Κωνσταντίνα και ο φίλος της ο Λουμίνης, πήραν την πληγωμένη κουκουβάγια και την πήγαν στην Αίγινα για να γιατρευτεί από το τραύμα της. Είναι μια ιδιαίτερα συγκινητική σκηνή που αποδεικνύει την ευαισθησία αλλά και την αγάπη των δύο παιδιών για το πληγωμένο ζώο.

Ποιος ήρωας με συγκίνησε περισσότερο και γιατί; Ο ήρωας που με συγκίνησε περισσότερο είναι ο φίλος της Κωνσταντίνας, ο Λουμίνης. Ο Λουμίνης είναι ένας ευαίσθητος και παραμελημένος από το οικογενειακό περιβάλλον έφηβος του οποίου οι γονείς ήταν χωρισμένοι με αποτέλεσμα να καταφύγει στην χρήση να ναρκωτικών προκειμένου να ξεπεράσει τα προβλήματά του. Ακόμη ήταν εκείνος ο οποίος προμήθευε την ηρωίδα με ναρκωτικά. Με συγκλόνισε ο πρόωρος θάνατός του από υπερβολική χρήση ναρκωτικών γεγονός που παρακινεί την πρωταγωνίστρια να προσπαθήσει να απεξαρτηθεί από αυτά.

THE END Ντουράκη Παρασκευή 