ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΝΕΟΠΛΑΣΙΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΝΕΟΠΛΑΣΙΩΝ Γ

Κακοήθη νεοπλάσματα (καρκίνος): Δεύτερη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ Ο όρος «καρκίνος» περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό, τύπο και ποικιλία κακοήθων νεοπλασμάτων με ποικιλία στα αίτια και τη θεραπεία. Γενικά η συχνότητα εμφάνισης των κακοήθων νεοπλασμάτων είναι διπλάσια της θνητότητας, με συνολικό ποσοστό επιβίωσης από τον καρκίνο 50%.

Κακοήθη νεοπλάσματα (καρκίνος): Η πρόγνωση εξαρτάται από την φυσική εξέλιξη, την εξάπλωση (στάδιο), την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Υπάρχει ποικιλία στην επιβίωση (π.χ. καρκίνος παγκρέατος, βασικοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος)

Κακοήθη νεοπλάσματα Τρεις σημαντικές μεταβλητές που σχετίζονται με την συχνότητα και τη σοβαρότητα του καρκίνου είναι: Σημείο ανάπτυξης Κακοήθειες από το επιθήλιο (καρκινώματα) υπερέχουν αυτών από μη επιθηλιακά κύτταρα (σαρκώματα, λευχαιμίες, λεμφώματα) με αναλογία 6 προς 1 (καρκινώματα δέρματος 40% όλων των καρκίνων σπάνια προκαλούν το θάνατο) Το γένος: καρκίνος μαστού, μήτρας, προστάτη Ηλικία: καρκίνος πνευμόνων, παχέος εντέρου

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ Άνδρες\Γυναίκες Συχνότητα (%) Θάνατοι από καρκίνο (%) 5ετής Επιβίωση (%) Προστάτης/Μαστός 33/31 9/15 -100/88 Πνεύμονες 13/12 31/26 15 Παχύ Εντερο 10/11 10/10 64 Ουροθηλιο 6/2 3/<2 82 Σώμα Μήτρας 6 3 84 Λευχαιμία/Λεμφώματα 7/4 7/7 Υψηλή Μεταβλητή

Κακοήθη νεοπλάσματα – Ιδιαιτερότητες Καρκίνος πνευμόνων υπεύθυνος για το 1/3 θανάτων από καρκίνο στους άνδρες και το 1 /4 στις γυναίκες. Θεραπεία σχετικά αναποτελεσματική (2ετής επιβίωση περίπου 13%). Η πρόληψη με αποφυγή καπνίσματος μειώνει δραματικά την εμφάνιση του. Ο καρκίνος του μαστού και της μήτρας σε πρώιμα στάδια αντιμετωπίζονται εύκολα με χειρουργική αφαίρεση και ακτινοθεραπεία. Η μεγάλη τους συχνότητα όμως είναι αιτία για τον μεγάλο αριθμό θανάτων.

Κακοήθη νεοπλάσματα – Ιδιαιτερότητες Χειρουργική εκτομή του καρκίνου του παχέος εντέρου εμφανίζει πλήρη ίαση >50%. Προληπτική κολονοσκόπιση μπορεί να διαγνώσει προκαρκινωματώδεις βλάβες προτού εξελιχθούν σε κακοήθεια. Φαίνεται επίση ότι διατροφικοί παράγοντες υπεισέρχονται στην ανάπτυξη του καρκίνου του παχέος εντέρου, χωρίς να έχουν πλήρως διευκρινισθεί.

Κακοήθη νεοπλάσματα – Ιδιαιτερότητες Ο καρκίνος του προστάτη είναι μια νόσος των ηλικιωμένων ανδρών, η θνητότητά του φαίνεται μικρή γιατί αυτοί οι ασθενείς συνήθως πεθαίνουν από άλλες παθήσεις. Οι λευχαιμίες και λεμφώματα καταναλώνουν ένα δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό ιατροφαρμακευτικού κόστους σε σχέση με τις κακοήθειες που χρειάζονται μόνο με χειρουργική θεραπεία. Γενικότερα οι κακοήθειες είναι πιο συνήθεις στους ηλικιωμένους τα περισσότερα καρκινώματα έχουν μέγιστη συχνότητα εμφάνισης την 7η δεκαετία της ζωής

Ηλικία Εμφάνισης συνήθων όγκων 0=10 έτη 10-20 έτη 20-30 έτη 30-40 έτη ΟΛΛ Οστεοσάρκωμα ν. Hodgkin CA Τραχήλου Μήτρας Νευροβλάστωμα Λευχαιμία CA Θυρεοειδους Όγκος Wilms CA Όρχεων Μελάνωμα Ρετινοβλάστωμα Μυελοβλάστωμα Παρεγκεφαλίδας 40-50 έτη 50-60 έτη 60-70 έτη CA Μαστού CA Ενδομητρίου CA Προστάτη CA Ωοθηκών CA Παχέος Εντέρου NHL CA Παγκρέατος CA Πνεύμονος CA Ουροδόχου CA Στομάχου υρεοειδούς

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ “Αιτιολογία” ετυμολογικά σημαίνει “η διερεύνηση της αιτίας” η σωστή έκφραση όμως στη περίπτωση του καρκίνου είναι προδιαθεσικός παράγοντας. Ο καρκίνος προέρχεται από ένα σύνολο καταστάσεων, δηλαδή πολλοί παράγοντες επιδρούν στην ανάπτυξή του. Ο καρκίνος υφίσταται προοδευτικά πολλές αλλαγές μέχρι να γίνει κλινικά ανιχνεύσιμος. Η γενετική μεταλλαγή είναι η βάση για την εξέλιξη του καρκίνου.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ Πρέπει να τονισθεί ότι από όλες τις μεταλλάξεις που συμβαίνουν στα κύτταρα πολύ λίγες οδηγούν σε καρκίνο. Πολλά κύτταρα που έχουν τάση να εξελιχθούν σε κακοήθη δεν κινούνται πάντα προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα κύτταρο πρέπει να υποβληθεί σε μία μετάλλαξη ή αλληλουχία μεταλλάξεων που ονομάζονται «έναρξη» για να αποκτήσει δυνατότητα αυτόνομης ανάπτυξης.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ Παράγοντες που «εκκινούν» τα κύτταρα για να αναπτύξουν καρκίνο λέγονται «καρκινογόνα». Τα καρκινογόνο μπορεί να είναι φυσικά (π.χ. τραύμα, ακτινοβολία), χημικά (π.χ. κάπνισμα, μεθυλο-ανθρακένιο) ή βιολογικοί παράγοντες (π.χ. ιοί).

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ Το κύτταρο που έχει υποστεί «έναρξη» διαιρείται για να σχηματίσει ένα πληθυσμό διαφοροποιημένων κυττάρων (κλώνο). Έως αυτό το σημείο η διαδικασία είναι αναστρέψιμη. Επιλεκτική ανάπτυξη «εκκινημένων» κυττάρων ονομάζεται «προαγωγή» και δεν εμπλέκει νέες μεταλλάξεις.

Μερικά αίτια καρκίνου Αίτιο Καρκίνου Είδος Καρκίνου Χημικά καρκινογόνα Ανθρακόπισσα Καρκίνος Οσχέου Αφλατοξίνη Καρκίνος Ήπατος Βινυλοχλωρίδια Κάπνισμα Πνεύμονος, κύστεως, νεφρών Ορμόνες (Παραγωγή) Καρκίνος Μήτρας Ακτινοβολία Υπεριώδεις Καρκίνος δέρματος Ακτίνες Χ Καρκίνος δέρματος, Θυρεοειδούς, Λευχαιμίες, Λεμφώματα

Μερικά αίτια καρκίνου Αίτιο Καρκίνου Είδος Καρκίνου Ογκογόνοι ιοί Ιός ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) Καρκίνος Τραχήλου Μήτρας Epstein-Barr (HBV) Λέμφωμα Burkitt Ιός ηπατίτιδος C Καρκίνος Ήπατος Κληρονομικές γενετικές μεταλλάξεις Γονίδια Ρετινοβλαστώματος Ρετινοβλάστωμα Γονίδια αδενωματώδους πολυποδίασης εντέρου Οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση εντέρου/καρκίνος BRCA1 και BRCA2 γονίδια Καρκίνος μαστού Γονίδιο p53 Διάφοροι καρκίνοι

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ Παράγοντες που «προάγουν» τη «προαγωγή» μπορούν να επηρεάσουν μόνο κύτταρα τα οποία έχουν υποστεί «έναρξη» Κάποια καρκινογόνα δρουν ταυτόχρονα σαν εκκινητές και προαγωγοί, αλλά τα περισσότερα επιτελούν τη μία ή την άλλη λειτουργία. «Εξέλιξη» είναι η προσθήκη επιπρόσθετων μεταλλάξεων του DΝΑ οδηγώντας σε πολλαπλούς κλώνους που συνιστούν το νεόπλασμα.

ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΚΛΩΝΟΙ = ΝΕΟΠΛΑΣΜΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ «έναρξη» ΚΛΩΝΟΣ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞ - Η - ΕΙΣ +ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ Ε Ν Α Ρ Ξ Η Ε Ξ Ε Λ Ι Ξ Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΚΛΩΝΟΙ = ΝΕΟΠΛΑΣΜΑ

Αρχικό στάδιο - μετάλλαξη Πολλαπλασιασμός - ΕΚΚΙΝΗΣΗ Αρχικός πληθυσμός κυττάρων - ΕΚΚΙΝΗΣΗ - ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΤΑΧΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Ποικιλία κυττάρων με αυξημένο δυναμικό πολλαπλασιασμού ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΤΑΧΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Ποικιλία κυττάρων Όγκου, μεταλλάξεις ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΤΑΧΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Πιο μεγάλη ποικιλία κυττάρων με πιο αυξημένο δυναμικό πολλαπλασιασμού ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ Ταχεία ανάπτυξη, Ποικιλία κυττάρων Όγκου, μεταλλάξεις

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΟΓΚΟΓΟΝΙΔΙΑ Αν ένας νέος κλώνος έχει ταχύτερο ρυθμό κυτταρικής διαίρεσης από τους παλαιότερους, θα τους ξεπεράσει σε ανάπτυξη. Υπάρχει κανόνας ότι όσο περισσότερο ένα κύτταρο παρεκκλίνει από τα αντίστοιχό του φυσιολογικό τόσο ταχύτερα αναπτύσσεται. Τα λιγότερο διαφοροποιημένα κύτταρα είναι συνήθως πιο διηθητικά και δυνητικά μεταστατικά.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΟΓΚΟΓΟΝΙΔΙΑ Ο μηχανισμός δράσης των καρκινογόνων είναι η άμεση ή έμμεση μετάλλαξη των ογκογονιδίων. Τα ογκογονίδια κωδικοποιούν τους αυξητικούς παράγοντες που συμβάλλουν στον αυξημένο πολλαπλασιασμό των κυτταρων Τα καρκινογόνα μεταλλάσσουν τα ογκογονίδια ώστε να είναι συνεχώς «ενεργοποιημένα» και να οδηγούν το κύτταρο σε αυξημένο πολλαπλασιασμό.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΟΓΚΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΓΟΝΙΔΙΑ Τα κύτταρα περιέχουν και «ογκοκατασταλτικά» γονίδια (π.χ. ρ53) που τυπικά ελέγχουν τα ογκογονίδια. Όταν συμβαίνει μετάλλαξη ογκοκατασταλτικού γονιδίου, παύει να ασκεί έλεγχο σε ένα ογκογονίδιο. Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται η αντιγραφή (replication) του DNA και η κυτταρική διαίρεση χωρίς την επίβλεψη των μηχανισμών ελέγχου.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΟΚΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΓΟΝΙΔΙΑ Η ανάπτυξη του καρκίνου είναι εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία που απαιτεί αλλαγές σε πολλαπλά γονίδια. Μετασχηματισμός είναι η διαδικασία που τα φυσιολογικά κύτταρα, χάνουν αρχικά σημαντικά στοιχεία ελέγχου στην ανάπτυξή τους.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ Τα καρκινικά κύτταρα πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, διατηρούν και αυξάνουν τον πληθυσμό τους, αποκτούν νέες μεταλλάξεις, που μερικές τα καθιστούν πιο αυτόνομα. Η αυτονομία αυτή τους δίνει την ικανότητα να επηρεάζουν ελεγκτικούς μηχανισμούς ή να χρησιμοποιούν ένζυμα για να διηθούν ή να μεθίστανται. Τα καρκινικά κύτταρα θα πρέπει προσαρμοστούν στις νέες θρεπτικές και μεταβολικές τους συνήθειες.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΠΡΟΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ Αποικίες κυττάρων που έχουν μεταπλαστεί δεν είναι απαραίτητα νεοπλάσματα. Ωστόσο αν αποτελούν ένα πληθυσμό κυττάρων μόνιμο και μη αναστρέψιμο που πολλαπλασιάζονται, τότε θεωρούνται νεοπλάσματα. Αν η εμφάνιση τους δεν είναι μόνιμη και υπάρχει μια πιθανότητα να υποστραφούν αυτόματα τότε χαρακτηρίζονται ως προ - νεοπλασματικά (υπερπλασία, μεταπλασία, δυσπλασία) Αν οι προ-νεοπλασματικές καταστάσεις είναι κλινικά ανιχνεύσιμες, μπορεί να γίνει χειρουργική αφαίρεση, προτού εξελιχθούν σε καρκίνο. Δυστυχώς δεν είναι δυνατό να διαγνωστούν για τους περισσότερους τύπους καρκίνου.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ Στην πρόληψη του καρκίνου είναι σημαντικός ο ρόλος παραγόντων που προκαλούν την αρχική γενετική μετάλλαξη και καταστάσεων που προάγουν την κακοήθη εξαλλαγή Οι παράγοντες που έχουν ταυτοποιηθεί είναι τα χημικά καρκινογόνα, η ακτινοβολία και οι ογκογόνοι ιοί. Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός φυσικών και συνθετικών συστατικών που είναι δυνητικά καρκινογόνα, όπως η αφλατοξίνη (προϊόν μυκήτων - ξηροί καρποί, καλαμπόκι κ.α.) άλλες τροφές ή ζωοτροφές.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ Η χημική καρκινογένεση είναι περίπλοκη. Το καρκινογόνο πρέπει να μεταβολιστεί από το κύτταρο και ο ενεργός μεταβολίτης του να αλληλεπιδράσει με το DNA και RNA ή τις κυτταρικές πρωτεΐνες. Η αλληλεπίδραση αυτή με το DNA μπορεί να προκαλέσει μετάλλαξη. Το κύτταρο φυσιολογικά έχει ένα ενζυμικό σύστημα που επιδιορθώνει βλάβες στο DNA, ωστόσο ενίοτε υπάρχει αδυναμία επιδιόρθωσης του DNA.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ Η εμφάνιση όγκου μπορεί να καθυστερήσει μήνες ή και χρόνια από την έκθεση στο καρκινογόνο, (λανθάνουσα περίοδος). Τι συμβαίνει σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν είναι απόλυτα γνωστό. Η λανθάνουσα περίοδος μπορεί να μειωθεί με την αύξηση της συχνότητας έκθεσης και της δόσης του καρκινογόνου. Αλλοι παράγοντες είναι η ηλικία, το φύλο, η διατροφή, γενετικοί παράγοντες και οι ανοσοανεπάρκειες.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ Τα παραδείγματα καρκίνου στους ανθρώπους έχουν σχέση με έκθεση σε χημικά καρκινογόνο, συνήθως από επαγγελματική έκθεση. Καρκινογόνες ενώσεις στη βιομηχανία (βαφές, άσβεστο, βινυλοχλωρίδια, αλκυλιωτικοί παράγοντες). Οι ορμόνες μπορούν επίσης να θεωρηθούν χημικά που μπορούν να προκαλέσουν συγκεκριμένες μορφές καρκίνου (π.χ. οιστρογόνα για συμπτώματα εμμηνόπαυσης αυξάνει τις πιθανότητα για καρκίνο της μήτρας).

ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ & ΟΙΣΤΡΟΓΟΝΑ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ Οι καπνιστές έχουν 10 -50 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν βρογχογενές καρκίνωμα γεγονός που επιδεινώνεται ανάλογα με τον αριθμό των πακέτων και τη διάρκεια καπνίσματος. Με βάση τις γνώσεις μας έως σήμερα, τα χημικά καρκινογόνα που επηρεάζουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ Η υπεριώδης ακτινοβολία, οι ακτίνες X και η ακτινοβολία γ είναι όλες καρκινογόνες, Το αποτέλεσμα εξαρτάται από τη δόση, τη διάρκεια έκθεσης και το τμήμα του σώματος που εκτίθεται. Παρεμβάλλεται λανθάνουσα περίοδος ετών μεταξύ της έκθεσης και της εμφάνισης νεοπλάσματος.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ Δεν είναι γνωστό πως η ακτινοβολία προκαλεί καρκίνο, είναι όμως γνωστό ότι προκαλεί τοπικές βλάβες στις έλικες του DNA που δεν μπορούν πάντα να αποκατασταθούν / επισκευαστούν και επιφέρουν αλλαγές στη μεταγραφή και τη μετάφραση. Κακοήθειες από ακτινοβολία περιλαμβάνουν το καρκίνος του δέρματος (ήλιος), θυρεοειδούς και η λευχαιμία (ατομική βόμβα).

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ Προτού ανακαλυφθούν οι παρενέργειες από την ιονίζουσα ακτινοβολία, στο 75% των καρκινωμάτων του θυρεοειδούς σε παιδιά είχε προηγηθεί «θεραπευτική» ακτινοβόληση στο προσωπικό κρανίο και τον τράχηλο για καλοήθεις καταστάσεις όπως ακμή ή οξεία αμυγδαλίτιδα. Οι ακτινολόγοι ανέπτυσσαν συχνά καρκίνο το δέρματος πριν τη χρήση ακτινοπροστασίας.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ Ο σοβαρότερος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μελανώματος είναι η ύπαρξη ιστορικού ηλιακού εγκαύματος με φυσαλίδες. Η συχνότητα εμφάνισης είναι μεγαλύτερη σε ανοικτόχρωμους λευκούς που ζουν σε ηλιόλουστες περιοχές (Φλόριντα, Αυστραλία) ή εκτίθενται συστηματικά λόγω επαγγέλματος (ψαράδες, αγρότες).

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- IOI Οι ιοί που περιέχουν DNA ή RNA έχουν τάση να προκαλούν καρκίνο. Στις ομάδες των DNA ιών, οι ιοί των θηλωμάτων, έρπητα, ανεμοβλογιάς και αδενοϊοί έχει βρεθεί ότι προκαλούν νεοπλασίες στα ζώα. Οι ογκογόνοι RNA ιοί λέγονται ογκο-RNA ιοί ή ρετροϊοί. Στα κύτταρα που μολύνονται από RNA ιούς, το ιϊκό γονιδίωμα ενσωματώνεται στο γονιδίωμα του κυττάρου ξενιστή και εκφράζεται μαζί με αυτό.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- IOI Στα κύτταρα που μολύνονται από RNA ογκογόνους ιούς, ο ιός μεταφέρει ένα ένζυμο, την ανάστροφη μεταγραφάση, η οποία παράγει ένα αντίγραφο DNA, συμπληρωματικό του RNA του ιού. Αυτό το αντίγραφο DΝΑ ενσωματώνεται στο γονιδίωμα του ξενιστή. Στον άνθρωπο έχουμε ορισμένους τύπους ιών των ανθρώπινων θηλωμάτων (ΗΡV) (καρκίνο του τραχήλου της μήτρας), οι ιοί των θηλωμάτων προκαλούν κοινά θηλωμάτων (veruca voulgaris), οξέων κονδυλώματα (condyloma acuminate) και θηλώματα φωνητικών χορδών.

ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ - ΙΟΙ Οι ιοί πρέπει να προσκολληθούν σε υποδοχείς του κυττάρου και να εισχωρήσουν σε αυτό. Μετά την είσοδο αποβάλλεται το περίβλημα και το νουκλεονικό οξύ χρησιμοποιεί μηχανισμούς του κυττάρου για να αναπαραχθεί ή για να ενσωματωθεί. DNA mRNA ή DNA Κύτταρο Στα ζώα, πολλές κακοήθειες είναι αποτέλεσμα εισαγωγής ή ενεργοποίησης ενός νέου ογκογονιδίου μέσω της λοίμωξης με έναν ιό. 37

ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ - ΙΟΙ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- IOI Ο ιός Epstein Barr (λοιμώδης μονοπυρήνωση) έχει συσχετισθεί με λέμφωμα Burkitt συχνό στην Αφρική, και τo αδιαφοροποίητο καρκίνωμα του ρινοφαρυγγικό. Οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C σχετίζονται με την ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος. Αν και είναι γνωστό ότι αυτοί οι ιοί είναι σημαντικοί για την ανάπτυξη των αντίστοιχων νεοπλασιών, ο ακριβής τους ρόλος δεν έχει ξεκαθαριστεί (οι περισσότεροι φορείς δεν αναπτύσσουν καρκίνο).

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗΣ Βιολογικοί Παράγοντες ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗΣ Βιολογικοί Παράγοντες ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΚΑΚΟΗΘΕΣ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑ Schistosoma Haematobium Καρκίνωμα Ουροδόχου κύστεως Ιός Λευχαιμίας Τ-λεμφοκυττάρων ρετροιός ΗΤLV-I Λευχαιμία / Λέμφωμα Ιός HTLV/E HIV III Λέμφωμα Burkitt (Αφρική) Ιός Epstein Barr Λέμφωμα Burkitt (Αφρική) Καρκίνος Ρινοφάρυγγα (Κίνα) Ιός Θηλωμάτων (τύπου 16) Καρκίνος Τραχήλου Μήτρας Ιός Ηπατίτιδος Β Ηπατοκυτταρικό Καρκίνωμα

ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ – ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ – ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ Η κληρονομικότητα είναι ένας ακόμη σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας για την ανάπτυξη καρκίνου. Κλασικό παράδειγμα είναι η ανάπτυξη ρετινοβλαστώματος στα παιδιά που κληρονομείται από ένα ελαττωματικό ογκοκατασταλτικό γονίδιο (γονίδιο ρετινοβλαστώματος (Rb).

ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ – ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ – ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ Η οικογενής εμφάνιση ορισμένων καρκίνων συνδέεται με συγκεκριμένα ογκογονίδια και ογκοκατασταλπκά γονίδια. Η κληρονόμηση ενός ελαττωματικού ογκοκατασταλπκού γονιδίου BRCA1 και BRCA2 είναι υπεύθυνη για τους περισσότερους οικογενείς καρκίνους μαστού και ωοθηκών.

ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ – ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ – ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ Το ελαττωματικό ογκοκατασταλτικό γονίδιο ΑΡΟ εμπλέκεται στην οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση του παχέος εντέρου. Μετάλλαξη του ογκογονιδίου ρ53 μπορεί να είναι υπεύθυνη για νεοπλάσματα που αναπτύσσονται σε διάφορα όργανα (θυρεοειδής, στόμαχος, μαστοί και μαλακά μόρια. Γενικά καρκίνος αναπτύσσεται περίπου 10 χρόνια νωρίτερα σε ασθενείς που έχουν κληρονομήσει μια γενετική μετάλλαξη, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.

ΦΑΙΝΟΤΥΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΕΞΕΛΗΞΗ / ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ ΦΑΙΝΟΤΥΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΕΞΕΛΗΞΗ / ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ ΑΥΞΗΜΕΝΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΗΘΗΣΗ ΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΡΩΜΑΤΟΣ

Τροποποίηση αντιγόνων επιφανείας (ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ) ΦΑΙΝΟΤΥΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΕΞΕΛΗΞΗ ΤΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Τροποποίηση αντιγόνων επιφανείας (ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ) Παραγωγή μορίων που ανταγωνίζονται την ανοσολογική απάντηση

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΙ ΟΓΚΟΙ ΞΕΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗ ΜΑ Χαμηλή Ανοσογονικότητα Αντιγονική Εξασθένηση Ανοσοκαταστολή επαγόμενη από τον ίδιο τον όγκο Οχι δεσμοί πεπτιδίου: MHC Oχι μόρια προσκόλλησης Οχι συνδιεγερτικά μόρια Αντισώματα κατά επιφανειακών αντιγόνων των κυττάρων του όγκου ίσως επάγουν ενδοκυττάρωση και αποδόμηση των επιφανειακών αντιγόνων. Ανοσολογική επιλογή ποικιλιών χωρίς αντιγόνα Παράγοντες (π.χ. TGF-β) που εκκρίνονται από τον όγκο αναστάλλουν άμεσα τα Τ-κύτταρα CD8 LFA-1 CD 28 TCR Τ CTL CH1 TGF-β

Ανοσοεπιτήρηση και ανοσοανοχή στον καρκίνο A ΕΞΑΛΕΙΨΗ Β ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ Γ ΔΙΑΦΥΓΗ Γενετική αστάθεια / ετερογένεια όγκου Ανοσολογική Επιλογή